Maandag, 31 Maart 2014

31.03.2014 - hitland - 8 km

Vandaag alleen een kort rondje. Na de 44 km van eergisteren niet onverstandig en bovendien wil ik eigenlijk morgen en overmorgen lekker op mijn gemakje wat dwalen met woef. Vandaag dus even kort maar krachtig. Het maandtotaal komt met dit loopje op 285. Niet eens slecht. Totaal geen doel overigens maar ik vond het best veel toen ik het zag. Het was prachtig weer dus dat kwam goed uit. Alles voelde goed, had nergens last van dus dat is weer een opsteker. Vreemd, want het voelt nog steeds een beetje als 'too good to be true'. Vanavond even naar het karretje kijken voor woef. Ben benieuwd of het wat is, dan kunnen we over 4 weken een echte leuke duurloop doen! Nooit aan gedacht zoiets maar op die manier kunnen we gewoon voor 40 km en langere rondes op pad waarbij ze alleen in het begin even achter de fiets zal zitten en de rest lekker mee zal kunnen lopen. Ideaal.

Maar vandaag natuurlijk gewoon een ommetje met waf. Onderweg luisterend naar de vogels en het lijkt erop dat er alweer wat mee blauwborstjes zijn dan gisteren. Leuk dus! ook volop grutto's maar verder nog weinig bijzondere dingen gespot. De ooievaars broeden en zaten laag in hun nest op de paal dus die kon ik niet even snel kieken toen ik er langs liep. Nog geen jonge eendjes maar dat komt ook nog wel want er wordt volop gebroed. Dat wordt dus straks weer genieten!

klik voor groot

Op naar de volgende run

Gegevens:

* afstand: 8 km
* temp 14 - zonnig



maart 285 km - 2014 totaal 729 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 308 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 02:54 PM [reactie achterlaten]

Zaterdag, 29 Maart 2014

29.03.2014 - assignment 16: 42 km - totaal 44 km (rottemeren)


Vandaag zou het een stralende dag worden. Wel opvallend, want 4 weken geleden liep ik mijn eerste ultra trail in de UK en 8 weken geleden mijn laatste lange duurloop in de UK. Beide dagen was het geweldig weer. Voor de duurloop in de UK was S. bij me en we hadden toen een top weekend. Zonnetje, mooie omgeving en een heerlijke en gezellige run. Nu dus ook weer lekker weer en dat is zo samen toch fijner dan met regen lopen. Ik had zelf de hele weg regen bij mijn 45 km loop in de UK. Op zich ook een prima training om te kijken wat schoenen en kleding doen met zoveel regen!

Vol goede zin en moed dus op pad vandaag voor ons rondje. Klokslag 8 uur startten we bij de roeibaan. Helaas deze keer een saaie ronde, te beginnen met een lange ronde rond de plas en de tweede brug (15 km), daarna een rondje buitenom de roeibaan en dan zou S. de hond weer naar huis brengen. Zeker met een zonnetje en over de weg is 22 kilometer wel genoeg voor haar. Tijdens de ultra liep ze rustig 33 km met me mee, maar dat was onverhard. Heerlijk was het toen! Maar vandaag dus minder en op deze manier zijn we gebonden aan een bepaalde afstand/route. Maar als het goed is, komt daar verandering in, daarover later meer.

klik voor groot

Ik had me voorgenomen om deze ronde rustig te lopen, te experimenteren met ratio's en met de metronoom. De metronoom ging op 172, later op 171. Dat deed ik maanden geleden ook op de langere duurlopen. Dat voelde toen als 'net buiten de comfortzone' maar vreemd genoeg was het nu prettig en lekkerder met dan zonder. Dus het trainen op hogere cadans gedurende de week is wel prima. De eerste twee kilometer gingen in een ratio van 30/30 om mezelf te dwingen rustig te starten. Eigenlijk lukt dat niet helemaal, want je loopt op het runsegment toch redelijk door rond de 6 min/km. Ook al is het maar een klein stukje. Door de idiote ratio kwamen de eerste 2 kilometers rond in 7.28 min/km en eigenlijk was dat dus nog te snel volgens de coach, die me rond 7.45 min/km had opgedragen te lopen (no faster than... stond er zelfs). Maar hoe kom ik daar? Minder snel lopen? Langere wandel stukken? Wat train ik nu met wat? In principe is dit alleen voor endurance training, niks meer en niks minder. Snelheidstraining is er niet bij want van deze run word je dus niet sneller. Ik had 5 km laps ingesteld op het horloge en na de eerste opwarm fase, zette ik de ratio naar 30/15 waar ik ook mee had getraind afgelopen week. Dat voelde ook een beetje vreemd, want de 30 seconden zijn echt veel te kort. Voor lekker tempo training is het leuk, maar ik was nu net op gang of ik moest alweer stoppen. Maar goed, ook al voelde het niet prettig, ik wilde het toch proberen want dit zijn de momenten waarop je iets kunt oefenen! De volle 5 km dus netjes zo gelopen en afgeklokt in 6.59 min/km. Volgende ronde dan in 60/20 wat een hele andere verhouding is. Dat voelde al lekkerder maar grappig genoeg maakte het weinig uit qua pace (6.53 min/km). Daarna eens op 45/15 geprobeerd. Wiskundig hetzelfde als 60/20 en dit liep ook eigenlijk wel lekker. Helaas werd het steeds drukker op de weg met enorm veel racefietsers. Die denken dat het hele pad van hen is, en dat gaf een paar keer ergernis en gedoe. Met een fietser en een woef erbij is het allemaal heel onrustig en nog in de eerste lap van 15 km baalde ik al als een stekker. Te druk, te onrustig. Niet lekker en ik kwam niet meer goed in mijn loop. Gelukkig was het rond de roeibaan rustiger qua fietsers en lopers. Eindelijk weer 'normaal'. Ver voor me uit liep een dame te sjokken. Gek genoeg haalde ik die toch in met mijn langzame loop en RWR. Later kwamen we nog twee mannen tegen. Zij liepen net iets sneller dan ik in mijn runsegmentjes en liepen dus op me uit. Maar omdat we dezelfde route liepen, zag ik dat ze niet eens enorm veel op me uitliepen. Vreemd is dat toch met die tempo's.

Op het water veel activiteit. Er werden roeitrainingen gegeven via de kant. Eigenlijk best veel geschreeuw. Niet zo vredig en stil als normaal!

klik voor groot




Toen we het rondje rond de roeibaan buitenom hadden gedaan, ging S met waf terug naar de auto. Woeffie moest na de eerste 22 km maar eens naar huis, er was ook geen bal aan voor haar zo over de weg en met veel gedoe van fietsers enzo. Het was dus genoeg! Maar omdat we haar halverwege thuis moeten krijgen, kozen we dus weer voor dit rondje. Prima voor 1 ronde maar vandaag zou het langer zijn en vreselijk saai.

Ik liep dus alleen verder. Het eerste stuk is wel mooi met de Aalscholver nesten in de boom en alle vogeltjes op het water. Daar is het ook vrij rustig. Ik hobbelde dus blij door maar zag wel dat ik eigenlijk te snel ging voor een training. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Eerst maar eens deze lap afmaken dan. Ik had de ratio terug gezet op 30/15 en sloeg de walk vaak over zodat ik langere run segmentjes had. Dat liep ook wel lekker. Inmiddels scheen de zon volop en was het behoorlijk warm. Ik liep lekker met een dun shirtje maar die rugzak achterop was toch wel erg warm en groot op mijn rug. Ik wist dat al en had ook al eens gekeken naar een andere rugzak. De Nathan die ik heb is super, maar daar kan je dus echt bijna niks in meenemen. Je hebt alleen 2 voorzakjes. Misschien genoeg, ik weet het niet. Zonder de hond wel, want dan hoef ik geen riem ofzo mee te nemen. Ik verheugde me al op de laatste ronde, want dan zou ik de rugzak aan S. geven. Als hij toch meefietst hoef ik niet die enorme zak mee te sjouwen. Wel een goede oefening, want extra gewicht is altijd leuk om mee te trainen.

Ik hobbelde rustig verder. Langs bootjes en langs een eettentje waar veel mensen heerlijk in het zonnetje aan het genieten waren. Ik was ook weer wat rustiger geworden nu ik alleen liep en niet meer op dingen om me heen hoefde te letten. Na de lap besloot ik - om mezelf af te remmen - een kilometer te wandelen. Dat doe ik nooit, maar als ik het tempo niet naar beneden kreeg, dan maar op deze manier een soort rust inbouwen. Overigens voelt dat dus helemaal niet prettig, want mijn been liep meteen vol dus dat is ook niks. Maar goed, beetje experimenteren kan geen kwaad. Toen ik bij het bruggetje kwam, zag ik geen S. Ik was verrast want normaal staat hij er altijd al en nu had ik notabene een kilometer tussendoor gewandeld op mijn dooie akkertje! Ik maakte me ongerust en zette de tracker aan zodat hij kon zien waar ik was en stuurde ook een SMSje. Maar net op dat moment zag ik hem aan komen fietsen! Lieverd. Helemaal bezweet en moe. Samen gingen we dus weer verder, richting de roeibaan. Het schoot al aardig op qua kilometers maar ik besloot dat we niet nog een ronde om het grote water zouden maken, omdat de weg erg schuin loopt. Dat is dus vragen om een blessure dus het zou roeibaan, roeibaan en nog eens roeibaan worden.... Eerst dus het rondje buiten om dan nog maar een keer. Gaap. Ik kreeg er een beetje genoeg van. Het loopt gewoon niet echt leuk eigenlijk en er is geen bal (meer) aan. Lopen om het lopen. Ik gaf mijn rugzak toch maar aan S. Mijn hele rug kletsnat door de rugzak. Echt niet prettig. Mijn voeten waren ook behoorlijk opgezet en dat kon ik dus ineens goed merken aan de smallere Tarmacs. Ik vreesde het al een beetje, want ik schreef al in de review dat de Bondi aanmerkelijk breder is dan de Tarmac. Met koel weer geen probleem, maar nu kon ik mijn voeten goed voelen. Wel alles heel dacht ik, maar het voelde echt niet prettig meer. Ik sukkelde door..... Metronoom aan, en lopen maar. De ratio van 45/15 was prima en op de een na laatste 5 km lap liep ik hele stukken gewoon door. Dat zette geen zoden aan de dijk want de pace was precies gelijk aan de laatste 5 km lap met netjes 45/15. Gek toch hoe dat werkt! Ik rekende en rekende nog eens welke route we moesten nemen om aan de afstand te komen. In de UK was de route zo mooi dat het helemaal niet uitmaakte, nu was ik aan het rekenen geslagen. Nog een binnenrondje dan maar en dan zou het genoeg zijn! Ook al had ik er genoeg van, ik besloot de laatste lap van 2 kilometer eens even aan te zetten nog en dat lukte eigenlijk heel gemakkelijk en zo had ik toch nog een soort fast finish over 2 kilometer. Na 42 km wist ik er nog een behoorlijke 6.30 min/km uit te slepen op deze lange afstand. Ik was tevreden maar ik had het ook wel een beetje gehad. Ik was niet moe, maar gewoon niet zo 'tevreden'. Ik weet niet precies waarom. Vreemd genoeg had ik met de wandelkilometers tussendoor om mezelf af te remmen de marathon afstand notabene sneller afgelegd dan de eindtijd van de eerste marathon in Nottingham. Ook bijzonder. Ik startte toen immers met die idiote pacer op een tempo van 5.45 min/km en liep de eerste 17 km achter elkaar door op veel te hoog tempo. Om.. dus vervolgens op het eindstuk werkelijk alles te verliezen en dus langzamer te eindigen dan nu tijdens de training met een idiote ratio en maar liefst 3 maal een kilometer wandelen tussendoor!! Dat is toch heel lastig te begrijpen zulke dingen en blijkbaar is het echt een wankel evenwicht en is doseren het enige geheim. Liep ik de ultra niet fluitend 4 weken geleden? Goed gedoseerd. Eigenlijk ook beter dan deze training. Ik ben er dus nog lang niet, maar ik ga vooruit. Ha!

klik voor groot







In de avond zijn we naar een fietskar gaan kijken voor woef. Gelukkig was iemand zo aardig om foto's te sturen via twitter van haar fietskar. Op die manier wist ik - ondanks mijn voorwerk - nog beter waar ik op moest letten. De kar waar ik naar ging kijken was bijna net zo duur als een nieuwe van een ander model en aangezien de kar in kwestie ook nog eens scheurtjes had en fors gebruikt was, zagen we er van af. Op de terugweg zocht ik nog eens op marktplaats en kwam ik een andere kar tegen die er net was opgezet. Die leek me wél wat en morgenavond ga ik kijken. Ik ben benieuwd. Een enorme uitgave voor de kar die relatief weinig gebruikt gaat worden omdat ik nu eenmaal niet enorm veel lange duurlopen maak waar woef niet de hele afstand mee kan lopen, maar je komt nu eenmaal altijd pas na verloop van tijd achter dit soort dingen.

Inmiddels weet ik dat er van Thule geweldige karren zijn waarmee je ook prima kunt rennen. Ik kreeg goed advies van iemand die duizenden kilometers aflegt met zo'n ding. Niet met een baby of hond erin maar met zijn eigen spullen (tent etc). Maar aangezien dat ding honderden euro's kost, is dat nog even niet aan de orde. Pas als woeffie niet meer zoveel mee zou kunnen rennen, is dat misschien wel de enige mogelijkheid om met haar te rennen. Ik hoop van harte dat het moment nog heel ver weg is, maar ik weet nu in ieder geval dat ze altijd met me mee kan blijven gaan. Ik achter de rollator (o nee, de kar) en zij erin.

klik voor groot




Het is alweer een dag na de run terwijl ik dit tik en ik heb nergens last van. Mijn voeten waren gelukkig heel en alles voelt goed. Ondanks het te hoge tempo. Misschien goed dat ik het op deze manier heb opgelost maar de volgende lange loop moet dus anders. Al doende leert.



Gegevens:

* afstand: 44 km
* temp 21 - zonnig
* voeding: 4 gelletjes in 2 inname momenten (2x120 ml), 2x complan smoothie (2x250 ml), water uit de rugzak, 550 ml water extra. Totaal: ongeveer 1,5 L
* 2 capsules saltstick, vooraf 2, achteraf 2 caps



maart 277 km - 2014 totaal 721 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 308 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 09:14 PM [1 reactie]

Donderdag, 27 Maart 2014

27.03.2014 - hitland - 10 km

Kort rondje door Hitland en weer wat experimentjes gedaan met snelheid, cadans en RWR ratio. Deze keer de metronoom op 172 en 173 en dat voelde beter (minder opgesloten op de vierkante centimeter). Maar misschien moet ik de ene run hoger doen en de andere lager. Geen idee. Of past dit beter bij mij. RWR ratio's op 30/15, 60/30 en 40/20 geprobeerd en natuurlijk ook enkele laps gewoon lekker doorgelopen. Aan het einde even versneld voor de lol en dat ging ook prima. Afstand had wel langer gemogen van mij maar met de 44-er van overmorgen dan maar even niet. Maar het gaat verder wel prima geloof ik. Ik zag trouwens onderweg het eerste blauwborstje dus dat was het cadeau van de run deze keer. Helemaal gaaf, nu beter opletten in het vervolg en kijken of ik er eentje kan vastleggen.

Gegevens:

* afstand: 10 km
* temp 16 - zonnig



maart 233 km - 2014 totaal 677 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 264 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 06:25 PM [1 reactie]

Dinsdag, 25 Maart 2014

25.03.2014 - rottemeren - 10 km

Vandaag weer eens naar de Rottemeren. Het is mooi weer en het blijft een prima plek om lekker zonder honden om je heen te kunnen lopen. Deze keer overigens wel veel racefietsers maar dat is natuurlijk normaal met het prachtige weer. Er is een heel stuk asfalt vernieuwd dus een deel van de route loopt niet meer zo idioot schuin. Dat is ook wel prettig. Ik wilde eens experimenteren met de metronoom en de rwr. De metronoom ging dus vast op 178 (effectief 180 bpm) en ik maakte 4 laps met een ratio van resp 30/15 en 60/30 en herhaalde dat dus tweemaal. Overigens zijn de laps dus toch niet vergelijkbaar. De eerste doe ik altijd rustig(er), en deze keer had ik met lap 3 een soort windje mee en dus met lap 4 deels windje tegen. Maar goed, het is toch leuk om te voelen hoe het voelt bij deze ratio's die wiskundig natuurlijk gelijk zijn. Lap 3 en lap 4 zijn nagenoeg gelijk.

Toch maakt het uit: het is namelijk heel makkelijk om op een kort stuk een beetje snelheid vast te houden en met een relatief kort W segment ben je ook sneller (omdat het nu eenmaal korter is). Alleen is het vrij 'onrustig' lopen omdat je weer moet wisselen als je net op stoom bent. Maar ik heb geen idee hoe dat op een lange run zou uitpakken. Het is misschien wel iets om een volgende run gewoon eens een 8 km rondje te lopen op deze vreemde ratio en te kijken waar je op uit komt en (belangrijker) hoe dat voelt. Ik vond de hoge cadans niet eens makkelijk, zeker niet in de laatste lap/ Of dat kwam door de wind, of door het tempo weet ik niet maar deze ronde voelde niet als 'makkelijk'. Kijkend naar de pace is het ook misschien wel logisch maar toch..... Zo was de training niet helemaal bedoeld maar het was wel heel snel voorbij!

lap 1 - cadans 180 - 12.23 (6.12 min/km) - rwr 30/15
lap 2 - cadans 180 - 11.59 (6.00 min/km) - rwr 60/30
lap 3 - cadans 180 - 11.44 (5.52 min/km) - rwr 30/15
lap 4 - cadans 180 - 11.38 (5.49 min/km) - rwr 60/30

Na de training lekker uitgewandeld en genoten van de aalscholvers die in grote aantallen in de bomen broeden en een enorme herrie maken. Echt leuk om te horen en naar te kijken. Verder veel soorten eendjes, zwanen en reigers. Er is veel te zien rond de plas, zeker op het laatste stukje waar je vlak langs de broedplaatsen loopt.

Na ruim 10 km waren we weer bij de auto. Veel te kort rondje eigenlijk maar met de langere run van komend weekend misschien ook weer niet zo gek. Op naar de volgende run dan maar.

klik voor groot

Gegevens:

* afstand: 10 km
* temp 12 - zonnig



maart 222 km - 2014 totaal 666 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 253 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 04:39 PM [2 reacties]

Zondag, 23 Maart 2014

23.03.2014 - assignment 15: 11 km + MM - totaal 13 km (hitland)

Het is alweer even geleden dat ik een MM deed. Ik sloeg er zelfs eentje over omdat het toen zo keihard stormde dat het weinig zin had. Vandaag moest het dan maar weer eens gebeuren. Ik was benieuwd wat ik ervan terecht zou brengen. Mijn MMs zijn relatief te langzaam ten opzichte van de mile repeats. Dat geeft niet, maar het is wel frustrerend eigenlijk. Ik ging op pad voor de zo gewenste 8 minuten maar deze keer haalde ik dat dus ook mooi niet. Ik had me voorgenomen om na elke 400 mtr een paar stappen te doen om de HF te laten zakken. Geen idee of dat nou handig is of niet. In ieder geval bracht ik er helemaal niets van terecht, want als je ineens met 15 km/uur vertrekt, dan werkt dat natuurlijk niet.

Maar laat ik beginnen bij het begin van de training. Eerst even warm lopen. Het was best fris dus trok ik zelfs even handschoenen aan. Die gingen natuurlijk al snel weer uit maar het was wel even lekker. Daarna rustig met RWR inhobbeld ruim 2 kilometer. Ztje in de auto gedaan en verder op weg. Eerst even 4 maal 2 minuten doorhobbelen, die gingen in 5.24 min/km, 5.40 min/km, 5.35 min/km en 5.29 min/km. Eigenlijk heel makkelijk ook nog.

Daarna dus de MM. Maar zoals gezegd.... veel te snel van start! Zo eindigde ik de eerste lap niet in 2 minuten zoals gepland maar in 1.49. Tsja. Als je dan een paar stappen zet, dan staat de timer al direct op 0.13 minuten zag ik. Wat veel! De tweede lap ging dus in 2.05 en lap 3 en 4 allebei in 2.06. Dat brengt de MM voor deze keer op 8.06. Op zich is dat helemaal niet zo erg, maar het ging gewoon verkeerd. Dat is duidelijk.

Na de MM Ztje weer uit de auto gehaald en de rest van de training afgemaakt. Ik besloot maar wat cadans training te doen. Het lukte me maar niet om de cadans hoger te krijgen en dus besloot ik de metronoom maar eens ongezien heel hoog te klikken.....dat te proberen en daarna de metronoom zonder te kijken wat terug te klikken totdat het nog redelijk lukte. Dat even vasthouden.... Tot mijn verrassing zat ik zo ineens toch op 180 bpm. Ik besloot dat eens RWR te doen en dat liep dus enorm makkelijk. Vreemd! ook nog nooit op de Hoka gedaan overigens. De bijbehorende pace was meteen 5.30 min/km en dat is toch wel merkwaardig. Het voelt als een soort dribbelen en kost geen moeite. Ik ben benieuwd hoe dat op een lange stuk aan zou voelen met een RWR en dat ga ik dus komende week eens proberen. Blijkbaar moet je weer even via een truc op een hogere cadans komen anders loop je vast!

Ik ben dus duidelijk nog niet uitgeleerd. Volop te experimenteren dus nog.
Op naar de volgende ronde en we hebben gelukkig nog een MM te gaan. Ook nog mile repeats en twee lange duurlopen. Zo blijf je leuk bezig.

Gegevens:

* afstand: 13 km
* temp 8



maart 212 km - 2014 totaal 656 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 243 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 03:02 PM [1 reactie]

Vrijdag, 21 Maart 2014

21.03.2014 - preuswald - 7 km

Vandaag de laatste dag in Aken en ik besluit toch maar een kort rondje nog te lopen voordat ik vertrek. Even lekker de benen strekken en aangezien woef toch naar buiten moet, kan dat net zo goed even met een rondje. Ik wil wel per se over normale brede paden blijven deze keer, want de bospaadjes enzo heb ik nu wel even gezien. Klimmen moet toch, dus dan maar over normale paden. Zo loop ik buitenom, even langs de weg en terug het bos in en over het brede middenpad door het bos weer terug.

klik voor groot

Dat blijkt wel erg kort, dus besluit ik door het parkje te lopen en kom tot mijn verrassing ineens weer op de Lutticherstrasse uit. Op de kaart zie ik dat ik verderop weer richting park kan lopen, dus doen we dat dan maar. Terug naar het park, door het park en dan is het wel klaar. Weer wat geleerd want ik wist niet dat je via dat parkje bij die straat kon komen!

Helaas zit mijn verblijf er weer op maar we hebben toch drie mooie rondjes gelopen en weer veel gezien! Op naar de volgende run. Dat wordt weer een echte training dus morgen even een rustdagje dan maar.

Gegevens:

* afstand: 7 km
* temp 11



maart 199 km - 2014 totaal 643 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 230 km
hoka stinson trail - 428 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 04:15 PM [1 reactie]

Donderdag, 20 Maart 2014

20.03.2014 - preuswald - 20 km

Vandaag dag 2 in Aken. Ik was van plan om nu eindelijk eens naar het drielandenpunt te lopen. Dat is immers dichtbij en ik had het nog nooit gezien! Toen ik van te voren de route aan het bekijken was, zag ik dat er ook een Lourdesgrot in de buurt zou zijn. Dat leek me ook wel leuk om te gaan bekijken. De route was dus snel gemaakt en ik had reuze zin in het rondje, want het was stralend weer en behoorlijk warm. De rugzak dus maar om en samen met waf op pad! Eerst even een stukje dezelfde route als gisteren, maar dan onderlangs, zodat ik niet weer over de trap zou hoeven. Dat liep prima, en alles was mooi droog.

klik voor groot

Daarna weer rechtsaf, even klimmen en niet richting geitenpad maar langs de grens lopen richting het drielandenpunt. Dat was meer een soort MTB route denk ik, maar wel leuk om een keer te zien, want je loopt echt langs de grensstenen met de nummers.

klik voor groot



Daarna kwam ik al direct uit bij het drielandenpunt. Dat stelt natuurlijk helemaal niets voor, maar is enorm uitgemolken, want er zijn overal vreettenten neergezet, er is een speeltuin en een labyrinth. Het ziet er eigenlijk heel troosteloos uit maar met het zonnetje was het leuk om even te zien.

klik voor groot



Maar goed, de vlaggen had ik wel snel gezien, en dus ging ik op zoek naar het Mariabeeld ergens in de buurt. Helaas stonden er allerlei bezienswaardigheden op een bord, maar niet wat ik wilde zien. Ik kreeg van iemand ongeveer de richting op, en dus gingen we maar op pad richting Vaals. Ineens liep ik dus weer in Nederland! Ik besloot maar door te hobbelen over het bospad totdat ik weer verbinding zou hebben op het Nederlandse netwerk, zodat ik even op internet kon zoeken naar de Lourdesgrot.

klik voor groot



Dat lukte vrij snel en toen zag ik dat ik niet zo erg ver van de Lourdesgrot vandaan was. Dat kwam dus goed uit, want ik was nu toch wel benieuwd eigenlijk. Even een stukje terug en dan linksaf het bos weer in. En al snel had ik het plekje gevonden. Ook dat stelt niks voor, maar op 15 augustus wordt hier een grote processie gehouden, dus het is echt iets dat nog gebruikt wordt als heilig plaats. Toch had het wel iets, dat plekje daar zo midden in het bos!

klik voor groot



Ik had alleen wel ruim een half uur gezocht naar het plekje! Grappig genoeg vraagt iemand wel eens 'hoe lang loop jij nou over xx km'. Nou op dit soort rondjes kan ik daar zomaar heel lang over doen! Is totaal niet belangrijk, ik loop, kijk op de kaart, maak een foto en loop weer. En met zoeken, foto maken etc. verlies je heel veel tijd. Zulke rondjes hebben ook meer het karakter van een sightjog en niet zozeer een bepaald trainingsdoel, anders dan 'op de been' zijn. Wel die belasting maar niet de kilometer belasting. Ideaal dus. Mijn snelheidstraining, of duurloop training komt een andere keer weer! Dan geen leuke plekjes zoeken of foto's maken!

Helaas vergat ik een wens te doen of even te bidden voor Maria, want ik wilde toch wel weer door met mijn rondje. Voor mijn gevoel was ik eigenlijk pas net onderweg! Terug dus maar richting het drielandenpunt. Dat ging deels langs de weg waar ook de Amstel Goldrace blijkbaar over verreden wordt. Ook nu veel racefietsers die natuurlijk wel een hellinkje willen pakken op hun fietsie!

Al snel kwam ik bij de lelijke Wilhelminatoren uit. Daar kan je voor 3 euro naar bovenklimmen en van het uitzicht genieten. Ook natuurlijk weer een vreetschuur erbij. Ongelooflijk daar! Vanaf daar weer terug naar de parkeerplaatsen en de vlaggen. Ook het hoogste punt van Nederland ligt daar en wordt aangegeven met een paaltje. Ook maar even een kiekje van gemaakt dan.

klik voor groot



Bij de splitsing koos ik voor de weg door belgie, langs de rand van het bos. Dat was erg mooi, omdat je een uitzicht hebt over het lager gelegen gebied. Echt genieten, en heel anders dan alleen maar bos. Helaas stuiterde mijn telefoon uit de rugzak (niet dicht gedaan eigen schuld) maar die kwam relatief goed terecht en is niet al te zeer beschadigd. Dat krijg je ervan als je niet oplet!

klik voor groot



Ik had het inmiddels best warm gekregen en ook waf had het warm. Ze kreeg water uit de rugzak maar ik moet er dus aan denken om haar opvouwbare bakje mee te nemen op dit soort rondjes. Ze had erge dorst toen we thuis kwamen en ik voelde me tamelijk schuldig. Maar goed, we moesten nog even door. Een flink stuk rechtdoor via Belgie. Af en toe keek ik op de kaart en het was allemaal prima te vinden. Toch is het wel fijner als de route ook op het horloge staat en ik heb geen idee waarom ik dat niet had gedaan. Ook weer een leerpuntje op volledig onbekend gebied! Het klimmen viel me uiteindelijk wel zwaarder en ik heb sommige stukken ook maar gewandeld uiteindelijk. Met de ultra nog zo vers in de benen hoef ik de problemen ook niet per se op te gaan zoeken.

klik voor groot



Ik dacht/hoopte dat het laatste stukje dus een fijn breed pad zou zijn, maar ik bleek wederom de grens aangezien te hebben voor mooi pad. Ik kwam dus weer op een raar paadje terecht door het bos met de grensstenen. Wat kleiner dan aan de andere kant, maar onmiskenbaar weer grensstenen.

klik voor groot



Toen ik dacht dat ik er bijna was, moest ik nog even iets heel steils opklauteren. Grappig genoeg kwam ik toen op hetzelfde punt als gisteren waar ik Belgie weer uit kwam. Nooit geweten dat ik daar dus naar beneden kon om daar verder te lopen. Zo leer ik het gebied dus steeds beter kennen en zeker met de kaart in de hand gaat dat makkelijk!

Maar ik vond het niet erg dat we er bijna waren. Het was erg warm, ik had dorst (beetje meer water meenemen met warm weer kan geen kwaad als je lang en niet zozeer ver onderweg bent) en vond het welletjes geweest. Het rondje was wel leuk, veel gezien en nieuwe dingen ontdekt. Nog volop te ontdekken daar, want in Belgie zijn allerlei leuke kapelletjes en dingen te bewonderen zag ik al!

Op naar het volgende rondje dan maar. Als het morgen niet al te slecht weer is, doe ik nog een klein rondje voor vertrek.

Gegevens:

* afstand: 20 km
* temp 21



maart 192 km - 2014 totaal 636 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 230 km
hoka stinson trail - 421 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 08:49 PM [1 reactie]

Woensdag, 19 Maart 2014

19.03.2014 - preuswald - 11 km

Vandaag de eerste dag in Aken. Morgen wil ik een dwaalrondje doen richting het drielandenpunt en een Mariabeeld bij de Lourdesgrot van Vaals, dus vandaag maar een beetje rustig aan. Het is ook weer een beetje wennen aan het klimmen, want er loopt hier helemaal niks vlak. Bovendien heb ik ook een bijzondere gave om steeds van die geiten- en paardenpaden te kiezen in plaats van lekkere brede paden. Geen rondje uitgezet, maar gewoon lekker lopen, want inmiddels weet ik wel ongeveer de weg.

klik voor groot

Ik nam me voor om morgen gewoon het pad onderlangs te nemen, zodat ik niet die rare trap hoef te nemen. Ik nam aan dat het met het droge weer inmiddels goed te lopen zou zijn en het leek ook wel alsof er wat geknipt en gekapt was, dus het andere pad was vast geen sluip weggetje meer! Daarna weer linksaf, omhoog en terug het bos in. Weer klimmen en dan bij de splitsing rechtsaf omhoog. Dat omhoog viel me niet zwaar, ik kwam er prima tegenop. Doorlopen en het tweede pad pas weer terug nemen. Dat was het geitenpad waar ik al eens eerder uit gekomen was in juli 2013. Ik kon er toen nauwelijks tegenop wandelen en dit keer was het precies zo. Rollende stenen en wandelend al een uitdaging. Ik zag wel op de kaart dat ik hier ook makkelijk richting het drielandenpunt zou kunnen lopen. Dat doe ik dus morgen op deze manier. Ik zou dan langs de grens lopen. Nu dus eerst omhoog en dan langzamerhand weer eens terug. Op een klein stukje klim had woef het zelfs even moeilijk want ik zag haar echt omhoog klauteren. Toen ze boven was, maakte ik een foto met het zonnetje als stralenkrans achter haar. Het was wel een mooi gezicht!

klik voor groot



Vanaf daar was het makkelijk, even door Belgie, hondje dus aan de riem en verder lopen. Ik ken daar de weg en uiteindelijk kan je het laatste stukje lekker naar beneden denderen. Tot mijn verassing hadden we er toch ruim 11 km opzitten. Dat had ik niet gedacht, was ook niet helemaal de bedoeling maar het was heerlijk weer, en ik was precies op tijd weer thuis.

klik voor groot



Op naar het volgende rondje dan maar weer.

Gegevens:

* afstand: 11 km
* temp 17



maart 172 km - 2014 totaal 616 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 230 km
hoka stinson trail - 401 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 06:52 PM

Maandag, 17 Maart 2014

17.03.2014 - hitland - 11 km

Vandaag een grappige training met wat RWR experimentjes op 800 meter stukjes. Ik oefende van alles, van 30/30 tot 120/30 en allerlei ratio's die rekenkundig gelijk zijn zoals 30/15 versus 60/30, maar ook een verdwaalde 2/30 versus 25/15 op de laatste twee laps van 1000 meter. Het is erg lastig om het gevoel bij de verschillende ratio's terug te halen, maar ik merkte bijvoorbeeld echt verschil tussen een 60/30 en 30/15 bijvoorbeeld. Ik wil op de volgende lange loop echt stukken van 5 kilometer oefenen met verschillende ratio's en dan proberen bij te houden hoe het voelt, en welke ratio het is. Nu wist ik de eerste 4 laps zeker, maar kan ik me niet meer precies herinneren wat ik nu instelde voor lap 5 tot en met 7. Achterlijk ik weet het.... Voor een hele lange run is iets als 30/30 misschien te doen, maar je ziet duidelijk verschil met een 30/15 qua average pace. Nu was de 30/30 de eerste lap die ik altijd rustig doe, dus een volgende keer zou ik zeker een 30/30 nog eens moeten herhalen. Ik ben benieuwd wat het tempo op de lange runs zou zijn met een idiote ratio van 30/30. Het schijnt te gaan om snelste recovery tijd na een run die alleen bedoeld is om endurance te trainen. Daar geloof ik wel in eigenlijk. Je traint immers geen snelheid, daar zijn andere trainingen voor. Met weinig spierschade en snel herstel, richt je je dus voornamelijk op endurance en kan je verder lekker trainen en experimenteren met voeding etc zonder dat je vermoeid raakt. Ik vind het wel boeiend. Ik was verrast te zien dat er eigenlijk geen verschil zit tussen de 2/30 en de 25/15 qua average pace (5.53 min/km versus 5.55 min/km wat dus gewoon hetzelfde is).

Komende weken dus zeker eenmaal per week rommelen en kijken wat het beste voelt, en ook tempo gevoel ontwikkelen. Tussendoor af en toe een draafrondje of temporondje en verder natuurlijk de weekend assignments. Deze training was voorbij voordat ik er erg in had. Wilde eigenlijk een heel kort rondje, maar dit is ook leuk om te doen.

800tjes

lap 1 - 30/30 - 5.32 min
lap 2 - 30/15 - 5.04 min
lap 3 - 60/30 - 5.02 min
lap 4 - 60/15 - 4.51 min
lap 5 - 30/15 - 4.45 min
lap 6 - 60/15 - 4.42 min
lap 7 - 120/30 - 4.45 min

1000-tjes

lap 8 - 120/30 - 5.53 min
lap 9 - 25/15 - 5.55 min

Gegevens:

* afstand: 11 km
* temp 12



maart 161 km - 2014 totaal 605 km

hoka bondi b - 178 km
hoka stinson tarmac - 230 km
hoka stinson trail - 390 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 04:43 PM

Zaterdag, 15 Maart 2014

15.03.2014 - assignment 14: 10 x 1.600 (5') - totaal 26 km

Vandaag weer even een 'moet' training op het programma. Deze keer geen 8, maar 10 keer een 1.600-tje lopen. Met opwarmen en uitlopen, werd dit dus deze keer een 26 km rondje. De vorige keer was alweer 4 weken geleden, en toen liep ik nog in de UK. Ook met wind, net zoals vandaag, want er stond een harde wind (opvallend na de heerlijke dagen van de afgelopen week). Maar wind mag de pret niet drukken, en is ook een goede oefening dus vooruit maar!

Deze keer liep ik alleen (ook zonder de hond) en aangezien ik op deze afstand misschien wel iets zou willen drinken of eten, besloot ik een tasje neer te leggen bij een van de kijkposten aan de roeibaan. Op het zakje had ik een sticker geplakt met de mededeling dat het geen zwerfafval was en de datum. Misschien zou het wel blijven liggen maar ik betwijfelde of iemand de tas wel zou zien daar. Niet dus. Ik maakte wel een vergissing maar daarover later meer.

Toen ik geparkeerd had, eerst maar eens op weg voor een opwarm rondje. het was veel kouder dan ik dacht door de harde wind, dus besloot ik om toch mijn dunne jackje aan te trekken en niet met korte mouwtjes te gaan lopen. Jasje zou altijd weer uit kunnen! Maar frisjes was het door de wind! Toen ik eenmaal langs de roeibaan liep, keek ik eens waar ik de tas met spullen neer zou leggen. Net bij het clubhuis en dus hobbelde ik verder.... Bij het volgende huisje leek me wel wat, bij het 1500 meter bord. Maar toen ik doorhobbelde, hobbelde ik toch verder door en besloot te starten met mijn 1.600-tjes aan het einde van de baan, omdat je daar rondjes van 400 meter kunt lopen en gezien de wind, leek me dat geschikter dan de 500 meters die de laps onvergelijkbaar zouden maken. Uiteindelijk was ik dus al enkele kilometers op pad voordat ik startte met de eerste lap. Rustig beginnen, rustig beginnen... eigenlijk wilde ik de eerste lap rond de 9.30 doen.... Nou nee dus en na 9.09 klokte ik af zag ik. Ai. Op die manier zou ik dus alle rondjes rond deze snelheid moeten blijven en aan het einde nog wat versnellen ook. Misschien te hoog gegrepen zeker met de wind maar goed ik was nu begonnen dus vooruit maar. Ik had meteen een ademhaling die ik al eens eerder gebruikte, namelijk 2/2 maar met harde uitstoot zodat je de interne druk iets verhoogt. Dat zou moeten schelen qua hartslag. Helaas liep ik deze keer zonder monitor, dus ik heb geen harde gegevens maar laat ik vast verklappen dat ik nergens last van heb gehad. De tweede lap ging in 9.04 Nou niet echt langzaam dus en ik besloot dan maar rond dit tempo te blijven lopen (proberen). Na de vierde lap verveelde ik me een beetje want het was wel dodelijk saai eigenlijk die rondjes en ik besloot een stukje op te schuiven naar de volgende huisjes, richting de tas met lekkers, zodat ik ergens na de 6e lap daar zou uitkomen. Het was natuurlijk dom om die tas aan het einde van de baan te laten liggen! Lap 5 en lap 6 gingen prima en bleven zelfs onder de 9 minuten tot mijn verrassing met 8.58 en 8.57. Ik was dus heel tevreden. Daarna besloot ik even wat te drinken en koos - als experiment - voor de Nutridrink juice style van Nutricia die ik opgestuurd had gekregen. Dat was op zich wel OK maar omdat ik net aan het einde van de pauze lap alles pas ophad, moest ik meteen weer tempo maken en dat ging niet echt lekker. Ik klokte af op 9.00 Niet erg maar ik hoopte maar dat het een tijdelijk gevoel zou zijn. Daarna ging het alweer een stuk beter en lap 8 ging in... 8.54! Maar toen werd het zwaarder... de wind werd zwaar en ik had nu overal zijwind. In lap 9 deed ik na 800 meter even enkele stappen wandelen want ik merkte dat mijn tankje wel een beetje leeg raakte. Tot mijn verrassing klokte ik af op 8.59 en dat was dus niet gek ondanks mijn paar stappen wandelen. De laatste lap.... de wind waaide maar door, maar liep ik twee weken geleden niet nog 57 km! Dat was veel verder dus hoppekee even niet zeuren dan maar......Na 800 meter weer even die stapjes en toen ik de bocht opdraaide voor het laatste stuk op de parallel baan, schreeuwde ik 'kom op nou'!!! Er fietste iemand maar dat kon me niks schelen. Het laatste stuk. Even op de loophouding letten, armpjes zwaaien en lopen vanuit de Dan Tien met kracht en niet vanuit de benen en...... 8.51 op de laatste lap dus dik tevreden. Ha! Hoezo mentaal spelletje?

Ik was wel blij dat het klaar was.... Helaas was ik dus uitgekomen aan het einde van de roeibaan en moest ik dus weer terug naar mijn tasje en de auto. Na de pauze lap besloot ik maar even RWR terug naar de auto te hobbelen omdat het anders veel te koud zou worden.

Na 26 km was de training klaar. De eerste 150 km zitten er alweer op deze maand en ik ben ook alweer over de 600 km voor 2014. Grappig. Op naar de volgende training dan maar. Over 10 weken is het alweer M-day!



De getalletjes:

lap 1 - 9.09 - 83
lap 2 - 9.04 - 83
lap 3 - 9.03 - 83
lap 4 - 9.05 - 82
lap 5 - 8.58 - 82
lap 6 - 8.57 - 82
lap 7 - 9.00 - 82
lap 8 - 8.54 - 83
lap 9 - 8.59 - 82
lap 10 - 8.51 - 81

Gegevens:

* afstand: 26 km
* temp 11 - winderig



maart 150 km - 2014 totaal 594 km

hoka bondi b - 167 km
hoka stinson tarmac - 230 km
hoka stinson trail - 390 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 09:05 PM

Donderdag, 13 Maart 2014

13.03.2014 - garderen - 23 km

Het tweede rondje kon wel weer wat langer en ik had een 17 km rondje uitgezet van te voren. Best weer een stukje na de ultra maar inmiddels leek me dat geen probleem. Zeker omdat het geen wegrondje was, maar een lekker rustig bosrondje. Vol goede zin gingen waf en ik dus op pad. Het was nog steeds stralend weer, echt genieten. De paden die ik had uitgezet waren prima, deze keer geen ruiterpaden zoals op de Lage Vuursche maar van alles wat, van bospad, tot fietspad. Woef mocht niet overal los maar vooral bij de schaapskooi heb ik haar natuurlijk aangelijnd. Ik was helemaal verrast dat ik daar uit kwam en heb natuurlijk even naar de lammetjes gekeken. Grappig dat je eigenlijk geen idee hebt waar je precies uit gaat komen! Maar de route werd prima weergegeven op de Garmin en voor de zekerheid had ik ook de Teasi aan die bij afslagen piepjes gaf zodat ik wist dat ik even moest opletten. Nergens verkeerd gelopen dus dat was prettig.

Tot mijn verrassing zag ik mooie houtsnijwerkjes op 2 bomen. Een kever en een ander insect. Grappig! Ook nog steeds veel oude paddenstoelen op de bomen.

klik voor groot

Het was echt zo heerlijk om door de bossen te hobbelen en woef had het ook helemaal naar haar zin en liep niet als een idioot te hijgen. Prima dus!

klik voor groot




Toen ik bijna bij de start was, besloot ik lekker door te lopen naar het dorp voor een ijsje. De ijssalon was gisteren weer open gegaan, dus dat kwam mooi uit. Woef kon lekker wat drinken toen we in het dorp kwamen en ik nam een ijsje met 3 bolletjes. Maar eigenlijk was het niet echt lekker. Ik was warm, en ineens gaan zitten, beviel me helemaal niet zo. Het ijs was natuurlijk ook veel te koud dus ik was al heel snel weer aan het lopen. Buiten het bos was het helemaal warm zo in de open zon, dus doken we snel weer het bos in voor een laatste lus. Ik had nog wel 10 kilometer door willen lopen, maar het leek me beter om er maar eens een einde aan te breien. Gek is dat, dat de klok best aan afstand aangeeft, maar dat totaal niet zo voelt. Des te beter, maar ik dacht echt dat het beter zou zijn om terug te gaan. Volgende keer dan wel weer langer als ik zo'n dagje heb. Zaterdag moet ik immers weer aan de bak met de training, gisteren ook al gelopen en straks nog even zwemmen. Lijkt me wel genoeg.

klik voor groot





Op naar de volgende ronde dan maar weer.

klik voor groot



Gegevens:

* afstand: 23 km
* temp 17 graden - zonnig
* ratio 2/30



maart 124 km - 2014 totaal 568 km

hoka bondi b - 167 km
hoka stinson tarmac - 203 km
hoka stinson trail - 390 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 06:18 PM

Woensdag, 12 Maart 2014

12.03.2014 - garderen - 10 km

Vandaag mijn eerste rondje in Garderen. De laatste keer dat ik hier was, was in november. Heerlijk, genieten van het bos en genieten van het zonnetje. Het is werkelijk uniek dat het zulk heerlijk weer is. Mijn korte mouwen shirtje is zelfs nog warm vandaag! Ik was van plan om een kilometer of 7 te gaan lopen, maar als het zulk lekker weer is, dan loop je maar wat verder maar na 10 km vond ik het toch welletjes, want ik wilde morgen ook nog lekker lopen natuurlijk. Ik nam dus vandaag uiteindelijk de blauwe route toen ik al even op weg was. Lekker niet opletten op de weg en weer netjes uitkomen waar ik wilde uitkomen. Grappig genoeg nam ik de vorige keer vanaf de start al de blauwe route. Toen haperde de Garmin ineens qua verlichting!

Heerlijk! Op naar de volgende ronde.
Na de run heerlijk gezwommen dus de eerste sportieve dag zit er weer op.

klik voor groot

Gegevens:

* afstand: 10 km
* temp 18 graden - zonnig
* ratio 2/30



maart 101 km - 2014 totaal 545 km

hoka bondi b - 167 km
hoka stinson tarmac - 203 km
hoka stinson trail - 367 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 06:40 PM

Maandag, 10 Maart 2014

10.03.2014 - hitland - 7 km

Vandaag een kort rondje. Ik had niet erg veel tijd en woensdag en donderdag loop ik in Garderen dus even rustig aan dan maar. Komend weekend weer een serieus assignment dus ik ben benieuwd hoe dat nu zal gaan in het vlakke laagland hier! Omdat het kort was, koos ik voor de afwisseling van wat snelheid en een andere ratio om mee te trainen. Viel niet eens mee vanwege de hoge temperatuur, het liep immers ineens tegen de 19 graden met volop zon dus dat is even schakelen van winterloop naar zomerloop! Ik liep 2 x 2.500 meter, lap 1 op 6.28 min/km dus heel rustig (ondertussen luisterend naar vogelzang en eenmaal gestopt omdat ik meende een blauwborst te horen en te zien), en lap 2 op 5.39 min/km.

Voor het eerst sinds 3 maanden weer op de Bondi B en dat zijn echt hele andere schoenen dan de Stinson trail of tarmac. De toebox is wijder, mijn voeten hebben meer ruimte maar schuiven daardoor ook meer. Ze zijn absoluut lichter dan de Stinson. Prima schoentje om mee af te wisselen dus!

Op naar de volgende training en binnenkort dus ook weer lekker zwemmen.

Gegevens:

* afstand: 7 km
* temp 18 graden - zonnig
* ratio 2/30
* lap 1 6.28 min/km
* lap 2 5.39 min/km



maart 91 km - 2014 totaal 535 km

hoka bondi b - 167 km
hoka stinson tarmac - 203 km
hoka stinson trail - 357 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 07:53 PM

Zaterdag, 08 Maart 2014

08.03.2014 - assignment 13: 4 miles - lage vuursche - 11 km

Omdat ik vanmorgen toch in de buurt van Hilversum was, besloot ik maar een lekker rondje te gaan lopen op de Lage Vuursche. Ik had een route uitgestippeld en het was prachtig weer. Vol goede zin dus op pad. Ik was verrast dat het zo saai eruit zag allemaal. In de herfst heb je de kleuren, in de zomer lekker groen maar vandaag was het een kaal bos met bruine blaadjes op de grond. Het was maar goed dat het mooi weer was!

klik voor groot

Omdat ik werkelijk totaal de weg daar niet ken, moest ik een aantal keer op de kaart kijken waar ik was. Ik merkte ook dat ik vaak het ruiterpad had gekozen als route en dat was niet zo handig. Prima training voor een trail run, maar voor vandaag wilde ik eigenlijk gewoon liever nog even op een fietspad lopen. Geen asfalt, maar wel een lekker pad. Nou even niet dus. Ook kwam ik al vrij snel op het MTB pad van de Soester fiets club en dat is nou net aangelegd met hobbels en dingen die MTB-ers leuk lijken te vinden. Gelukkig was het allemaal droog nu en waren er ook geen fietsers. Waf moest een heel stuk helaas aan de riem, en toen baalde ik wel even, want dan had ik dus net zo goed op de hei in Laren of Blaricum kunnen gaan lopen. Daar ken ik de weg, en zijn het rechte paden die prima de belopen zijn zonder dat je struikelt over boomwortels enzo. Maar goed, mijn lichaam sputterde niet tegen gelukkig dus na ruim 11 km waren we weer terug bij de auto. Gek idee dat ik vorige week op de 57 route aan het hobbelen was! Zalig. Ik wil terug!!!!!

klik voor groot



Gegevens:

* afstand: 11,3 km
* temp 15 graden - zonnig



maart 84 km - 2014 totaal 528 km

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 160 km
hoka stinson tarmac - 203 km
hoka stinson trail - 357 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 02:48 PM

Vrijdag, 07 Maart 2014

terugblik ultra en leerpunten

De ultraloop van 57 km ligt alweer enkele dagen achter me. Bijna een week. Vorige week rond deze tijd had ik net ontdekt dat de route was omgedraaid aan het einde en dat de route langer was. Ik was op dit moment aan het zwemmen en aan het relaxen voor de run. Die nacht sliep ik redelijk, alleen was ik heel vroeg wakker. Niet verkeerd, want toen maakte ik rond 3 uur in de ochtend een sapje en nam ik een complan. Op die manier had ik alvast wat gegeten en kon mijn lichaam langzaam vast wakker worden zodat mijn darmen misschien al op gang kwamen voor vertrek en niet tijdens de loop. Dat lukt wonderwel en ik had dus nergens last van onderweg. Overigens had ik vrijdag weinig gegeten door mijn slaapje, het rondrijden en het zwemmen. Dat bevalt dus ook prima. Enkele weken voor de run weer gestart met de K5 en vanaf 45 weer opgebouwd naar 70 voor de volle week vooraf. Dat betekent dus minimaal 6 weken van te voren starten maar beter nog een week of 8 a 10 zodat je enkele twee weken op de 55 en 60 kunt blijven en daarna kunt opbouwen naar 70. Waarschijnlijk kan 75 ook maar de vraag is dan wat de toegevoegde waarde is. Voor een wegrun misschien dan met 70 functioneel met de metronoom trainen.

Een week later kan ik zeggen dat ik nergens last van heb. Ik heb een dag of twee een beetje spierpijn in mijn bovenbenen gehad maar dat is niet verwonderlijk. Geen krampen, geen tekorten. Wel enkele nachten Caseine genomen voor herstel en drie dagen ook extra proteine. Maandag heb ik alweer gelopen op de dag van vertrek en dat ging prima en eergisteren heb ik alweer wat snelheid getraind en de afstand weer opgebouwd naar 10 km. Morgen ook weer een 10 km, hoewel er eigenlijk minder in het schema staat. Vanaf volgend weekend wordt het weer knallen met een 10x1.600 meter.

Ik heb veel geleerd van de run. In de eerste plaats dat een plan goed is, en dat je je daar ook aan moet houden. Zowel op mijn eerste HM als M deed ik het verkeerd. Nu deed ik het eindelijk eens goed, eigenlijk uit ontzag voor de afstand. Dat is dus prima, ook al kan ik misschien achteraf zeggen dat het sneller had gekund. Tsja, dat was ook het doel eigenlijk en dat is dus gehaald.

voeding
Vooraf enkele weken proteine goed opgebouwd en na lange trainingslopen caseine als herstel. Electrolyten balans ook goed in de gaten gehouden (kramp). Ik nam een klein risico met voeding onderweg door iets te nemen dat nieuw was. Niet helemaal nieuw want de Complan nam ik altijd al, aangelengd met water maar onderweg nam ik nu tweemaal een pakje met 250 ml, waarvan ik er ongeveer 200 ml van opdronk. Op die manier dus voeding en vocht. Het eerste pakje nam ik echter wel veel te laat op 33 km en dat moet dus veel eerder en misschien wel in plaats van de gels komen waar ik weinig mee heb. Het is te weinig voor vocht en doet me verder ook niks. De volgende lange afstand training (marathon afstand over 2 weken) ga ik dus experimenteren met deze pakjes van 250 ml onderweg. Ik denk eigenlijk dat ik aan 3 a 4 pakjes volledig genoeg heb onderweg. Als nood tussendoor kan ik eventueel dan wat gel nemen. Of ik dat in de softflasks moet doen of in mijn rugzak moet ik nog gaan uitvinden.

vocht
Ik heb niet veel gedronken onderweg uit de waterzak. Dat kwam deels door de 400 ml complan en de 400 ml chocolademelk en de 250 ml water. Dat telt toch ook mooi al op tot een liter. Onderweg heb ik ongeveer 600 ml uit de zak gedronken denk ik, deels met inname van de saltsticks. Dat zou dus neerkomen op een 1600 ml plus een 200 ml gel, dus bijna 2 liter. Dat is ruim voldoende voor deze weersomstandigheden maar niet meer als het warm weer wordt denk ik. de SIS drank is op zich OK maar erg zoet en dat zorgt er niet voor dat ik extra ga drinken. Met warm weer zal het niet te drinken zijn dus dan niet gebruiken (was ook leerpunt na Berlijn). Ik heb redelijk trouw de saltsticks genomen, had geladen met twee in de ochtend en de avond van te voren. Was net genoeg merkte ik de volgende dag aan de tenen, dus kan net iets beter.

kleding
Ik had mijn wintertight aan en dat was prima vanwege het water waar ik doorheen moest. De trail schoenen waren prima, alleen hele nagels zodat je geen pleisters hoeft te gebruiken is wel prettig, want die pleisters zorgen weer voor nieuwe blaren. Ik had na 6 km mijn jasje al uit, droeg vrij lang wel mijn handschoenen en trok onderweg met de hagel nog eenmaal de buff op mijn hoofd. De rugzak is al vrij warm, maar met weinig wind dus zeker geen jack aan bij temperaturen boven de 8 graden. Alle runs in de UK heb ik op de Herzog Active kousen gelopen.

opbouw
Ik ben heel rustig gestart maar omdat ik niet op mijn horloge keek in het begin, heb ik niet echt een idee. Na 3 kilometer keek ik voor de eerste keer en zag een redelijk tempo, dat misschien zelfs nog iets te hoog lag. That said, ik heb de laatste lus nog mooi versneld over de weg en dat is het voordeel van het bekend zijn met de weg. Je weet waar het makkelijk is, waarvoor je moet sparen en waar je wel kunt versnellen. dat is met een onbekende route lastiger dus echt rustig starten is gewoon een vereiste voor een succesvolle loop. Ik hoop vanaf een volgende run weer met hartslagmeter te kunnen lopen dus dat zal ook wel een indicatie geven voor de zwaarte van de loop. Deze run in ieder geval goed gedaan, waarbij het ontbreken van wind een groot voordeel was.

wat kan er beter
Eigenlijk niets. Een volgende keer onder deze omstandigheden kan het wat sneller, maar dat bouwt vanzelf verder op. De opbouw was goed, ik kan een volgende keer iets regelmatiger eten en eerder beginnen. Rond 50 km ging het lampje van de brandstoftank even knipperen dus daar was ik simpelweg wat te laat. Omdat ik zelf niets meer bij me had, was ik afhankelijk van support en dat is niet handig en niet nodig met de softflasks.
Saltsticks iets beter op tijd nemen, ook afhankelijk van het weer. Bij warm weer zeker meer en sneller nemen en langer na de run. Modderlopen verder oefenen en niet te bang zijn voor water etc.

conclusie
Tevreden over deze eerste ultra en eerste trail. Goed gevoel aan overgehouden, misschien ging het zelfs wel iets te gemakkelijk maar dat schrijf ik nog steeds toe aan het feit dat ik de route zo goed kende. Dat maakt het een stuk makkelijker. Op naar de volgende.

gepost door Max op 08:08 PM

Woensdag, 05 Maart 2014

05.03.2014 - hitland - 10,5 km

Helaas mijn eerste rondje weer in Nederland. Na al die weken in de geweldige natuur te hebben gelopen, valt dat niet mee. Het is gelukkig mooi weer, dus ik heb niet meteen al teveel last van mijn longen maar ik merk het weer direct. Vies land. In ieder geval voelt alles nog steeds goed na de 57 km run van zaterdag dus ik besluit vandaag iets verder te gaan en wat af te wisselen qua tempo. Nog niets geks, maar even kijken hoe alles voelt.

Ik start rustig, loop op RWR 1/30 en loop 3000 meter op 6.30 min/km Dat is nog niet eens zo slecht. Daarna even een stuk wandelen en genieten van het zonnetje. Tussendoor 1000 meter onverhard zonder RWR op 6.09 min/km en dat voelt ook allemaal prima. Tot slot een 3000 meter lap wel met RWR maar doorlopen en ik eindig op 6.08 min/km. Wonderlijk dus dat je met RWR op deze conservatieve ratio gewoon hetzelfde tempo kunt lopen. Dat betekent wel even doortrekken in de run segmentjes, maar dat is een uitstekende oefening.

Uiteindelijk klok ik af op ruim 10 km en ben tevreden. Ik voel niets, dus ik kan rustig voorthobbelen. Op naar de volgende training dan maar. Next goal: Edinburgh marathon

Gegevens:

* afstand: 10,5 km
* temp 13 graden - zonnig



maart 73 km - 2014 totaal 517 km

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 160 km
hoka stinson tarmac - 203 km
hoka stinson trail - 346 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 09:26 PM

Maandag, 03 Maart 2014

03.03.2014 - seahouses countryroads - 6 km

Vandaag het laatste rondje hier in de UK en ook het eerste rondje na de lange 57 km run van eergisteren. Eigenlijk voelt alles prima, ik vind het wonderbaarlijk dat ik nergens last van heb. Misschien wel iets stijve bovenbenen maar niks bijzonders verder. Maar nu toch een kort en rustig rondje. Het is prachtig weer maar ik heb helaas niet zoveel tijd en kan ook niet meer ergens heen rijden. Toch maar even het korte rondje deels over de weg, deels over het weiland dan maar zoals de ultra het laatste stukje ook liep. Jammer maar helaas, vanaf de volgende keer weer in Nederland. Zal wel afkicken worden.

klik voor groot

Gegevens:

* afstand: 6 km
* temp 11 graden - zonnig



maart 63 km - 2014 totaal 514 km

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 160 km
hoka stinson tarmac - 193 km
hoka stinson trail - 346 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

gepost door Max op 12:17 PM

Zaterdag, 01 Maart 2014

01.03.2014 - assignment 12: ultra trail run - 57 km

Vandaag dan de dag van de ultra run. Maar laat ik bij gisteren beginnen.

Gisteren vredig even geslapen in de middag en ik was helemaal klaar en opgeladen voor de run. Aan het einde van de middag naar Bamburgh gereden om nog even te kijken of de finish route nu voor het kasteel langs zou lopen of aan de achterkant. Toen ik door de duinen scharrelde, zag ik ineens pijltjes staan van de organisatie. Huh? Langs het kasteel en ineens een splitsing bordje. Linksaf naar de finish voor de marathon en rechtsaf voor de ultra. Watte? Maar de route gaat toch anders? Richting het kasteel, kilometer vooraf linksaf de duinen in, weg oversteken, door het veld bij de boerderij, etc. Finishen met blik op het kasteel vanaf de golfbaan? Zoals het pijltje nu stond, zou de route ineens omgekeerd lopen. Tweemaal de duinopgang? Tweemaal het strandstukje? Zonder strand aan het einde van de dag? Dat het hoog water zou zijn, wist ik al weken. Zouden zij dat ook weten dan? Enfin, we zijn dus maar gaan kijken waar de andere bordjes dan stonden. Die waren niet te vinden maar toen we bijna bij huis terug waren, zagen we ineens wel bordjes. Ja hoor: het veld IN waar ik had gedacht UIT te komen, zoals de route ook had aangegeven en zoals ik het gelopen had (die ochtend zelfs nog) en had gevisualiseerd. Wel verdomme. Terug naar het huisje, kijken naar de mail van dinsdag de 25e (!). Inderdaad, kijkend op dat kaartje, blijkt de route veranderd te zijn. Niet alleen de route is anders, ook de afstand is anders. Schreef ik me in voor een 53 km run die eigenlijk 55 zou blijken (volgens oude verslagen), zou het nu ineens rond de 58 km gaan uitkomen. Toch merkwaardig maar ergens was ik blij dat ik het voor de start ontdekte, want ik zou misschien wel gewoon de duinen ingelopen zijn. Toen ik op de kaart gekeken had ben ik als een speer nogmaals de laatste lus gaan rijden en maakte foto's. Daarmee veranderde ik snel de video zodat ik in de avond nog een keer even kon kijken en kon visualiseren hoe ik moest lopen. Niks mooie finish met blik op het kasteel dus. Idioten. Met dat gevoel ging ik dus slapen gisteren. Niet blij. Maar ik viel na het zwemmen redelijk snel in slaap maar was heel vroeg wakker. Om 3 uur stond ik dus maar mijn eerste sapje te maken, zodat ik vast wat gegeten had. Ik nam ook een vloeibare maaltijd. Daarna lekker terug naar bed, even dommelen. Uiteindelijk stonden we om 6.45 klaar, A. zou ons komen halen en naar het kasteel brengen. Zij en S. zouden samen met woef mijn support crew zijn voor de dag. Ik was te volgen via internet en we hadden precies afgesproken waar goede punten zouden zijn om me te zien en eventueel wat aan te geven. Even na 7 uur waren we bij het kasteel en registratie bleek helemaal achterin de stallen te zijn, een rot eind lopen nog.

klik voor groot




Daar moest je op een lijst kijken voor het nummer, dat vervolgens op de hand geschreven werd. Daarna kreeg je een bandje om met een kokertje voor de timing. Meteen weer naar buiten richting de bus die eigenlijk meteen vertrok zodra ik instapte. Er werd niet gekeken of iedereen aan boord was en dus moest de bus een paar keer stoppen bij het wegrijden omdat er nog mensen aan kwamen lopen. Lijkt me vreemd maar goed. In de bus was het wel gezellig. Ik kwebbelde wat met mijn achterbuurman, een 20 jarig broekie die wilde winnen (werd 2e heel knap) en iemand die voor me zat en nog niet wist wat hij ging doen. Onderweg zag ik de auto van A. uit een andere afslag aan komen rijden.

klik voor groot



Die waren dus ook op weg naar de start. Wel erg fijn, want het was ineens ijskoud met vriesweer maar wel prachtig loop weer.

Bij de start werden we uitgeladen en kwamen we aan bij het punt waar ik al gelopen had met waf. Tot mijn verrassing hadden ze geen belletje gegeven naar Alnwick Castle blijkbaar, want het he was dicht en er zat simpelweg een bordje van de organisatie op het hek: climb here. Huh? Ik was redelijk verrast, want dat soort dingen snap ik dus niet goed. Maar goed, het groepje lopers voor de ultra stond op het veld (74 lopers) en daarna begon de briefing in de kou. Over de route, over het soort pijltjes etc. Boven ons een drone die foto's maakte.

klik voor groot



Daarna klonk al snel de hoorn en ging iedereen op pad. Ik had maar 1 plan: rustig lopen, langzaam, langzame start, RWR ratio van de training en maar zien. Dit was voor mij de eerste afstand en ook de eerste keer dat ik zo lang op dit soort terrein zou lopen. Van alles wat: grasland, modder, duinen, strand, stukje bos, water doorwaden, rotsen. Rustig aan dus en zoals ik al had voorspeld zag ik na enkele minuten al geen enkele loper meer. Ik had besloten niet op mijn klokje te kijken en gewoon mijn eigen plannetje te volgen. Finishen met een smile en met het gevoel dat ik langer en sneller had gekund. Maar ik wist dat die finish nog heel ver weg zou zijn! Na een paar kilometer keek ik eens en vond mijn average pace niet eens zo slecht.

klik voor groot



Misschien toch zelfs wel iets te snel. Grappig genoeg hobbelde ik dus totaal in mijn uppie over het veld langs de rivier. Over de weg, door het bosje, linksaf het weiland in, even omhoog etc. Ik kon het dromen. Daar zag ik ineens alweer wat lopers voor me. Gek zeg, zo snel uitgelopen en daar liepen ze alweer. Ik liep ze natuurlijk niet voorbij maar ik vond het opvallend om te zien dat ik met mijn trage steady pace toch inliep. Na 6 kilometer kwam ik bij de river crossing. Daar was ik tweemaal eerder op mijn verkenningsroute en donderdag was ik er nog even langsgereden op weg naar huis. Geen enkele keer had ik de stepping stones gezien want het water was altijd te hoog. De eerste keer stond ik tot mijn kuiten in het water op de stenen en had ik moeite mijn evenwicht te bewaren door de stroming, de tweede keer was het al een stuk rustiger en donderdag was het heel rustig water maar waren de stepping stones nog wel onder water. Vandaag dus niet. Rustig en vredig staken de stenen boven het water uit. Wel eerst even door de modder zooi maar dat lukte ook wel aardig. Helaas kom je daar dus wel aan met zwarte schoenen vanwege die enorme glibber en modder partij op weg naar het water, maar oversteken was dus geen probleem.

klik voor groot



Aan de andere kant stonden A. en S. samen met woef. Woef huilde en wilde ook mee. Nee meisje, nog even wachten. Ik gaf mijn sleeves en hoofdband aan S. Dat was ik maar vast kwijt en ik besloot toch mijn jack vast uit te doen. Dat was wel wat aan de vroege kant maar ik had geen zin om meteen op te warmen en met de rugzak om is het al snel warm.

Zo hobbelde ik vredig door. Voor me uit liepen twee mannen die ook niet zo snel waren en die had ik soms dus voor me in beeld. Verder heerlijk rustig en alleen. Al snel liep ik Alnmouth alweer binnen en daar bij de rotonde stond mijn crew weer. En daarna ook weer op de grote parkeerplaats in Alnmouth. Daar wisselde ik mijn gel flask voor een volle en aaide de waf. Ook het eerste CP kokertje laten aflezen met een apparaatje. Verder ging het, heuvelopwaarts naar Foxton golfcourse. Wat gek zeg, ik voelde me prima, keek om me heen en zag ook de omgeving gewoon. Maar het ging allemaal heel makkelijk. Zou dat toch komen door al die keren dat ik hier in gedachten al liep? Dat de visualisatie dit gevoel geeft?

klik voor groot



Langs de golfbaan op weg naar het clubhuis dan maar. Ook dit had ik al gezien en ik wist precies wat er allemaal ging komen. Bij de golfbaan bleek de route ook meteen naar het strand te lopen, maar toen ik de 2 mannen zag glibberen en glijden via de korte route, besloot ik gewoon om te lopen over de golfbaan en daar door het hek naar de golfbaan te gaan. Zo was de route ingetekend en ik wist ook niet beter. Dat resulteerde dus wel in een A en S die op het strand de verkeerde kant op stonden te kijken waar ik bleef. Hahaha!

Het strand naar de duinopgang was redelijk te doen, beetje zacht maar OK. De duinopgang gaat via een trap en vanaf daar weer over het veld naar Boulmer. Ik was nu 12 km onderweg. Op zich wel een gek idee, want ik zou dit stuk nog meer dan 4 keer moeten afleggen. Maar alles voelde prima.

klik voor groot



Ook gesneden koek en het liep lekker. Weinig wind, zonnetje en prima grasland. Al snel kwam ik in Boulmer aan en ging verder over weiland met de schaapjes. Ook prima te doen en ik vond dat het al aardig opschoot. Vanaf daar naar een strandje en over een modderweg langs de enge koeien. Verdomd zeg, die koeien stonden er gewoon nog maar ze stonden links en ik had er nu - met als toen ik het parcours verkende op de heenweg - geen last van. Toch raar dat die beesten er dus gewoon nog stonden. Maar niks aan de hand en ik hobbelde verder. Stukje naar beneden naar een strandje en weer langs het water. Ik was benieuwd hoe dat stukje nu erbij lag want dat had ik van de week nog een keer gelopen. Door en door ging het.... beetje modder maar wel redelijk te doen. Bij de inham bij Howick stond mijn trouwe support crew weer. De volgende halte zou Craster worden op 25 km en daar zou ik woeffie krijgen. Ik hobbelde dus verder en was eigenlijk verrast dat ik er al heel wat kilometertjes op had zitten. Ik genoot van het uitzicht op de zee vanaf de klif en de gele bloemetjes aan de struiken die aan het uitkomen zijn. Mooi gezicht, ik vond het vorige week al erg mooi toen ik hier liep. Ik naderde Craster.

klik voor groot



Het pad voor de huizen langs was OK net zoals vorige week. Wat een verschil met de eerste keer dat ik er liep en het niet te doen was. Door Craster village en daar stond mijn driekoppige crew die zou worden uitgedund tot twee met een mobiele eenheid. De mobiele eenheid vond het meteen helemaal leuk en vanaf dat moment liep ik dus met een slingerende riem om mijn middel. Woef liep lekker los, dat leek me ook beter met het oog op andere wandelaars en renners. De HM startte immers in Craster en de marathonners kwamen inmiddels ook voorbij. Over het weiland naar Dunstanburgh Castle. Gesneden koek voor woef en mij. Natuurlijk ging woef meteen eens lekker zitten voor een grote boodschap en kon ik dat ook nog eerst oppakken en in een zakje gaan doen. Ik deed dat maar weer in de rugzak zoals ik eerder deed. En weer op weg dan maar. Wat was het leuk zo samen op pad. Samen weer op weg richting Dunstanburgh Castle. Voor mijn gevoel al zo dichtbij huis. Dat is helemaal niet zo, want we hadden er pas 25 km opzitten en dat was dus niet eens op de helft. Maar zo voelde het niet. Ik heb geen moment gedacht 'jee wat ver nog'.

Stom genoeg liep de route langs een plas in de diepte en niet bovenlangs richting het kasteel of onderlangs over het pad. Hier dus modder happen en beetje glibberen maar dat ligt aan mij, want ik zag iemand er vlot overheen rennen zonder op of om te kijken. Wie weet kan ik dat ook nog wel eens. Nu even niet. Om het kasteel heen en richting de golfbaan. Daar was iemand een beetje RWR aan het doen en ik vroeg of hij RWR deed maar hij was 'gewoon' kapot en zou uitstappen (er zouden maar liefst 11 mensen uitstappen op de ultra afstand). Daar op de golfbaan zat mijn uitdunde crew in het zonnetje te wachten. Ik dronk wat en zei dat ik enorm nodig naar de plee moest en dat in Low Newton wilde doen (ik wist dat daar een openbaar toilet was). Verder en verder liep ik dus maar weer, wederom op bekend terrein want woef en ik liepen dit eerder en zelfs vorige week nog voor de laatste modder beoordeling. Golfbaan, door de duinen langs de vogelhut en richting Low Newton. Daar stond A. bij de toiletten klaar om de hond even aan te pakken (en de deur op een kier te houden omdat het licht het niet deed). Even snel plassen, weer goed aankleden en maar weer op weg richting High Newton waar CP 2 was. Daar stond water voor woefje maar net toen ze een slokje wilde nemen deed een andere hond lelijk en wilde ze niet meer. Zielig maar goed, we moesten dan maar weer door. Woeffie vond het enig, zeker met al die mensen die wat tegen haar zeiden. Ze hijgde, kwispelde en keek blij. En de riem maar slingeren tegen mijn benen. Misschien toch een beetje te lang. Maar op deze manier kon ik haar snel pakken als het moest. Dus jammer dan. Al snel kwamen we bij de lange brug richting Beadnell. Hier rechtsaf het strand op en.... oei oei oei wat klote. Heel zacht zand echt net een ruiterpad. Dat wist ik wel maar nu leek het een uur te duren voordat ik op normaal strand terecht kwam. Balen en wat zwaar. Maar toch.... ik wist hoe lang, hoe en wat dus gewoon maar even door. Aan het einde weer mijn trouwe crew en daar een bakje water voor woef en een Complannetje voor mij om te eten (leerpuntje: te laat op 33 km). Pffff ik vond het daar wel zwaar maar verder gingen we weer. Door Beadnell en weer rechtsaf het strand op. Dat strand was alweer een stuk kleiner en het is een strand met grote ronde stenen. Dat liep niet fijn en ik vreesde voor het einde van het strand: de waterarm bij de golfbaan. Nou inderdaad.

klik voor groot




Er liep iemand voor me, die er gewoon in sprong voor het foto momentje. Ik zag dat het water tot boven de knie kwam. God wat een lol. Woef stapt het water in en kiepert naar voren en moet daarna zwemmen. Aangezien zij er al is, kan ik niet anders dan volgen en kleddernat (en koud) bereiken we de overkant.

klik voor groot




Fijn, maar er is geen strand en dus moeten we over de stenen strompelen op weg naar het pad over de golfbaan bij Seahouses. Vanaf daar loopt het weer lekker en zijn we alweer snel in Seahouses. Vanaf daar het strand op. Strand? Strookje bedoel ik. Strookje zacht paardenpad. Precies zoals voorspeld natuurlijk: hoog water. Als je het strand hier niet kent, dan weet je dus niet dat je hier normaal een prachtig breed strand hebt met hard zand. Nu dus even niet. Baal. Soms moest je even wachten om langs het water te kunnen als de golven even terug trokken. Waardeloos. Hier baalde ik dus een beetje. Ik was niet moe maar ik snap dit dus niet. Volgende week is het strand tot 19 uur begaanbaar, nu vanaf 13 uur al minder. Monkshouse was ook al ondergelopen maar ik was toch al nat dus vooruit maar. Daarna over de rotsen waar je iedereen zag klauteren en rommelen. Hier zouden we dus straks weer overheen moeten.

klik voor groot




Huh? Hoe dan? Eerst maar eens naar Bamburgh Castle. Na de rotsen zag ik al gauw de vlag van de duinopgang. Daar de duinen in, langs het kasteel en door voor de laatste lus. Ik zie het bordje met de keuze tussen de marathon en de ultra. Op het kasteel veel mensen die kijken naar de klauteraars door de duinen. Er finishen nu heel wat mensen, aangezien er ook een 10K en een HM en marathon afstand is. Maar het komt niet in me op om de route in te korten. Ik ga gewoon verder en dat ik dus eigenlijk al bij de finish ben, doet me niets. Gewoon even het laatste lusje. Die lus die ze zo verpest hebben door de richting om te draaien. Ineens begint het keihard te hagelen. Het is helder, met heel mooi licht en een zonnetje maar hagel. Grappig want ik zie een mooie regenboog natuurlijk over de zee. Prachtig om te zien. Woef en ik hobbelen verder naar Stag Rock en de golfbaan van Bamburgh. Richting het caravan park en daarna naar Budle Bay. Daar twee mannen die kennelijk niet verder kunnen of willen. Ze zullen uiteindelijk 45 minuten achter mijn finishen. Pffff als je zo bij de finish moet komen.... we zagen ze later strompelen langs de weg. Van wandelen was al nauwelijks sprake meer. Maar ik ging lekker door met woeffie. Op naar het laatste controle punt. Daar overlegd over de laatste route over het strand. De jongen riep blij dat er geen probleem was omdat de route over de golfban liep. Ja I wish, vorig jaar wel ja, maar dit jaar dus niet. Aha probleempje. Nou ja, doe dan maar Ingram road of Links road. Eerst maar eens verder lopen, bij Budle bay omhoog (had ik niet gevisualiseerd om hier heerlijk de andere kant op naar beneden te rennen met uitzicht op de baai?). Ik SMS mijn crew dat ik al voorbij de auto ben en ze dus gemist heb. Ze zullen me later achterop komen met de auto. Woeffie blij, die dacht natuurlijk dat ze nu lekker met de auto verder mocht. Raampje naar beneden of ik nog iets nodig had. Nee dacht het niet maar 1 minuut later merk ik dat het lampje van lege tank gaat branden en SMS ik dat ik toch nog wel een chocomel wil hebben dan bij de volgende stop. En zo neem ik dus nog een chocomelletje bij Glororum. Ik zie links van me het kasteel al liggen maar ik moet nog even doorlopen. Stukje omhoog, dan een weg die naar beneden en omhoog loopt, en deel uitmaakt van mijn temporondje hier rond het huisje. Ik zie op mijn klokje dat de gemiddelde pace weer verbeterde doordat ik eindelijk op deze laatste lus weer een beetje kan lopen. En ik kan het dus nog gewoon. Lekker even doorhobbelen. Ik kom bij de kruising en twijfel dus nu. Over het weiland zoals de route loopt en dan vastlopen en over een drukke weg of de lange saaie weg linksaf en verkeerd uitkomen bij het kasteel. Dan ga ik dus de route af zoals gesuggereerd bij de CP. Ik besluit voor het laatste aangezien ik met de hond loop en ik denk dat de drukke weg te gevaarlijk is met woeffie. Achteraf had ik ook bij red barns eraf kunnen gaan maar nu ik hiertoe besluit, denk ik er niet verder over na en loop. En loop. Goh het is toch nog best ver naar het kasteel eigenlijk. Ik slof een beetje omhoog richting kasteel en de finish is waardeloos. O nog een loper en ik zie ineens dat ik een tent in moet voor de chip. Die wordt afgelezen en het ding wordt afgeknipt. Water was er ook nog en er wordt gewezen naar een grote witte tank. Geen bekers. Ook niet onderweg. Verstandig en prima maar ik heb even gemist dat het een cupless event was, anders had ik mijn opvouwbare geval wel meegenomen. Het is rustig en saai bij het kasteel. Niet gek natuurlijk als je als slak op de langste afstand binnenkomt maar als klap op de vuurpijl blijken er ook geen medailles meer te zijn. Dat is leuk zeg. Achterlijke zooi voor 55 pond. Ik ben dus niet laatste, er zijn op mijn afstand al 11 uitvallers en zelfs op de marathon is niet iedereen binnen. Is tellen nou echt zo moeilijk? Ik wil gewoon een medaille, kinderachtig of niet. Ik vind het al jamer dat het voor alle afstanden 1 dingetje blijkt te zijn. Nou sjips. Ik voel me een beetje bekocht. Maar ik ben niet moe, heb nergens last van en wil wel weer gaan lopen dus mijn doel is bereikt. Ik had uiteindelijk niet eens zoveel meer tijd nodig dan op de weg training, 30 sec/km meer en dat komt vooral door het stilstaan, toiletbezoek, en de rotsen en het strand denk ik. Verder viel het me erg mee en weet ik dus zeker dat het voor mij enorm heeft geholpen dat ik de weg zo goed wist en precies wist wat me te wachten stond. Maar op het moment bij de finish voelt het een beetje als een domper momentje.

klik voor groot





Enfin, met 57 km teller ben ik toch tevreden hoe ik deze eerste keer gedaan heb. Niet moe, vrolijk en fris (ik zie er fruitiger uit dan mijn trouwe support crew) en ik heb standvastig mijn plannetje gevolgd zoals ik wilde. Nu kan ik verder trainen, uitbreiden en opbouwen. Met alles wat ik geleerd heb, wordt het vast nog wel wat.

Ik ga lekker zwemmen in de avond en slaap als een roos. Woeffie slaapt ook meteen en vond het volgens mij ook geweldig spannend allemaal. Mijn woeffie liep toch maar mooi 32 km met me mee te hobbelen! Ben enorm trots op haar. Op naar ons volgende avontuur dan maar weer.

Gegevens:

* afstand: 57 km
* temp 11 graden - zonnig
* pace 8.02 min/km
* chip time 7.32
* HF niet gemeten
* cadans niet gemeten
* RWR ratio 1/30



maart 57 km - 2014 totaal 514 km

rondje in google earth openen

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 160 km
hoka stinson tarmac - 193 km
hoka stinson trail - 340 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

video zoals de route nu echt was:

gepost door Max op 10:10 PM