Woensdag, 30 November 2011
30.11.2011 - 10x400 totaal 9,5 km
Vandaag weer eens een 10x400 uit de kast getrokken. Voordat ik commentaar krijg: ja ik rommel momenteel maar wat. Combineer duurlopen met een interval training af en toe en werk momenteel niet gestructureerd naar een doel of met een schema. Dat ga ik wel doen, maar ik ga eerst genieten van mooie duurlopen dwars door de Glens in Schotland en klimmetjes oefenen waar je nauwelijks 'lopend' tegenop kunt komen. Daarna ga ik weer verder met een schema. Ik moet even kijken wanneer ik met het HM schema start voor begin 2012, maar dat zal wel ergens in febuari worden. Eerst staat de 10 km van de CPC dan nog op het programma op 11 maart 2012. Maar ik wil dan wel een 6 weken schema gedaan hebben, anders blijft het gerommel in de marge zoals nu met de 7-heuvelen als trainingsronde en straks ook de bruggenloop als trainingsronde. Maar goed, komt tijd komt raad. Van die heuvels in de UK zal ik in ieder geval toch weer sterker worden.
Ik zit geinteresseerd naar de video's te kijken van foutenanalyses en looptechnieken/loopscholing. Er valt toch nog een hoop te verbeteren en te leren/te oefenen. Toch is het wel interessant om te zien dat sommige technieken of 'trucs' lang niet altijd gunstig uitpakken tijdens het lopen. Veel lezen, veel oefenen en veel uitproberen dan maar.
De 400-tjes gingen op zich wel goed in 2" ongeveer. Maar ik vraag me af waar ik nou eigenlijk die 2" vandaan heb, want voor een souplesse rondje van Klaas Lok moet - met mijn 10 km tijd - de rondetijd langer zijn. Morgen eens even kijken.
Voor nu niet zo erg, want ik heb de 400-tjes gewoon gedaan op een tempo dat ik gelijkmatig kon vasthouden en wat goed aanvoelde.
Gegevens
* totaal 9,5 km
* HR max 164
november 170 km - 2011 totaal 1.869 km
trailschoes 538 km
kayano 15 760 km
kayano 15 II 46 km
ds trainer 332 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
09:41 PM
Maandag, 28 November 2011
28.11.2011 - hitland 11 km
Vandaag een rondje zonder doel of speciale training. Gewoon genoten van het weer. Onderweg nog een rare ontmoeting met een dame die het nodig vond haar enge grote duitse herder op me af te laten rennen. Ik had Ztje al aan de riem gedaan omdat ik die engerd in de verte zag. Toen ze geen aanstalten maakte om de hond aan te lijnen besloot ik om te keren en via de andere kant terug te lopen. Maar helaas hoorde ik toen al snel voetstapen en gehijg achter me. Ik schrok me rot. Toen ik langs de dame liep daarna, mompelde ze iets over 'niet met honden werken'. Toen ik beleefd vroeg wat ze zei, liep ze door..... Ik riep nog wat naar haar en toen draaide ze zich om en beet me toe of ik 'nog een heel gesprek wilde ofzo'. Ik heb haar maar gezegd dat zij misschien eens met mensen moest gaan werken. Ik snap niet waarom die mensen altijd zo raar moeten doen, zeker niet als ik beleefd blijf en last heb van haar hond. Heel merkwaardig. Ook al deed die hond uiteindelijk niets engs, ik moest er wel voor stoppen omdat dat beest achter me aan kwam rennen. Zucht.
Morgen eens kijken wat ik zal doen. Misschien toch even intervallen en dan een beetje kort. Mijn runningmate moet wat extra aandacht nu er ineens een kleine pup hier ronddartelt en ook extra aandacht vraagt. Lekker met mij een stukje lopen zonder lastige pup aan je oor is dan wel lekker denk ik.
Gegevens
* totaal 11 km
* HR max 154
november 161 km - 2011 totaal 1.859 km
trailschoes 538 km
kayano 15 760 km
kayano 15 II 36 km
ds trainer 332 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
10:22 PM
Vrijdag, 25 November 2011
review: seiko metronoom DM-50 (ongeveer 20 euro)
In enkele posts schreef ik over experimenteren met cadans en noemde ik de metronoom al. Inmiddels gebruik ik alweer enige tijd de Seiko DM-50 metronoom voor dit doel. Overigens is er ook een app voor de android beschikbaar met een metronoom, en ook een muziekapp die zelf de muziek van het device selecteert bij een bepaalde cadans die je wilt lopen. Je moet daarvoor overigens wel een aardige muziek bibliotheek op de telefoon hebben staan zodat de app ook wat te kiezen heeft.
Ik vind het voordeel van de Seiko metronoom de draagbaarheid en instelmogelijkheden. Je kunt heel gemakkelijk switchen naar een lagere of hogere cadans en zo kan je in een training heel snel varieren als je zou willen. Dat is vooral belangrijk als je nog in de opbouwfase bent naar een hogere cadans (zoals ik). Begonnen ergens als echte sjokkende kamerolifant op 140 per minuut, loop ik nu uit mezelf al ruim boven de 160 als het lekker gaat en train ik nu met de metronoom tussen de 165 en 168 per minuut.
Ik heb ook het gemak van de footpod op de Garmin 405CX die ook nog eens bij de analyses precies de cadans laat zien. Als ik dus - zoals vandaag - experimenteer met een lap op het ritme van de metronoom en daarna een lap met mijn eigen ritme, kan ik precies zien wat ik eigenlijk dan uitspook.
De metronoom is licht, is makkelijk aan kleding vast te klemmen, maar ligt ook prima in de hand. Het geluid is ruim voldoende, zelfs op de zachtste stand is het geluid prima te horen. De metronoom is in te stellen van 30 tot 250 beats per minuut. Verder kan je kiezen uit verschillende ritmes. Het is voor mij een nuttig hulpmiddel bij de trainingen. Aanrader.
gepost door Max op
06:10 PM
25.11.2011 - hitland 8 km
Vanmorgen moest ik een rondje tussendoor plannen. Gekozen voor een kort rondje experimenteren met de cadans. Iedere lap van 500 meter om en om wel en niet met de metronoom en aan het einde kijken of het uitmaakt en hoe het voelde. De metronoom stond op 168 en dat is voor mij al best aardig, ik probeer dat ritme nu 'eigen' te maken. Ik zie in de analyse dat ik (natuurlijk) wel terugval maar wel boven de 80 (160) blijf dus dat is niet slecht. Het tempo ging grappig genoeg ook omlaag. Dat hoeft namelijk niet per se samen te hangen. Je kunt zelfs ook snellere stappen nemen maar toch langzamer lopen. Vandaag was het dus: hogere cadans, sneller tempo. Toen ik op de terugweg de wind pal tegen had, heb ik op een gegeven moment de metronoom aangezet (iets lager weliswaar) om weer in een ritme te komen. Ik merkte namelijk dat ik steeds langzamer ging sjokken en dat verbeterde direct met de hogere cadans. Zo rommelend vloog de tijd dus voorbij en was het rondje om voordat ik er erg in had. Op naar de volgende run. Nog 2 weken voor de Bruggenloop dus ik zal nog even iets moeten verzinnen om die goed te lopen. Hoop dat er niet al teveel wind is, want de Brienenoord met wind tegen lijkt me ook geen pretje.
Gegevens
* totaal 8,3 km
* cadans 84
* HR max 154
november 149 km - 2011 totaal 1.848 km (ergens kennelijk mis geteld)
trailschoes 538 km
kayano 15 760 km
kayano 15 II 25 km
ds trainer 332 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
05:08 PM
Woensdag, 23 November 2011
23.11.2011 - aken preuswald - 10 km
Vandaag een kort rondje in het bos hier in Aken gedaan. Ik liep hier al eerder in juni en in oktober. Het is een geweldig bos, waarbij je ook naar Belgie en Nederland kunt lopen. Helaas heeft ieder land zijn eigen regels met betrekking tot het aanlijnen van de hond, dus dat is nog best even opletten. Helaas was ik vergeten om een route op de Garmin te zetten, en zonder ANT stick kan ik ook geen route overzetten merkte ik. Maar door het wandelen dat ik inmiddels ook deed in het bos, begin ik toch wel een beetje de weg te kennen. Bovendien zijn er ineens routes uitgezet en kon ik in ieder geval starten met de oranje route, die ik in de ochtend al voor een deel had gewandeld met de hond.
Het was mistig maar wel lekker om te lopen, geen wind en een prima temperatuur. Warm voor de tijd van het jaar! Al snel hobbelden ik samen met Ztje over een vervelend pad vol met bladeren die enge losse stenen bedekten waar je aardig over kon zwikken merkte ik. Tempo dus maar fors omlaag, want mijn voet is al een beetje raar dus geen risico. Ik kwam ineens langs een weiland met koeien, dus moest Ztje maar even poseren voor een kiekje.
Daarna ging het al rap heuvelopwaarts over een normaal weggetje dat eigenlijk meer door weilanden loopt dan door het bos. Maar ik vond het wel een leuke afwisseling zo en ik kon eens oefenen in het bergje op lopen, want dat is nog steeds best zwaar. Maar ik haalde het tot het einde dus ik was best tevreden. Daarna weer terug het bos in zuidwaarts. Dat wist ik inmiddels, want daar had ik al een stukje gewandeld. Omdat ik een bepaalde tijd moest volmaken, besloot ik rechtsaf te slaan en daarna goed op te letten welke afslagen ik zou nemen. Ik wist namelijk van de ochtendwandeling dat ik vooral niet rechtdoor het bos in moest lopen, omdat ik dan een heuveltje op zou krijgen waar ik al wandelend nauwelijks naar boven kwam. Op zich een leuk idee, ware het niet dat je natuurlijk toch uiteindelijk heuveltje op moet.... Maar goed, leuke oefening zullen we maar zeggen. Mooi was het wel en omdat ik nu beter de weg leer kennen, loopt het ook een stuk rustiger omdat ik niet zo snel zal verdwalen (hoop ik). Uiteindelijk kwam ik in Belgie en vanaf daar ben ik weer teruggehobbeld. Ik weet dat als ik op een bepaalde manier aankom, de terugweg een prachtig mooi breed pad is dat helemaal heuvelafwaarts loopt. Prima dus om een run mee te eindigen. Daarna nog een rondje door het naastgelegen park om te tijd vol te maken en daarna weer terug.
Je merkt goed dat de lucht daar wat schoner is dan hier. Het loopt ook fijn in een geweldig bos waar je zowel over asfalt als over zachte ondergrond kunt lopen. Klimmen moet je wel, want er is geen enkele route te bedenken die vlak is. Maar dat is een goede oefening. Wie weet wordt dat ook ooit nog wel eens wat.
Gegevens
* totaal 10 km
* cadans
* HR max 154
rondje in google earth openen
november 141 km - 2011 totaal 1.827 km
trailschoes 538 km
kayano 15 760 km
kayano 15 II 16 km
ds trainer 332 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
05:21 PM
Zondag, 20 November 2011
20.11.2011 - zevenheuvelenloop nijmegen - 15 km
Vanmorgen wist ik zeker dat ik vandaag niet zou lopen. Ztje was immers ziek geworden vrijdag, ik kon de oppas niet eens bereiken op zaterdag om alles te bespreken en ik had ook niet super veel zin door het koude, mistige weer. Ik was dus op mijn gemakje gaan wandelen maar toen S. zei dat als ik toch ging lopen, ik dat net zo goed in Nijmegen zou kunnen gaan doen dan, besloten we alsnog binnen 25 minuten alles in orde te maken voor vertrek. Ztje was immers veel beter al, de stilte van de kant van de oppas bleek niet samen te hangen met een 'niet willen' of 'niet kunnen' oppassen en verder was alles geregeld. Toevallig had ik net al mijn sportkleding gewassen, dus snel griste ik alles her en der vandaan en kleedde ik me snel aan. Niet nadenken, gewoon aantrekken wat ik die week op de Veluwe ook had gedragen. Helaas kwam ik op het station erachter dat mijn footpod nog op mijn andere paar schoenen zat, maar de Garmin en de tijdchip had ik zowaar wel mee genomen. Tot mijn verrassing waren we precies op tijd op het station en zaten we ineens in de trein richting Nijmegen.
Het eerste deel ging nog wel goed, maar in Utrecht bleken geen zitplaatsen meer beschikbaar, ondanks het eerste klas kaartje, maar dat hadden meer mensen bedacht. Gelukkig hoefde ik niet een uur te staan maar kon ik op het trapje zitten. Ik had waarschijnlijk anders niet eens hoeven starten. Maar optimaal was het allemaal niet echt.
Toen we in Nijmegen aankwamen, zijn we richting de start gegaan. Het stond allemaal goed aangegeven. Gelukkig was een sanitaire stop nog mogelijk ook al waren er wat weinig toiletten rond de start.
Ik vond het best koud en vooral erg mistig en dat is voor mijn longen niet echt super. De Ventolin had ik dus ook dichtbij voor het geval ik extra nodig zou hebben. Verder had ik twee flesjes van 135 ml meegenomen omdat ik toch vanwege de slechte voorbereiding niet erg goed in mijn vocht zou zitten tijdens de loop.
Uiteindelijk stond ik in mijn startvak en was het een drukte van belang. Heel langzaam kwam de massa in beweging richting een start die ergens verderop zou moeten zijn. Vanwege mijn slakkentempo startte ik vanuit een bypass en kwam pas later het parcours op. De wedstrijdlopers waren toen al ruim 35 minuten onderweg! Toen we eindelijk de Groesbeekseweg opdraaiden en konden starten, kwamen net de motoren voorbij scheuren met de winnaar die na 43 minuten al over de streep rende. Ongelooflijk wat een tempo! Ook mooi om die man te zien rennen. Dat is nou hardlopen. Die benen, het lichaam, echt prachtig.
Niet teveel denken aan mijn eigen gesjok dan maar en beginnen aan de route. Het enige dat ik wist van te voren (ik had de route bekeken en het hoogteprofiel en alle verhalen gellezen van andere lopers die er al eens waren) was 'eerste 5 km vals plat' dan tussen 9 en 11 km nog wat akelige heuveltjes en daarna lekker 'naar beneden'. Ik had dus geen idee en was best beducht voor wat ik tegen zou gaan komen. Weet ik veel. Ik startte dus vrij rustig en was eigenlijk van plan om een beetje vlak te lopen op een trainingstempo. Het weer en de voorbereiding was nou niet echt jofel, dus ik hoefde niet te verwachten/willen om nu ineens met een rap tempo deze afstand te gaan doen. Ik zag het meer als een goede training voor de halve in Berlijn die ik wat sneller dan de halve van 2011 wil lopen en in een vlak tempo.
Het begin ging eigenlijk prima. Er stonden wel mensen langs de weg maar eerlijk gezegd vond ik het nou niet zo geweldig bijzonder allemaal. Hoezo 'mooiste route van Nederland'? Of ben ik nou zo verwend met de bossen en de omgeving waar ik vaak loop? Ik heb geen idee. Na 6 km stond er na een bocht een waterpost. Beetje vreemde plek want het werd er ook nog wat smaller en het was natuurlijk ontzettend druk op het parcours met al die lopers. Ik heb geen water aangepakt, want ik zag vanuit mijn ooghoek dat het harde plastic bekertjes waren die vrij vol waren. Dat zou betekenen dat ik zou moeten stoppen om wat te drinken en daar had ik geen zin in. Ik nam dus wat van mijn eigen water.
Daarna draaiden we linksaf en hoorde ik mensen zeggen 'dit is de zevenheuvelenweg'. Nou, ik was benieuwd. Ik voelde me vooral ontzettend zwaar en loom, waarschijnlijk door het weer. Het voelde niet echt als een lekkere en leuke loop. Misschien had ik er wel veel te veel van verwacht door alle verhalen van iedereen dat het zo'n geweldige loop zou zijn. Dat heb ik dan niet zo herkend eigenlijk. Misschien door de drukte, misschien doordat je als slakje vrij achteraan start. Ik heb geen idee. In ieder geval liep ik uiteindelijk best redelijk, maar had ik - vreemd genoeg - 2 trage kilometers ertussen zitten die je dan maar slecht goed kunt maken als je verder vrij vlak loopt en dat was jammer. Maar ik ben niet ontevreden verder. Ik denk alleen niet dat ik deze loop snel weer zal herhalen, maar time will tell.
Na de run weer richting station en gelukkig konden we nu wel lekker zitten. Snel omgekleed in de trein en daarna was ik wel weer lekker warm. Na een lekkere sushi maaltijd, kwam er ook aan deze run/dag weer een einde.
Nu nog de bruggenloop (ook 15 km en daardoor wel aardig) en daarna lekker trainen voor de halve van berlijn.
Gegevens
* totaal 15 km
* cadans onbekend
* HR max 169
rondje in google earth openen
november 131 km - 2011 totaal 1.816 km
trailschoes 538 km
kayano 15 750 km
kayano 15 II 16 km
ds trainer 332 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
08:32 PM
Vrijdag, 18 November 2011
zevenheuvelenloop
Zondag staat op de agenda dat ik de zevenheuvelenloop in Nijmegen ga doen. 15 km over een glooiend parcours waarvan ik benieuwd ben of het zich een beetje kan meten met het Sauerland of Aken. Maar of ik dat nou daadwerkelijk ga doen hangt af van mijn runningmate die ineens ziek is geworden na onze Veluwe training van dinsdag en woensdag. Ze hoest als een zeehond en is echt zielig. Niet iets om zo even achter te laten dus!
Altijd als ik het over zeehonden heb, denk ik terug aan mijn geweldige tijd op het strand, wachtend met een camera in de aanslag. Weken later hoorde ik mijn apparatuur dan nog kraken en knarsen van het zand dat overal tussen gekomen was. Goede krachttraining ook, want body en lens wegen samen al gauw een kleine 6 kilogram. Wachtend waarop? Op het moment dat er weer een zeehonden pup geboren werd. Ik heb drie geboorten mogen meemaken in de twee opeenvolgende jaren dat ik op het eiland was. Een geboorte van de eerste wee tot en met een drie dagen oude pup kunnen vastleggen in een geweldige serie. De liefde en aanhankelijkheid tussen moeder en pups kunnen en mogen vastleggen. Liggend op mijn buik, loeren naar grote mannetjes die ineens dichterbij konden komen. Zorgen dat je niets verstoorde (hetgeen niet gebeurt als je maar goed het gedrag in de gaten houdt, afstand houdt, niet tussen moeder/pup en zee komt etc). Maar als je eenmaal tot het meubilair behoorde voor de zeehonden op het strand, kon het ze niets meer schelen. Op die manier kwam dus ook in 2009 bovenstaande foto tot stand. Geweldig moment. Ik doe dus ook nog hele andere dingen naast hardlopen!
Maar goed... mijn eigen huis zeehond is niet zo lekker momenteel. Alleen qua geluid lijkt het er een beetje op. Nu maar hopen dat ze snel opknapt en wie weet kan ik dan zondag alsnog de 'heuvels' van Nederland gaan bedwingen in Nijmegen.
gepost door Max op
08:48 PM
Woensdag, 16 November 2011
16.11.2011 - veluwezoom dag 2 - 14 km
Vanmorgen eerst gewandeld met Z tje en daarna een uurtje gezwommen. Daana zou ik weer gaan lopen. Vandaag moest ik kiezen tussen een route die ik had uitgezet vanaf de Steeg door Rheden, of toch maar naar het Leesten waar ik al eerder was, en waar ik de route ken. Een andere optie was een route op de dolle pof richting kasteel Middachten en dan gwoon lekker lopen en zien waar je uitkomt. Daar had ik op zich wel zin in, want tijdens de ochtendwandeling met Z-tje zag de omgeving er veelbelovend uit. Kasteel Middachten wordt momenteel gerestaureerd maar het is wel erg mooi daar. Onderstaande foto's maakte ik op 17.11 tijdens het wandelen met Z-tje daar om het kasteel.
Ik besloot uiteindelijk toch naar het Leesten te gaan omdat ik geen zin had om weer te verdwalen, noch om alleen op asfalt te moeten lopen eventueel. Niet erg creatief maar het zij zo. Ik liep al vier keer eerder de route van het Leesten en inmiddels ken ik de route nu wel. Foto's maakte ik deze run niet, maar wel eerder in maart en in april.
Het was prachtig weer, weinig wind maar wel erg koud. Ik wist al dat ik op deze route niet moest stoppen vanwege signaal verlies, en maakte dus alleen helemaal aan het einde snel een kiekje (hetgeen inderdaad resulteerde in het niet meer aangaan van de Garmin), maar ik wilde toch wel een fotootje van mijn trouwe runningmate aan het einde van de run. Ze heeft inmiddels een nieuwe opvouwbare drinkbak. Geen Go Between meer, maar de Bivy Bowl van Ruffwear. Haar snoetje past er makkelijker in en het geval weegt maar 60 gram! De oude was prima, ware het niet dat het bakje twee weken geleden ineens pootjes kreeg tussen de bijkeuken en de keuken en onvindbaar blijkt.
Daarna lekker warm aangekleed en bij de kiosk weer de vertrouwde tosti gegeten met warme chocolademelk (prima hersteldrankje). Daarna weer terug naar het hotel om nog anderhalf uur te gaan zwemmen. Toch weer ruim 32 km gelopen deze twee dagen en al 5 uur gezwommen.
Gegevens
* totaal 14,2 km
* cadans 78-85 gemiddeld
rondje in google earth openen
november 116 km - 2011 totaal 1.801 km
trailschoes 538 km
kayano 15 750 km
kayano 15 II 16 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
04:28 PM
Dinsdag, 15 November 2011
15.11.2011 - veluwezoom dag 1 - 18,5 km
Vandaag de eerste dag van twee dagen lopen, rusten en zwemmen om te zien of ik een beetje van de pijn af kan komen. Vandaag gestart op het Rozendaalse veld, waar (deels) honden los mogen lopen. Ik had een route van 18 km uitgezet en het weer zag er prima uit. Erg koud maar helder en eigenlijk zonder wind.
Vandaag weer met de CW-X broek (inmiddels is de thermobroek toch ook onderweg van het pro type), de Buff op mijn hoofd (moet toch eens omkijken naar eentje zonder roze bloemetjes want ik zie er uit als een boerentrien hoewel het heerlijk zit) en laagjes kleding voor de warmte. Tegelijkertijd startte een fietsgroep die ik tot mijn verrassing weer zag aan het einde. Potige mannen die werd gebracht met een enorme trailer vol bijzondere fietsen en stonden te wachten op diezelfde trailer toen ik net aan kwam lopen richting auto. Wel grappig want ik ben ze nergens tegengekomen onderweg.
Bij het begin van de loop twee foto's gemaakt.
Daarna maar op pad gegaan en vol goede moed aan de run begonnen. Het was erg mooi en ik verbaasde me over het terrein. Niet alleen voor het lopen afwisselend met zowel fietspad, ruiterpad als schelpenpad, ook qua landschap. Stukken open heide werden afgewisseld door zandvlakten en stukken bos. Erg mooi. Garmin wees me prima de weg en ik was juist zo tevreden dat ik een goed vindbare route had uitgezet. Op een gegeven moment moest ik nog een 9 km naar de finish. Ik kwam door een bos, moest door een hekje en volgens het horloge daarna rechtdoor. Mooie route, goed beloopbaar. Kruising over en nog steeds rechtdoor..... Toen ik eens goed keek, zag ik dat ik nog steeds 9 km moest lopen naar de finish. De garmin stond stil. Dat gebeurt wel vaker als ik even stil val om Ztje aan de riem te doen of door een hekje moet. Als het signaal weg valt, dan gaat de route niet meer verder (ondanks de footpod). Ik baalde als een stekker want ik had geen idee waar ik heen moest. Eerst maar eens de Garmin weer aan de praat krijgen en gelukkig weet ik inmiddels hoe dat moet zonder gegevens te verliezen of de route! Ondanks de pijl, kwam ik niet makkelijk op de route maar gelukkig kwam ik iemand tegen die me de weg wees aan de hand van de geprinte kaart die ik (gelukkig) ook bij me had. Zo dus maar weer verder gelopen maar het loopt niet lekker als de Garmin steeds 'off course' blijft zeggen. Maar uiteindelijk - hoera - kwam er weer een piepje en kreeg ik 'course found' in beeld. Aan het einde maakte ik zelf nog een keer een fout door over de weg te hobbelen en de afslag het bos in naar rechts finaal te missen. Ik had toen wel wat aan de kaart op de telefoon, maar heb nu geleerd om ook even een parkeerplaats daar op te slaan bij vertrek, want die stond mooi niet op de kaart dus had ik er nog niets aan om terug te komen. Aan het einde een klein stukje afgesnoept van de route toen ik eindelijk de parkeerplaats zag opdoemen. Ondanks dat ik zeker een kilometer heb afgesneden op deze manier, stond de teller op 18,5 km. Het was dus langer omdat ik een heel stuk verder heb gelopen maar dat maakt me niet uit. Eind goed al goed, het was een mooie route, maar het loopt toch niet fijn als je niet precies weet of je wel de juiste richting op loopt. Ik heb dus geleerd dat er vaak een storing is van het signaal in deze omgeving, want ik heb het al eerder gehad in deze buurt. Tevens moet ik dus in het vervolg even op de kaart de parkeerplaats of vertrekpunt opslaan, zodat ik nooit meer mis kan lopen. Ztje deed het prima op haar schoen overigens.
Gegevens
* totaal 18,5 km (eigenlijk meer maar Garmin hield er even mee op)
* cadans 79-85 gemiddeld
rondje in google earth openen
november 102 km - 2011 totaal 1.787 km
trailschoes 538 km
kayano 15 735 km
kayano 15 II 16 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
05:29 PM
Maandag, 14 November 2011
Berlijn halve marathon - 01.04.2012
In het kader van 'hollend de wereld zien', schreef ik me nu ook in voor de halve marathon van Berlijn. Ook deze route gaat - net als de hele marathon - langs de bezienswaardigheden van Berlijn, dus het leek een mooie mogelijkheid om eens wat van de stad te zien.
Eerder ging ik al naar Nottingham voor de eerste halve marathon en schreef ik me al in voor Edinburgh die eind mei 2012 zal plaatsvinden. Of ik Nottingham volgend jaar nog een keer doe (en combineer met een fijne vakantie zoals dit jaar) weet ik nog niet zeker, maar dat er nog een halve gelopen wordt in september weet ik zeker. Welke dat zal zijn, is nog niet duidelijk op dit moment. En natuurlijk hoop ik dan weer de Berenloop weer te doen op 4 november als ik tenminste tijdig achter de computer ga zitten om dat te regelen. Dat zal dan HM 6 alweer worden als alles gaat zoals gepland. Maar dat weet je nooit, en al helemaal niet in mijn geval. Maar zonder geluk vaart niemand wel, en ik hoop gewoon dat het allemaal zo lekker door blijft rommelen zoals het nu gaat.
gepost door Max op
09:25 AM
Zondag, 13 November 2011
13.11.2011 - hitland 8,5 km
Vandaag nog een tempo rondje gedaan. Lekker met de Buff op mijn hoofd vanwege het frisse windje. Ik zal later mijn ervaringen met deze accessoire ook opnemen op de site, en dit zal dan weer links te vinden zijn bij de reviews.
Ik vergiste me een afslagje op de dijk, waardoor het rondje wat langer was dan gepland, maar het ging prima en ik had prima rondetijden zag ik na afloop. Tijdens het lopen concentreerde ik me weer alleen op ademhaling en cadans en langzaam zie ik de cadans in de richting van de 166-170 komen. Toch niet slecht, want ik sjokte maar wat in het begin en ik ben nog niet eens zo lang bezig met het proberen de cadans wat omhoog te krijgen. Ik probeer dat nu vooral vanwege een probleem met mijn rug (wat overigens niets met het lopen te maken heeft maar helaas een constructiefoutje betreft dat nu erg veel problemen geeft), want ik heb gemerkt dat het beter gaat wanneer ik kleinere, snellere passen neem, precies zoals Pose technique en Chi running ook al propageren. Dat doe ik dus maar, want ik merk dat het helpt/beter is. Verder zitten mijn nieuwe schoenen ook wel erg lekker, maar ik kan natuurlijk mijn oude Kayano 15 nog niet de deur uitdoen met slechts 700 km op de teller. Ik wissel dus maar een beetje af, afhankelijk van de ondergrond waar ik op loop. Op zachte ondergrond draag ik de oude, op harde asfalt ondergrond de nieuwe. Ik heb die dingen toch in de kast staan, dus dan ook maar gebruiken nu. Ztjes schoentjes beginnen ook al te slijten ondanks de Vibram zooltjes. Ik kan precies zien hoe ze haar voetjes eigenlijk neerzet aan het patroon waarop de schoenen slijten. Maar ja, looptraining zit er voor haar niet meer in denk ik.
Gegevens
* totaal 8,5 km
* cadans 83
* temp 6 0C
november 83 km - 2011 totaal 1.769 km
trailschoes 538 km
kayano 15 716 km
kayano 15 II 16 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
05:19 PM
Zaterdag, 12 November 2011
12.11.2011 - hitland 7 km
Vandaag was het weer tijd voor een kort blokje. Het is heerlijk weer en ik genoot met volle teugen. In het kader van het chi-running probeer ik iedere keer weer ergens anders op te letten. That said.... ik combineer van alles natuurlijk. De dingen die ik van de workshop Pose running leerde, dingen uit het boek van Denny Dreyer, dingen van de mindfulness training die ik ooit volgde en veel dingen uit de opleiding ontspanningstechnieken waar ademhaling een belangrijke rol speelt. Vandaag lette ik dus extra op ademhaling en cadans. Dat zijn inderdaad twee dingen en niet slechts eentje, maar voor mij hangen die dingen eigenlijk samen. Het is voor mij gemakkelijker om te 'tellen' aan de hand van stappen (cadans) dan zomaar in het wilde weg. Als je dan het ritme van de ademhaling te pakken krijgt, dan gaat het lopen eigenlijk vanzelf. En dat bleek ook te kloppen deze keer. Startte ik een beetje sjokkend met het idee 'ik zie wel', daarna kwam ik al snel in een ritme met een cadans van 164 tot 166 met een ademhaling die mooi rustig was. Gevolg? Ik liep veel sneller en met een lagere hartslag. Dat heeft dus echt zin maar dat weet ik al lang.
Dat een goede ademhaling belangrijk is, weten we wel. Maar veel mensen lijken vergeten hoe het ook alweer moet. Soms is het een kwestie van even oefenen. Ook in rust is het gemakkelijk om te oefenen met ademhaling. Veel mensen ademen niet alleen oppervlakkig en 'hoog' maar ook nog eens veel te snel. Dat snelle(re) ademen kan allerlei gezondheidsproblemen geven. Omdat ik nu eenmaal (helaas) zowel een hart- als een longprobleem heb, is ademhaling voor mij dus extra belangrijk.
Het opvallende is echter dat het echt werkt als je anders gaat ademen. Ik heb dat veel preciezer kunnen zien tijdens de laatste sportkeuring, waarbij ik ook een oxycon test deed, waarbij via een masker ook de gassen van de uitgeademde lucht geanalyseerd worden tijdens inspanning. Terwijl ik aan het fietsen was, lette ik nergens anders op dan op mijn ademhaling. Twee omwentelingen inademen, en twee omwentelingen uitademen. Alles verliep op rolletjes. Omdat er een co-assistent bij de keuring aanwezig was, legde de sportarts extra veel uit over de dingen die op het scherm te zien waren en kon ik mooi meeluisteren. Langzaam moest ik meer vermogen leveren omdat de weerstand verhoogd werd. Ik bleef op de ademhaling letten. Aangezien je een constante prestatie moet leveren qua omwentelingen, kon ik mijn ademhaling ook constant houden. Twee in, twee uit.... Opeens dwaalden mijn gedachten af... het voelde zwaarder worden en ik hoorde de sportarts zeggen dat het 'nu moeilijker ging worden'. Dat was dus te zien op het scherm! Meteen was ik weer bij de les en concentreerde ik me volledig op mijn ademhaling. Twee in...twee uit.... en vrijwel direct hoorde ik de sportarts zeggen 'kijk nou herstelt het weer'! Dat was voor mij het ultieme bewijs dat het niet alleen maar een fijn gevoel is als je goed kunt ademen, maar dat het ook daadwerkelijk uitmaakt voor de processen in het lichaam en de prestaties die je kunt leveren.
Let maar eens op hoe vaak je nu in- en uitademt terwijl je dit zit te lezen. Waar haal je adem? Hoog? Laag? In de buik? Trek je je schouders op? Zucht je af en toe ongemerkt? Gaap je? In een minuut is een keer of 6 ademen wel voldoende. Haal je dat?
Leuk om eens mee te experimenteren, zowel in rust als tijdens inspanning. Je zult zien dat het uitmaakt.
Gegevens
* totaal 7,2 km
* cadans 82
* temp 8 0C
november 74 km - 2011 totaal 1.760 km
trailschoes 538 km
kayano 15 716 km
kayano 15 II 7 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
04:27 PM
Vrijdag, 11 November 2011
review compressie tights (3)
In mei schreef ik al een eerste review over de drie merken compressie tights die ik de afgelopen periode gedragen heb. Op verzoek volgt onderstaand een update van mijn ervaringen. Een deel van de bevindingen zijn herhalingen van de review van mei 2011. Binnenkort volgt ook een nieuwe review van de 6 merken compressiekousen die ik over de afgelopen twee jaar getest heb. Voor het gemak heb ik ook een aparte pagina gemaakt met reviews/ervaringen van gadgets en gear op de reviewpagina die ik zal aanvullen de komende periode en ook links via het menu te benaderen is.
De afgelopen tijd liep ik in de sugoi, de cw-x pro en de 2xu elite.
uiterlijk en aantrekken
De Sugoi is de dunste van de drie, de cw-x de dikste. Omdat de 2XU in een lengtemaat is aangeschaft (via de UK verkrijgbaar) is deze broek veruit de langste. De Sugoi heeft opvallende witte naden, de 2XU heeft twee verschillende materialen verwerkt in de broek, net als de CW-X. De CW-X is het minst opvallend, eigenlijk ziet die broek er uit als een normale tight. De Sugoi ziet er het meest opvallend uit, de 2XU zit er een beetje tussenin met opvallende reflecterende opdruk. Of je het mooi vindt, is een kwestie van smaak. De opdruk van de Sugoi laat gemakkelijk los wanneer er ook een broek overheen gedragen wordt, de 2XU houdt in dat opzicht beter over de maanden heen. Zowel de 2XU als de Sugoi hebben een matig glimmend uiterlijk, terwijl de CW-X totaal niet glimt. Liet de Sugoi zich aanvankelijk slecht aantrekken en was dit al een complete warming up, over de tijd heen gaat dat steeds makkelijker en dat kan niet anders betekenen dan dat de 'rek' er toch uitgaat. Bij het kopje levensduur schrijf ik daar meer over. De 2XU liet zich vanaf het begin redelijk makkelijk aantrekken en dat is nog steeds zo. Weet je eenmaal hoe de broek moet zitten (dat staat nergens op de verpakking en de plaatjes die her en der op het internet te vinden zijn laten allemaal een andere positionering zien van de donkere streep), dan is het verder geen probleem. De CW-X voelt stevig aan bij het aantrekken en laat zich redelijk makkelijk positioneren. Wel belangrijk bij dit model, aangezien de verschillende materialen en druk een bepaalde ondersteuning bieden. Alle drie de tights sluiten met een koord, waarbij de CW-X het langste koord heeft die niet uit de broek kan schieten per ongeluk. Het zakje voorop stelt weinig voor, dat was best lastig tijdens de zomermaanden maar een sleutel en een heel klein mp3-spelertje past net (als het echt moet, verwact dus niet teveel van het zakje). Ik vind de CW-X de 'mooiste' broek om te zien, waarschijnlijk omdat het een onopvallende, niet glimmende tight is, die kwalitatief mooi is afgewerkt.
hoe het zit en voelt
De drie tights zijn niet helemaal vergelijkbaar, omdat de Sugoi vooral voor race & recovery bedoeld is, de 2XU echt op compressie en de CW-X op support. Alle broeken zitten goed. Nu ik de broeken wat langer heb kunnen proberen, merk ik wel verschillen. De CW-X heeft de neiging om een beetje naar onderen te kruipen, zeker aan de achterzijde. Dat voelt niet altijd prettig en onderweg even aan deze strakke tight 'hijsen' lukt bijna niet. De Sugoi en 2XU blijven in dat opzicht beter zitten en zijn ook zonder slip onder de tight prettig om te dragen. Noch de Sugoi, noch de 2XU laten randjes of bobbels zien door de stof, de CW-X laat veel meer zien vreemd genoeg. Het randje van een hemd, of van een slip is goed te zien door de broek. Op zich geen probleem, maar wel iets om rekening mee te houden. Doordat de CW-X de neiging heeft om een beetje af te zakken, loopt het niet lekker zonder slip, omdat huid ineens tegen huid aan gaat schuren bij de billen. Ik denk dat dit erg onprettig is bij afstanden >20 km. De CW-X geeft na enkele uren dragen ook een veel diepere afdruk in de huid dan de Sugoi en 2XU. Geen van de drie modellen knelt op vekeerde plaatsen, hoewel de 2XU door zijn lengte wel veel plooitjes laat zien als je gaat zitten (bijvoorbeeld rond de knieholte). Ik zou een volgende broek ook in een normale lengtemaat willen proberen (ondanks mijn lengte van 1.83). Zowel met warm als koud weer en ook bij regen zitten de broek prima. Geen van de broeken schijnt door of gaat kriebelen bij regen.
werkt de broek
De CW-X werkt het best van de drie merken op de bovenbenen. Dat verschil is goed te merken in vergelijking met de Sugoi en 2XU. Laatstgenoemde tights zijn toch wat slapper en hoewel ze goede compressie geven rond de kuiten, houdt het boven de kuit een beetje op. Alle drie de broeken werken goed rond de kuit, want ik merk duidelijk dat mijn (linker)onderbeen minder 'vol loopt' dan zonder broek.
levensduur
Ik schreef in mei 2011 al dat de Sugoi al losse naadjes begint te vertonen. Inmiddels is de broek vervangen door de leverancier, want al snel viel de broek helemaal uit elkaar. Voor een tight van rond de 80 euro is dat natuurlijk veel te snel. Enkele maanden levensduur met intensief gebruik is simpelweg te snel. Ik schreef hierboven al dat ik vind dat de Sugoi snel zijn rek verlies en dat vind ik nog steeds een dubieus punt van deze tight. De 2XU lijdt niet onder het intensief gebruik. Natuurlijk slijt de opdruk wel iets doordat ik vaak over de broek nog iets aantrek dat extra schuurt, maar dat is in mijn ogen normale slijtage. Alle naden zijn nog prima, de rek is nog zoals na aankoop. Ik heb een flinke valpartij met de broek gemaakt en dit leverde slechts 2 kleine gaatjes op in de broek die tot op heden niet uitscheuren. Kennelijk kan de broek dus wel iets hebben. De CW-X heb ik tot nu toe nog het minst vaak aangetrokken, dus daar kan ik minder stellig zijn wat betreft de levensduur maar tot nu toe ziet het er allemaal nog prima uit. Na de winter weet ik meer over deze broek, want gezien de stof zal dit de eerste keus zijn voor de winter. Eventueel schaf ik nog een 2XU thermotight aan voor de winter (brushed).
conclusie
De compressietight werkt. Dat is voor mij duidelijk. Het is lastig om de juiste broek te vinden, omdat ze allemaal hun eigenaardigheden hebben. Ik vind het eigenlijk niet acceptabel dat de Sugoi zo kort is meegegaan. Ik schafte zelf al een nieuwe aan en kreeg uiteindelijk de kapotte broek vergoed, dus met twee vrij nieuwe broeken kan ik even vooruit. Maar ik twijfel over de duur van de compressie, aangezien de broek vrij snel te makkelijk aantrekt. De 2XU lijkt wat dat betreft minder te slijten en achteruitgang te vertonen in compressie. Ik zou een volgende keer geen lengtemaat meer nemen en misschien wel een maat kleiner (nu M) om van de plooitjes verlost te zijn in de knieholte en iets meer compressie overall te hebben. De CW-X zit op zich erg lekker, maar daar irriteert toch een beetje het feit dat de broek neiging heeft om aan de achterzijde af te zakken. Zowel de Sugoi als 2XU zitten wat hoger op de taille en zitten daardoor wat lekkerder en sluiten ook mooier aan rond de bilpartij. Maar de compressie en support rond de (boven)benen is wel erg fijn bij de CW-X en daarmee komt deze broek toch op de eerste plaats qua werking. Overigens zijn diverse modellen te krijgen van de CW-X, ieder met hun eigen doel en functie.
Ieder model van de CW-X - uiteindelijk naar mijn idee de beste uit deze serie van drie merken - heeft een eigen werkingsgebied qua support en biedt dus meer dancompressie alleen (zoals de Sugoi en 2XU). Ht enige nadeel is de dikte van de stof die het minder makkelijk maakt om de broek door te dragen in de zomer, hoewel er een dunner model is voor warmer weer.
gepost door Max op
01:50 PM
Donderdag, 10 November 2011
10.11.2011 - hitland 16,5 km
Laat ik voorop stellen dat het helemaal niet de bedoeling was om >15 km te lopen vandaag. Ik wilde een lekker 10 km rondje doen en was daar ook voor onderweg. Toen ik bijna klaar was en het klokje op 11 km stond, zag ik ineens dat Z-tje geen schoentje meer aanhad, maar alleen op haar sokjes liep. Dat was dus een beetje jammer, want het zijn peperdure schoentjes die normaal erg goed zitten en nog geen enkele keer onderweg zijn afgevallen. Ik was heel verbaasd en voelde aan de sokjes. Redelijk droog, dus verwachtte ik dat ik het schoentje wl vrij snel zou zien als ik terug zou hobbelen in de richting waar we vandaan kwamen. Ze had immers inderdaad even gejaagd op een fazant, dus dat zou een verklaring kunnen zijn dat het schoentje toch uitgegaan was. Ik keek links... ik keek rechts en hobbelde in langzaam tempo terug. Een kilometer, twee kilometer.... Dat leek me al te ver, want zonder schoentje gaat het sokje immers ook uit. Dus dan maar weer terug en onderweg nog een een man op de fiets gevraagd of hij iets had zien liggen. Op de plek waar Ztje had gejaagd nog even de struiken ingedoken maar uiteindelijk besloot ik dat het schoentje kennelijk echt kwijt was. Maar net toen ik bijna op het punt aankwam waar ik was omgekeerd, zag ik het schoentje in het gras liggen! Ik was erg blij want ze zijn nou net te duur om er niet even extra moeite voor te doen (50 euro per set)! Uiteindelijk werd de route dus ietsje langer dan verwacht en ik moest er eigenlijk wel om lachen, want de kilometers gaan best snel voorbij als je ondertussen links en rechts moet speuren naar een schoentje. Nadat ik de schoen had opgepakt, ben ik redelijk vlug weer sneller doorgelopen, want ik wilde toch wel voor het donker weer bij de auto zijn en dat lukte net. Zo kwam er dus met 16,5 km een einde aan mijn rondje voor vandaag. Het ging wel lekker eigenlijk.
foto gemaakt tijdens de berenloop door R.
Gegevens
* totaal 16,5 km
* cadans 80
* temp 8 0C
november 67 km - 2011 totaal 1.753 km
trailschoes 538 km
kayano 15 716 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
05:44 PM
review: watersystemen
Dat je onderweg moet drinken is wel duidelijk. Maar hoe neem je nou op een makkelijke wijze water of iets anders mee? Wat neem je nog meer mee? Dat hangt in mijn geval sterk af van de soort loop die ik ga doen, hoe lang en waar. Ga ik lang op pad en loop ik op vreemd terrein, dan wil ik niet alleen water bij me hebben, maar ook iets te eten, geld, telefoon, sleutels, camera, bakje voor de hond etc. Dat loopt dat aardig op qua spulletjes en je bent al gauw een pakpaard.
Toen ik net begon met lopen, had ik een goedkope Albert Heijn waterbelt. Dat liep niet eens zo slecht, ware het niet dat de band mijn shirtjes beschadigde en de flesjes uiteindelijk enorm gingen lekken. Goedkoop was in dat geval toch duurkoop. Daarna ben ik dus maar eens gaan kijken naar een handig systeem, maar dat valt nog niet eens mee.
O Nike handbottle (ongeveer 15 euro)
Tijdens trainingsloopjes, gebruik ik vaak de hand bottle van Nike. Ik vind dat nou echt een prima vinding, want je hoeft geen fles echt vast te houden, je steekt je hand door de grip en de fles blijft als het ware hangen. Niet duur, prima in gebruik. Enige nadeel is het feit dat de grip er niet af gehaald kan worden, dus de fles kan niet in de vaatwasser. Overigens zijn er meer van dit soort flesjes (oa Decathlon) met grip. Ik vind het persoonlijk een stuk handiger dan de flesjes met ring erdoorheen of iets dergelijks, omdat je geen energie kwijt bent aan het vasthouden of klemmen aan een fles.
O Inov-8 Race Pro 4 (prijs varierend van 40 tot 65 euro)
Omdat ik vaak op vreemd terrein (o.a. buitenland) ga lopen en dan vaak meer dan twee uur onderweg ben, ben ik op zoek gegaan naar iets ruimers, waar ik wat meer mee zou kunnen nemen. Zeker als het mooi weer is, en je geen broek of jack met zakken aan hebt is dat altijd wel fijn. Ik zocht dus een waterbelt waar ook nog wat meer in zou passen, en die geen gebruik maakte van flesjes, maar van een waterzak. Ik liep er voor het eerst mee in het Sauerland. De belt zit prima, slingert niet en is voldoende ruim. Aanvankelijk begreep ik totaal niet hoe ik die waterzak nou moest gebruiken, en stopte ik er alleen een los flesje in. Maar het afgelopen jaar heb ik gemerkt dat de waterzak uitermate handig is, goed zit, niet klotst en makkelijk schoon te maken is. Ook kan ik makkelijk wat water uit de zak gieten om Ztje water te geven in haar drinkbakje.
De site vermeldt: De Race Pro 4 is een functionele heuptas die gebruikt kan worden met het unieke gepatenteerde H2Orizontal hydratatie-systeem. Een groot hoofdvak, twee zijzakken en een externe bungee voor extra opslag maken dit pakket ideaal voor hardlopen, fietsen of wandelen. Gewicht : 200 gram Inhoud : 4 liter
Link naar de website
O Nathan trail mix 4 (prijs rond de 35,95 euro)
Omdat ik voor de halve marathon op zoek was naar een goede waterbelt met flesjes, dacht ik met de deze waterbelt een goede koop gedaan te hebben. Voor het eerst testte ik die tijdens een 10 km run (normaal drink ik dan helemaal geen water, maar ik wilde de belt graag uitproberen). Helaas verloor ik al tijdens de eerste meters het eerste flesje. Beetje jammer van zo'n dure belt. De flesjes lekten ook bij mij, dus ik doe vast iets fout want veel mensen zijn er tevreden over. Tijdens een tweede run hopste de hele belt op en neer, terwijl ik toch echt de belt op mijn heupen draag en niet (zoals ik veel mensen die doen) rond de buik (hetgeen trouwens ook geen verschil maakt). Ik heb deze belt dus maar enkele keren gebruikt en ligt nu ongebruikt in de kast. Wellicht was het andere model (speed) beter geweest, vanwege het klittenband in plaats van de klem voorop de buik maar ik vind het gewoon helemaal niets. Overigens zag ik deze belt enkele keren voorbij komen tijdens de Berenloop en herkende ik bij anderen ook het hopsen van de flesjes.
Link naar de website
O Decathlon lichte riem plus 4 drinkflesjes (24,95 euro)
Dit is nou echt de vondst van het jaar gebleken voor mij. Een lichte belt waar je net zoveel flesjes opkunt zetten als je wilt, in verschillende formaten en op verschillende plekken. Ideaal. Een zakje waar precies een groot formaat smartfoon in past, en waar eventueel gelletjes onder de elastiekjes voorop gestoken kunnen worden. Mogelijkheid om een ander zakje erop te zetten, of een groter flesje, alles kan eigenlijk. De band sluit met klittenband, en kan je dus gemakkelijk (ook tijdens het lopen) strakker of losser zetten. Toegegeven, tijdens de laatste halve marathon verloor ik tot mijn verrassing een flesje, maar dat is vast mijn eigen schuld. De flesjes zijn prima van formaat, licht van gewicht en genoeg van volume om in een keer op te drinken. Erg fijne belt, een aanrader zowel voor langere trainingslopen als marathons waar je net wat meer wilt gebruiken dan via de verzorging alleen.
De site vermeldt:
* Vul de riem naargelang uw looptraject: verschillende flesjes van 115 ml (4 meegeleverd) of 260 ml (in optie), zakjes om iets te eten in te stoppen (in optie).
* Inhoud : Riem: 250 g (lege flessen) met 4 flessen van 115 ml met klittenband.
* Opberggemak : Opbergzakje voor voeding/accessoires. Ingewerkte houder voor rugnummer.
*Afstelgemak : Verstelbare riem, te vullen naar wens, met 1 fles van 260 ml en zakje in netstof
*Zichtbaarheid : Reflecterende stroken voor meer zichtbaarheid in het donker
Link naar de website
O Rugzak met 2L waterzak (29,95 euro)
Prima zak die ik vooral tijdens fietsen gebruik en nog niet tijdens het lopen gebruikte. Ik wil deze rugzak wel gebruiken in Schotland, wanneer ik lang onderweg ben en ook een extra jasje en spulletjes voor de hond mee wil/moet nemen. Lijkt niet te slingeren door de vaste voorkant (de Nathan rugzak zat echt niet lekker bij mij). Ook voor dames prima te gebruiken.
De site vermeldt:
* Dankzij het omsluitende model zit de rugzak als gegoten. Het onaangename slingerende effect van een gewone waterzak is hiermee van de baan.
* Inhoud : Rugzak = 8 liter / gewicht rugzak zonder waterzak 360 g / waterzak = 2 liter.
* Opberggemak : Zakken opzij, op de rug en binnenin voor heel veel opbergruimte.
* Afstelgemak : Verstelbare riemen opzij.
* Irritatiewerend : Luchtig mesh op de rug om schuren te vermijden en voor een goede zweetafvoer.
* Zichtbaarheid : Reflecterende stroken voor meer zichtbaarheid in het donker. Met oranje fluitje.
Link naar de website
Onderweg met de hond:
Ook voor Ztje moet ik zorgen voor water onderweg. Daarvoor gebruik ik:
O Ruffwear singletrack rugzak met waterzakken (ong 100 euro)
Ideaal: 2 lichtgewicht waterflesjes met een extra opbergvakje voor het opvouwbare drinkbakje. Weegt niets en zit prima tijdens het lopen.
O Ruffwear opvouwbare drinkbak (quencher) (ongeveer 18 euro)
Helemaal opvouwbaar, ideaal om water te geven onderweg. Weegt bijna niets. Kan zowel in haar eigen rugzak als in bijvoorbeeld de Inov-8 of rugzak. Dit bakje heb ik altijd bij me als we langer gaan lopen of wanneer het erg warm is.
gepost door Max op
11:52 AM
Woensdag, 09 November 2011
09.11.2011 - hitland 11 km
Vandaag wist ik eigenlijk niet precies wat ik wilde doen. Na de berenloop van zondag eerst maandag lekker losgelopen. En dan? Wat vandaag dan? Duurloopje langzaam? Tempoloopje? Intervallen? Uiteindelijk koos ik maar voor het laatste en dat bleek niet echt een gelukkige keuze. Uiteindelijk werd het 6x400 in 2", gevolgd door twee langere blokken van 5"45' (niet bedoeld) en 6"15' (ongeveer bedoeld) om lekker even uit te hobbelen. Als ik zo eens naar de grafieken kijk (ik keek nauwelijks op het horloge, probeerde het op gevoel te doen), dan zie ik dat ik de 400-tjes bijna allemaal veel te snel startte om vervolgens langzaam af te zakken. Eentje heeft een berg/dal/berg patroon. Hartslag blijft wel op alle 400-tjes en blokken keurig constant en zakt ook weer netjes terug zonder ergens minder terug te vallen etc. Wat dat betreft ben ik dus wel tevreden eigenlijk.
Doe mij maar een heerlijke loop door de natuur, maar omdat ik toch weer wat meer kilometers wil gaan toevoegen aan de langere duurlopen, zal ik toch ook een beetje aan de snelheid moeten werken. Helaas zorgt de 7 heuvelenloop volgende week er nu voor dat ik niet een normaal schema kan doen. Ik vrees dat het dus tot het einde van het jaar een beetje 'aanrommelen' blijft.
Overigens liep ik vandaag weer eens in de CW-X compressietight en dat zit toch wel heel anders dan de 2XU of Sugoi. Zal binnenkort een vervolg schrijven op de vorige review.
Gegevens
* totaal 11,2 km
* cadans 80
november 51 km - 2011 totaal 1.737 km
trailschoes 538 km
kayano 15 700 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
06:28 PM
Maandag, 07 November 2011
07.11.2011 - hitland 8 km
Na de halve marathon van gisteren even lekker losgelopen. Het was een heel stuk kouder dan gisteren met een fris windje en een sombere lucht. Het begon echter al goed, want er vloog een prachtige zilverreiger vlak bij me de lucht in. Dat was het eerste kadootje van de run. Daarna zag ik ineens een groepje wintertalingen. Die zitten hier eigenlijk nooit en zijn zo mooi met die groene streep over hun oog. Op de terugweg een groepje smientjes en dat zijn zulke lekkere snatereendjes! Hoewel het dus somber en grauw was, was het toch wel genieten. Voor me liep Ztje met haar schoentje en inmiddels steeds steviger wordende 'billen' na de geboorte van de pups. Ze gaat er alweer steeds beter uitzien gelukkig.
Ik heb het lekker rustig aan gedaan, alleen een beetje gelet op mijn cadans zodat ik niet ineens zou gaan 'sjokken'. Het blijft toch heerlijk om zo buiten bezig te zijn en dit te kunnen.
Gegevens
* totaal 8,2 km
* hr gem niet gemeten
* cadans 80
november 39 km - 2011 totaal 1.725 km
trailschoes 538 km
kayano 15 688 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 108 km
gepost door Max op
04:06 PM
Zondag, 06 November 2011
06.11.2011 - berenloop terschelling - halve marathon
Laat ik beginnen bij het einde deze keer: wat was het leuk!
We hadden overnacht bij de Afsluitdijk (ik schrijf dus bewust overnacht en niet 'geslapen'). Daarna vanmorgen lekker ontbeten en op tijd richting Harlingen waar we de auto zouden stallen in een loods. Dat was wel lekker rustig, want als er geen plek zou zijn, dan hoefden we ook niet te zoeken. Dat bleek overigens een ongegronde vrees, want er was overal plek genoeg.
Daarna richting de boot gewandeld en gewacht op diegene die het pakketje boottickets en startbewijs had aangeboden. Laat ik haar W. noemen. Zo grappig, dat ik alleen maar haar succes wilde wensen op het forum en uiteindelijk samen met haar ga starten! Al snel hadden we elkaar gevonden en gingen we de boot op. Enorm druk, en er waren alleen nog enkele zitplaatsen beneden bij de bagage. Overigens prima, want we hadden alle ruimte voor Ztje die ook mee moest omdat het allemaal snel geregeld was en ik dus geen oppas voor haar had kunnen regelen. Een gezellige drukte en er was ook een band die in vol ornaat meereisde richting het eiland. Na een uurtje gingen ze spelen en was het feest helemaal compleet natuurlijk. Geweldig, wat een feest. Een heel aparte belevenis.
Na aankomst was het niet moeilijk de weg richting Brandaris te vinden en na een rondje VVV kantoor om het startnummer over te laten schrijven (kosten 5 euro), hebben we lekker wat gedronken in een cafe. dat er plek was om lekker even te zitten, was ontzettend fijn natuurlijk. We besloten al snel dat we samen zouden gaan lopen: samen uit, samen thuis. Ik was dan ook erg benieuwd hoe het zou gaan allemaal, want we kenden elkaar verder niet en ik had geen idee hoe snel we zouden gaan. Ik gokte op 2.10 als we een mooie vlakke 6 min/km zouden kunnen lopen (met wat verlies op het strand) en stelde dat ook voor.
Het was nog even dubben welke kleding we aan zouden trekken tijdens de loop. Het was weliswaar warm voor de tijd van het jaar, maar best sombertjes en fris door de wind. Uiteindelijk koos ik toch voor mijn lekkere tanktop en W. ging alsnog op pad met een shirt met korte mouwen. Altijd weer een gok, maar uiteindelijk bleek het voor beiden een prima keuze.
Het startvak was best druk in de smalle straatjes van Terschelling. Terschelling is ontzettend leuk en afwisselend, en ik kende de route eigenlijk vrij redelijk door mijn eerdere trips naar terschelling. In augustus liep ik er nog enkele dagen vele kilometers. Jammer genoeg had ik niet nagevraagd of het OK was om met hond op het parcours te lopen, ondanks dat ik gelezen had dat drie jaar geleden iemand op de hele marathon met hond had gelopen. Uiteindelijk bleken er ook andere honden te hebben gefinished dus dat was erg jammer, want het was heerlijk geweest voor Ztje die normaal ook lekker meerent. maar goed, ik zou nu samen met W. lopen, dus dat was ook leuk en nieuw.
Het duurde maar liefst 8 minuten voordat we over de matten konden lopen na het startschot. Maar daarna waaiderde het eigenlijk vrij snel uit en liepen we al over de weg richting het midden van het eiland. Er stond een zeer matige NO wind, dus we zouden heerlijk de wind in de rug hebben op het strand, dat na een kilometer of 11 zou beginnen. het was grappig om er nu weer - zo onverwacht ineens - te kunnen lopen. Ik genoot met volle teugen en ik was verrast door de vele beren die mensen langs de weg hadden gezet, of in vlaggenmasten hadden gehesen. Erg leuk allemaal en heel apart om mee te maken zo. Ondanks dat Terschelling natuurlijk niet druk bevolkt is, waren er nog best wat mensen op de been!
De verzorging was prima onderweg. Ik had - gezien de ervaring met Nottingham - gekozen om toch zelf water mee te nemen in de belt en nam alleen een spons aan onderweg en dat was best lekker. Ook al nam ik een risico om af te koelen, het voelt wel lekker eigenlijk. Volgens mij bleek dat Ztje ook prima verzorging had gehad onderweg, want die had reuze plezier met de zoon van W. die haar wel leuk vond.
Ik had al na de eerste twee kilometer in de gaten dat we nooit op 2.10 zouden kunnen eindigen omdat de start op 6.09 min/km al een beetje te snel was voor W. Geeft niets, lekker lopen en genieten is ook prima! Veel te snel naar mijn zin doemde de weg naar het strand al op. Ik liep vrij snel de helling naar het strand af en moest aanvankelijk even ploegen om door het mulle zand vooruit te komen. Maar visualiseren dat je zo licht als een veertje bent (nou niet bepaald nee) en een beetje voorop de voorvoet landen, helpt al een heel stuk. Het ging eigenlijk heel erg makkelijk en ik genoot van de schone lucht en het lichte windje in de rug. Al heel snel zag ik de strandtent bij paal 8 en helaas bleek W. toen eigenlijk al een sanitaire stop te moeten maken. Ik stelde voor om eerst rustig door te lopen met een lekker ritme om te kijken of het zou gaan. We liepen dus al snel langs hotel Paal 8 waar ik al 2 keer logeerde en kwamen na de afslag richting de Longway langs de band die we op de boot hadden gezien. Vanaf daar kende ik de weg helemaal op mijn duimpje en wist dat het een lekker pad zou zijn door het bos richting de Brandaris. De mannen zouden daar ook ergens staan om ons aan te moedigen voor de laatste kilometers. Helaas bleek de blaas van W. toen toch sterker dan de wil en moesten we stoppen voor een plaspauze. Ik dribbelde wat heen en weer en liep een stukje terug en al snel konden we weer verder. Ik vond het onwijs leuk om W. aan te moedigen om door te lopen en hand in hand kwamen we uiteindelijk over de streep. Een prima prestatie!
Daarna viel het op dat de chip inname een beetje rommelig verliep en anders geregeld zou kunnen worden. Maar het was verder helemaal prima. Opvang voor spullen in een tent, een leuk shirt na afloop en een mooie medaille.
De mannen voegden zich al snel weer bij ons (die moesten immers ook weer terugwandelen uit het bos) en daarna hebben we lekker in een cafe weer wat gedronken en gegeten totdat de boot om 17.30 weer naar het vasteland zou gaan. Ook daar was weer de band aanwezig die in het laatste half uurtje nog even muziek heeft gemaakt op de boot.
Om 22 uur kwam er een einde aan een heel onverwacht weekendje halve marathon lopen met veel sportieve en gezellige mensen onderweg en een hele leuke ontmoeting met W. van het forum. Op naar de Berenloop van 2012, vast met heel andere omstandigheden, want dit was wel ideaal zo.
Gegevens
* totaal 21 km
* hr gem 150
* cadans 80 gemiddeld
rondje in google earth openen
vrijwel vlak parcours:
versus HM nottingham waar ik toch echt moest klimmen en waar vele stijgingen waren:
november 31 km - 2011 totaal 1.717 km
trailschoes 538 km
kayano 15 688 km
ds trainer 317 km
ds racers 25 km
salvation 100 km
gepost door Max op
06:05 PM
Zaterdag, 05 November 2011
Berenloop Terschelling - halve marathon
Nou dat is ook wat! Net zoals met mijn eerste run aller tijde, de 10 km van Rotterdam op 10 april 2011, kom ik nu op een bijzondere manier aan een startbewijs met boottickets voor de Berenloop. Via een forum waar ik alleen maar iemand succes wilde wensen kom ik nu zelf aan een ticket en overtocht. De Berenloop is een marathon op Terschelling, waar ik dan morgen de halve zal gaan doen. Eigenlijk meer iets voor volgend jaar, maar wel erg leuk zeker gezien het lekkere weer. Wel grappig, want mijn volgende halve marathon was pas gepland eind mei in Edinburgh natuurlijk! Zo zie je maar, ineens kan er iets tussen komen.
Ben erg benieuwd. Qua training zit het wel goed, met de kilometers van vorige week in het sauerland. Qua voeding en vochtintake is het minder, maar daar kan ik vandaag nog wel wat aan doen. Lekker genieten en vooral niet lopen voor een bijzondere tijd. De route ken ik voor een groot gedeelte, en dat is op zich ook leuk. Ztje gaat mee en S. gaat ook mee, dus het wordt vast een gezellige (maar vermoeiende) dag.
Wordt vervolgd!
update alles is nu geregeld tot aan de parkeerplaats voor de auto aan toe. Heb net een rondje gefietst om even los te komen, dat leek me lekkerder dan lopen nu. Op naar de run!
gepost door Max op
01:56 PM
Woensdag, 02 November 2011
02.11.2011 - hitland 10,5 km
Vandaag weer eens een rondje in Nederland gedaan. Gewoon lekker lopen en kijken hoe dat gaat nu. Ztje had voor de zekerheid haar schoentje weer aan en op de andere zooltjes wat Paw Wax en dat lijkt allemaal prima te gaan tot nu toe. Ik hoop dat alles weer helemaal normaal is wanneer we in Schotland gaan lopen.
Ik experimenteerde wat met een andere schoen (voor de verandering eens op de Adidas gelopen vandaag) en met houding en cadans. Ik ben er nog steeds niet helemaal uit. Een lap ging wat langzaam omdat ik bijna onderuit ging op gladde bladeren op gladde stenen, maar het tempo zat er aardig in vandaag (alle ronden zo rond de 5.50 min/km). Ik merk wel dat ik slecht afwikkel met mijn voeten en dat zodra ik dit doe, het ook vermoeiender aanvoelt. Maar de snelheid komt er makkelijker in als ik niet mijn voeten alleen maar omhoog breng, maar ook werkelijk afwikkel. Genoeg te verbeteren dus. De cadans was redelijk, zo rond de 83 dus niet slecht, maar voor een langzame trainingsronde lag mijn hartslag veel te hoog.
Het was in ieder geval een mooie ronde met heerlijk weer. De bomen zijn prachtig met al hun kleuren en er stond totaal geen wind. Maar van mij mag het best langzamerhand wat kouder worden eigenlijk.
Gegevens
* totaal 10,5 km
* hr max 160
* cadans 83
november 10 km - 2011 totaal 1.696 km
trailschoes 538 km
kayano 15 688 km
ds trainer 296 km
ds racers 25 km
salvation 100 km
gepost door Max op
03:54 PM
