Dinsdag, 29 Oktober 2013

29.10.2013 - veluwezoom - 17 km

Vandaag dan maar meteen weer in het diepe na het gedoe op het strand van afgelopen vrijdag met de daaropvolgende test. Op zich zegt het natuurlijk geen bal, een eenmalige fietstest, maar ik vind het inmiddels prima zo. Komende runs gewoon goed opletten en kijken wat er gebeurt. Misschien wel een adrenerge aritmie door van alles en nog wat. In ieder geval had ik reuze zin om lekker naar buiten te gaan, want het was prachtig weer. Ik was gisteren enorm laat pas in het hotel, omdat ik eerst in Utrecht uren lang die test heb gehad. Daarna terug naar huis, inpakken en de hond ophalen en weer terug richting Arnhem rijden. Onderweg kon ik in Elst een nieuwe TomTom ophalen die ik had overgenomen van iemand dus dat was super. Blij mee en weer een stapje verder naar 'normaal' na de autoinbraak. Nu mijn brillie nog.

Toen ik in het hotel kwam heb ik eerst nog snel een kwartier gezwommen voordat het om 23 uur sloot. Daarna heerlijk geslapen.

Vandaag de dag begonnen met een klein uurtje wandelen met de hond, daarna een uur gezwommen. Na het zwemmen heerlijk een uurtje gedommeld, waarbij woef heerlijk lag te snurken naast me.

klik voor groot

Daarna snel omkleden en op weg voor mijn run. Ik had een route uitgezet van 13 km startend vanaf het hotel dus lekker makkelijk. Woef zou wel aan de riem moeten blijven maar dat is niet zo heel erg. Navigatie mee en lopen maar. Eerst richting Kasteel Middachten. Het zonnetje scheen volop en ik genoot meteen weer van het lekker buiten zijn. Gelukkig pakte de navigatie deze keer keurig meteen zowel het signaal als de route en kon ik mooi het pad volgen.

Al snel hobbelden we langs kasteel Middachten dat nu nog steeds in de steigers staat voor een deel. Toen ik hier 2 jaar geleden was, waen ze ook al bezig.

klik voor groot




na het kasteel hobbelden we de weg over om het bos in te gaan. Overal paddestoelen op weg naar het bos, echt fraai in het zonnetje. Ik vind het erg meevallen met de schade aan de bomen na de hevige storm van gisteren. Wel veel takken, maar vooral enorm veel bladeren op de grond die onderliggende takken en stenen verborgen. Tot mijn verrassing zwikte ik nergens met mijn Hoka. Eigenlijk verwachtte ik dat wel, omdat die schoenen zo 'hoog' zijn. Maar ze liepen erg stabiel en al snel had ik er eigenlijk geen erg meer in dat ik niet op mijn trailschoenen liep. Het lijkt dus wel een goede keus. Stom genoeg had ik mijn nieuwe rugzak vergeten mee te nemen in de haast, en kon ik dat dus niet onderweg testen.

Woef en ik sukkelden heerlijk door het bos en ik was erg blij met mijn navigatie. De Garmin doet het natuurlijk prima, maar de Nederlandse kaart op de navigatie is vrij nauwkeurig en ik kon dus goed zien welke kant ik op moest.

klik voor groot



Grappig genoeg twijfelde ik ergens wel aan de richting en toen ik op een fietspad kwam en mijn richtinggevoel me zei dat ik naar links moest, maar de navigatie 'draai om' meldde, zag ik dat ik een dwars stukje had gelopen en weer op de begin route zat. Toen realiseerde ik me pas dat ik mijn eigen route niet had opgenomen vanaf de start. Niet handig, want juist met dat nauwkeurige rode lijntje, zie je precies wat je doet en waar je eventueel van de route afwijkt. Niet meer vergeten dus en al snel was ik weer netjes op de route. Ik wist toen al wel dat ik een aardige overschrijding zou hebben.

We hobbelden lekker door en kwamen maar een omgevallen boom tegen. Dat was leuk even rommelen voor woef met takjes en blaadjes natuurlijk!

klik voor groot



Het was een heerlijke dag en een prachtig gebied. Grappig genoeg heb ik daar nog niet eerder gelopen omdat woef niet los mag. Maar eigenlijk geen probleem en zeker voor herhaling vatbaar. Het zwembad van het hotel is geweldig en prima ook voor oefeningen. Na 17 km kwamen we daar weer aan en ben ik nog anderhalf uur gaan zwemmen en oefeningen gaan doen.

Zo kwam er een einde aan een fijne en actieve dag. Dat geeft me toch weer moed! Op naar de volgende run.

Gegevens:

* afstand: 17 km
* temp 14
* HF niet gemeten



oktober 140 km - 2013 totaal 1.646 km

hoka bondi b - 58 km
kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 06:10 PM

Zondag, 27 Oktober 2013

artikelen: energie: D-Ribose, Creatinemonohydraat en L-Glutamine

deel 3: Glutamine

Inleiding

L-Glutamine is het meest voorkomende vrije aminozuur in het lichaam en is bij meer stofwisselingsprocessen betrokken dan welk ander aminozuur dan ook. De cellulaire concentraties zijn ongeveer vier maal hoger dan in het plasma. De meeste weefsels zijn in staat om zelf glutamine aan te maken. Alleen de skeletspieren, longen, hersenen en het vetweefsel kunnen echter een grote hoeveelheid glutamine aanmaken die vervolgens aan het bloed kan worden afgegeven. De skeletspieren nemen, vanwege hun grote massa, verreweg het grootste deel van de glutaminevoorziening voor hun rekening.

Ongeveer 50% van het circulerende glutamine wordt gebruikt als energiesubstraat en geoxideerd, 10 tot 20% wordt gebruikt voor gluconeogenese, en de rest (her-)gebruikt voor eiwitsynthese. Omdat vrijwel alle cellen van het lichaam glutamine kunnen aanmaken (met name spiercellen), is glutamine lange tijd beschouwd als niet-relevant waar het gaat om suppletie. Mede daarom werd er weinig onderzoek naar verricht.

Het blijkt echter dat L-glutamine semi-essentieel kan zijn, omdat de eigen produktie onder bepaalde omstandigheden tekort kan schieten. Tijdens stress, vasten, zware sportbeoefening, levercirrose en ernstige ziekten waaronder zware infecties, kunnen gemakkelijk deficiënties ontstaan. Op de intensivecareafdeling heeft met glutamine verrijkte parenterale voeding inmiddels haar grote nut bewezen. Onderzoek geeft aan dat suppletie met L-glutamine bij menig ernstig ziekteproces beschouwd kan worden als een levensreddende interventie.

Lees hier verder

Deel 1 en 2 over Ribose en Creatinine is ook te vinden op het deel met artikelen

gepost door Max op 02:27 PM

Vrijdag, 25 Oktober 2013

25.10.2013 - scheveningen - 11 km


Vandaag een rondje door de duinen en over het strand. Ik wilde graag de Bondi B even uitproberen op het strand en op de duinpaden, zodat ik weet hoe de schoenen zich daarop gedragen. Verder gewoon een lekker rustig geniet rondje. Het was droog en best aardig weer. Eigenlijk wilde ik het gisteren al doen, vanwege het mooie weer, maar toen was ik nog volop bezig met het laten herstellen van de autoschade na de inbraak van enkele dagen geleden. Vlak voordat ik wilde vertrekken, merkte ik dat de Nathan ook nog vol glasstukjes zat, en kon ik mijn polsbandje ook weggooien omdat die werkelijk vol met glasgruis zat. Ik neem niet het risico dat door wassen toch niet alles weg is, dus hup weg ermee. Grappig genoeg hadden ze de Nathan dus laten liggen, en ook mijn nieuwe Nike schoenen lagen gewoon nog in de auto. Maar goed, ik had weer nieuwe ruiten dus ik kon wel lekker rijden en op pad. Zo reed ik dus zonder spiegel naar Scheveningen.

Ik had er zin in, en ik wist dat woef het ook heerlijk zou vinden op het strand. Parkeren en op pad dan maar. Al snel liepen we de duinen in en deels over fietspad met klinkertjes, deels over duinpaden kwamen we uiteindelijk bij het strand.

klik voor groot

klik voor groot



Het lopen ging op zich ook prima, lekker door de duinen, door naar de strandopgang, lekker foto's maken van blije woef, lekker genieten. In de duinen moet woef aan de riem, maar op het strand mocht ze lekker los. Ik genoot van haar malle fratsen en sprongen. Grappig genoeg voelde ik me soms wel wat vreemd, en ik vroeg me af of ik nou zo raar bonkte op het zand of dat er iets anders was. En die ademhaling? Kwam dat nou door de wind? Niet teveel op letten, even stukje wandelen dan maar. Ik snapte het toch niet helemaal en er bekroop me een onrustig gevoel. Wat vreemd zeg, het voelde toch niet zo lekker. Maar in het kader van 'niet overal op letten en lekker genieten' liep ik door, wandelde ik een stukje, zette weer aan en rommelde wat verder. En toen .... lag ik bijna op het strand. Op het strand ging het dus bijna echt mis, ik was hondsberoerd en ongelukkig. Wat kan een mens zich ongelukkig voelen. Grappig genoeg dacht ik nog 'blij dat ik mijn ID kaartje bij me heb'. Toch gestopt natuurlijk en dan maar even mijn pols gevoeld. Ik hoefde niet eens te tellen want het was meteen duidelijk: totaal irregulair ritme. Huh? Het was zo erg, en ik was zo beroerd dat ik al had besloten om naar de SEH van Bronovo te gaan, om in ieder te laten vastleggen wat er nu aan de hand was. Het voelde als AF, zag me al geklapt worden. Maar toch.. ik snapte het niet. Zo voelde het eigenlijk ook niet. Klote. Was het de wind in combinatie met het zware zand? Lag het aan mij? Ik wandelde, ik hobbelde een stukje, voelde nog eens maar nee, daar was het nog of weer. Ik bleef op het strand om onder de mensen te blijven voor het geval dát. Grappig genoeg ga ik in dit soort situaties altijd in een soort afstandelijke mode. OK, wat heeft deze patient dan nu? Net alsof het niet meer om mij gaat. Ik was dus weliswaar doodongelukkig, maar niet in paniek. Dacht na wat dit kon zijn, en wat ik moest doen. Ondertussen kwam de pier van Scheveningen steeds dichterbij gelukkig.

Uiteindelijk weer bij de duinen aangekomen, terug naar de auto. Ineen gaat een lampje branden. Eureka! Ik droeg de nieuwe Sony telefoon rechts in het voorzakje van de Nathan rugzak. Toegegeven: normaal wordt altijd al advies gegeven om een mobiel niet te dicht bij de pacemaker te dragen, maar eerlijk gezegd vind ik het allemaal onzin en heb ik nog nooit wat gemerkt. Maar met deze enorme telefoon, dekte ik toch mooi de hele pacemaker af. Zou de telefoon als magneet werken? Ik had veel foto's gemaakt, dus ook actief weer terug gestopt in mijn rugzak. Nog eens nadenken. Zou de pacemaker op VVI (dat betekent over 1 draad) zijn gaan werken, op een eigen vast ritme en dus door mijn eigen ritme heen? Zo voelde het misschien wel ja. Ik heb dat eenmaal eerder gehad, op de terugweg op de boot vanuit de UK toen de batterij ineens leeg bleek te zijn. Ook handig. Net daarvoor nog gecontroleerd! Maar toen lag ik lekker op bed en voelde het wel vervelend, maar nu met hardlopen kan je daar natuurlijk simpelweg niet op vooruit en voel je je echt heel beroerd. Ik was misselijk geworden en had hoofdpijn.

Ik heb de foon uitgedaan en in mijn hand genomen en ben daarna weer gaan hardlopen door de duinen. Volgens mij is het weg. Wat idioot. Ik ga dit komend weekend nog een keer proberen, maar dan natuurlijk maar kort (als het weer gebeurt). Ik moet immers op een of andere manier weten of het inderdaad de telefoon is, of dat er toch iets anders gebeurt. Vooralsnog ga ik ervan uit dat het de telefoon is/was.

Al met al dus een heel raar loopje geworden. Woef vond het fantastisch. Ik op zich ook, maar ik was werkelijk doodongelukkig op het strand (naast het feit dat ik me hondsberoerd voelde).

Even afwachten maar. Een vreemde ervaring was het wel. En de schoenen? Die liepen lekker over het strand en de duinen. Het strand lag er echter prima bij en ik ben dus benieuwd hoe dat volgende week zal zijn. Ik ben in ieder geval voorbereid. De telefoon blijft in ieder geval ver bij mij vandaan volgend weekend!

klik voor groot



Gegevens:

* afstand: 11 km
* temp 14 graden - winderig
* HF niet gemeten



oktober 117 km - 2013 totaal 1.624 km

hoka bondi b - 35 km
kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 07:11 PM

Dinsdag, 22 Oktober 2013

22.10.2013 - rottemeren - 16 km

De laatste lange duurloop dan maar voor de marathon van volgende week zondag en na de tempotraining van afgelopen zondag. Ik wilde eigenlijk toch nog wat rustige kilometers maken om de schoenen nog wat uit te proberen. Het was super lekker weer, rond de 20 graden en een lekker windje. Daar moest we dus even van genieten en gelukkig lijkt alles prima te gaan met de poot van woef, dus vol goede zin op pad richting de Rottemeren dan maar. Het is daar - ondanks de schuinlopende kant her en der - lekker lopen en je loopt heel makkelijk wat kilometers weg en je kunt makkelijk verlengen. De eerste rond rond het water is 10,5 km en als je de nieuwe roeibaan mogelijkheden erbij trekt, kan je mooi extra rondes maken zonder al te ver van de auto te raken. Prima dus in opbouw fase en lichte onzekerheid over gestel en runningmate!

Deze keer had ik mijn nieuwe telefoon bij me, en kon ik ook weer eens wat foto's maken. Ik doe dat bijna nooit op een normale training, maar ik was toch van plan om lekker op mijn gemakje te lopen en kon zo mooi de foon uitproberen. Nou. veel geleerd, want alles bleek verkeerd te staan. Het formaat van de foto (is nu een 16:9 afmeting), aantal megapixels, belichting etc. Volgende keer staat alles dus goed en zullen de foto's beter zijn hoop ik. Maar het toestel past prima in het voorzakje van de Nathan dus dat was allemaal erg makkelijk.

Woef en ik waren al snel op weg en hobbelden richting de molens. Veel fietsers dus goed opletten dat we niet omver gesjeesd werden door die fanatiekelingen. Ik had me voorgenomen op steeds 2 km te lopen (RWR) en daarna 250 mtr te wandelen. OP die manier zou ik toch een lange training hebben zonder vermoeid te raken. En het liep heerlijk. Vreemd genoeg bleek de 'eindtijd' nog heel redelijk, zelfs met de wandelingen tussendoor. Op deze manier loop ik eigenlijk nooit. Wel RWR maar nooit zo opgeknipt. Alle 2 km laps gingen overigens allemaal in hetzelfde tempo van 6.36 min/km zonder dat ik daarop hoefde te letten. Blijkbaar was dit het lekkerste tempo. Heel af en toe op de ademhaling gelet, en geprobeerd wat het lekkerste liep. Cadans was niet gek hoog, eigenlijk erg laag met 82 maar het liep lekker. En over het hele traject constant zonder hulpmiddelen.

Na een poosje kwamen we langs de eerste molens. De molenviergang blijft toch mooi!

klik voor groot

ook even een kiekje van woef

klik voor groot



Daarna langs de A12 en weer de andere kant op. Langs het eettentje dat inmiddels gesloten is door de week vanwege de herfst, langs het haventje met de bootjes. Leuk gezicht en best druk nog!

klik voor groot




Daarna kwam ik iemand tegen die van ons een kiekje maakte. Leuk!

klik voor groot



Terug weer over het bruggetje weer de andere kant op, je loopt eigenlijk een vierkant en dat maakt de route niet onaantrekkelijk ook met wind.

klik voor groot




Toch is het niet mijn favoriete rondje hier, vanwege het aflopende wegdek. Daar moet je echt mee opletten, zeker met die ongelijke benen van mij. Ook als je op de weg loopt, en je loopt altijd aan de linkerkant, is het opletten geblazen, want het wegdek zal altijd een beetje bol lopen. Dat kan op den duur ook voor blessures of overbelasting zorgen!

Na het rondje rond het water, door naar de nieuwe roeibanen voor het laatste rondje. Dit had ik me voorgenomen en zo heb ik het ook gedaan. Inmiddels was er een aardig windje opgestoken en het eerste stuk had ik de wind redelijk tegen. Maar ik troostte me maar met het idee dat ik op de terugweg dus de wind mee zou hebben. Ik heb niets aangepast aan het tempo, de heenweg ging precies gelijk maar het laatste rondje ging natuurlijk wat sneller vanwege wind mee. Ik sloot af met een iets snellere 500 lap en daarna rustig door naar de auto. Woef had trek, want we waen laat voor haar namiddag maaltje, maar dat had ik meegenomen zodat ze lekker kon smikkelen.

klik voor groot



Ik heb nergens last van gehad, het was echt zo'n ouderwets lekker rondje lopen. Dragen de schoenen daaraan bij? Ik heb geen idee. Ik was wel net bij Sjeff geweest en die had de talus weer losgemaakt en goed gezet. Die enkel wordt natuurlijk nooit meer wat en zo heb ik zowel aan de start (enkel) als in het midden (rug) een probleem. Die arme knie zit daar dan tussenin. Maar deze loop ging super. Ik voelde wel dat ik een blaartje kreeg aan een van de teentjes rechts en dat bleek ook zo te zijn. Misschien de schoen even 'uitkloppen' op die plek. Wel vervelend en ik hoop dat de schoenen dus op de lange afstand toch niet te klein blijken. Een te grote schoen is weer lastig, want die moet je echt 'aan de voet' houden. Even afwachten dus, maar voorlopig positief.

Gegevens:

* afstand: 16 km
* temp 21 graden
* HF niet gemeten
* laps van 2000 mtr met RWR 2.30/25 met 250 mtr P: 6.35 min/km
* 500 mtr stride op 5.45 min/km aan einde
* cadans rond de 82/83
* ademhaling 2/4, 2/2 en ook 2/3 geprobeerd



oktober 107 km - 2013 totaal 1.613 km

hoka bondi b - 24 km
kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 08:44 PM

Zondag, 20 Oktober 2013

20.10.2013 - amsterdam - 8 km

Vandaag een temporondje tijdens de 8 km van Amsterdam. Ik weet niet of ik echt zin had. Aan de ene kant wel, want een tempotraining is nooit weg, aan de andere kant niet. Het is een massaal evenement en ik had geen idee of ik nou last van mijn knie of rug zou krijgen. Voor de zekerheid had ik dus ook een telefoontje bij me, maar ik ging ervan uit dat het niet nodig zou zijn.

Gisteren waren we in Valkenswaard geweest om een rugzak te kopen (gelukt) en dat was een lange dag met veel zitten en staan. Niet echt een goede voorbereiding dus. Als klap op de vuurpijl zou ik ook nog met nieuwe schoenen gaan lopen. Hele rare schoenen die speciaal bedoeld zijn voor de lange afstanden, zoals de marathon en verder. Aangezien ik toch problemen lijk te hebben op de nieuwe Kinvara 4, heb ik de knoop doorgehakt en heb nu een heel ander soort schoen. Misschien krijgen de duitse verkopers toch nog gelijk met hun mening dat de minimalistische schoenen zoals de Kinvara en Pure serie niet geschikt zijn voor afstanden langer dan een halve marathon. Maar ja, waar blijven we dan met alle gedachten van tegenwoordig over 'natuurlijker lopen'? Ik weet het inmiddels niet meer en koos dus voor een schoen die wel 4 mm drop heeft (anders blijf je wisselen en wennen) maar met een hele dikke zool en optimale 'demping'. Het ziet er niet eens heel raar uit en niemand wees op mijn schoenen of vroeg wat voor belachelijke dingen ik nou aanhad.

Vooruit maar, over 2 weken zal ik het pas weten op de lange afstand tijdens de marathon op Terschelling. Voor vandaag eerst maar eens kijken of ik over mijn eigen voeten ga struikelen en of me dingen opvallen.

klik voor groot

Dit jaar lekker met de auto, zodat we na de loop meteen weg zouden kunnen rijden. Parkeren bij de VU en dat was makkelijk en gratis. Even snel plasje plegen bij de VU en daarna naar de sporthallen bij het stadion om het startnummer op te halen. Idioot eigenlijk want ze sturen een envelop met een brief, die emailen ze ook nog, maar je moet alsnog het nummer ophalen. Dat zit overigens weer in een envelop.
Maar goed, startnummer opgespeld, schoenen goed dichtgedaan en daarna naar de startvakken.

Overal enorm druk natuurlijk maar al snel stond ik in het startvak en kon het wachten beginnen. Het was een smalle boog waar alle 4400 lopers doorheen moesten. Best een lange rij en een lang lint dus.

klik voor groot







Om 10 uur klonk het startschot en ging ik op weg. Het was heel eventjes wennen aan de schoenen en ik wilde ook niet als een speer weg racen. Ik had me voorgenomen om de eerste 4 km door te lopen en daarna RWR te gaan doen. Geen idee eigenlijk waarom ik niet vanaf moment 1 RWR heb gedaan, maar ik wist uit ervaring al dat je in de eerste helft nauwelijks kunt stoppen met die mensen massa. Voor het eerst ook weer eens met HF meter om te kijken wat er nu gebeurt. Ik had niets in beeld ik wilde pas later kijken of mijn gevoel overeen kwam met de metingen. Dat bleek zo te zijn. Aan het einde van de 3e kilometer merkte ik dat de rem erop stond. Leuk dat je harder kunt en wilt, maar als de toevoer hapert dan gebeurt er niks. Op dat moment dus maar RWR gaan doen. Ik had een keurige tijd op 5.30 min/km gelopen, precies zoals ik wilde. Maar ik wist toen asl dat ik geen 44 minuten zou kunnen halen en probeerde dan uiteindelijk op 5.45 min/km (46 minuten) te lopen. Dat is ver boven de 55 minuten op de 10 km maar ik deed weinig tempowerk dit jaar, concentreerde me vooral op de afstand.

klik voor groot






De laatste kilometer toch nog even gas bijgegeven en grappig genoeg ging uiteindelijk helemaal aan het einde eindelijk de hartfrequentie netjes omhoog over de gevreesde 158 bpm. Toen ging het ook makkelijker en de laatste km was meteen 20 seconden sneller dan kilometer 4 tot en met 7. Jammer maar helaas. Ik heb wel plannen om misschien enkele maanden tot de ultra alleen op lage HF te lopen maar daarvoor moet ik me nog even verder inlezen.

Ik kwam net op 46.16 binnen maar als ik mijn Garmin uitlees, zie ik een 5.45 min/km op de teller met een overschrijding van de afstand. Ik ben niet ontevreden met deze slechte voorbereiding, het relatief warme weer en de nieuwe schoenen.

Het goede nieuws is dat ik niets heb gevoeld tijdens de loop. Geen enkel pijntje of pijnscheutje, niets. Ik heb dus hoop dat deze schoenen ook op de lange afstand het goed gaan doen. Het zou best kunnen dat die Kinvara niet geschikt is. De Asics gaan op marktplaats, over 2 weken misschien de Kinvara dus ook wel. Het zou geweldig zijn als ik de Pure Flow en de Bondi B kan afwisselen en verder geen gezeur meer heb met schoenen want ik word er dol van en het is nog peperduur ook. Afwachten maar. Over 2 weken weet ik het.

Op naar de volgende run.

Gegevens:

* afstand: 8 km
* HF 158 gem
* pace 5.45 min/km
* eindtijd 46.16 (2012: 46.01, 2011: 44.35)

klik voor groot





oktober 91 km - 2013 totaal 1.596 km

hoka bondi b - 8 km
kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 07:02 PM

Vrijdag, 18 Oktober 2013

18.10.2013 - hitland - 10 km

Vandaag weer een rondje gelopen samen met woef. Ze doet het prima en lijkt nergens meer last van te hebben. Dat is dus goed nieuws. Morgen nog even goed kijken voor de zekerheid maar het ziet er goed uit. Ben benieuwd of de Glucosamine/Chondroitine voor haar ook iets gaat doen (als onderhoud). mMadam is natuurlijk ook niet meer piepjong en moet nog even voort. Ook ik ben maar aan de gluco/chondro gegaan met mijn rare gewrichten. Je weet maar nooit.

Maar zij liep goed en bij mij ging het ook wel goed eigenlijk. Ik startte op een andere plek vandaag en voordat ik het wist, had ik alweer 3 km gelopen terwijl ik nog niet eens in het oude deel was aangekomen. grappig, dat dat meteen anders voelt en loopt. Ik heb afwisselend getraind. De eerste lap van 3 km op 2/1 maar dan fors doorgelopen om te eindigen op 6.30 min/km wat dus met die ratio wel even doorlopen is op de loopsegmenten. Daarna 3 km rustiger aan gedaan, zelfde pace overall maar met veel minder walk segmenten. Grappig genoeg leek ik daar eventjes mijn benen te gaan voelen. Heeft het dan toch echt iets te maken met langzamer lopen, houding, bonken weet ik veel? Ik ben direct rechtop gaan lopen alsof ik over een schutting aan het kijken was, schroefde de cadans iets op en ben iets sneller gaan lopen, en bouwde daardoor enkele walk segmenten in. Dat liep meteen een stuk beter. Na deze lap nog 4x300 meter zone afwisselen, en tot slot een 150 meter stride. Zo liepen we lekker een ronde zonder problemen en op een lekker tempo.

Of ik zondag nu in Amsterdam ga lopen, weet ik nog niet zeker. Ik denk het wel. Het is een mooie tempo training, waarbij ik de hartslag meter om zal doen maar het onderweg niet hoef te zien. Naderhand kan ik dan wel kijken hoe het voelde versus hoe het werkelijk was. Twee jaar geleden liep ik daar net boven de 44 minuten, vorig jaar probeerde ik met een haas vlak op 5.30 min/km te lopen (dat zou dus 44 minuten zijn) maar dat werd uiteindelijk met een ratio van 2/30 een pace van 5.45 min/km wat ook helemaal niet slecht is natuurlijk (zeker niet met die ratio).

Zo ver is het nog niet. Morgen ga ik naar Valkenswaard om te kijken naar een rugzak voor de lange winterlopen. Ik ben erg benieuwd. Zal toch even moeten passen vanwege de pacemakerdraden en mijn voorgevel. Ik hoop dat ik iets kan vinden, ik vind de Vaporshape van Nathan er goed uitzien maar of het past, is een tweede. Ook ga ik de Hoka One One Bondi B passen. Er staat hier al een doos met een bepaalde maat. Die paste ik al en ik was erg verrast. Het zijn schoenen voor een ultra, dus voor de lange afstanden. Met heel veel demping. Misschien beter voor mijn rug. Een dure aankoop, vandaar dat ik ze vandaag al had om even rustig te kijken en te voelen. Morgen een andere maat passen en dan beslissen. Wordt dus vervolgd. In ieder geval gaan de bijna nieuwe Asics op marktplaats en misschien de nieuwe Kinvara 4 die ik in de UK kocht ook wel. Ik hoop eindelijk een schoen te vinden die me veel veilige en gezonde kilometers op de weg kan houden.

lap 1 3000 mtr 6.37 min/km ratio 2/1
lap 2 3000 mtr 6.28 min/km rustig aan einde met RWR
lap 3 300 mtr 5.11 min/km
lap 4 300 mtr 5.07 min/km
lap 5 150 mtr 4.48 min/km stride

Gegevens:

* totaal: 10 km
* temp: 13 graden
* HR niet gemeten



oktober 83 km - 2013 totaal 1.587 km

kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 10:11 PM

Woensdag, 16 Oktober 2013

16.10.2013 - hitland - 7 km

Vandaag een rustig rondje en gelukkig weer met woefje. Zij loopt inmiddels prima dus dat is achter de rug. Na de voortijdige beëindiging van de training afgelopen maandag dus voor het eerst nu weer een training. Vanmiddag was ik bij de sportfysio om wat functietesten te laten doen. Dat gaat een beetje moeilijk bij jezelf. Hij snapte het niet helemaal. Er lijkt in ieder geval niets aan de hand met de knie zelf. Dat zou ook wel vreemd zijn, want ik heb niets gezien van zwelling, roodheid, of warmte. Ik denk veel eerder dat het een probleem is met de 'kinetic chain' zoals dat zo mooi heet. Mijn linker enkel heeft minder range of motion, de rug is niet goed en mijn bilspier links is inmiddels ook niet meer optimaal. Dat gaat natuurlijk wrikken en trekken. Ik moet de komende week eens proberen niet te zitten. Noch op de bal, noch op de burostoel. Kijken of dat effect heeft. Wat zal mijn huis mooi schoon en opgeruimd worden!

In ieder geval is dit rondje zeer hoopgevend. Ik heb lekker gelopen, nergens op gelet (althans geprobeerd) en gewoon gelopen en van woef genoten.
Op naar de volgende training dan maar.

Gegevens:

* totaal: 7,3 km
* temp: 11 graden - lichte regen
* HR niet gemeten
* pace: 6.26 min/km RWR 2/30



oktober 73 km - 2013 totaal 1.577 km

kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 191 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 07:11 PM

Dinsdag, 15 Oktober 2013

Energie: D-Ribose, Creatinemonohydraat en L-Glutamine

deel 2: Creatine

Creatine wordt in de nieren, pancreas en vooral lever gesynthetiseerd uit arginine, methionine en glycine. De lever gebruikt daarvoor S-adenolylmethionine (SAMe) als methyldonor. Creatine krijgen we echter ook met de voeding binnen. Vlees en vis zijn de belangrijkste bronnen en bevatten ongeveer 4 tot 5 gram creatine per kg. Het vlees van wilde dieren is van nature een veel rijkere bron.

Onder normale omstandigheden is creatinedeficiëntie onwaarschijnlijk, maar personen die weinig rood vlees nuttigen en intensief trainen kunnen lage spiervoorraden aan creatine ontwikkelen hetgeen zich uit in klachten als vermoeidheid, toename van spierpijn en vermindering van kracht en uithoudingsvermogen. Daarnaast is gebleken dat het suppleren van creatine, ook bij gezonde sporters, prestatieverhogend werkt.

lees hier verder

Overigens staat deel 1, over Ribose hier

gepost door Max op 03:11 PM

Maandag, 14 Oktober 2013

14.10.2013 - assignment 17: 30 km - totaal 22 km

Vandaag was het de bedoeling om een training te doen van 30 km. Opgedeeld in 3 rondjes van 10,5 km en dan ook qua opbouw in blokken verdelen, deels rustig (endurance opbouw), deels wat sneller. Helaas kon woef nog niet mee, en aangezien het gisteren keihard stormde en regende en er bovendien ook onweer was, was de training ook nog een dag uitgesteld, zodat ik alleen zou lopen met eigen water voor onderweg etc. Zo gezegd zo gedaan. Ik had er eigenlijk wel zin in en vol goede moed ging ik op pad met mijn luisterboek op. Het was best fris, dus ik had mijn buff lekker om mijn nek tegen de wind en ik startte met mijn handschoentjes aan, die overigens al snel in de zak van mijn dunne jackje verdwenen.

Het eerste rondje deed ik op RWR in een ratio van 3/30 en liep ik op 6.35 min/km met de metronoom op 170. Daar was ik wel tevreden over eigenlijk en ik besloot de training op te delen in iets sneller-langzaam-iets sneller. Toen ik aan de tweede lap van 10 km begon, ging ik ook braaf rustiger lopen. En of het daar nu iets mee te maken heeft of niet, maar na 17 km kreeg ik last van mijn knie. Maar weer die knie die tijdens de marathon ook al problemen gaf. Ik heb dat toen aan de schoenen geweten (waren ook nieuw, extra zooltje etc. allemaal dingen die niet handig zijn op een lange run). Hoewel.. is het nou de knie? Het lijkt het tibiaplateau wel. Alsof er iets wrikt. Alsof de kinetische keten niet meer netjes boven elkaar staat, waardoor de boel gaat wringen. Ik ging kleinere pasjes nemen, schudde eens met mijn been maar echt weggaan wilde het niet en je voelt dan eigenlijk ook dat spieren gaan verstijven. Aangezien ik toch echt terug moest naar de auto (wat was ik blij dat ik gekozen had voor 3 rondjes en niet een grote ronde van 30 km), hobbelde ik heel rustig terug en gek genoeg ging dat nog best redelijk. Maar goed voelde het niet. Is het de schoen? Is het een blessure? Iets anders? Ik reed terug naar huis en besloot andere schoenen aan te trekken, de hond in de auto te doen en weer terug te rijden. In huis even rondlopen voelde OK en ik kleedde me dus snel om in droge kleren en ging weer op weg. Voor woef zou het de eerste ronde weer zijn en ze was helemaal door het dolle heen. Al snel stonden we weer bij de Rottemeren. Er was precies een uur verstreken na de eerste 20 km. Vol hoop ging ik op pad, om er vrijwel direct achter te komen dat het dus niet ging. Na 200 meter (wandelen/strompelen) keerden we weer om richting de auto. Zielig voor woef, nog zieliger voor mij. Die middag kon ik nauwelijks meer uit de voeten, ik had echt last van die knie. Nou ja, net onder de knie dan. Heel merkwaardig.

In ieder geval heb ik dus op zich prima gelopen, want het lopen ging heel fijn en ik had werkelijk geen enkel probleem met tempo of iets anders. Dit is dus wel erg vervelend allemaal. Afwachten maar.

update Inmiddels is het alweer eergisteren dat ik gelopen heb. Wandelen gaat prima, traplopen gaat ook prima. Ik heb zelfs even op de trampoline gestaan en voel dus niets. Toch is er iets niet in de haak. Ik heb echt het idee dat er iets wringt. Het probleem is begonnen op de Kinvara's. Zou het iets te maken hebben met de schoen in combinatie met de langere afstand? Ik heb immers na de marathon vele kilometers afgelegd zonder enig probleem. Ik dacht er goed aan te doen om op de Kinvara te lopen maar misschien dus niet. Vanmiddag een afspraak bij de sportfysiotherapeut. Ik kan immers moeilijk functie testjes bij mezelf uitvoeren. Ik ben erg benieuwd. Ik krijg natuurlijk te horen dat ik chondropathie heb, maar dat heb ik al vanaf kind dus dat lijkt me nou niet direct het probleem. Bovendien zit de pijn die ik had niet onder de patella en ook niet aan de buitenkant waar je klachten krijgt van een runner's knee. Volgens mij wringt er iets bij het tibiaplateau. Maar we zullen zien. Wordt vervolgd.

Gegevens:

* totaal: 22 km
* temp: 12 graden
* HR niet gemeten



oktober 66 km - 2013 totaal 1.570 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 112 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 07:17 PM

Vrijdag, 11 Oktober 2013

review: Sportful No Rain arm warmers

In eerste instantie schrok ik toen ik de sleeves kreeg. Ik bestelde ze in de UK in mei 2013 voor 26 pond. Ik dacht dunne soepele sleeves besteld te hebben, maar er kwamen wat dikkere sleeves uit de verpakking met een zachte fleece voering. En dat in mei! Ik trok ze aan en moest toegeven dat ze heerlijk zaten. Wel vrij lang, maar ze pasten goed. Toch maar gehouden dus.



uiterlijk

De sleeves zijn goed afgewerkt, met een siliconen rand aan de bovenzijde voor meer grip op de bovenarm. Er zit refelctie op de buitenrand en niet erg zichtbaar staat het merk en de letters 'no rain' over de lengte geschreven. Dat valt niet erg op, het zijn gewone zwarte sleeves. De zachte fleece voering is niet te dik, de sleeves laten zich ook prima oprollen of in een zak van een jack of rugzak stoppen.

materiaal

'no rain materiaal'. dat exclusief door Sportful wordt gemaakt. Het is een verbetering ten opzichte van de al bekende en befaamde ThermoDryTex Plus. ThermoDryTex Plus bestaat uit 84% nylon / 16% Lycra 4-way-stretch materiaal met een zachte geborstelde (brush) fleece als voering. Daarna krijgt de stof een No Rain water afstorende behandeling die maakt dat de druppels van het materiaal afrollen. Het is dus geen 100% waterdichte sleeve! Ze voelen prima aan.

hoe zitten de sleeves

Ik moest even wennen, omdat de sleeves vrij strak zitten, maar eenmaal aan gewend, zitten ze heerlijk. Op een frissere dag in mei heb ik ze gewoon al gedragen in combinatie met een korte mouwen shirtje. Ook bij regen heb ik ze gedragen en dat is echt erg fijn. Ik heb laatst gelopen met sugoi arm sleeves in de regen en toen merkte ik pas goed het verschil. De Sugoi sleeves zijn dun, maar als het regent, heb je direct een strakke en natte sleeve om de arm die erg koud wordt. Niet prettig! Ik vind zelf de sleeves vrij lang, maar dat kan ook aan mijn armen liggen, hoewel de Sugoi sleeves een stuk korter zijn. Nergens heb ik last van naden of een klemmend gevoel.

werking

Ik heb er nu al vaak mee gelopen, en ben er erg content mee. Ze zijn lekker warm maar niet te warm en met regen is het een verademing. Ik heb ze nog niet onder een jasje aangehad, maar ik vind het zelf altijd heel vervelend om te lopen met fris weer, dun jackje, korte mouwen shirt en dan met regen! Dan gaan de mouwen van het jack altijd direct aan de armen kleven en ik denk dat het ook in die combinatie heerlijk lopen is. Ik ben wel eens gestart met de sleeves als arm 'warmer' met fris weer, en heb ze dan halfweg toch uitgetrokken en opgeruimd toen het te warm werd (ik spreek dan over runs in mei, dus niet in de winter). Ze laten zich gemakkelijk ergens instoppen, daar zijn ze niet te dik voor. Ik vind ze wel te dik om naar beneden te trekken en over de pols te dragen. Ik heb het eenmaal gedaan en het kan prima, maar ik vond ze dan wel een beetje fors.

conclusie

Strak afgewerkte sleeves die prima zitten en inderdaad met regen een verademing zijn. Aanrader +++

Deze review is ook te vinden op de review website met veel meer andere reviews van kleding, gadgets, schoenen en heerlijke recepten en andere artikelen.

gepost door Max op 11:17 AM

Donderdag, 10 Oktober 2013

10.10.2013 - hitland - 6 km

Vandaag weer een rondje zonder woefje. Het gaat gelukkig wel beter met haar blessure. Even wat meer rust en dan kan ze weer lekker mee. Maar dat gaf mij de gelegenheid om weer eens een andere training te doen. Ik koos voor 500-tjes achter elkaar, afwisselend iets sneller dan M tempo (als pauze) gevolgd door 5 km tempo (en sneller). Dat maakt dat je leert 'door' te lopen als je even in de rode zone zit en met die drempel om leert gaan. Je merkt dat meteen wat er wel en niet kan, en ziet dan dat je ondanks 'vermoeidheid' toch nog heel aardig uit de voeten kunt (namelijk iets sneller dan M tempo) en weer snel in de oranje/groene zone loopt. En vanuit die positie dus ook weer terug kunt gaan naar de rode zone.

Wel weer aan aardige afwisselende training. Niet erg lang natuurlijk, maar vrij intensief.

De getalletjes:

lap 1 - 6.27 min/km
lap 2 - 5.13 min/km
lap 3 - 6.43 min/km
lap 4 - 5.11 min/km
lap 5 - 7.08 min/km
lap 6 - 5.15 min/km
lap 7 - 6.32 min/km
lap 8 - 5.10 min/km
lap 9 - 6.18 min/km

Cadans lag op alle laps rond de 82 a 84. HF niet gemeten.

Lap 5 lijkt traag, maar dat komt door het keerpunt. De Garmin is me dan even kwijt en snapt niet welk tempo er gelopen wordt.

Gegevens:

* totaal: 6,2 km
* temp: 12 graden
* HR niet gemeten



oktober 45 km - 2013 totaal 1.550 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 89 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 06:13 PM

Maandag, 07 Oktober 2013

07.10.2013 - assignment 16: hitland 11 km

Vandaag een rondje zonder woef. Eigenlijk wilde ik gisteren in de namiddag lopen, maar er gebeurde ineens iets op het thuisfront, waardoor ik niet meer naar buiten kon. Jammer maar helaas, en zo verschoof de training van het weekend naar vandaag. Ook niet erg een extra rustdagje na al het reizen, uitpakken en opruimen. Het was weer even lastig om de deur uit te sluipen zonder dat woef het in de gaten had en dat mislukte dus ook. Toen ik met mijn schoenen stond te rommelen, stond ze ineens met grote vragende ogen blij voor mijn neus. Ready to go!! Maar nee, niet met dat pootje. Het gaat inmiddels wel beter, maar deze week toch echt nog niet. Ik wandel minirondjes zoals veel honden uitgelaten worden. Tot het veldje, even een paar keer plassen en dan weer naar binnen. Arm ding. Ze wordt steeds onrustiger van het niet bewegen merk ik. Misschien komt er zo wel wat extra vlees op haar ribbetjes!

Maar goed, toen ik haar had geaaid, ben ik op pad gegaan voor mijn rondje. Voor het eerst met een beat muziek op mijn hoofd. Afschuwelijk maar ik zag later dat ik keurig op cadans liep. Doe mij maar de metronoom in plaats van dit lawaai. De bedoeling was een ronde op RWR op een tempo dat net sneller was dan M tempo. Dat werd uiteindelijk 6.29 min/km op een ratio van 3/30. Maar makkelijk ging het niet. Ik had vanmorgen al meteen last van mijn longen met die rare mist en de vieze lucht en vanmiddag was het niet echt veel beter. Even schakelen dus!

Maar goed, ik heb het weer gedaan maar ik vond er niet veel aan. Op naar de volgende run dan maar.

Gegevens:

* totaal: 11,2 km
* temp: 18 graden
* HR niet gemeten
* pace 6.29 min/km met RWR op 3/30



oktober 39 km - 2013 totaal 1.543 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 83 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 07:49 PM

Zondag, 06 Oktober 2013

review: Teasi outdoor navigatie

In juli 2013 kocht ik eerst de Teasi One om er vervolgens achter te komen dat er geen kaart voor de UK was. Inmiddels is dat veranderd, want met ingang van augustus 2013 is een nieuwe versie gekomen van de software die het mogelijk maakt om ook voor de UK de OSM kaart te laden. Er bleek ook in augustus een nieuwe Pro versie op de markt te komen. Ik besloot dus tot de Pro versie. Ik zal onderstaand ook de verschillen aangeven tussen de One en de Pro.

Wat zocht ik?

Een simpele navigatie die niet al te duur zou zijn waar ik op een kaart zou kunnen kijken waar ik ben en ik ook routes van te voren kan opladen om na te lopen. Ik heb onderweg altijd de Garmin 910 bij me met een route, maar die geeft alleen een lijntje, en heeft geen volwaardige kaart. Het is me al iets te vaak gebeurd dat ik in de rimboe in Schotland of op de Cheviots verwilderd om me heen stond te kijken waar ik heen moest, omdat het lijntje op de 910 alleen niet genoeg bleek te zijn, en ik ook met de ingestelde waypoints niet verder kwam.

Lees verder op de review website!

gepost door Max op 09:26 PM

Vrijdag, 04 Oktober 2013

04.10.2013 - lincolnshire - 9 km

Vandaag het allerlaatste rondje hier in Lincolnshire. Ik besluit met de auto naar Belchford te rijden om vanaf daar naar het geweldig uitzichtspunt te lopen (ahum te klimmen bedoel ik) en vanaf daar naar beneden en weer terug over de Roman Road te lopen. Zo gezegd zo gedaan. Het weer was dreigend, maar halverwege klaarde het mooi op en dat was genieten. Het was ook behoorlijk warm.

klik voor groot

Ik vond het klimmetje eigenlijk wel meevallen en al snel genoot ik van het prachtige vergezicht dat ik al links van me zag opdoemen. Dat leek haast mooier dan bij het uitzichtspunt, waar ik vorige week al met de auto had gestaan om te kijken. Twee jaar geleden fietste ik daar ook.

klik voor groot



Bij het uitzichtspunt staat een bord met uitleg over de verschillende grondlagen van het gebied.



Nadat ik even gekeken had, liep ik weer door, richting Tetford en daar ging de rem er even op, omdat die weg tamelijk steil naar beneden loopt. Best een grote belasting voro de knietjes dus even rustig aan dan maar.

klik voor groot



Er stond een harde wind, en ik zou de wind tegen hebben op de Roman Road. Gelukkig dus niet boven op de weg tijdens de heenweg.

klik voor groot



Het lopen ging prima, het was erg mooi, alleen werd de akker net omgeploegd en was er weinig van het pad over. Maar goed... Ik ben erg benieuwd hoe het er hier in de zomer uitziet, want met die kale akkers nu, moet je wel even verder kijken richting de heuvels met alle kleuren.

klik voor groot



Op een gegeven moment ging het mis, want woef rende ineens keihard achter een haas aan. Vreemd genoeg had ze de haas eigenlijk te pakken zag ik, dus die haas zal wel iets gemankeerd hebben. Ik had mijn fluitje bij me, maar tegen de tijd dat ik het signaal had gegeven was het ineens stil. Ik hoorde niets, zag ook niets bewegen. Ik schrok me rot, want ik snapte niet waar ze dan ineens gebleven was. Ze zal toch niet ergens in gevallen zijn? In water? Iets anders? Een enge klem? Als ik in de richting ren (goh ik kan best hard rennen), zie ik haar net in en greppel en ze probeert omhoog te klauteren. Hartstikke diep. Daar is ze blijkbaar in gevallen. Gelukkig geen water! Maar ze was dus al aan het terugkomen op het signaal van de fluit en tot mijn verrassing staat ze ineens weer naast me. Helemaal onder de plakbolletjes van een een of andere struik. Totaal moe, en opgewonden. Ik zie verder niks aan haar, maar ik moet haar wel eerst ontdoen van de bolletjes op haar koppie en voetjes, voordat we verder kunnen.

klik voor groot



Maf beest. Na een tijdje lopen we dus weer verder. Ik zie eigenlijk niets aan haar. Althans, dat denk ik echt. Later zal toch blijken dat ze geblesseerd is geraakt. Want in de avond komt ze ineens naar me toe strompelen op drie poten. Ik kijk met sterkte lamp of er iets in haar zooltje zit, maar er is niets te bekennen. Ik was alle pootjes uit maar het lijkt in haar polsgewricht te zitten. Dat lijkt erg pijn te doen. Het voelt niet gebroken, het is niet drukpijnlijk, dus ik geef haar maar wat Traumeel wat ik bij me heb.

Maar op dat moment weet ik nog van niks en we lopen terug naar het dorpje terwijl het ineens heel grijs geworden is. Zodra ik thuis ben, klettert de regen ineens tegen het raam. Een kort buitje maar ik ben blij dat ik binnen ben. Wat hebben we ontzettend geboft met het weer de afgelopen twee weken.

Zo komt er een einde aan twee heerlijke weken waar ik ook de eerste marathon liep. Weliswaar als training op weg naar de ultra, maar Edinburgh zal nu zeker niet meer de eerste zijn, maar wellicht al nummer drie in het rijtje. Eens kijken of er dan een beetje redelijke(re) tijd uit kan rollen.

Voorlopig nu eerst rust voor woef. Ik hoop dat het met een week rust beter zal zijn. Arm ding.

Gegevens:

* totaal: 9 km
* temp: 18 graden
* HR niet gemeten



Vreemd genoeg heb ik geen map, want er is geen enkel GPS signaal opgenomen door de Garmin.

oktober 28 km - 2013 totaal 1.532 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 83 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 59 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 06:52 PM

Donderdag, 03 Oktober 2013

03.10.2013 - lincolnshire - 11 km

Vandaag weer een rondje hier in de buurt. Ik had een aardig rondje uitgezet door de velden zodat ik ook een nieuw stukje van de Viking way kon doen. Vol goede moed dus op pad richting Low Toynton.

klik voor groot

Het enige vervelende is dat ik al snel in een soort knollenveld aan het lopen was. dat liep toch niet echt gemakkelijk.





Ik zou zeker regen onderweg krijgen, maar met alle prachtige dagen van de afgelopen 2 weken mogen we zeker niet mopperen. Bovendien was de temperatuur prima.

Ik voel nog steeds niets, mijn lichaam heeft de 42 km dus prima doorstaan, maar dat is ook geen wonder als je zo langzaam loopt denk ik. Maar goed, het blijft toch een afstand en je bent wel uren onderweg.

Woeffie vond het allemaal prachtig. Het begin van de route ging prima, maar op een gegeven moment kwam ik bij een bordje 'no access, private en no dogs'. Hum... Dat klonk nou niet uitnodigend dus ik besloot parallel aan het pad te gaan lopen. Maar daarna kwam ik totaal niet meer uit en ik snapte ook niet meer waar ik heen moest. De navigatie deed z'n best, maar elke keer liep ik weer vast op een hek of een watertje. Uiteindelijk dus maar terug naar de weg. dat lukte gelukkig prima met de navigatie en al snel hobbelden we over de weg richting Low Toynton om vanaf daar dan de afslag naar de Viking way te nemen.

klik voor groot



Vanaf daar zou het niet moeilijk zijn de weg door de velden te vinden maar eigenlijk is er weinig aan. Op het moment dat we het veld opliepen begon het inderdaad ook keihard te regenen maar we liepen dapper voort. Waf schudde zich een paar keer uit en dat was dat. Het is wel een goede combinatie tussen een stukje verharde weg en onverharde weg op deze manier.

klik voor groot



Na 11 km zat het rondje er weer op. Morgen het laatste rondje alweer hier, maar ik heb wel alle dagen dat ik wilde lopen lekker kunnen lopen hier, inclusief de 42 km training tijdens de marathon.

Gegevens:

* totaal: 11 km
* temp: 18 graden - grijs en regen
* HR niet gemeten



oktober 19 km - 2013 totaal 1.524 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 75 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 59 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 04:46 PM

Dinsdag, 01 Oktober 2013

01.10.2013 - lincolnshire - 8 km

Vandaag een rustig rondje na de marathon van afgelopen zondag. Ik heb echt nergens last van, en ik ben benieuwd of ik mijn knie nog voel na het gerommel met de schoenen. Ik besluit om het rondje door het veld hier te doen. Beetje op en neer, maar wel lekker lopen met een klein stukje verharde weg.

Het is niet echt super lekker weer, maar wel heerlijk om te lopen. Woeffie heeft er ook wel zin in na aanvankelijke aarzeling maar later bleek dat ze gewoon heel nodig iets moest doen. Ook alweer opgelost en zo hobbelen we alweer lekker door de velden. Ik weet inmiddels de weg dus een kind kan de was doen.

klik voor groot

Het lopen gaat prima, ik heb een heel klein beetje stijf gevoel in mijn bovenbenen maar dat is eigenlijk meteen al verdwenen als we lekker aan het lopen zijn. Omdat het zo mooi is, kan ik het echt niet laten om wat plaatjes te maken onderweg. Achteraf is het zo jammer dat ik mijn camera niet bij me had onderweg op de marathon!

klik voor groot





Ik geniet met volle teugen. Raar idee dat ik tijdens het vorige rondje de 42 km run nog moest doen. Nu is het al gelopen en merk ik nergens iets van. Kan misschien ook niet op het trage tempo dat ik had, maar toch. Het is en blijft een beste afstand. Hoe het ook zij, ik heb nog steeds veel plezier in het lopen. Kom maar op met alle volgende rondes en plannen.

klik voor groot





Gegevens:

* totaal: 7,6 km
* temp: 15 graden
* HR niet gemeten



oktober 8 km - 2013 totaal 1.513 km

kinvara 3 - 602 km
kinvara 4 - 64 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 184 km
pure cadence - 51 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 59 km
merrel bare access - 113

gepost door Max op 01:14 PM