Vandaag alweer woensdag, de een na laatste dag, de laatste hele dag. Vanmorgen eerst een stukje gewandeld met Z-tje. Die doet het uitstekend en heeft nergens last van geloof ik. Rond de middag weer naar de Friezen en tot 3 uur gereden en daarna de paarden verzorgd en terug gebracht naar de weide. Ik had ook deze keer nergens last van, ondanks dat mijn gezicht helemaal zwart was van het stof en zand (van het borstelen en het rijden). Dat is dus fijn!
klik voor groot
Daarna was ik eigenlijk heel erg lui, maar omdat Z-tje toch ook echt naar buiten moest, heb ik me maar omgekleed om een stukje te gaan lopen in het Hoornse Bos. Daar was ik ook deels doorheen gereden en dat zag er mooi uit. Helaas geen foto’s omdat het leek alsof het zou gaan regenen. Jammer, want het was heel afwisselend, met bos, duinen en langs een soort ijsbaantje. Maar omdat het een kort stukje was, was het prettig dat ik niet hoefde te stoppen. Deze keer stonden de paaltjes voor de route er allemaal, alleen aan het einde miste ik er eentje en wist ik niet welke kant ik op moest richting parkeerplaats maar dat was snel toch gevonden. De afstand klopte ook precies: 6,6 km dus een mooi parcours en niet te lang.
klik voor groot
Dit is mijn laatste rondje deze keer, ik vind het mooi geweest voor deze maand, ik heb hier bijna 48 km gelopen en dat is meer dan ik hier met de auto heb gereden. Voor de maand april is de teller op 217 km gekomen en dat is tot nu toe het meeste aantal kilometers in een maand en dat zal niet snel meer worden denk ik en komt alleen door de route in Schoorl (22 km) en hier op Terschelling (26 km) die het totaal zo hoog brengen.
Ik vind het leuk dat ik west, oost en een stukje midden Terschelling gezien heb, hoewel er nog veel meer te zien is. Dit riekt ook wel naar herhaling, zeker omdat de hond eigenlijk overal (bos en strand) los mag lopen. In het voorjaar en najaar is het hier prima toeven denk ik dus wie weet komt het er nog een keer van! Op naar de volgende runs en belevenissen.
edit de laatste dag toch nog even wat foto's gemaakt van het bos aan het begin. helaas regende het maar het geeft een beetje beeld van het bos daar.
klik voor groot
Gegevens:
* totale afstand 6,6 km * temp 8 C * gem BPM niet gemeten
De tweede dag op Terschelling begon met een lekker ontbijtje en een rustige start. Om 1 uur eerst paardrijden. Weer richting het oosten dus, waar ik gisteren heb gerend. Ik zou ontdekken dat het een geweldig gebied is met bos, duinen, cranberries en strand. Toch jammer dat ik gisteren tijdens het lopen niet een andere route heb gekozen, want dit was erg mooi maar in ieder geval heb ik het nu ook gezien en wel rustig vanaf een paardenrug. Ook lekker.
Na het paardrijden omgekleed en op weg gegaan voor een rondje. Ik wilde de Nordic Walking route doen die was uitgezet door staatsbosbeheer en 11 km lang zou zijn. Dat leek me prima na de lange run van gisteren. De route zou zijn uitgezet met oranje paaltjes. Ik zou dus niet hoven zoeken (dacht ik)
klik voor groot
De start bij het kantoor was snel gevonden en het eerste paaltje ook. Vreemd genoeg maakte ik er een foto van, omdat het maar een raar onopvallend paaltje was en dat bleek later ook te kloppen. Paaltjes ontbraken of waren simpelweg niet te vinden. De ene keer links van de weg, de andere keer rechts van de weg, niet erg logisch dus!
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot panorama
klik voor groot
Na het stukje bos kwam ik bij de dodemanskisten. Daar had ik iets heel anders van verwacht, want ik vond het eruit zien als een parkvijver eerlijk gezegd.
klik voor groot
Vanaf daar was het ook weer even zoeken, want nergens was een paaltje te vinden. Uiteindelijk koos ik aanvankelijk ��" bij toeval ��" de juiste richting om vervolgens weer bij hetzelfde punt uit te komen waar ik gezocht had. Toen ik terugliep zag ik ineens het oranje paaltje staan en kon ik weer verder. Maar al snel was ik het weer kwijt, en zag ik een pad dat omhoog liep en was ik wel nieuwsgierig naar het uitzicht.
klik voor groot
Ik kwam ineens bij een hoog punt uit met uitzicht over de haven en terschelling west. Dat was wel erg mooi om even te bekijken. Het weer was goed, maar een beetje heiig in de verte. Jammer genoeg nergens een paaltje te bekennen.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Vanaf dat punt ben ik maar eerst richting groene strand gelopen, en ik had toen bedacht dat ik zelf wel iets zou bedenken als rondje. Ik had er toen 5,5 km opzitten. Het was leuk om even een glimp op te vangen van het groene strand. Daarna weer terug. Op een gegeven moment zag ik een bordje richting dodemanskisten, maar 0,5 km leek me wel erg kort, dus ben ik eerst maar doorgelopen en toen zag ik ineens weer een paaltje. Uiteindelijk heb ik de hele route af kunnen lopen op de paaltjes (de ene keer beter zichtbaar dan de andere keer) maar het liep niet lekker, omdat ik niet zeker wist of ik werkelijk de goede richting op liep. Ook waren enkele paden heel slecht beloopbaar door het rulle zand. Jammer dat je de eerste keer in een vreemd gebied nog niet weet hoe het eruit ziet, want nu zou ik routes uit proberen te zetten over de schelpenpaden. Maar goed, het is wel een uitdaging en afwisselend.
Uiteindelijk kwam ik gelukkig weer prima bij de auto uit en hadden we er toch meer dan 14 km opzitten. Dat was niet de bedoeling maar het was best een aardige route.
Thuisgekomen lekker een bad genomen en vroeg naar bed gegaan. Z-tje sliep ook als een roos volgens mij, die hoorde ik verder ook niet meer.
Op naar de volgende run maar die zal echt kort(er) zijn. Inmiddels zit er deze maand alweer 211 km op dus dat gaat snel. Hier op het eiland liep ik al 40 km, en zoveel reed ik nog niet eens met de auto.
Gegevens:
* totale afstand 14,3 km * temp 10 C * gem BPM niet gemeten
Vandaag de eerste echte dag in Terschelling. Of misschien beter op Terschelling. Het eiland is veel groter dan ik dacht en ook veel afwisselender qua landschap. Dat merkte ik gisteren toen ik vanaf de boot richting hotel reed. Ik reed toen door bos en duinen en dat vond ik wel opvallend, die bossen.
Na een lekkere nacht slapen, eerst Z-tje uitgelaten op het strand en lekker ontbeten. Daarna rond 10 uur omgekleed en richting de oostkant gereden voor de eerste run. Die zou 28 km zijn, maar met de optie om ergens af te snijden. Eerst richting strand door de duinen, daarna langs het strand en weer terug door de duinen met daarna tot slot een lusje langs de eendenkooien.
De startplaats was snel gevonden ook al klopten mijn coordinaten weer niet voor de Tomtom. Moet dus nog even uitzoeken hoe dat nou echt werkt want anders gaat dat de volgende keer weer verkeerd. Aan het begin van de route regende het zachtjes en was het erg somber. Aan het begin van de route mooie Friezen en koetjes.
klik voor groot
Na de start eerst door de duinen. De regen viel mee en ik had het idee dat het wel weer op zou knappen en dat bleek ook uiteindelijk te kloppen. Best lekker dat het niet al te warm was, want het zou een hele run worden op die afstand.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Toen ik bij het strand kwam, liep ik eerst over een soort karrenpad verkeerd, en liep ik terug richting strand. Vervelend genoeg 'dacht' de Garmin toen blijkbaar dat ik op de terugweg was, want ik kreeg netjes 'nog 6 km tot eindpunt' in beeld en toen ik eenmaal weer over het strand op weg was, bleef de navigatie maar zeggen dat ik om moest keren en verkeerd was. Dat was jammer, want zo moest ik een beetje gokken waar ik op het verste punt weer de duinen in zou moeten.
klik voor groot panorama
klik voor groot
Het strand was mooi breed en stevig. Ik wist al dat er geen enkel strandpaviljoen zou zijn, maar die zijn pas geopend vanaf 1 april. Zuinig met water dus! Uiteindelijk ben ik op 12 km richting de duinen gegaan. Helaas kon ik nergens het pad vinden dat ik terug zou moeten nemen, dus ben ik teruggegaan naar het strand. Dat was op zich niet erg, want het strand liep prima en er stond weinig wind. Maar als ik een dergelijke afstand loop, is het toch jammer om alleen een heen en weertje strand te doen en niets anders dan zand en water te zien.
klik voor groot panorama
klik voor groot
Op de terugweg liep ik weer langs een huisje, en pas later zou ik horen dat het een zogenaamd drenkelingen huisje was. Jammer dat ik geen foto heb gemaakt, want ik kende het verhaal toen nog niet. Vroeger was het alleen maar nodig om een bak op te trekken om aandacht te trekken van een boerderij in de buurt. De oostkant is namelijk helemaal onbevolkt en verlaten dus zoiets is dan wel handig natuurlijk.
klik voor groot
Op de terugweg rond de 17 km toch maar eens wat water gegeven aan Z-tje uit het opvouwbare drinkbakje en na aarzeling stak ze haar neusje erin en dronk alles lekker op. Dat werkt dus prima, nu nog de rugzak mee met wat extra water! Nu hebben we netjes gedeeld. Ik was wel stom want ik had niet opgelet op de zee en ineens dreef het bakje naar me toe en sloegen de golfjes over mijn schoenen. Gelukkig waterdicht want kilometers met soppende schoenen is ook niet echt fijn.
klik voor groot
Op de 17 km een beetje uitgerekend wanneer ik weer af zou moeten slaan richting de duinen en dat lukte prima, die afslag kon ik goed vinden. Even verderop zag ik het heartbreak hotel liggen, bij de volgende strandpaal maar dat had ik op de heenweg niet gezien. Later zou ik ontdekken dat ik nog beter die kant op had kunnen lopen en vanaf daar door het Hoornse bos. Ik zou dat de volgende dag doen te paard en dat is een erg mooi gebied.
Vanaf de afslag weer terug door de duinen, heel saai precies dezelfde weg alleen nu met een lekker zonnetje erbij. Het lusje richting de eendenkooien bleek over zo'n slecht pad te gaan dat ik maar ben teruggaan. Ook richting de polder leek me eigenlijk niet meer leuk.
klik voor groot
Na 25 km was het ook wel mooi geweest. Het was een lekker stukje, en het strand liep prima. Had een lekkere snelheid, en was totaal niet moe.
Bij de auto aangekomen heb ik Z-tje lekker eten gegeven en dat ging er in als koek. Na de run ergens in het zonnetje lekker soep en een tosti gegeten en daarna zijn we weer richting hotel gegaan voor een lekker bad en voor Z-tje een slaapje.
Zo kwam er een einde aan de eerste dag terschelling met een geplande "lange" run. Op naar de volgende runs.
Gegevens:
* totale afstand 25,7 km * temp 10 C * gem BPM 133 max 158 bpm
Voor de verandering weer eens op de Kayano gelopen en die liepen eigenlijk prima. Dat struikelen over mijn eigen voeten ging eigenlijk veel beter. Ik zal wel kijken of ik nog een zacht zooltje heb voor de linkerschoen, want die voet is net iets kleiner en dat zit denk ik lekkerder.
Ben heel rustig gestart, ik liep met muziek en zonder Zief want die wilde ik wat extra rust geven voor de komende dagen op terschelling. Ik had gisteren niet gelopen, en wilde vandaag een kort en rustig rondje doen. Het eerste stukje richting de dijk liep ik dus weer gewoon 'zoals het kwam' en weer vrij snel was ik in een lekker ritme qua ademen en cadans. Vreemd is dat, dat wanneer je er niet op let het vrij snel lekker gaat. Daarna de dijk op en over de dijk, klein windje tegen lekker fris maar niet koud. Omdat ik een kort rondje wilde doen, besloot ik te zigzaggen vanaf de dijk terug Hitland in en weer terug naar de dijk. Ik vergiste me alleen een slingertje waardoor het rondje toch uiteindelijk langer werd dan gepland maar dat was niet erg. Het was een heerlijk rustig en licht rondje, had nergens last van en een prima snelheid (10,4 km per uur tot mijn verrassing). Heb alles super rustig gleopen alleen het allerlaatste stukje had ik wind mee en merkte ik dat het lekkerder was om sneller te lopen en dat heb ik gedaan.
Ben benieuwd hoe het de komende dagen gaat en wat voor weer het gaat worden.
Gegevens:
* totale afstand 9,2 km * temp 7 C * gem BPM niet gemeten
Kan Z-tje lekker haar eigen watertje dragen. Het filmpje over de rugzak was een beetje vreemd, want daar gaat de vrouw ineens zelf het water opdrinken, maar het filmpje waar de waterbak gepromoot werd, laat ook de rugzak zien. Errug handig lijkt me. Tijdens de run in Hoenderloo hing het tongetje van Z-tje op haar schoentjes. Zielepootje. Volgens mij kan ze best wennen aan zo'n rugzakje. Voor de langere runs met warm weer lijkt het wel wat.
update het opvouwbare drinkbakje heeft ziva vast gekregen. die past wel in mijn eigen waterbelt. dan kan ik haar tenminste water geven onderweg. moeten we maar delen. de rugzak ga ik donderdag passen. mijn stoere hondje kan dat vast wel dragen.
Ook dit rondje deed ik tijdens de vorige trip in oktober al maar het is een mooi rondje en begint bovendien pal tegenover het hotel. Het is werkelijk een kwestie van de weg oversteken en beginnen. De routes zijn ook gepijld, dus lekker lopen zonder de weg kwijt te raken.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Dit gebied is erg mooi zeker met het vroege zonnetje dat door de bomen schittert. Het is niet al te warm en heerlijk loopweer zo zonder wind. Onderweg kotst Ziva snel haar eten uit, dat ligt kennelijk te zwaar op haar maag. Wel interessant, want er zit al 2 uur tijd tussen haar ontbijt en de run maar dat is kennelijk te kort. Ze is vrolijk en blij, wil eigenlijk weer alles opeten maar ik beloof haar dat ze straks vers eten krijgt ook al snapt ze dat natuurlijk niet. Ze holt in ieder geval weer voor me uit. Gelukkig ligt mijn lekkere eitje en boterhammetje van vanmorgen bij mij niet zwaar op mijn maag. Soms heb je dat wel eens tijdens lopen dat je er toch last van hebt. Zou wel makkelijk zijn om dan huppekee alles eruit te gooien. Werkt kennelijk beter bij honden dan bij mensen magen. Na de run heeft ze overigens rammelend van de honger gewoon haar eten opgegeten. Ze doet het dus prima gelukkig.
Overal wordt gewerkt aan het bos maar ik heb er weinig last van. De paden zijn een beetje rul geworden door de zware machines, maar alles is droog en is prima te doen. Ik zie aan de tijd dat ik ook vandaag een stuk sneller ben dan de vorige keer, ook al doe ik daar niets voor.
Aan het eind wil ik nog wel verder lopen. Ik heb twee routes aan elkaar verbonden en ik kan nog wel een stukje doen. Het is zo heerlijk, en zulk lekker weer en ik ben totaal niet moe. Misschien komt dat door de broek, ik weet het niet. Maar mijn verstand zegeviert en na dit rondje, loop ik terug naar het hotel om Zief weer eten te geven, nog even te rusten en daarna naar huis te gaan. Gelukkig hoef ik pas om 12 uur de kamer af, dus ik kan me rustig eerst omkleden en dat is wel heerlijk na een run.
klik voor groot
Overigens heb ik bij het afrekenen niet voor Z-tje betaald. Dat scheelt toch alweer. Het is een fijn hotel met heerlijke bedden en een geweldige ligging. Op naar de volgende avonturen.
Gegevens:
* totale afstand 9,2 km * temp 8 C * gem BPM HR max
Vandaag hetzelfde rondje gedaan als op 13 oktober 2010. Het Leesten is een gebied bij Hoenderloo waar een groot deel honden los mogen lopen. Deze ronde heb ik Z-tje overal los laten lopen omdat ze zo netjes naast me blijft. Niemand gezien overigens die me kon wijzen op mijn overtreding dus dat was boffen.
Tot mijn verrassing bleek in de TomTom het gebied verkeerd te zijn opgeslagen, zodat ik aanvankelijk voor het Deelerwoud kwam te staan maar omdat ik gelukkig de straat nog wist van het eettentje waar je kunt starten bij het Leesten, was het alsnog snel gevonden. De route stond al in de GPS en aangezien ik (gelukkig) de route al eens eerder gelopen heb, wist ik hoe ik moest beginnen en maakte ik niet meer de fout van de vorige keer bij de start zodat ik al snel op de route liep. Het was redelijk lekker weer, warm maar geen echte heftige zon en geen wind. Al snel knoopte ik mijn jackje dus maar om mijn middel. Z-tje hijgde al snel maar liep lekker mee en had duidelijk nergens last van.
Ik vind het gebied nog steeds niet echt mooi. Niet erg afwisselend en redelijk saai. Een heel verschil met de routes door Schoorl en Bergen waar ik zowel door bos, heide en over het strand liep. Eigenlijk is de hele route onverhard, met flink wat ruiterpaden en rul zand en enkele lichte klimmetjes.
klik voor groot
Deze keer liep ik niet mis, zoals de vorige keer, hoewel ik vreemd genoeg precies op dezelfde plek uitkwam als de vorige keer, namelijk midden in een vakantiepark. Dat was dus alsnog even zoeken ook al gaf de Garmin gewoon aan welke kant ik op moest (nou ja ongeveer dan).
klik voor groot
klik voor groot panorama
Aan het einde ging het tempo flink omhoog, geen idee waarom maar ik liep gewoon lekker (onverhard) en de laatste 4 kilometer vlogen voorbij. Overigens was ik deze ronde - ondanks de stops voor de route en eenmaal om iets te drinken en een foto te maken - veel sneller dan de vorige rond en mijn hartslag was een stuk lager, zowel HRmax als HRgem. Dat is dus een stuk beter!
klik voor groot
Na de run lekker bij de 'kiosk' twee tosti's gegeten nadat ik Z-tje lekker te drinken had gegeven. Daarna heeft Z-tje haar eigen bakje eten opgegeten. Ik had zakjes rijst en vlees meegenomen, en het ging er allemaal in als koek dus vandaag voelt ze zich gelukkig ook prima. Terwijl ik dit tik, ligt ze lekker te slapen.
Daarna op weg naar het hotel en aangezien ik al eerder was geweest, was dat snel gevonden. Deze keer heb ik de hond niet aangemeld, dus morgen zal ik wel merken of ik moet afrekenen voor haar of niet. De vorige keer had ik haar netjes aangemeld en ook voor haar betaald. Maar wie weet..... scheelt toch weer wat en voor die korte nacht..... Ons bent zuunig.
Vanavond lekker vroeg slapen, en morgen een korte ronde hier tegenover het hotel en daarna weer op weg naar huis.
Gegevens:
* totale afstand 14,8 km * temp 13 C * gem BPM 132 HR max 150
Ik blijf nog even over gadgets schrijven geloof ik. Omdat de tights steeds minder ruimte bieden voor spulletjes en de zomer eraan komt en er dus ook geen jack meer gedragen wordt, wordt het tijd om eens te denken over een soort ID mogelijkheid. Het is toch een beetje slordig dat je nergens iets hebt waar duidelijk uit wordt wie je eigenlijk bent. Al zoekend stuitte ik op de SOS coin. Ik had ook een ander systeem gevonden dat je op de veters bevestigd, maar dat was groter en werd bovendien - naar mijn idee - nat als je door de plassen zou rennen. Een armband of iets dergelijks zie ik niet zitten, dus moest het iets anders worden. De coin lijkt me ideaal.
Vandaag mijn eerste rondje gelopen in de compressie tight van Sugoi. De weersomstandigheden waren ideaal om te lopen, dus welk effect de broek nu had, en welk effect het weer, dat is bij het eerste rondje dus nog niet zo duidelijk. Maar een eerste indruk volgt hieronder.
uiterlijk en aantrekken Als je de broek uit de verpakking haalt, lijkt het onmogelijk dat je daarin zou passen. Ik ben 1,83 en het broekje dat ik in mijn handen hield, leek op een kinderbroek. Van te voren had ik mijn nagels gevijld, want ik had al bedacht dat het moeilijk zou zijn om de broek aan te trekken. Want de broek is werkelijk strak! Als je goed begint met aantrekken, en zorgt dat de naden netjes op de zijkant van de benen zitten als je onderaan begint, en zorgt voor aansluiting van onderen af, dan is het op zich redelijk te doen om de broek aan te doen. Minpuntje is het koord. Er zitten geen knoopjes aan de uiteinden, dus die heb ik er zelf even ingeknoopt, want het lijkt me geen feest om een weggeschoten koord weer terug te krijgen. Opruimen met een strik, lijkt dus ook het veiligst. De tight is niet makkelijk om over de voeten heen te trekken maar met wat beleid gaat het heel goed. Verder rustig omhoog trekken en zorgen dat alles recht zit en ineens zit de broek goed. Koordje dicht en klaar voor vertrek. De broek is vrij opvallend met veel strepen die reflecteren. Maar het is duidelijk wel een 'bijzondere' broek, ook al koos ik voor de zwarte broek (minst opvallende versie dus).
hoe het zit en voelt Strak. Dat is het eerste dat opvalt. In eerste instantie lijkt de broek niet echt 'lekker' te zitten en vraag je je af of je daar in kunt rennen of dat er iets wordt afgekneld. Ik was vooral bang dat het in de knieholte niet lekker zou zitten. Ook was ik erg benieuwd of het niet ijskoud zou zijn, want het is een hele dunne stof. Maar na enkele stappen buiten wordt het meteen duidelijk dat het niet zomaar een strak stofje is. Hoewel het vrij fris was vanmorgen, voel ik geen enkele kou op de bovenbenen. Een nieuwe ervaring want met mijn oude tight had ik altijd al een thermobroek als eerste laag aan om de wind tegen te houden. Kou op mijn bovenbenen doet alles helemaal stagneren en is dus niet prettig. Tijdens het inwandelen voelt alles goed aan, en blijft alles prima zitten. Het kruis zakt niet, en de tailleband blijft ook netjes op zijn plaats. Het koord snijdt ook niet in mijn buik. Minpuntje is het gebrek aan een zakje. Er zit een piepklein zakje voorop, een beetje raar dingetje waar alsnog mijn mp3 spelertje in blijkt te passen.
werkt de broek Hoewel ik natuurlijk na één keer dragen nog niet veel kan zeggen, heb ik het idee dat het echt werkt. Niet alleen zat de broek heerlijk tijdens het rennen en gaf de broek ook wat 'steun', mijn benen waren aanzienlijk dunner na het lopen. Toen ik een uurtje later mijn gewone kleding aantrok, was mijn bovenbeen links ook minder dik dan normaal. Vermoeide benen heb ik nooit na het rennen, dus kan ik niet zeggen of het herstel nou inderdaad korter is met deze broek.
conclusie Na deze eerste keer dragen ben ik positief. De broek zit heerlijk, ziet er mooi uit en geeft me het gevoel van ondersteuning tijdens het lopen en lijkt inderdaad iets te doen voor de circulatie. Ben benieuwd hoe de broek zich houdt qua compressie na enkele keren wassen en hoe de broek in de regen loopt.
Vandaag hetzelfde rondje gedaan als op 8 maart. De dijk helemaal bovenlangs gelopen en dan terug door oud hitland en weer dwars door het natuurgebied terug. Ik was erg benieuwd hoe het zou gaan na mijn 'niet lekkere' rondjes van de afgelopen dagen. Vandaag droeg ik ook mijn nieuwe tight. De review van de eerste run staat hierboven. Z-tje was niet mee, want hoewel ze de laatste 2 dagen prima is, wilde ik niets in de war sturen voor dinsdag en woensdag als we in Hoenderloo gaan lopen. Dat betekent dus dat ik zo weer moet gaan wandelen met haar en zo lekker bezig blijf. Het is stralend weer, lekkere temperatuur en weinig wind. De start ging rommelig, ik wilde lekker rustig lopen zonder te letten op cadans of ademhaling en opeens zat ik vanzelf in het ritme van de muziek (155 bpm) die ik op had en ging mijn ademhaling ook vanzelf. De dijk op ging makkelijk en al snel liep ik lekker en merkte ik dat ik inliep op een man die ook aan het lopen was. Het was wel grappig om te zien hoe verwilderd die man keek toen hij merkte dat ik een vrouw was die zomaar voorbij liep. Het voordeel van dit rondje dijk is dat je op drie plekken weer naar beneden kunt lopen als het niet lekker gaat. Maar de kilometers vlogen vanzelf onder mijn voeten door en al snel was ik bij de laatste afslag voordat ik door zou moeten lopen tot Nieuwerkerk. Maar het ging zo lekker, dat ik gewoon door ben gelopen (dat was vooraf ook het plan). Onderweg kwam ik nog een groepje hardlopers tegen die wat verwonderd naar mijn broek tuurden. Tsja, het valt ook best op met al die strepen. De 2XU valt ook erg op qua tekening, dus wat dat betreft is er weinig verschil tussen de broeken. Ofschoon ik begin maart na 8 km even gewandeld heb en daarna weer verder gerend ben, heb ik nu het hele stuk aaneen gelopen en dat ging prima. Gewoon op mijn gemakje gedieseld, ook al met het oog op dinsdag en woensdag als ik toch wat langere rondjes wil lopen en dat bleek nog goed voor 9,9 km per uur. Ik kan het dus blijkbaar toch nog steeds. Lekker rondje, maar alle omstandigheden waren ook geweldig. Nu eerst even met Ztje wandelen. Tot mijn verrassing ben ik overigens alweer over de 500 km voor dit jaar. Waarschijnlijk maak ik deze maand ook wel 200 km vol met alle runs die nog op het programma staan.
Gegevens:
* totale afstand 11,7 km * temp 10 C * max HR 155 gem 144 (gedurende run)
Al eeuwen draag ik steunkousen vanwege trombose, en inmiddels heb ik ook speciale sport compressie kousen, die overigens lekkerder zitten dan de steunkousen die zijn aangemeten. Er zijn diverse merken van, en gisteren paste ik ook Herzog kousen, maar die zaten voor geen meter. Jammer, want het zijn wel sportkousen maar een 'echte' klasse II kous. Het vreemde is, dat deze sportkousen wel degelijk een naad hadden op de tenen en dat zit nou juist zo rot. In plaats dat die man van de winkel dan blij naar zijn kast loopt en me tubes geeft om te proberen, kom ik daar pas in de auto achter. Ik ga maandag eens bellen naar mijn kousen-aanmeet-mevrouw om te vragen of zij ook tubes kan leveren in klasse II (dat is een kous zonder voet). Misschien worden die nog wel gewoon vergoed ook. Inmiddels betaal ik me blauw aan kleding en hulpmiddelen om zo goed en verstandig mogelijk te kunnen lopen.
Maar de reden dat ik in de winkel was, waren niet de kousen, maar een compressie tight. En tight (=strak) is het! Ik moet er even aan wennen, en morgen ga ik de broek een vuurdoop geven. Keistrak, net alsof je in je blootje rent. Maar de bedoeling van de tight is een betere doorbloeding, en sneller herstel van spieren. Nou heb ik daar niet zo'n moeite mee, want ik loop al vaker twee of zelfs driemaal achter elkaar. Maar ik ben wel geinteresseerd in een tight die ondersteuning geeft op het bovenbeen zoals de kous aan het onderbeen doet. Ik ben dus erg nieuwsgierig. Ik had toch een nieuwe broek nodig, dus laat me dan maar eens iets nieuws proberen. Als ik steunkousen draag, is een steunbroek misschien ook wel wat.
Er zijn wat mij betreft drie merken die overgebleven zijn na enige research:
De Sugoi is meer voor circulatie en herstel, de CX-X is ook ontworpen voor een bepaalde ondersteuning en dit merk heeft verschillende modellen die ieder een andere werking hebben. Support is prima, want ik heb met dit bedrijf in de USA al enkele keren gemaild over de beste broek voor mij. ik denk dat het dus zowel de CW-X gaat worden als de Sugoi die ik gisteren kreeg. Ben erg benieuwd of het heel koud aanvoelt, want het is ontzettend dun en als je de broek uit de verpakking haalt, is het net een kinderbroekje zo klein en kort, maar alles past perfect.
Meer informatie:
Sugoi:
Wordt dus vervolgd als ik de Sugoi weer aangekregen heb (da's niet eens makkelijk) en mijn eerste rondje ermee gerend heb!
Hoewel Z-tje had gekotst in de ochtend, nam ik haar toch mee op een klein rondje, omdat ze heel vrolijk en kwiek leek. Dat klopte ook, alleen kotste ze alsnog aan het begin van de route om vervolgens - toen ik net dacht haar maar naar huis te brengen - lekker te gaan rennen. Dan maar mee, ik zou toch maar een klein rondje gaan doen en op mijn gemakje deze keer. Had weer mijn muziekmix op dus niet de metronoom en ik wilde gewoon - zoals voorheen - lekker lopen in mijn eigen tempo zonder te denken aan chi running, houding etc. Ik had wel mijn trailschoenen aangedaan omdat die lekkerder lijken te zitten dan de Kayano. Dat moet ik dus nog even echt uitzoeken. Wat er spelen natuurlijk op een run veel meer factoren mee dan een schoen alleen, maar ik vind het wel vreemd dat ik er over lijk te struikelen.
In ieder geval een lekker rondje gedaan. Ik hoefde deze keer totaal niet na 2 of 4 kilometer te stoppen, dus dat is een goed teken, kon nu lekker doordieselen. Misschien heb ik wat teveel interval training gedaan, weet ik nu dat ik snel(ler) kan zijn en wil ik dat steeds gaan lopen. En dat hoeft niet eens, want een duurloopje moet langzaam, een korter rondje moet sneller. Ik heb mijn hartslagzones nog eens opgezocht en even gekeken of ik nu in het goede interval aan het lopen was, en dat bleek zo te zijn. Dus maar gewoon doorgaan zoals ik doe/deed. Langzaam aan dan breekt het lijntje niet.
Gegevens:
* totale afstand 7,2 km * temp 6 C * max HR 157 gem 149 (gedurende run)
Terwijl ik dit tik, ligt Z-tje heerlijk te maffen na een run in het zonnetje. Het was ontzettend warm, deze keer had ik geen ondertight meer aan maar wel een thermohemd en shirtje en daar overheen een jack. Dat laatste bleek dus toch te warm en onderweg heb ik die dus maar omgeknoopt en dat was een stuk lekkerder. Maar inmiddels is het alweer petjesweer met dat zonnetje! Vond het best zwaar en ik had het idee dat ik pas na een kilometer of 9 een beetje in een ritme kwam en wel door kon lopen. Ben toch weer te snel van start gegaan volgens mij. Ik weet niet wat het is, maar ik vind het lastig om langzamer te lopen. Dan voel ik alsof ik aan het sloffen ben en dan word ik ook moe. Althans, dat dénk ik. Maar aan de andere kant heb ik ook moeite met langere stukken, dus ik snap het niet helemaal meer. Vandaag deed ik aan het einde even een tussen stukje van 400 meter wandelen (was eigenlijk klaar) maar omdat het goed voelde, knoopte ik er een runnetje van 2 km aan vast in een rustig tempo. Beetje saai, gewoon tweemaal het schelpenpad maar ik wilde het alleen even doen om langzamer de laatste 2 km te lopen. Helaas weet ik uiteindelijk niet hoe snel ik nou liep omdat ik moest stoppen voor een enge hond :-( Ik had wel het idee dat ik nog veel langer had door kunnen lopen, maar aangezien er al meer dan 12 op zaten, ben ik braaf gestopt. Het gevoel dat ik lekker door had kunnen lopen, is op zich natuurlijk een goed teken.
Ik ga de volgende keer weer eens op de trailschoenen lopen, want hoewel die niet helemaal bedoeld zijn voor de weg, lijken ze toch lekkerder te lopen dan de Kayano. Ik struikel soms over mijn eigen voeten (zo lijkt het) en dat heb ik nog nooit gehad. De trailschoenen zijn notabene groter! Ben benieuwd of ik verschil merk overmorgen met de andere schoenen. De Trabuco's kosten in de UK 65 pond, dus als het echt lekkerder loopt, ga ik ze toch bestellen denk ik. Hier in Nederland kosten die krengen 159 euro dus dat is andere koek.
In ieder geval zit het rondje er weer op voor vandaag, en nog wel in heel erg mooi weer. De lente lijkt nu soms erg dichtbij. Vrijdag doe ik een kort rondje denk ik, dan zondag nog een rondje en een extra rustdag voor de runs van woensdag en donderdag. Ben benieuwd.
Gegevens:
* totale afstand 12,5 km * temp 15 C * max HR 150 gem 135
Ja! De kogel is door de kerk. Ik ga op 10 juli in het Amsterdamse Bos de Heldenrace lopen voor de hersenstichting. Ik vind dat de hersenstichting zich veel te slecht profileert en ze doen belangrijk werk. Door mijn eigen CVA's weet ik van het bestaan van deze stichting. Ik heb ze anderhalve week geleden benaderd of ze zich wilden opgeven als goed doel voor deze loop, zodat ik geld kan gaan inzamelen voor dit goede doel. Ik mag pas starten bij een minimum van 300 euro dus dat is nog een hele uitdaging. Ik kreeg vandaag bericht dat ze het heel fijn vinden als ik voor ze ga lopen en dat ze zich na de bijeenkomst van donderdag aanstaande zullen laten registreren daar. Dan kan ik een pagina openen waar mensen direct kunnen sponsoren, dat is een mooi systeem. Zodra dat geregeld is, volgt er dus meer nieuws! Maar natuurlijk begin ik nu vast mensen warm te maken voor een kleine bijdrage aan dit goede doel.
Vandaag weer rond de Rottemeren gelopen. Het leek bewolkt maar ik had al tijdens het wandelen met Z-tje gemerkt dat het ontzettend warm en benauwd was. De temperatuur was maar liefst 15 graden ineens met een totaal bewolkte lucht en hoge vochtigheidsgraad. Ik had dus mijn korte mouwen shirt aan zonder jack maar het was in de zon nog steeds veel te warm. De tong van Z-tje hing ook op haar voetjes maar ze rende dapper mee en heeft daarna lekker gegeten en gedronken. Ik had denk ik teveel gesnoept en gegeten van te voren want in combinatie met het weer ging het voor geen meter. Ik heb uiteindelijk de route maar in 2 stukken geknipt met 500 meter wandelen tussendoor. Vond het wel 'zwak' maar zo was het wel te doen. Dit was vandaag een van die weinige keren dat ik liep met een 'ben ik er al' gevoel. Hoewel ik nu totaal niet moe ben, vond ik het knap zwaar onderweg. Ben benieuwd of het beter gegaan was als ik de metronoom aan had. Mijn cadans lag lager dan normaal, mijn snelheid wel goed op zich (boven de 10 km per uur) dus waren mijn stappen groter dan gebruikelijk. Maar ja, ik vergat de metronoom dus dat zal ik niet weten. Ik probeerde erg te letten op armzwaai, houding van mijn lijf en voeten maar toch..... Enfin, rondje weer gedaan en op naar de volgende keer.
Gegevens:
* totale afstand 10,4 km * temp 15 C * max HR 156 gem 136
Vorige week heb ik ook al interval training gedaan maar toen liep ik weer wat anders. Mijn doel was nu een pyramide loop, op snelheid en niet op afstand of tijd, maar dat kon uiteindelijk niet want ik had weliswaar een work out in de Garmin gezet (dat werkt prima), maar ik zag mijn tijden niet. Dus dat werd op gevoel rennen en een beetje gokken en kijken na afloop. Helemaal niet gek gedaan. Rustig gestart, en daarna proberen steeds iets sneller maar wel makkelijk te lopen. Dus niet racen zoals de vorige keer, maar gewoon steady en dan 500 meter (dat werd 510 omdat ik dat per ongeluk had ingegeven als lap in de Garmin work out. Ik liep alle rondjes gemiddeld boven de 11 km per uur maar ik zie wel dat ik steeds het begin van een rondje eigenlijk net te snel loop. Maar die snelheid zit er dus wel en ook makkelijk. Ik haalde overigens weer iemand in die me voorbij liep toen ik aan het rust stukje bezig was. Da's toch wel gek, want om iemand in te halen als je eerst aan het wandelen bent is best lastig en daarvoor moet je toch wel een stuk harder lopen dan de ander die je inhaalt. Maar goed, toch leuk, want normaal word ik natuurlijk altijd ingehaald alsof ik stil sta! Een volgende keer zal ik eens een pyramide loop doen op dezelfde snelheid maar dan me wisselende afstand/aantal minuten. Da's ook leuk. En zo rommel ik dan tussen de duurloopjes wat met intervallen en andere trainingen.
Het plan was 9 rondjes, maar toen ik er nog niet was voegde ik twee korte langzame rondjes toe om wat op te schieten en te trainen met 'langzaam' lopen. En euh.... die enorme dip in de grafiek is mijn stop toen ik even met iemand stond te praten tijdens het wandelstukje. Over vogeltjes in het gebied. Tsja dan krijg je dus achteraf een heel raar plaatje zo maar dat is dan jammer.
Het kostte me totaal geen moeite overigens. Vanmorgen had ik mijn huis gedweild en daarvan kreeg ik een onwijs dikke poot. Het lopen hielp wel weer iets om dat wat beter te krijgen maar nu ga ik gauw even met de beentje omhoog.
Op naar de volgende run. Het was vandaag ook weer heerlijk weer en de voorspellingen zijn niet al te slecht.
Gegevens:
* totale afstand 8,4 km * temp 12 C * max HR 160
maart 96 km - 2011 totaal 462 km trailshoes 300 km kayano 17 30 km
Vandaag moest ik naar de tandarts omdat er een stukje van een ondertand was afgebroken. Het was stralend weer zonder wind, en aangezien Z-tje weer kwiek is, besloot ik haar mee te nemen en een rondje ergens bij Zandvoort te gaan doen. Niet te lang en niet te snel omdat ze al een week niet mee rende. Ze blijkt inderdaad wormen te hebben en heeft daarom dus de laatste tijd zo'n raar gedoe met haar maag en buik. Maar goed, dat is makkelijk en snel op te lossen en aangezien ze alweer twee dagen eet en vrolijk is, mocht ze dan toch wel met met mee vandaag.
Ik had (te) weinig tijd gehad om precies te kijken waar ik welk rondje zou mogen doen met een hond, maar ik had in de gauwigheid gezien vanmorgen dat het 'visscherspad' toegankelijk was voor honden. Had geen flauw idee wat ik aan zou treffen hoewel het naar mijn idee vlak bij de woning van oude kennissen zou moeten zijn (en dat klopte). Het begin zag er niet al te vrolijk uit maar het mooie weer maakte een hoop goed.
klik voor groot
Grappig genoeg haalde ik opeens iemand in toen ik ging lopen en ik vond niet eens dat ze langzaam liep toen ze me voorbij kwam tijdens het inwandelen. Kennelijk dus wel, want ik was al vrij snel voorbij. Onderweg werd het warm en ik ben op mijn gemakje mijn jack uit gaan doen. Ook toen was deze mevrouw nergens te zien nog. De weg ging daarna behoorlijk op en neer, en ik heb toch even de metronoom aangezet en dat was wel makkelijk. Ik zie nu in mijn grafieken dat ik ook best wel snel liep.
Aan het einde bij een bocht stond weer een plattegrond, en aangezien ik hoopte op een rondje, heb ik daar nog even gekeken naar de route.
klik voor groot panorama
klik voor groot
Maar ik had kennelijk niet goed gekeken want ik kwam ineens bij kraantje lek uit, en dat was pure nostalgie. Maar wat leek het allemaal klein en anders dan vroeger. Toen ik klein was, kwamen we hier regelmatig en als ik me niet vergis, hebben we ook wel eens kinderfeestjes voor verjaardagen gehad in de duinen hier achter. Dingen zoeken, sporen uitzetten enzo. Heel leuk maar wat leek het toen allemaal groot. De dieren zijn er ook nog, maar maakten niet veel indruk nu toen ik even rond keek. Toen ik hier lekker op mijn gemakje aan het kijken was, en foto's aan het maken was en op de routekaart keek, kwam de dame die ik had ingehaald weer voorbij. Die liep dus blijkbaar echt niet snel, of ik liep lekker vlot. Hahaha mijn gemiddelde over de hele route is kei langzaam door het stoppen en de foto's maken, maar ik zie wel dat het tempo vrij hoog lag tussendoor.
klik voor groot
Ik dacht - aan de kaart te zien - dat ik rechtsaf een stukje langs de weg zou kunnen lopen, en dan weer rechtsaf zou kunnen de duinen in maar natuurlijk stond daar weer een verboden toegang bord (niet met honden toegestaan) en moest ik uiteindelijk helaas dezelfde weg weer teruglopen.
klik voor groot panorama
Bij kraantje lek weer aangekomen ben ik dan maar even de heuvel opgesukkeld (die ik als kind ENORM vond) en heb ik even gekeken of daar nog een pad was.
klik voor groot panorama
Dat was er niet want ik kwam daarna met een lusje weer uit bij het routebord waar ik al eerder had gestaan maar ik kon vanaf daar wel gewoon weer terug richting auto (een kleine 4 km).
Voor de leuk heb ik dan maar niet het fietspad genomen maar een raar duinpad naast het pad, om een beetje off track te trainen en dat was wel aardig.
klik voor groot
Ik moet een volgende keer beter uitzoeken hoe ik kan rennen daar, want ik had linksaf onder het spoor doorgekund en dan richting strand en door zandvoort weer terug. Dat was ook een optie geweest maar ik wilde nu een rustig lui rondje doen met Z-tje om te kijken hoe dat zou gaan (prima). Het was zalig weer en zulk weer riekt naar meer. Lekker een mooie route uitzetten, belt met water en eten mee en rennen maar!
Laat de lente maar komen!
Gegevens:
* totale afstand 9,7 km * temp 10 C * max HR 160 gem 135
Omdat Z-tje nog niet mee mocht van me, ben ik vandaag toch maar - ondanks het slechte weer - naar Scheveningen gegaan. Het was alweer een tijd geleden dat ik daar liep! Honden moeten in de duinen aan de riem, dus als Z-tje toch niet mee mag lopen, is dat wel een geschikte plek om even te gaan lopen. Bovendien wilde ik eigenlijk geen wegrondje lopen maar iets met zachtere ondergrond. Hahaha nou dat laatste heb ik geweten. Rul zand met de nadruk op rul. Maar goed. Eerst even langs de huizen en de duinen rand lopen op weg naar de 'echte duinen'..
klik voor groot
Deze keer hoefde ik niet door een hekje maar kon ik over het wildrooster lopen. Daar heb ik de metronoom die ik vandaag binnenkreeg aangezet. Even testen op welke snelheid en uiteindelijk voor 157 gekozen. Mensen zullen wel gedacht hebben dat het mijn hartslag was, want het geval stond keihard omdat ik ook een muziekje op mijn hoofd had. En vanwege de wind moest dat ook wel een beetje hard staan want ik hoorde geen bal. Het was wel apart om zo te lopen. Best lekker, niet snel maar wel lekker in dat ritme en netjes met de armen naar achteren zwaaien alsof je iemand een punch wilt geven. Ik had een route van 10,4 km op de Garmin staan. Ik weet daar de weg maar wilde gewoon eens kijken of het allemaal werkte. Normaal loop ik een 7,5 km rondje door de duinen maar nu wilde ik dus eerst een stukje verder lopen, ook links af slaan en dan weer terug naar beneden. Helaas kwam ik ineens na het linksaf slaan bij het strand uit omdat er weer eens een verboden toegang bordje stond waar ik linksaf had gewild.
klik voor groot
Tsja. Daar dan maar even een lap ingedrukt want er stond een kei en keiharde wind (bijna kracht 7 zie ik nu) en die zou ik pal tegen hebben op weg naar beneden weer. Ik twijfelde of ik terug zou lopen door de duinen, maar ik dacht dat ik maar een klein stukje terug zou hoeven over het strand op weg terug naar de duinen. Verkeerd gedacht. Aan het gras is goed te zien hoe het waaide en ook het zand dat over het strand waaide was al geen goed teken.
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot
Al snel liep ik toch over het strand en het begin was niet eens erg. Het waaide echt keihard en het snot liep uit mijn neus. Maar ik hield gewoon de cadans aan van de metronoom en ook al ging het niet snel, het was best te doen. Maar waar kon ik nou weer naar boven.... het irriteerde me en ik dacht ergens te zien dat ik naar boven kon, dus klikte ik een lap en wandelde naar de duinenrand. Over heel rul zand waar ik diep in weg zakte en niet vooruit kwam. Tegen de wind in en alleen maar om te zien dat er weer een hek stond. Ik kon daar helemaal niet naar boven.
klik voor groot
Uiteindelijk kon ik ergens een trap op. Vlak bij de bunkers, dus wist ik ook waar ik ongeveer was, namelijk bij het punt waar ik normaal op mijn korte rondje ook uitkom en afsla.
klik voor groot
Rustig de trap op gelopen, weer een lap geklikt en weer gestart met lopen. De rest van de route kende ik, alleen snap ik niet waarom de Garmin maar bleef zeggen dat ik off track was, terwijl ik volgens mij dus weer op de route was die ik ook wilde hebben. Merkwaardig. Hahaha misschien loop ik dus ooit toch nog wel met de Dakota 20 als ik op vreemd terrein weer ga lopen waar ik echt zou kunnen verdwalen. Vandaag was meer een test omdat ik het gebied prima ken en weet welke kant ik op moet.
Volgende keer ga ik rechtsaf richting de duinen en meijendel en niet meer naar links richting strand. Zeker niet als ik niet het strand kan vermijden. Overigens wel leuk als ik met Z-tje loop want dat stuk mag ze lekker los het hele jaar door, dat is wel een voordeel. Na het zwarte pad is het strand het hele jaar vrij voor hondjes. Dus wat dat betreft is het wel een idee, maar dan niet met deze wind!
In ieder geval had ik een lekker rondje gedaan en geoefend met de metronoom. Loopt prima en blijft goed zitten aan mijn jackje. Dat lijkt dus een goede koop. Nu nog lekker de DVD bekijken.
Gegevens:
* totale afstand 11 km * temp 10 C * max HR 153 gem 135
Dit is zoooo leuk. Vooral het onbegrip. Ik heb er nog meer en ze zijn allemaal leuk. Ik vind deze echt super grappig, vooral de zin waar de vrouw zegt dat ze niet eens zoveel met de auto rijdt. "You run 15 miles on purpose? You mean with your legs and feet???" Hahahahaha. Echt onwijs grappig. Toen ik vorige week bij de benzinepomp de weg vroeg, zei de jongen achter de balie ook al dat ie 20 km met de scooter al ver vond. Welnee.
Hahaha en die opmerkingen van die runner over 'get a life' en wat hij daaronder verstaat. Echt onwijs grappig en zo herkenbaar.
Gisteren rolde het Nederlandse boek van Dreyer bij me op de mat. Ik had vanaf het begin al de digitale versie in het engels maar ja, luiheid en lekker overal lezen in een boek in plaats van op een scherm is ook wat waard. Ik heb vanaf de eerste stappen al door het digitale boek gebladerd en stukken gelezen (het is nogal dik) en veel dingen paste ik al toe in de praktijk. Voorvoet landing, zo hoog mogelijke cadans etc. Ik wist al van houding, onbewust remmen door een verkeerde houding en zorgen voor een soort 'wiel' tijdens het rennen.
Inmiddels ben ik toch weer een stapje verder dan in 2009 toen ik begon, kan ik redelijk lange stukken lopen en komt er ook langzaam wat snelheid in. Maar mijn voornaamste doel is en blijft: blessurevrij lopen en het liefst nog heel erg lang ook. Dus ben ik me toch weer wat meer aan het verdiepen in technieken en dingen waar ik op moet/kan letten. Het boek is geweldig. Het spreekt me erg aan, ook al omdat er een zijdelingse stap gemaakt wordt naar de Qi die moet stromen tijdens het lopen etc.
Vandaag kocht ik dan toch ook maar de DVD én de 'metronoom'. Ik loop nu met muziek in een bepaald ritme, maar dat kan alleen als ik geen hondje bij me heb en bovendien luister ik ook graag naar vogels en watertjes als ik buiten ben en heb dan geen zin in muziek op mijn kop. Inmiddels weet ik dus dat er een kleine aanklikbare metronoom is van Seiko die je gewoon ergens aan kunt klikken. Handig! Op deze manier kan ik proberen mijn cadans van 155 bpm rustig aan stapje-voor-stapje naar de 170 bpm te brengen. Met een stapje per week, dus dat duurt wel even. Op dit moment is de 155 voor mijn ademhaling het prettigst maar ik kom ergens van 140 a 145 dus wie weet of het met training ook gaat lukken. Hoe hoger de cadans, hoe minder contact met de grond en hoe minder kans op blessures en hoe minder belasting op gewrichten. Ik zal de komende maanden dus niet alleen maar 'lekker lopen' maar ook wat dingen moeten gaan trainen.
Mijn doel voor 2011 is nog steeds eind van het jaar door de hele Glen te rennen in Schotland. Dat lukt makkelijk qua afstand want die 22 km zijn een eitje, maar ik wil dat met alle rust doen en met veel reserve zodat ik volop kan genieten van de omgeving. En wie weet... kom ik ooit nog zo ver dat ik ook gewoon weer terug kan lopen.
Voorlopig kost het 'hardlopen' me een stuk minder energie dan het wandelen en wordt mijn been er ook minder dik van. Ik begrijp deels heel goed hoe dat werkt, maar mensen om me heen, denken nog steeds dat ik gek ben. Want... hardlopen heeft een slechte naam qua sport: het is vermoeiend, zwaar, blessuregevoelig etc. Voorlopig merk ik daar niets van. Ik ben nooit moe als ik gelopen heb en je ziet weinig aan me. Ben vaak wel moe na het wandelen met de hond. Dat is pas zwaar. Totaal heb ik nu al meer dan 2.000 km hardgelopen en geen enkele blessure gehad. Dat zegt toch ook wel iets over mijn 'techniek' denk ik. Ik hoop daar nog 20.000 km aan toe te voegen als het aan mij ligt en het liefst samen met mijn hondje, hoewel dat momenteel nog even ver weg lijkt omdat ze niet lekker is.
Heb al diverse stukken van de DVD zitten bekijken op youtube maar het zijn allemaal trailers die toch wel smaken naar 'meer'. Even afwachten dus. Ik leer er vast weer wat van! Ben benieuwd wanneer het wordt geleverd en dan kan ik lekker op mijn nieuwe TV gaan kijken naar de DVD. Laat maar komen zou ik zeggen.
Vandaag was het weer stralend weer. Hoewel Ztje wel vief en fit lijkt, is haar poep nog niet goed, dus besloot ik haar uiteindelijk toch niet mee te nemen. Dat is weer lekker dubbelop voor mij, wandelen en rennen. Misschien heb ik daarmee het ijsje van gisteren wel weer verbrand (grapje). Ik hoop dat ze snel weer helemaal kiplekker is, zodat ik niet meer hoef af te wachten of ze wel of niet goed is. Morgen hoop ik de wormkit te krijgen, om te kijken of ze misschien wormen heeft opgelopen in de UK. Afwachten maar.
Ik wilde eerst naar de duinen in Scheveningen, als ik toch zonder Ztje zou lopen, maar uiteindelijk ben ik hier in de buurt gaan lopen, en koos ik voor een rondje over de dijk helemaal bovenlangs. Dat heb ik nog nooit gedaan en dat zou ongeveer 11 km zijn en dat bleek te kloppen. Grappig dat je dat van te voren dus helemaal kunt uitmeten.
Het begin is altijd erg lelijk tegenwoordig, richting de golfbaan waar ze overal links en rechts gekapt hebben en bijna alles zo naar beneden hebben laten kletteren. Geen gezicht, echt een rotzooi.
klik voor groot
Vanaf daar rechtsaf over een fietspad dat er (door de vorst) ook al niet uitziet maar wel landelijk aandoet. Links de golfbaan en rechts de afslag.
klik voor groot
Deze keer dus helemaal rechtdoor naar de dijk. Meestal ga ik linksaf als ik met Ztje wandel of ga lopen in dit gebied.
klik voor groot
Aan het einde dan linksaf omhoog de dijk op en vanaf daar dus deze keer helemaal bovenlangs gebleven. Eergisteren maakte ik nog een zig-zag route naar beneden en weer naar boven, steeds een stukje over de dijk. Er was niet al teveel te zien vandaag. Er waren wat boten op de IJssel. De ooievaars waren niet op het nest en er waren ook weinig vogels op het water, waarschijnlijk vanwege de grote schepen. Uiteindelijk dus weer over de 's Gravenweg gelopen en daarna weer Hitland ingelopen en de bekende weg dwars door het gebied terug naar de parkeerplaats. Op deze weg wandel ik vaak met Ztje en ga ik in het voorjaar in het riet zoeken naar het Blauwborstje.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Gegevens:
* totale afstand 11 km * temp 10 C * max HR 158 gem 138
Vandaag weer zonder Ziva. Het gaat weer prima met haar maar ik wil liever dat ze nu helemaal fit wordt. Dat gaf mij ook de kans om even over de dijk te hollen zonder hondje aan de riem, en even de dijk op en af te rennen om te oefenen. Bovendien was het erg druk omdat het lekker weer is. Ik hoop dat ze overmorgen gewoon weer lekker mee kan rennen. In ieder geval houdt het mij in beweging, want ik ga zo weer wandelen met haar dus voor mij is het dubbel op allemaal. Maar goed, met dit lekkere weer ook best.
Ik liep vandaag op de Kayano 17 die ik in de UK kocht. Omdat mijn trailschoenen lekkerder zitten dan de Kayano 15 die ik in december uit de kast pakte, besloot ik maar eens te kijken of die Kayano 17 dan misschien ook beter zitten. De 15 zijn een beetje hoog aan de buitenkant van de enkel, waar wat rare bloedvaten zowat uit mijn huid hangen. Omdat het niet lekker is als daar een schoen tegenaan drukt, moet dat zo laag mogelijk zijn. Het lijkt erop dat de Kayano 17 ook iets lager zijn, dus die schoenen zijn ook beter. Op dit moment zitten de schoenen prima, dus een volgende ronde doe ik ook de 17 weer aan om te kijken of die echt beter zijn. Is dat zo, dan is het jammer maar helaas, en blijven de 15's in de kast als reserve. Gelukkig weet ik inmiddels dat de schoenen in de UK veel goedkoper zijn!
Mijn tempo lag vandaag weer (te) hoog. Ik wilde gewoon een rustig loopje doen, maar blijkbaar is een tandje terug een beetje moeilijk. Ik ben totaal niet moe, maar het lijkt me sterk dat ik ineens van een 9,5 km per uur op de 10,5 km per uur ben gekomen als dieseltje. In ieder geval was het lekker vandaag, dus ik doe niet moeilijk.
Nu dus weer met beessie wandelen. Ze ligt me al verwijtend aan te kijken waarom ik nou niet meteen weggaan ben. Dat gaan we dus maar even doen dan.
Gegevens:
* totale afstand 11 km * temp 6 C * max HR 164 op 14 km/uur heuvelopwaarts
Vandaag een interval training gedaan. Was eerst gestart met een cadans van 160 per minuut op de mp3 speler, maar dat beviel me niet dus na de eerste km even 200 meter gewandeld en 155 per minuut weer opgezet. Ik liep zonder hondje, want mijn runningmate was toch weer niet zo lekker. Ze kan kennelijk iets niet helemaal afschudden, zo lijkt het. Morgen maar weer eens kijken hoe ze is. Maar nu dus zonder hondje en dus kon ik trainen. Na de eerste kilometer een rondje van 2 kilometer gedaan. Het vreemde was dat ik op de eerste kilometer 10,8 km per uur liep (met snellere cadans) en op de tweede ronde die dubbel zo lang was 10,7 km per uur. Daarna weer een kilometer ronde en wat sneller en toen haalde ik netjes de 11 km per uur en dat is voor het eerst dat ik de 11 km per uur rond haal. Deze ronde werd gevolgd door twee korte snelle rondes van 500 meter en daar haalde ik netjes 11,8 kilometer per uur en 11,5 kilometer per uur. Liep notabene sneller tegen de wind in dan met de wind mee. Ook zo iets raars. Ergens zit dus wel degelijk snelheid in die beentjes. Daarna nog weer twee rustigere rondes en uiteindelijk de 'echte' interval training volgens het schema op de mp3 speler maar dat vind ik zo raar, want dat zijn hele korte stukjes van hardlopen en sprinten maar dan heel kort. Daar haal ik dan op dit moment de 14,3 kilometer per uur.
Maar goed. Ik vind het allemaal niet erg belangrijk, maar af en toe moet je wel intervallen om te verbeteren. Dat is nou eenmaal zo dus dat moet ik dan af en toe maar doen om sterker te worden. Op die manier kan ik straks makkelijk op mijn gemakje de langere afstanden doen die ik zo leuk vind. En het is wel zo dat als de diesel-snelheid wat hoger ligt, je ook wat minder lang hoeft te rennen voor dezelfde afstand (= dus minder belasting). Gewoon rustig aan, dan breekt het lijntje niet en blijft het allemaal leuk.
Gegevens:
* totale afstand 11 km * temp 1 C * max HR 164 op 14 km/uur en 145 op 11 km/uur
Vandaag was het ineens lekker weer. Eerst maar eens een kort stukje wandelen met Z-tje om te kijken hoe ze het doet. De ochtend geeft dat meestal goed aan. Hoe is ze, wat doet ze en... eet ze. Alles zag er prima uit en ze had reuze trek in haar eten. Dat leek dus positief dus ik ben eerst lekker zelf gaan ontbijten in het hotel. Lekker donkerbruin brood met scrambled egg en worstjes. Atkins zou trots op me zijn. Hoewel.. dat brood zou dan eigenlijk niet mogen geloof ik. Jammer dan, ik weet dat ik prima kan rennen op deze combinatie. Lekker drie mokken warm water erbij en rustig terug naar de kamer gegaan. Daar lag Ztje nog heerlijk te maffen. Omdat ik pas om 11 uur weg hoefde van de kamer, besloot ik nog even te 'rusten' (sprak de oude dame) en wat oefeningen te doen voor mijn benen. Alles voelde goed en met het lekkere weer werd ik al bijna vanzelf naar buiten getrokken. Om half 11 stond ik dus bij de uitcheckbalie om af te rekenen. Gelukkig vergaten ze de hond (die ze ook niet gezien hadden omdat ik aan de andere kant van de weg mijn kamer had) dus dat scheelde weer 17,50 euro. Belachelijk bedrag waar je niets voor krijgt. Mijn rekening bedroeg dus 4 euro toeristenbelasting (voor 2 personen is dat het bedrag ook al ben je alleen).
Daarna op weg gegaan om te zien of ik de start toevallig kon vinden van de route die ik had uitgezet op de Garmin. Die had ik niet meegenomen in de print, dus ik wist het niet precies maar het was ook niet echt belangrijk. Bij de Zeeweg zag ik al snel een parkeerplaats met wandelingen en daar heb ik maar eens gekeken of er routes uitgezet waren. Ik wilde toch liever een nieuw gebied proberen en niet terug naar Schoorl waar ik gisteren al was, want Bergen was vast weer anders.
Dus auto geparkeerd en even gekeken op de borden. Er zouden routes moeten zijn met pijltjes, maar waar waren die nou... Al snel zag ik de start van de routes en de afstanden. Ik kon kiezen uit 3, 5,4 en 12 km. Omdat ik gisteren natuurlijk erg veel gelopen had, besloot ik toch maar voor die piepkleine van 5,4 km te gaan. Ik zou altijd nog de 3 eraan vast kunnen koppelen als ik zou willen. Klein als Nederland is, moest ik een kaartje kopen (1,50) aan de automaat voor toegang tot de duinen. Ook de hond moest aan de riem. Pffffff.
klik voor groot
Het begin was een kruising tussen duinweg en bospaadjes. En nee, hondje loopt hier dus niet aan de riem nee. Voor de zekerheid ook maar een foto gemaakt van de route op de borden. Had ik dat gisteren nou ook maar gedaan....
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot panorama
De meeste paden waren prima te belopen maar soms waren het ineens van die rare paadjes met heel los zand net alsof het er net opgegooid was. Op een gegeven moment heb ik Ztje ook aan de riem gedaan omdat er ineens een keet van de duinen stond met fietsen erbij en Nederland zou Nederland niet zijn als er niet een controleurtje actief zou zijn natuurlijk.
klik voor groot
De route was wel aardig, afwisselend landschap en redelijk goed te belopen op enkele paden na (die dan ineens erg veel gewicht krijgen natuurlijk omdat je daar ineens moet wandelen). Maar een tweede ronde daar, had ik weinig zin in en toch was ik nog niet uitgelopen na het kleine rondje.
Dan maar naar de overkant van de weg, want ook daar leken wandelingen te starten met paaltjes en pijltjes. Ook daar bleek een 5,5 km rondje te zijn uitgezet, dus samen met de 5,5 die ik er al op had zitten, leek me dat een mooie afsluiter. Ik zag op de beschrijving al dat het een route zou zijn met dalen en heuvels.
klik voor groot
Het was erg mooi, heel heuvelachtig met mooie vergezichten die met mooi weer vast prachtig zouden zijn geweest. Het weer was op zich zeker niet slecht, maar heel heiig en je kon daarom niet ver kijken jammer genoeg.
klik voor groot
Deze keer heb ik wel zoveel mogelijk door het losse zand gehobbeld en dat zal ik wel gaan voelen denk ik. Ik ken de techniek op zich voor dit soort ondergrond, een samenspel tussen voet speciaal afwikkelen en benen hoog optillen zoals een paard. Maar omdat ik dat normaal nooit doe, zal ik dat wel merken morgen.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Er stonden in een bepaald gebied ook schotse hooglanders maar te ver weg voor een aardige foto. Wel kwam ik nog deze paardjes tegen die ook gebruikt werden kennelijk als grazers. Toch leuk en het geeft een apart dimensie aan het gebied. Voor Nederland blijft het bijzonder, in de UK vond ik het heel normaal (en leuk) dat ze er stonden.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Uiteindelijk was de ronde van vandaag dus bijna 11,5 km. Niet gek na gisteren en lekker dat ik halverwege kon kiezen of ik verder wilde of niet. Van te voren wilde ik niet aan die 12 km beginnen omdat ik geen idee had hoe het zou gaan, dus een soort achtje is dan echt welkom.
Zo kwam er een einde een twee heerlijke dagen Bergen en Schoorl. Wel bijzonder om met een nachtje slapen elders zulke routes te kunnen doen. Dat riekt naar meer!
Overigens heb ik op de terugweg mijn diploma Chinese Geneeskunde opgehaald. De uitreiking had ik gemist omdat ik toen lekker in de UK was. Niet echt een leuke afsluiting maar het is een mooi diploma en de studie heeft me gebracht waar ik nu ben. Lichter en fitter. Ik ben er nog lang niet, maar ik heb veel te danken aan mijn eigen investering van drie jaar ploeteren.
Gegevens:
* totale afstand 11,5 km * temp 4 C * gem BPM 128 max 150
edit de volgende dag voelde ik wel mijn bovenbenen. ik vermoedde al dat ik voor het eerst spierpijn zou hebben van deze runs. dat komt vooral door de run in bergen door het rulle zand. grappig dat je dan dus spieren gebruikt die je minder gebruikt op de vlakke weg en ook niet op heuvels. want die liep ik voldoende in de UK.
Vandaag liep ik in Schoorl. Aanvankelijk leek het allemaal nog even onzeker omdat mijn running mate Z-tje gisteren niet lekker was. Dunne poep en hangerig. Niet in staat om lekker mee te rennen dus, en omdat ze ook bijna niks at, leek rennen vandaag ver weg. Maar ineens ging ze gisteren in de avond toch weer wat eten en vanmorgen was ze vrolijk en fit en liep ze te rommelen met takken. De keuze was dus mee en slapen in het hotel in Bergen dat ik geboekt had, of toch gewoon lekker meerennen met mij. Ik koos uiteindelijk voor het laatste. Ik zou immers altijd nog terug kunnen als het niet goed met haar zou gaan. Dus maar snel wat spulletjes in een tas gegooid en op weg gegaan. Moest nog terug omdat ik eerst mijn tandenborstel vergat en daarna haar bedje niet bij me bleek te hebben. Een lijstje maken voor dit soort dagen is dus wel handig zodat ik niets vergeet en alles snel bij elkaar kan grabbelen.
Rond 2 uur kwam ik aan bij het bezoekers centrum van Schoorl. Voor Schoorl had ik een route van een website gehaald, gebaseerd op de groene route van 19 km van Staatsbosbeheer. De route had ik ook netjes geprint en zat in de Garmin, dus wat zou er mis kunnen gaan. Z-tje was al helemaal opgewonden bij het ruiken van alle nieuwe luchtjes en ik zag niets aan haar, ze leek lekker fit en blij. Voor de zekerheid nog even naar de plattegrond gelopen in het bezoekerscentrum en zelf een sanitaire stop gemaakt. Dat bleek achteraf maar goed ook. Op de kaart zag ik ineens dat de blauwe route een andere route was geworden en dat er nu een rode 20 km route zou zijn. Hum. Tsja en nu? Aan de balie overlegd met een mevrouw die zelf ook regelmatig zou hardlopen in het gebied. Ik weet dus nu dat hoezeer je ook naar een kaart kijkt van een onbekend gebied, je kennelijk niets onthoudt. Vlakbij het bezoekerscentrum was een enorme trap... zou ik die ook moeten nemen? Uiteindelijk niet maar wel veel andere trappen.
Ik besloot toch maar te kijken of ik mijn eigen route kon lopen. Het was uiteindelijk al half drie toen ik eindelijk op weg ging. Buiten kon ik alleen werkelijk nergens de start vinden van de GPS route die ik zelf had uitgezet. Waarschijnlijk omdat ik niet zelf de route bedacht had. Als je het zelf allemaal doet, dan weet je natuurlijk ook waar je precies start. Beetje dom dus eerst twee rondjes rond het centrum gewandeld maar de start.... nope daar kwam ik niet op.
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot panorama
Toen besloot ik maar de nieuwe blauwe route te doen maar ineens waren de paaltjes zwart. Ik kwam wel de rode paaltjes tegen. Dan maar de rode route, ik wilde tenslotte 18,5 km doen dus die 20 zou ook wel moeten gaan. Maar omdat ik al een tijdje gelopen had voordat ik begon aan deze route, en ik eigenlijk op een gegeven moment wel terug wilde, keek ik bij iemand op de kaart van het gebied en besloot ik bij paaltje 11 over te gaan op de groene route. Het stomme is, dat ik wel degelijk bedacht op dat moment dat het raar was dat ik rechtsaf moest slaan, omdat ik linksaf (richting het noorden) had verwacht. Maar goed... mijn richtinggevoel is niet zo goed (toch beter dan ik denk blijkbaar) en ik ben lekker doorgelopen. Het is maar goed dat Ziva niet begrijpt was ik zei, want ik maakte haar wijs dat we er nu bijna zouden zijn. Maar niets bleek minder waar.
Op een geven moment had ik er bijna 18 km opzitten en kwam ik weer eens iemand tegen, aan wie ik vroeg of ik zo bij het bezoekerscentrum uit zou komen. Hij keek me verwilderd aan en zei dat ik richting Bergen aan het lopen was, richting de ski baan. Nou ja, dat zegt me allemaal niets maar Bergen is geen Schoorl. Zoveel weet ik wel. Nou volgde ik nog altijd die groene paaltjes, dus ik zou vanzelf weer uitkomen bij het centrum, maar zou dat nou nog 10 km zijn of 5 of 3? Geen idee want ik wist niet eens hoe lang de groene route was. Zucht. Toch maar weer verder, want ik wilde eigenlijk niet ineens van de route af.
Vreemd genoeg had de garmin de start niet goed opgeslagen. Dat had ik namelijk wél gedaan, want ik leer wel iets van eerdere rondjes natuurlijk. Ik kon dus niet terug naar de startpositie via de Garmin. Een volgende keer zou ik dus niet alleen het punt opslaan maar ook nog controleren. Het stomme is dat ik na 3 km ook al een fout maakte, door te kijken of ik op dat punt dichtbij de route zou zijn die ik had uitgezet en daarmee drukte ik de hele route die ik al had gelopen ineens weg. Als ik het zou willen, zou het me niet lukken maar ineens stond de teller op 0. Geen idee hoe dat moet en ik baalde als een stekker. In de software zou dit rondje dus ineens in 2 stukken geknipt worden. Maar goed. Niks aan te doen. Maar nu nog dat stomme centrum vinden want inmiddels werd het ook steeds later natuurlijk en in de bossen is het eerder donker. Nou had ik toch werkelijk alles goed voorbereid, route geprint, GPS bij me en van te voren gekeken maar dan nog.
klik voor groot
klik voor groot panorama
Uiteindelijk kwam ik op een brede weg, een soort kruising tussen een weg en fietspad. Daar het thuisfront maar eens gebeld en ook daar moeten we nog eens goed mee oefenen want ondanks dat ik mijn GPS coordinaten kon doorgeven, werd niet duidelijk waar ik nou was. Na veel gezoek op internet bleek dat de groene route een 10 km route was. Dus dan is het maar net waar je bent op die route, aan het begin of aan het einde. Als je niet weet welke kant je oploopt, dan kom er je er niet. Dat moet ik dus nog even uitzoeken hoe dat wel makkelijker kan want dit is nu de derde keer al dat ik niet precies weet waar ik eigenlijk ben. Ineens kwam er een fietser aan die zo aardig was om te stoppen. Hij wees me naar rechts, richting Schoorl. Het zou nog wel een eindje zijn, waarschuwde hij me. Een kilometer of 7 wel. Ik schrok me rot. Toen reed er ineens een politieauto over het pad en die hebben we dan maar aangehouden. Tsja. Zij wezen me naar links, richting Bergen. Helaas hadden ze een melding en konden ze me dus niet meenemen. Tsja, het bezoekerscentrum was nog wel ver weg hoor, zo vertelden ze me.
Omdat ik wel erg koud werd van dit geklooi, besloot ik dan maar links richting Bergen te gaan. Van dit stilstaan en denken en bellen werd ik immers ook niet wijzer en kwam ik ook niet verder (letterlijk). Dus gewoon verder rennen en kijken of ik in Bergen zou uitkomen. Ik zou daar immers altijd een taxi kunnen nemen terug naar het centrum. Inmiddels heb ik wel geleerd geld bij me te hebben en ook de telefoon doet het altijd. Een volgende keer zal ik wel zelf de telefoonnummers van te voren uitzoeken, dan hoef ik dat niet te vragen. Maar goed, zo geschiedde en Ziefje en ik gingen linksaf over het brede bad, in de hoop weer het bos uit te komen. En dat lukte prima, ineens liepen we Bergen in. Op de fietspad bordjes stond Schoorl aangegeven en dat zou 3 km nog zijn. Eitje. Ziefje deed het prima, dus dan maar liever verder rennen. Vlakbij Schoorl weer eens gevraagd. Die man keek me bedenkelijk aan en zei dat het naar het bezoekerscentrum nog wel 5 km zou zijn. Hahahaha nou ja, eerst maar eens een stukje verder want buiten op een taxi wachten is ook niet echt fijn. Verder en verder ging het. Door het dorp, langs de duinen en over de weg. Nog eens de weg gevraagd maar ik zat nog steeds goed. Verder en verder. Bij een benzinepomp nog eens gevraagd en uiteindelijk bij een winkelcentrump zei iemand dat ik goed zat en dat het nog 600 meter zou zijn. Eitje toch? En ja! Daar stond de auto, moederziel alleen op de parkeerplaats van het centrum.
Ik heb toen nog rustig een stukje uitgewandeld en zag dat de teller op ruim 22 km was gekomen. Toch best een eindje. Vreemd rondje en uiteindelijk had ik dus gewoon die rode route kunnen/moeten doen. Maar goed, dit is ook wel leuk voor de verandering. Zo liep ik niet alleen door duinen, bos en over het strand, maar zag ik ook nog Bergen. Leuk plaatsje overigens. Bij de auto aangekomen heb ik Zief eerst lekker wat laten drinken en gelukkig at ze als een dijker en keek ze helemaal blij. Die had nergens last van. Ik ook niet overigens. Daarna richting hotel en toen reed ik ineens de weg terug die ik net had gelopen, namelijk van Schoorl nu terug naar Bergen waar ik zou slapen. Wat was ik blij dat ik niet deze kant op had hoeven rennen, want nu reed ik met de auto omhoog, terwijl ik dus net lekker een beetje heuvelafwaarts had kunnen rennen terug richting de auto. Maar na 20 km is dat ook wel erg welkom. Ik had het niet eens gemerkt, maar nu snap ik wel waarom het vrij makkelijk ging dat laatste stuk.
En daarmee kwam een einde aan de eerste dag hardlopen in Schoorl en Bergen. Iets langer dan gepland, maar een prima rondje. Jammer dat het in 2 delen gesplitst is in de garmin maar via Google earth kan ik de hele route prima zien zo.
Het gebied is prachtig. Duinen met grote hoogteverschillen die deels met trappen genomen moeten worden. Enkele stukken zijn paden met heel rul zand en niet zo geschikt om hard te lopen maar de meeste paden zijn breed en van goede stevigheid. Het stukje strand dat ik gedaan heb was niet erg bijzonder overigens. Waarom hebben we toch van die grijze stranden en is het strand in de UK geel met heel ander zand? Overigens moest ik wel lachen, want het rode pijltje was een piepklein rondje op de balken voor fietsen aan de duinrand. Gelukkig had ik net op een routebord gekeken en wist ik dus dat het een kort stukje strand zou zijn. Anders zou je daar dus zo voorbij lopen!
klik voor groot
klik voor groot panorama
klik voor groot panorama
Voor morgen moet ik maar even bedenken wat ik ga doen. Ik kan kiezen uit een zelf uitgezette route door Schoorl of een route van Staatsbosbeheer in het gebied van vandaag. Daar zijn immers verschillende afstanden te lopen. Alleen loop ik dan wel in hetzelfde gebied en dat is misschien minder leuk. Eigenlijk mogen honden er ook niet meer loslopen maar dat deed ik gisteren wel. Ik zou bijvoorbeeld eens voor de grap de groene route kunnen doen, die ik dus uiteindelijk verlaten heb om het bos uit te komen. Zal je altijd zien dat ik uiteindelijk toch vlakbij het centrum was!
klik voor groot
Gegevens:
* totale afstand 22,3 km * temp 4 C * gem BPM 135 max 155
