Dinsdag, 31 Januari 2012
31.01.2012 - bamburgh castle/seahouses
Hoewel het misschien saai lijkt, is het strandrondje hier van Seahouses naar Bamburgh castle (of andersom zoals vandaag) nooit saai. De wind staat iedere keer anders, maar bovendien is het strand iedere keer anders. Een heel breed strand (zoals vandaag). of een klein smal strand, afhankelijk van het getijde. Een van de vorige keren een geweldige wolkenlucht met hele rare paddenstoel achtige wolken, een strakblauwe lucht of een dreigende grijze lucht (zoals vandaag). Het is nooit twee keer hetzelfde strand en ook het licht dat op het kasteel schijnt, is iedere keer anders.
Vandaag waaide de wind vanaf Bamburgh, dus ben ik vanaf daar gestart want ik wilde de terugweg graag met de wind in de rug lopen. In tegenstelling tot nederland is het hier niet wit en koud, maar fris en winderig en een beetje sombertjes. Die wind is een goede oefening, ook voor mijn ademhaling en zeker als het strand glad is hard is zoals vandaag, en het zand dus niet in je ogen of neus waait zoals vorige week, dan is het zalig lopen en verheug je je op de heenweg al op de terugweg.
Ik vond het een lekker rondje vandaag, en Ztje vond het allemaal weer prachtig. Ze loopt nog steeds niet met me mee over de weg, en daarom loop ik dus vaker dan gepland over het strand naar bamburgh. Maar het is precies goed en het rondje is te varieren van kort naar lang. Heen en weer over het strand met heel laag water zoals vandaag levert een rondje van 11 km op. Ik zou achter Stag Rock langs kunnen gaan en een stukje van het andere strand mee kunnen pakken, maar dat doe ik een volgende keer. Dat is ook leuk om te doen en deed ik deze keer nog niet. Vanzelfsprekend levert dat een langere ronde op.
Deze keer ondanks de wind weinig problemen. Cadans lag - zelfs op het strand - ruim boven de 162 bpm en het liep gewoon lekker. Op naar de volgende run maar weer. Ik ben blij dat hier nog geen enge gladheid is, hoewel het strand (zo dichtbij) altijd een optie is om te lopen.
Gegevens:
* totaal 11 km
* temp 4 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 200 km - 2012 totaal 200 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 134 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
03:52 PM
Zondag, 29 Januari 2012
29.01.2012 - seahouses/bamburgh castle
Omdat het gisteren wat korter was dan gepland en ik wel zin had om even lekker te lopen, vandaag toch nog maar een strandrondje gedaan. Ik wilde eigenlijk een temporondje over de weg doen, maar ineens regende het keihard vanmiddag en begon het ook nog te waaien. Omdat ik een beetje lui was, maar wel met de hond naar buiten moest voor een wandeling, heb ik me dus maar in mijn renpak gehesen en ben op weg gegaan. Het was een apart rondje. Deze keer de wind mee op de heenweg richting het kasteel, en tegen op de terugweg. En regenen dat het deed! Keihard en het was nog koud ook. Gelukkig had ik zowel mijn buff als pet op en dat werkte prima, ik had het dus niet koud. Maar als je dan uitgelopen bent en alles is werkelijk drijfnat, dan is dat toch niet zo erg lekker. Inmiddels zit alles in de was en staan mijn schoenen te drogen met kranten erin. Hondje is ook lekker droog gewreven en slaapt alweer na haar lekkere rondje. En zo word ik ook onder het genot van een kopje warme chocolademelk weer lekker warm en droog en kijk terug op een aardig rondje. Zonder hond was ik zeker lui op de bank blijven hangen, en nu liepen we toch lekker weer bijna 10 km weg samen. Wat een verschil met gisteren, waar ik een eeuwigheid leek te doen over een lousy 10,5 km door al die modder op het pad. Op naar de volgende run.
Gegevens:
* totaal 9,5 km
* temp 2 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 189 km - 2012 totaal 189 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 123 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
05:53 PM
Zaterdag, 28 Januari 2012
28.01.2012 - craster/howick
Er zijn van die rondjes die je snel weer wilt vergeten. Niet omdat het niet mooi was, maar gewoon omdat de weg niet beloopbaar was, of iets niet te vinden ofzo. Deze route was er zo eentje. Ik had van te voren bekeken en uitgezet welke route ik zou willen lopen met Ztje. Dat mocht niet over de weg zijn en ook niet over gravelpaden, dus ik koos voor weiland (dacht ik) en een bospaadje. Omdat ik al twee keer vanaf Low newton naar Dunstanburgh Castle ben gelopen en vanaf daar naar Craster, besloot ik eens te kijken of ik verder kon vanaf Craster, zodat ik het nare hobbelpad rond het kasteel zou kunnen vermijden. Op Google Earth zag het er allemaal veel belovend uit en de keuze was dus snel gemaakt. Parkeren in Craster en vanaf daar op weg naar Howick.
Het begin was allemaal prima, een paadje vanaf de parkeerplaats dat al snel overging in weiland dat prima beloopbaar was.
klik voor groot
Garmin gaf keurig aan welke kant ik op moest, en het was ook vrij logisch al moest ik soms even kijken welke kant ik op moest, als er ineens een bordje stond richting Howick. Soms was het erg mooi als je ineens een glimp zag van de zee waar ik op de terugweg langs zou gaan lopen.
Het weer was redelijk goed, en het weiland was prima te doen dus het begin was erg leuk om te lopen, ook al hoorde ik soms schoten die wel erg dichtbij kwamen. Dat soort dingen vind ik altijd een beetje eng en dan ben ik weer blij dat ik in ieder geval met een geel jasje loop. Maar ik denk - achteraf - dat de schoten aan het begin ergens anders vandaan kwamen.
Toen ineens moest ik volgens de garmin rechtsaf, en ook stond er een bordje. Maar het pad liep ook links van een muur door, en dat was aantrekkelijker dan het blubberpad waar het bordje heen wees. Ik probeerde dus eerst door de lopen, maar ineens kreeg ik een seintje dat ik toch echt van de route afweek dus moest ik terug. Toch naar het blubberpad. Dat was geen feest.
Ik vind modder dus echt afschuwelijk en kan daar niets mee. Gladde rotzooi. Al snel zaten mijn schoenen onder een dikke laag blubber en sleepte ik allerlei dunne takjes mee onder mijn zolen die in de modder gekleefd zaten en daarna langs mijn broekspijp streken. Ik baalde als een stekker en vroeg me af of het nog lang zou doorgaan op deze manier.
Ineens kwam ik in een soort bosje met sneeuwklokjes, en dat maakte weer wat goed. Het bleken de tuinen van Howick Hall te zijn en ik moest een heel klein stukje over de weg voordat ik weer kon afslaan. Ik vroeg me tijdens het lopen wel af of ik het juiste pad had gekozen en niet ineens een heel stuk over de weg zou moeten met Ztje en haar pootjes.
klik voor groot
Maar al snel kon ik afslaan echt de tuinen in en dat was redelijk beloopbaar. Het vreemde is alleen dat ik een auto zag stoppen toen ik over de weg liep. Daar stapte een man uit in jagerskleding en net toen ik het hek door was gegaan aan de andere kant dan waar hij heen ging hoorde ik een keiharde knal. Ik baalde als een stekker, want ik had geen idee of ik niet ineens op een terrein was gekomen waar men mocht jagen. Maar toen ik mensen kwam, heb ik het gevraagd en zij vertelden me dat ook zij waren geschrokken van de luide knal amar dat er in die tuinen niet gejaagd mocht worden. Wel iets om rekening mee te houden. Als ik hier door de weilanden loop, dan heeft de hond altijd een geel dekje om, om te voorkomen dat ze wordt aangezien voor wild. Het zal je maar gebeuren dat ineens de hond door de lucht vliegt, geraakt door een kogel. Liever niet dus en ik blijf weg van enge plekken waar gejaagd wordt (hoop ik).
Maar goed, de tuinen waren prima beloopbaar. Niet erg fraai zo in deze tijd van het jaar, maar leuk om eens gezien te hebben.
Daarna moest ik door een hek en kwam ik ineens vlak bij de zee uit. Weliswaar na een enorm modderpad waar ik dus echt niet op kon lopen.
klik voor groot
Daarna ben ik een stukje over een pad gegaan en over een weiland. Dat weiland was prima beloopbaar en wel lekker ondanks het schuinlopen. Maar ineens begreep ik waarom het lekker liep... Het was helemaal geen pad, want het pad lag ernaast en daar zag ik al mensen glibberen op de vieze modder. Ik liep door, want er was tussen mij en het pad een hekje waar ik niet even overheen kon stappen. Ik hoopte er maar het beste van maar uiteindelijk kwam ik er toch achter dat ik ergens overheen moest stappen. Voor mij geen probleem, maar Ztje snapte niet dat ze over een hek moest springen en dus moest ik haar dan toch maar tillen. Maar een hond over een hek tillen valt nog niet mee met vier poten die dan alle kanten op wijzen en er ook nog overheen moeten! Maar uiteindelijk stonden we allebei aan de andere kant van het hek en had ik wat extra pootafdrukken op mijn gele jasje dat toch al niet meer zo geel was vanwege de idioot in de Range Rover eergisteren.
klik voor groot
Het uitzicht maakt veel goed natuurlijk, want ik was hier nog nooit geweest en het was erg mooi, ondanks dat het inmiddels wel somber wer was geworden. Heel in de verte kon ik Dunstanburgh Castle al zien liggen.
klik voor groot
Het voorlaatste stuk liep prima, alleen was dat een grindpad en dat leek me niet zo geschikt voor Ztje. Maar ze gaf geen kik en het ziet er gelukkig allemaal goed uit. Na het grindpad ging de route weer naadloos over in een enorm modderpad richting Craster en langzaam begon ik er wel genoeg van te krijgen. Ik ben nog een klein stukje richting Dunstanburgh castle gelopen, maar omdat dat ook allemaal hobbelt en schuin afloopt, besloot ik terug te keren en dan morgen maar even een wegrondje te doen om weer even een beetje normaal te kunnen lopen. Deze route was dus een heel stuk korter achteraf dan gepland, maar ik vond het genoeg zo. Dit was qua loopwerk geen succes, getuige ook het aantal foto's dat ik nam iedere keer als ik weer even moest stoppen of moest klunen. Mooi en leuk (achteraf) maar niet voor herhaling vatbaar.
klik voor groot
Gegevens:
* totaal 10,5 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 180 km - 2012 totaal 180 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 113 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
06:42 PM
Donderdag, 26 Januari 2012
26.01.2012 - seahouses/beadnell/seahouses/bamburgh/seahouses - 21,5 km
Beetje vreemde titel voor mijn postje, maar het was een achtje vandaag. Ik wilde een wegrondje doen zonder Ztje omdat ik het nog niet aandurf om haar zo ver mee over de weg te nemen met dat pootje. De volgende run hoop ik op Holy Island te kunnen doen want daar is strand en weiland. Hoewel ik aanvankelijk een 25 km rondje had uitgezet richting Waren Mill, of richting Low Newton over de weg, koos ik toch voor een ander rondje in deze vorm. Ik had namelijk weinig gegeten vanwege pijn in mijn tanden en had dus geen idee hoe het lopen eigenlijk zou gaan. De pijn was weliswaar weg, maar aan eten moest ik nog even niet denken. Ik had dus na 11,5 km kunnen besluiten om te stoppen, of om 7 of 10 km verder te lopen nog, afhankelijk hoe het zou gaan. Bovendien kende ik deze weg goed, dus zou ik niet ergens mis kunnen lopen zodat ik kilometers om zou moeten lopen.
Vol goede moed ging ik dus op pad. Het was lekker weer, er stond weinig wind en het was droog. Het was vannacht wel koud geweest, en daarom moest ik een paar uur wachten sinds vanochtend vroeg na het wandelen op het strand voordat het ijs van de weg zou zijn. maar dat was allemaal prima en toen ik startte scheen er een lekker zonnetje.
Rustig aan gestart en vooral lekker op ademhaling gelet die dan meteen zorgt voor een goede cadans. Het is duidelijk dat mijn cadans toch een stuk hoger ligt op de wegrondjes dan vorig jaar. Langzaam aan opvoeren, dat is dus het beste. Nu voelt het allemaal natuurlijk en gaat het automatisch. Het ademhalen gaat ook prima, ik denk dat de training met de K5 langzaam aan ook zijn vruchten gaat afwerpen. Nu moet ik wel zeggen dat het hele eerste stuk weinig wind stond en het dus optimaal weer was om te lopen. Dat scheelt ook al enorm. Maar ik ademde - afhankelijk van het parcours - twee stappen in en 4 stappen uit of zelfs 6 stappen uit. Ik tel dan niet gedurende de inademing, dat gaat inmiddels automatisch en kan ik goed sturen qua ademteug maar tel bij het uitademen 1,2,3,4 of 1,2,3,4,5,6. Dat zorgt er ook voor dat de cadans dus heel regelmatig blijft. Als er een heuveltje is, dan wil de frequentie nog wel eens terugvallen naar 2 in en 2 uit maar dat herstelt eigenlijk al automatisch. De goede rekenaar kan dus zelf wel uitrekenen hoe vaak ik dus per minuut ademhaal tijdens het lopen.
Al snel was ik bijna bij Swinhoe om links af te slaan. Hier liep ik eerder toen ik verkeerd was gelopen tijdens mijn laatste lange run. Ik maakte dus deze keer geen foto's maar dieselde vrolijk verder en genoot van alles wat er op mijn weg kwam. Bij Beadnell sloeg ik deze keer niet af om richting de zee te gaan zoals de vorige keer, maar liep ik door richting Seahouses. Door Seahouses en deze keer wist ik wel hoe ik op de oude spoorlijn moest komen om weer terug te komen (ongeveer) bij de startlocatie. Dat paadje viel een beetje tegen, want er waren twee hekjes die ik open en dicht moest doen en het was een beetje hobbelpaadje met modder aan het einde. Maar op zich wel leuk want nu heb ik dat ook eens gelopen.
Daarna besloten om door te lopen en een tweede lus te doen omdat het lekker liep en het weer ook nog goed was. Er was wel een windje opgestoken en ik had al snel in de gaten dat ik die terug over de weg vanaf Bamburgh tegen zou hebben. Maar goed, aangezien ik niet op tijd liep, kon me dat weinig schelen. Ik stak een winegum in mijn mond en liep verder.
Helaas scheurde er een grote Range Rover langs me heen over de weg die modder zo hoog als mijn oren liet opspatten. Alles zit dus onder, mijn schoenen zien er niet uit, mijn broek en jasje, alles is vies. Ik kreeg de neiging om mijn middelvinger op te steken naar die aso maar deed dat natuurlijk niet. Ik was wel even uit ritme merkte ik, want ik vond het knap vervelend. Maar al snell liep ik weer te draven zoals voorheen en kwam het kasteel van Bamburgh al in zicht. Ik liep dit rondje ook al eerder zo over de weg. Dat kasteel blijf je heel lang in beeld houden en wordt groter en groter. Een geweldig gezicht en best wel een 'trekker' om door te lopen. En loopt de weg aanvankelijk even een beetje omhoog, daarna heb je een fijn stukje dat naar beneden loopt en kan je even lekker je laten leiden door de zwaartekracht.
Daarna door bamburgh heen langs de hotelletjes waar de lekkerste geuren me tegemoet kwamen vanuit de openstaande deuren van de pubs. Lekker, maar voor mij alleen een winegummetje dan maar. Nog snel even een kiekje gemaakt van het kasteel waar je dan opeens naast loopt. Het blijft imposant om te zien.
klik voor groot
Vanaf het kasteel een stuk over de weg, langs Monks House maar dan aan de wegkant en daarna rechtsaf naar Shoreston. Het hele stuk vanaf Bamburgh had ik inderdaad windje tegen en dat was nog best even doorbuffelen. De rest van de route heb ik heerlijk op mijn gemakje gelopen, maar het laatste stukje heb ik dan maar even doorgezet tot ik weer kon afslaan.
Stom genoeg liep ik langs allemaal bloeiende sneeuwklokjes die in grote plukken langs de weg stonden, maar vergat ik een foto te maken. Het staat wel erg lente achtig al die bloemetjes!
Na 21,5 km kwam er een einde aan de run. Ik was/ben totaal niet moe en was aangenaam verrast hoe het lopen ging. Volgende keer weer een lekekr rustig rondje met mijn beessie. Nu moest ik direct weer uitrukken om te gaan wandelen over het strand dus na het zwemmen van vanavond heb ik mijn portie beweging wel weer gehad voor vandaag. Op naar de volgende run.
Gegevens:
* totaal 21,5 km
* temp 5 graden
* HR gem 140 bpm
* cadans 166 bpm
rondje in google earth openen
januari totaal 169 km - 2012 totaal 169 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 103 km
kayano 15 154 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
06:22 PM
Dinsdag, 24 Januari 2012
24.01.2012 - low newton beach, dunstanburgh castle, craster
Vandaag liep ik hetzelfde rondje als op 16 januari. Toen liep ik zonder Ztje vanwege haar voetje, deze keer liep ze lekker met me mee. Ik had ook speciaal voor deze route gekozen omdat ik dacht dat dat wel zou kunnen qua ondergrond. Strand, zacht weiland en een pad langs de golfbaan.
Het was vanmorgen voor het eerst druilerig en grijs maar tijdens de run was het droog weer gelukkig en er stond weinig wind.
Eerst maar eens even snel een kiekje van de start voordat het eventueel zou gaan regenen dan:
klik voor groot
Het strand was redelijk breed, ik had nog ruim de tijd voordat het getijde te hoog zou zijn, maar het zand was wel erg zacht vreemd genoeg. Nu is het strand veel zachter dan op bamburgh of seahouses en bovendien loopt het aan het einde ontzettend schuin af.
Al snel was ik alweer aan het einde waar we de keien over moesten klimmen op weg naar het pad richting ruines. Daar boven aangekomen dan snel nog een kiekje
klik voor groot
Ook deze keer baalde ik weer behoorlijk van de keien. Ze zijn groot en glad, maar er liggen ook enkele puntige krengen tussen en ik wilde nou net niet dat Ztje daaroverheen zou lopen. Tussendoor deze keer ook modder en het pad rond het kasteel was ook modderig en glad. Nog steeds niet prettig om op te lopen en terugkijkend naar vorig jaar, vond ik het toen ook niet fijn.
klik voor groot
Aan de andere kant aangekomen stonden er ontzettend veel schapen. Het is prachtig om te zien hoe Ztje onaangelijnd keurig aan de knie ertussendoor loopt zonder op of om te kijken. Krulletjeswild is immers geen veerwild en daarvoor is ze tenslotte gefokt. Niet om krullendieren op te jagen maar dieren met veren! De scholeksters die verderop in het veld aan het fourageren waren, waren dan ook veel leuker!
Uiteindelijk kwamen door alle hekjes en tussen alle schapen door bij Craster, het dorpje na het kasteeltje. Daar wilde ik eigenlijk verder lopen naar het bos of naar het andere strand, waar we nog niet eerder waren. Maar toen ik de pootjes inspecteerde, leek het me toch beter om terug te keren. Voor deze keer was het lang genoeg en ik was echt bang dat het anders niet goed uit zou pakken. Ik ben dus heel langzaam over de keien gegaan zodat zij vooral over het gras zou kunnen stappen. Deze keer ben ik ook niet het hele pad langs de golfbaan langsgegaan en door de duinen terug maar (helaas) over het strand. Door de duinen loopt namelijk een grindpad, en dat leek me ook niet zo geslaagd. Dat betekende dus wel doorhobbelen over heel zacht zand en een schuinlopend strand door het inmiddels hogere water. Maar ja, liever dat dan kapotte pootjes voor Ztje.
Al met al niet een heel geslaagde run. het blijft op zich mooi en bijzonder om daar zo boven die kliffen te lopen, maar met die rottige keien is het toch niet echt fijn. Misschien een keer parkeren in Craster en kijken op het nieuwe strand. Ik kan ook nog met Ztje vanaf beadnell door de duinen naar High Newton. Op naar de volgende run.
klik voor groot
Gegevens:
* totaal 13 km
* temp 4 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 148 km - 2012 totaal 148 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 103 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
10:32 PM
Zondag, 22 Januari 2012
22.01.2012 - seahouses/bamburgh castle
Vandaag een beetje surrealistisch rondje gedaan. Het was ontzettend fraai weer, een lekker zonnetje en helemaal droog maar er stond een keiharde wind. Meer een storm. Helaas had ik die op de heenweg richting het kasteel tegen. Dat betekende een mooi strand waar een laagje zand opstoof en me keihard tegemoet rolde. Ik zag maar een deel van de hond die dapper voor me uitploegde tegen de wind in met wapperende oortjes en het leek alsof ik op een soort loopband liep met een stroom zand die onder me door werd getrokken. Heel vreemd. Het waaide zo hard, dat ik bijna me tegen de wind in kon laten vallen. Dat is op zich een leuke oefening, want volgens het chi-running moet je ook hellen. Maar ik was keihard aan het ploegen en ik had het idee dat ik op sommige stukken niet eens vooruit kwam. De buff had ik al snel over neus en mond getrokken maar op een gegeven moment vroeg ik me af of dit wel zo geslaagd was voor mijn arme hond die geen buffje voor haar snoetje had natuurlijk. Bril bleef stevig op mijn neus zitten en zonder bril en buff had ik echt niet kunnen lopen met dat gekke weer. Ik vond het wel apart om het te proberen zo. Ik kon niet helemaal tot het einde doorlopen, want net na de bocht bij het kasteel stond de wind helemaal pal tegen en was het bijna over en uit dus ben ik omgekeerd. Dat liep niet eens echt lekker, want door de harde wind werd je voorover geblazen, waardoor ik ging compenseren met een beetje achterover hangen en dat remt af. De terugweg ging wel aanzienlijk sneller dan de heenweg natuurlijk en dat scheelde ook soms bijna 90 sec/km! Maar het gemiddelde was niet eens zo gek, hoewel ik absoluut niet naar de tijd heb gekeken, meer achteraf en met verbazing over het effect van zoveel tegenwerkende kracht van de wind.
Op naar de volgende run, ik hoop zonder al die wind. Normaal zou ik natuurlijk een wegrondje met wat afslagen hebben gekozen maar dat kan nog even niet met de pootjes van Ztje.
Gegevens:
* totaal 8 km
* temp 6 graden
* storm!
rondje in google earth openen
januari totaal 135 km - 2012 totaal 135 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 90 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
11:10 PM
Vrijdag, 20 Januari 2012
20.01.2012 - seahouses/bamburgh castle
Omdat Ztje nog niet over de weg kan lopen toch maar snel nog even het rondje naar bamburgh gedaan. Ik wist dat ik pas na 15.15 over het strand kon lopen, dus dat werd een laat rondje vandaag. Dan maar een beetje opschieten en dat lukte aardig. Omdat ik dacht dat het ging regenen, en het ook donker zou worden, had ik allerlei nieuwe gadgets mee om uit te proberen. Mijn nieuwe Climacool pet van Adidas en mijn nieuwe hoofdlamp. Die hoofdlamp review is al te vinden op de website.
De Climacool pet zal ook prima en was niet warm. Voorheen liep ik altijd met een gekregen zwarte pet die eigenlijk ontzettend warm was op mijn hoofd. Niet erg lekker en aangezien hier in de UK alles veel goedkoper is, heb ik een paar weken geleden deze pet gekocht.
Aan het einde van de run dus voor het eerst gelopen met de hoofdlamp toen het eenmaal donker geworden was en dat ging prima. Ik was aangenaam verrast. Echt een aanrader.
Het lopen ging verder heerlijk. Ondanks de rotsen, een stukje zacht strand en de twee watertjes waar je even overheen moet, had ik een mooi tempo. iets te snel maar lekker voor een snel rondje tussendoor. Cadans ook prima, overal bijna strak op 83 (167) per minuut. Hartslag mooi laag dus ik ben tevreden.
Nu gauw een uurtje zwemmen!
Gegevens:
* totaal 11 km
* temp 4 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 127 km - 2012 totaal 127 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 81 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
06:58 PM
review: Petzl Tikka XP2 hoofdlamp
Hoewel ik de hoofdlamp al enkele dagen gebruik tijdens het wandelen, gebruikte ik vandaag de lamp voor het eerst tijdens het hardlopen. Ik was erg benieuwd hoe dat zou gaan, want ik ben erg enthousiast over de hoofdlamp tijdens 'normaal' gebruik.
Petzl is een merk dat veel hoofdlampen verkoopt, in allerlei soorten en maten en voor verschillende activiteiten. Ook de prijzen lopen sterk uiteen. Nu zou je kunnen denken dat je net zo goed een Aldi of Lidl hoofdlampje kunt gebruiken, maar inmiddels weet ik beter. Ook ik wandelde daar gedurende een jaar mee, maar als je eenmaal een 'echte' lamp hebt gebruikt zoals deze Tikka XP2, dan wil je nooit meer iets anders en vraag je je af waarom je zo lang hebt zitten sukkelen met zo'n rot lamp die totaal geen licht geeft. Wat een verademing een goede hoofdlamp!
Wat kern gegevens over deze lamp:
De Petzl Tikka XP2 hoofdlamp heeft 1 krachtige Led, 2 verlichtingsniveaus, knippermodus, een rode modus en een diffusor-klepje en wordt geleverd inclusief batterijen.
De Tikka XP2 heeft twee lichtbronnen en een diffusor-klepje waarmee men kan kiezen uit een gefocusseerde lichtstraal voor een verreikende lichtbundel of juist voor een brede lichtstraal voor de nabije verlichting. Ik vind persoonlijk deze optie erg handig. De bredere straal geeft een zee van licht voor je en iets naast je zodat je echt kunt zien waar je loopt. De sterkere bundel is meer gericht op veraf. Is ook genoeg om mee te lopen, maar ik vind persoonlijk de bredere lichtbundel erg fijn lopen.
Deze hoofdlamp is uitgerust met een krachtige witte Led en een krachtige rode Led. De Witte Led levert 60 lumen in de maximale modus en kan hiermee tot op 60 meter verlichten. In de economische modus kan tot 160 uur worden verlicht.
De rode Led levert een handige bijkomende verlichting voor nachtelijke observaties of een knipperlicht voor extra veiligheid, bijvoorbeeld in stedelijk gebied.
De Petzl Tikka XP 2 kan gebruikt worden met lithium batterijen om het gewicht te beperken of voor toepassingen in koude weersomstandigheden. Dit heb ik nog niet geprobeerd of verder uitgezocht.
Specificaties:
* Hoeveelheid licht: 60 Lumen (maximaal niveau)
* Type lichtbundel: breed & gefocusseerd
* Gewicht: 88 gram
* CORE accu beschikbaar als accessoire
* Verkrijgbaar in: grafiet en iriskleuren
Ik heb de uitvoering in grafiet. Ik lees op verschillende fora dat mensen met een bril soms last kunnen hebben door strooilicht dat door de behuizing valt. Ik merk daar zelf niets van. Ik heb vanavond ook even mijn Agu bril opgehad, maar merkte niets van rare belichting van de brillenglazen.
De lamp is ontzettend licht en je voelt er niets van als de lamp op het hoofd zit. Ik zag dat er ook een extra accessoire te krijgen is om de lamp op een andere plaats te bevestigen dan op het hoofd. Voor mij niet belangrijk, want het zit allemaal prima. De lamp steekt nauwelijks uit en tijdens het lopen wiebelt er echt niets. Ik was aangenaam verrast.
Een echte aanrader voor ieder die in het donker loopt!
boost versus normale stand. foto overgenomen van deze review
gepost door Max op
06:41 PM
Woensdag, 18 Januari 2012
18.01.2012 - seahouses/bamburgh castle
Vandaag heb ik hetzelfde rondje gedaan als op 6 januari toen ik hier net was. Ik was ontzettend sloom en was net terug van de aquafit les. Maar aangezien Ztje toch moest lopen en vandaag wel mee over het zachte zand kon, besloot ik natuurlijk toch maar voor een rondje te gaan. Het getijde zou de hele dag laag zijn zodat ik het hele stuk over het strand zou kunnen lopen. Startte ik de vorige keer in Bamburgh, nu startte ik in Seahouses en liep ietsje minder ver door naar het vuurtorentje in Bamburgh. Ik wilde ongeveer een uurtje lopen, dus die 10 km leek me wel genoeg.
Er stond een harde wind, die ik eigenlijk niet zo erg goed had ingeschat, want ik dacht dat het een westenwind zou zijn, maar helaas had ik de hele heenweg richting Bamburgh de wind pal tegen. Goede oefening zullen we maar zeggen en gelukkig is het niet al te ver weg allemaal. Al snel dieselde ik op mijn lekkere trailschoenen langs de Farne Islands die in het waterige zonnetje lagen.
klik voor groot
Ik kon redelijk goed oversteken bij Monks House maar het tempo gaat er daar toch aardig uit omdat je nou eenmaal niet met deze schoenen door het water kunt denderen. Na Monks House kon ik goed langs de rotsen komen door het lage water en al snel kwamen we bij Bamburgh castle uit. Het was een beetje sombertjes geworden helaas, dus geen mooie foto's. Nog even snel een kiekje gemaakt van mijn runningmate met het kasteel op de achtergrond.
klik voor groot
Na het kasteel dus weer omgedraaid omdat ik ook over het strand weer terug wilde lopen. Deze keer keek ik niet goed toen ik bij de rotspartij kwam en al snel zag ik dat ik in een fuik was gelopen en alsnog door water moest lopen. Het grappige van het strand is dat bij laag water hele stukken strand enorm geribbeld zijn van de golfjes van de zee die groefjes en ribbels maken. Mooi om te zien maar niet lekker om op te lopen tenzij je er haaks op kunt lopen. Dat heb ik dan maar geprobeerd en al snel was ik voorbij de rotsen en liep ik weer richting Monks House.
In Seahouses aangekomen heb ik toch maar even een foto gemaakt van mijn beessie die denkt dat ze een koe met horens is geworden. De tweede helft heeft ze een vreemd uitziend stuk zeewier meegedragen met twee uitstekende dingen waardoor het net leek alsof ze horens had. Maar ze had reuze plezier en was lekker aan het rommelen zo op het strand. Dit kunnen haar pootjes dus allemaal prima aan. Op naar de volgende run(s).
klik voor groot
Gegevens:
* totaal 10 km
* temp 8 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 116 km - 2012 totaal 116 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 70 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
05:18 PM
Maandag, 16 Januari 2012
16.01.2012 - low newton beach, dunstanburgh castle & golfcourse
Vorig jaar liep ik voor het eerst richting Dunstanburgh Castle. Later ontdekte ik dat ik ook kon omlopen en dan aan de andere kant verder kon lopen richting Craster over het gras. Dat was erg mooi en ik deed dat vaker. Op die manier loop je eerst over het strand, daarna over het gras en op de terugweg over de golfbaan. Vorig jaar was het grote probleem de modderpoel rond het kasteeltje en langs de golfbaan.
Dit jaar was het anders. Ik dacht dus heerlijk te kunnen lopen en vol goede moed ging ik op pad. Ik had er zin in. Het was stralend mooi weer, koud en zonder een zuchtje wind. Hoewel ik nog steeds zonder Ztje loop, beloofde het een mooie tocht te worden. Niet te lang gezien de 20 km van eergisteren. Ik startte dus rustig aan in Low Newton.
klik voor groot
Het strand was enorm, want de hele dag zou de zee laag blijven. Dat had ik van te voren uitgezocht. Het strand loopt namelijk nogal schuin en als je er niet normaal langs kunt dan ben je al bekaf van het schuin lopen tegen de tijd dat je bij het kasteeltje aankomt. Dat ligt heel in de verte vaag zichtbaar als je op het strand aan het lopen bent:
klik voor groot
Het was echt mooi weer en ik genoot met volle teugen. Niet eerder was het strand zo breed geweest om op te lopen. So far so good dus.
Uiteindelijk kwam ik aan bij het einde van het stuk strand en moest ik even naar boven klauteren om weer op de weg te komen richting de ruines. Dat zag er niet veelbelovend uit want dat stuk ligt in de schaduw en aangezien het hard gevroren heeft vannacht (ik moest de ruiten flink krabben vanmorgen), was alles wit uitgeslagen en glad.
klik voor groot:
Maar al snel ben je dan weer op een weggetje en dichterbij de ruines die zo ver weg leken.
klik voor groot:
Alleen was dat pad dus ook dit jaar echt shit om op te lopen. Deze keer geen modder, maar keihard en aangezien ik niet zeker wist of dat witte ook nog glad zou zijn, heb ik maar heel voorzichtig aan gedaan en stukjes zelfs gewandeld. Ik had geen zin om mijn enkels te verzwikken op die stomme stenen. Geen idee hoe ik dat vorig jaar gedaan heb. Ik zal vast gewandeld hebben, want dit was niet echt fijn.
Maar al snel was ik er langs en kwam ik aan de andere kant, waar ik vorig jaar toch echt google earth voor nodig had. Toen had ik me laten ontmoedigen door het pad ernaartoe en was aanvankelijk niet aan de andere kant geweest:
klik voor groot:
Dat blijft toch wel heel apart zo op de klif.
Daarna over het gras nog een stuk doorgelopen richting Craster. Eindelijk kon ik normaal even vaart maken. Maar omdat het sukkelen rond het kasteeltje zoveel tijd had gekost en ik eens kritisch naar de stand van de zon keek, bedacht ik dat ik huiswaarts moest, om nog op tijd op het strand te kunnen zijn met Ztje die immers ook nog uit zou moeten na thuiskomst.
Ik ben dus maar omgekeerd, maakte nog een plaatje van het kasteel uit de verte en sukkelde weer terug langs de golfbaan. Dat liep ook buitengewoon vervelend omdat de diepe sporen die de trekker maken nu hard opgevroren waren. Dat is dus niet echt makkelijk en ontspannen lopen. Maar het was zeker de moeite waard, al zou ik het niet meer zo snel als trainingsrondje kiezen, maar alleen als 'geniet en sloom rondje'. Mijn 20 km rondje van eergisteren was lekkerder en rustiger lopen dan dit!
klik voor groot
klik voor groot:
Hetwas in ieder geval geweldig mooi weer en weer leuk om te zien allemaal. Overigens staat vooor mijn 25 km rondje de route Seahouses-Beadnell-Low Newton gepland, dus dan kom ik er weer uit maar loop niet naar Craster. Die route gaat deels over strand en terug over de weg. Ben benieuwd hoe dat gaat bevallen! Ik reed de weg nu op de terugweg met de auto en op wat klimmetjes na leek dat wel lekker te lopen.
Gegevens:
* totaal 12,4 km
* temp 1 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 106 km - 2012 totaal 106 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 60 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
07:09 PM
Zaterdag, 14 Januari 2012
14.01.2012 - seahouses - beadnell - seahouses - 20 km
Vandaag weer een rondje zonder Ztje. Het gaat niet goed met haar pootje. Helaas heeft het inpakken van het voetje nu op een andere plek averechts gewerkt en is er een nare wond ontstaan. Dat betekent dus nu zowel een kapotte zool als een wond. Allemaal niet echt positief en dat gaat nog wel even duren.
Ik wilde haar niet al te lang alleen laten (want als ik er ben kan ik de poot helemaal onbedekt laten en dat is veel beter voor de genezing en voor de pijn), dus ben ik vandaag niet naar Chillingham Castle gegaan, want dat is toch een half uurtje rijden. Ik had dus besloten om een wegrondje te doen vanaf Seahouses richting Beadnell, waar ik wel eens heengelopen ben vanaf High Newton maar nog niet eerder naartoe liep vanaf Seahouses omdat je dan naast de weg loopt.
Achteraf blijkt er over het hele stuk vrijwel een pad naast de weg te lopen, maar de andere weggetjes gaan gewoon over de normale weg waar auto's rijden en dat is dus niet echt prettig met de hond. Maar ja, ze was toch niet mee. Het was dus een uitprobeersel. Ik had van te voren de route bekeken en uitgemeten. Na 3 km linksaf..... alleen vergat ik blijkbaar dat ik na ruim 5 km rechtsaf had gemoeten. Ik snapte uiteindelijk niet helemaal meer waar ik was en waar de zee was, ondanks dat ik naar de zon keek en me de kaart voorstelde. Op de enkele bordjes die ik tegenkwam, stond nergens beadnelll, dus daar had ik ook niets aan. Er zijn uberhaupt niet heel erg veel afslagen, dus je moet een eenmaal ingeslagen weg gewoon blijven volgen.
Ik had erg mooi licht. In de verte een beetje grijs met een dreigende lucht, maar wel een zonnetje erbij die het knap warm maakte. Geen wind en dat is natuuurlijk zalig om te lopen hier tussen de velden. Je loopt hier dus op van die weggetjes met hoge heggen en uitzicht op de boerderijen. Ik zag onderweg ineens een dipper (waterspreeuw) wegvliegen bij een watertje. Dat was echt een kadootje.
klik voor groot
Op een gegeven moment zag ik eindelijk een bordje waar zowel Seahouses als Beadnell opstond en herkende ik ook de weg weer. Ik wist dus dat ik wel degelijk op weg was naar beadnell. Wat was ik blij dat ik op een kruising waar ik getwijfeld had toch links af ben geslagen! Anders was ik heel ergens anders uitgekomen. Toen ik weer een paar kilometer verder liep, zag ik in de verte al Beadnell liggen met de zee.
Toen ik beadnelll in kwam lopen (toch nog verkeerd overigens), ben ik eerst nog even naar de zee gehobbeld om een foto te maken van het strand. Het blijft een mooi plekje.
klik voor groot
Nog even iemand gevraagd om een foto van mij te maken
In beadnell stopte ik even op het strand voor een foto en weer ging de garmin niet meer aan daarna. Dat gebeurde ook toen ik de weg even vroeg en later in Seahouses nog een keer toen ik even in een winkel wat verband voor Ztje haalde. Daar word ik dus simpel van. Ik dacht dat het een footpod probleem was en dat de andere instellingen dit hadden opgelost. Maar dat lijkt niet zo te zijn, want er staat ook weer een maximum snelheid van 75 km per uur tussen. Heel vervelend. Ik ben zo gehecht aan mijn 405. De mooie 610 die allerlei mooie features heeft, kan niet eens een route laten zien op kompas, terwijl ik dat zo vaak gebruik. Moet ik dan de 405 houden voor de routeerbaarheid en toch een 610 aanschaffen? Of een nieuwe 405? Ik heb geen idee maar dit wordt toch een beetje vervelend op deze manier. Ik let erop, maar ik zou het gewoon ook jammer vinden als ik thuis kom en de halve route staat er niet eens op.
Maar goed, toen ik de boel weer aan de praat had gekregen, ben ik op weg gegaan naar Seahouses. Dat was best een aardig pad zo langs de weg. Ik had een stukje strand kunnen pakken maar dat leek me niet handig met zo redelijk wat kmtjes op de teller. Ik zou immers rond de 20 km uitkomen tegen de tijd dat ik thuis zou zijn.
In Seahouses nog snel even twee rolletjes verband gehaald voor Ztje en daarna gauw doorgelopen naar de cottage. De teller stond inderdaad op 20,2 km toen ik voor de deur stond. Wat een idiote afstand eigenlijk. Ztje lag gelukkig lekker te slapen maar kon helaas alleen op 3 pootjes heel zielig met me meehuppelen toen ik haar meteen ging laten plassen. Ik hoop zo dat het snel allemaal weer OK is en dat we lekker samen kunnen dieselen.
Op naar de volgende ronde dan maar, die is in ieder geval nog zonder haar.
Overigens voelde ik na vertrek meteen iets vaags in mijn been en knie, en ik ben daarop meteen teruggegaan naar het huisje om de athletic zool uit mijn schoen te halen. Dat voelde de vorige keer al niet helemaal lekker in de kayano 15 bovenop de originele zool maar nu wist ik het zeker. Nu na de loop ben ik ook blij dat ik het meteen gedaan heb want de schoenen zaten daarna weer heerlijk en ik voelde en voel niets. De andere sofsoles, de airr zitten waarschijnlijk beter. Die had ik als vervangingszool in de trabuco 14 gelegd waardoor de malleolus iets hoger in de schoen kwam te staan. Maar de athletic lijken de voet in een andere stand te duwen, of het is gewoon teveel bovenop de originele zool. Zal nog eens een loopje doen met de airr in de kayano 15 maar misschien is het voor deze schoen gewoon niet nodig. De athletic zool lijkt me wel ideaal voor de DS racers die natuurlijk helemaal niks aan demping hebben. Daar ben ik erg benieuwd naar en daar past het dunne flexibele zooltje ook beter in denk ik. Maar wel goed om nu te ontdekken en te proberen allemaal.
Gegevens:
* totaal 20,2 km
* temp 5 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 93 km - 2012 totaal 93 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 47 km
kayano 15 133 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
05:41 PM
Vrijdag, 13 Januari 2012
review: toe protector
Ik ben vast niet de enige die wel eens door de bossen rent en van heuvels afstuitert, waarbij tenen zo heerlijk tegen de voorkant van de schoen aanduwen. Ik heb prima schoenen met voldoende ruimte aan de voorkant, maar ik krijg het toch soms voor elkaar om nagels kwijt te raken, of blauwe nagels te krijgen door het hardlopen. Zeker op oneffen terrein met wat heuvels is het vaak al snel mis. Inmiddels heb ik siliconen hoesjes gevonden die je over de teen schuift. In de hoesjes zit ook een soort gel die alles nog eens soepel houdt. Momenteel draag ik er eentje om de grote teen, waar de nagel bijna van af is. Het voelt prima aan en het is niet dik of vervelend. In de schoen voel je er niets van en het houdt een groot deel van de druk op de nagel tegen. Ik weet nog niet in hoeverre het hoesje ook preventief zal werken. Dat kan ik alleen testen aan de andere teen en in de toekomst als er weer een nieuwe nagel is aangegroeid. Maar het voelt goed, en zit prima. Enige minpuntje is het feit dat (compressie)sokken wat lastiger aantrekken omdat het materiaal van het hoesje niet schuift.
De hoesjes zijn verkrijgbaar van verschillende merken, ik probeerde de hoesjes van onderstaande foto (profoot). Ze zijn meermaals te gebruiken (uitwasbaar, drogen aan buitenlucht, beetje poeder erin) en voor alle tenen.
Voorlopig dus een positief oordeel. Laag geprijsd, makkelijk in gebruik en inderdaad drukverminderend en beschermend. Wordt vervolgd.
gepost door Max op
02:10 PM
Donderdag, 12 Januari 2012
12.01.2012 - seahouses countryroads naar bamburgh castle/stag rock
Vandaag was het weer stralend mooi weer. Vannacht waaide het keihard en regende het ook wat maar vanmorgen weer een stralend blauwe lucht. Wel wat wind, maar daar kan je rekening mee houden tijdens het lopen.
Helaas een rondje zonder Ztje want nadat het achterpootje geheeld is, heeft ze nu een kapot voorpootje. Vreemd genoeg lijkt het nu echt een schaafplekje van het lopen of rennen (in het zand?) In nederland in oktober had ze duidelijk door iets scherps gelopen, in schotland kwam het volgens mij van de pekel op de weg waar ze in de nacht aan gelikt had op haar pootje. Maar nu lijkt het echt geschaafd. Heel zielig want het is erg pijnlijk. Tot en met zondag mag ze dus niet mee, en lopen we zielige kleine poep en pies stukjes met een rottig schoentje aan. Daarna maar eens kijken hoe het allemaal gaat. Dat wordt morgen dus geen Holy Island nog. Ik zal de komende dagen dus maar gebruiken om stukken te lopen waar ze niet makkelijk mee kan of mag. Er is een mooi bos rond een kasteel waar ik nooit eerder was, waar geen honden mee mogen. Dat maar eens proberen de komende dagen. En misschien een duf interval rondje over de weg.
Voor vandaag dan ook een wegrondje gekozen. Zoiets als ik vorig jaar ook deed. Eerst een stukje van de cottage af, dan afslaan richting Bamburgh en doorlopen met de Farne Islands aan de rechterhand. Die zijn normaal goed te zien maar op de foto lijken ze heel ver weg en zijn ze onduidelijk. Het leuke is dat het kasteel steeds voor je komt te liggen en steeds dichterbij komt.
klik voor groot
Op een gegeven moment kom je dan in het dorpje. Dat is niks maar wel gezellig. Een pleintje met gras, hotelletjes en wat winkeltjes, van die echte engelse winkeltjes. Een coffeeshop, een slager met prijswinnende worsten, dat soort dingen. In de kerst tijd stonden er allemaal gekleurde dieren op het veldje. Achter het veldje aan de overkant van de weg met uitzicht op zee een kerkje met een begraafplaatsje.
klik voor groot
Daarna ben ik afgeslagen richting Stag Rock over de Wynding en daar zie je dan over het strand het kasteel liggen. Deze ochtend natuurlijk met tegenlicht.
klik voor groot
Dat vuurtorentje met het geschilderde witte hertje op de rotsen (daarom stag rock) blijft een mooi plekje, zeker met helder licht.
Daarna een klein stukje over het strand richting kasteel gehobbeld en vanaf daar weer naar de weg, en terug over de weg richting Seahouses.
klik voor groot
Vanaf daar lekker doorgehobbeld en het was iets verder dan ik dacht. Vorige keer liep ik 13,5 maar eerst het hele rondje dat ik anders doe, maar nu was ik eerder afgeslagen. Wist ik veel dat ik vorig jaar niet eerst naar Stag Rock was gegaan. Zo liep ik dus alsnog 12,5 km maar het ging prima. Veel lagere hartslag dan vorig jaar en het is echt een ommetje geworden met alle kilometers die er inmiddels opzitten. Gek toch dat je zo anders naar afstanden gaat kijken. Toen ik bijna terugkwam bij de cottage stond S. me op te wachten met een camera. Met dat gele jasje viel ik vast wel op van een afstandje. Wel erg leuk. Ik zag hem pas veel later omdat ik hem niet verwacht had. Ik ben hier op de foto alweer aan het uitwandelen.
Op naar de volgende run en ik hoop dat ik snel weer met mijn beessie kan rennen.
nagenoeg vlakke route
Gegevens:
* totaal 12,5 km
* temp 7 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 73 km - 2012 totaal 73 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 47 km
kayano 15 113 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
07:12 PM
Dinsdag, 10 Januari 2012
10.01.2012 - seahouses countryroads
Vanmorgen eerst over Holy Island gewandeld. Dat is nu prima te doen. Toen ik daar vorig jaar liep, was het enorm modderig en kon ik de paden niet eens vinden om weer terug te komen. Maar dat riekt naar meer, dus zodra het een beetje goed uitkomt met de getijden, ga ik daar lopen als het niet gaat regenen. Ik moet wel genoeg tijd hebben om weer van het eiland te komen met de auto dus dat moet ik even goed nakijken. De causeway naar het eiland loopt namelijk onder water en dan kan je er niet meer af. Ik las in de krant dat in oktober 2011 al de 20e auto weggehaald moest worden. Idioten, om dat niet van te voren te bekijken. Maar wandelen was erg leuk weer, dus daar ga ik zeker lopen, misschien vrijdag wel dan heb ik tot 14.30 de tijd zie ik. Afwachten maar.
Voor vandaag stond een rondje op het programma dat deels gebaseerd was op de suggesties van Jeff Galloway. Hij heeft een apart marathon schema waar veel plaats wordt ingeruimd voor 'walk' stukjes. Zijn methode is die van run en walk. Je moet eigenlijk eerst een TT doen van een mile, en die tijd gebruiken voor het tempo van de lange duurloop. Die tijd heb ik dan maar even geschat en als uitgangspunt genomen. Verder is zijn run/walk ratio ook niet echt iets waar ik mee uit de voeten zou kunnen denk ik, dus nam ik nu afwisselend 1.000 meter en 1.500 meter met 100 meter wandelen tussendoor. Gek genoeg zie je dat nauwelijsk terug in te eindtijd. Kennelijk maakt dat eigenlijk weinig uit. Misschien is dat alleen hier zo, waar kleine stijgingen in de weg gecompenseerd worden door dalingen waar je ongemerkt toch iets harder zal gaan. Ik weet het niet. Ik kon het voorgeschreven tempo alleen echt niet houden, want dat was veel te langzaam. Ik had eerder al getest wat een fijn tempo was dat ik uren kan volhouden en dat ligt ergens rond de 6.30 min/km a 6.40 min/km Dat is dus onwijs langzaam, maar ontzettend relaxed en daarmee bouw je ook lekker op. De tempoloopjes deed ik hier immers ook al dus afwisseling genoeg. Ik vond het wel aardig, maar ik moet nog eens het hele schema bekijken om te zien of dit iets is om te proberen. In ieder geval blijft de hartslag prachtig mooi laag, rond de 131 bpm voor het hele stuk. Zijn gedachtengang is eigenlijk dat je voorkomt dat de spieren moe worden, waardoor hersteltijd eigenlijk heel kort is. Hij heeft ook nog een hele verhandeling over endorfinen etc. Leuk om gewoon wat te experimenteren op de langere stukken straks.
Gegevens:
* totaal 11,5 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 61 km - 2012 totaal 61 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 47 km
kayano 15 101 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
05:34 PM
Zondag, 08 Januari 2012
08.01.2012 - seahouses countryroads
Vandaag hetzelfde rondje gedaan als de eerste dag hier, toen de schoentjes van mijn runningmate steeds uitvlogen en ik kon gaan zoeken. Het was vanmorgen stralend weer met een hele mooie ochtend lucht. Geen wind, lekker loopweer dus. Ik was eigenlijk veel te warm gekleed, maar dat leer ik ook ooit nog wel eens. Omdat we vandaag naar Newcastle zouden gaan om ahum naar (ren)schoenen te kijken, had ik maar tijd voor een kort snel rondje, en dat heb ik gedaan. Pfff een goeie les, want ik loop bijna nooit meer in de ochtend en zal daar dus wel aan moeten gaan werken en wennen, want de HM van Edinburgh begint al om... 08.00 AM. Hele vroeg dus. Jakkes. Maar goed, een goeie les. Verder ging het prima, had een goede tijd. Ik kijk al uit naar de langere rondjes hier.
Gegevens:
* totaal 7 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 49 km - 2012 totaal 49 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 47 km
kayano 15 90 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
10:25 PM
Vrijdag, 06 Januari 2012
06.01.2012 - seahouses / bamburgh castle
Vandaag een rondje over het strand gedaan. Het was mooi weer vanmorgen, en toen ik vertrok betrok het wel maar dat was voorspeld. Het is droog en er staat geen wind dus ik heb wel zin in een strand ommetje. Ik heb geen idee of ik over Monks House kan lopen, dus ik besluit vanaf Bamburgh te vertrekken en te proberen om richting Seahouses te lopen over het strand en weer terug. Het loopt lekker, en al snel kom ik bij de rotspartij waar ik nog langs kan. Ook kan ik Monks House oversteken zonder natte voeten te krijgen en het water lijkt me ook niet te gaan inhalen.
klik voor groot
Bij Seahouses keer ik om, weer terug richting Bamburgh. Tot mijn verrassing zitten de eerste 5 km er alweer op en zal ik dus een 10 km rondje gaan lopen vandaag. Enige probleem is dat ik te snel loop. Ik heb dat al eerder een periode gehad. Dan verandert er blijkbaar iets aan mijn loopstijl ofzo, en dan loop ik ineens wat sneller en is het lastiger om rustig aan te sjoggen. Maar goed, ik was nu lekker snel weer op de terugweg zullen we maar zeggen.
Toen ik weer bij Monkshouse kwam, zat er iemand bij een razorbill. Dat is een merkwaardige vondst, want die horen hier helemaal niet te zijn rond deze tijd. In de zomer zitten deze vogels met duizenden op de Farne Islands, waar ik ze ook herhaaldelijk gefotografeerd heb. Ik vroeg aan de man of de vogel gewond was, maar hij zag er ook niets aan. Op een gegeven moment ging de vogel op de schoenen van de man zitten en grapte ik dat ik hem vanavond wel Tea zou komen brengen. Uiteindelijk hebben de we vogel maar verder van de waterrand gezet zodat hj even op adem kon komen. Misschien is de vogel door de harde wind van de afgelopen dagen we afgedreven en verkeerd terecht gekomen, of simpelweg nog niet vertrokken. Ik hoop dat hij het goed maakt. Vorig jaar was de vreemde vondst een enorme krab!
klik voor groot
Daarna was ik weer snel terug bij Bamburgh Castle en ben ik nog even een stukje verder gehobbeld om te kijken. Het blijft mooi.
Klik voor groot
Gegevens:
* totaal 10,2 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 42 km - 2012 totaal 42 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 47 km
kayano 15 82 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
05:47 PM
Donderdag, 05 Januari 2012
05.01.2012 - seahouses countryroads
Net als vorig jaar wilde ik het eerste rondje hier dan maar gewoon over de weg lopen. Vandaag was het ineens stralend weer met een blauwe lucht, maar er stond wel behoorlijk veel wind. Dat ben ik inmiddels wel gewend, ook van de plaats hier.
Ik was benieuwd hoe het zou lopen, want ik koos voor vandaag voor de kayano 15 (de oudjes dus) met de Sofsole zooltjes die ik ook in mijn wandelschoenen draag en in de Trabuco 14 droeg. Dat zat eigenlijk wel lekker. Het lopen ging ook prima. We waren al snel op weg en ik merkte dat het een stuk makkelijker ging dan vorig jaar (ondanks de wind).
Helaas verloor Ztje na 1,5 km haar eerste schoentje al en moest ik dus terug om te zoeken. Hoewel ze rood zijn deze keer, vallen ze in de modder langs de rand van de weg niet op als ze omgedraaid liggen. Ik was heel verbaasd, want de oude schoenen zaten prima en daar kon ze keihard op meerennen zonder dat er iets mee gebeurde. Helaas blijken de nieuwe een ouder model te zijn, die veel lager vallen over het voetje. Ze loopt er prima mee, maar verliest ze dus ook blijkbaar, want het gebeurde nog enkele keren en uiteindelijk had ik er genoeg van en heb ik ze in mijn hand gehouden. Gelukkig is het pootje weer helemaal dicht, anders had ik een probleem gehad.
Maar het gedoe met de schoentjes, betekende wel dat ik een rare tijd liep. Ik heb wel steeds de Garmin op pauze gezet, maar het helpt nou niet direct mee om te bepalen wat mijn tijd was dit jaar voor het eerste rondje en dat is best jammer.
Het uitzicht na een klein hellinkje richting Bamburgh castle is ontzettend mooi, zeker als de zon op het kasteel valt. Ook de weg richting de Farne Islands met de vuurtoren op het eiland is erg leuk om te lopen. De weg gaat daar lekker eerst naar beneden.
Zo komt er weer een einde aan het eerste rondje hier. Ik heb inmiddels een beetje gekeken waar ik nog meer kan lopen. Als het droog blijft, kan ik zeker weer naar Craster over de weilanden. Afwachten maar, wat het weer gaat brengen. Het lijkt zaterdag in ieder geval erg mooi te worden, dus dan is er misschien tijd voor een langer rondje.
Gegevens:
* totaal 7,4 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 32 km - 2012 totaal 32 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 37 km
kayano 15 82 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
06:25 PM
Woensdag, 04 Januari 2012
schotland overzicht
Net als vorig jaar ook hieronder in Google Earth alle routes achter elkaar geplaatst. Totaal 101 km.
rondje in google earth openen
gepost door Max op
11:52 PM
Dinsdag, 03 Januari 2012
01.01.2012 - Glen Lonan - 11 km
Vandaag het laatste rondje hier in Schotland. Een raar idee, want ik had zo graag willen lopen door de hele Glen. Dat zou ongeveer 23 km zijn, dus een prima rondje. Vorig jaar liep ik ook lang door de Glen, op mijn Yaktrax en was het heerlijk. Maar helaas had ik twee weken echt rotweer tot noodweer aan toe. Zo ook vandaag. Vlak nadat ik was opgestaan, viel de stroom uit. Niet eventjes, maar gewoon voor uren. Best lastig als je ook nog wilt opruimen. Maar later bleken we een van de 70.000 huizen te zijn zonder stroom vanwege het absolute noodweer met windstoten tot 160 km/uur. Toen ik vanmorgen uit het raam keek, dacht ik ook helemaal niet meer te kunnen lopen op deze laatste dag hier in Schotland. De wind rukte werkelijk aan de ramen, en de hagel en regen sloeg tegen de ramen en trok in een gordijn over het meer. Niet alleen gevaarlijk om in te lopen met alle bomen die omvallen en takken die naar beneden komen, maar ook het rijden zou te gevaarlijk zijn. Sterker nog: vandaag is reisdag richting de Oostkust en ook dat leek op dat moment dat ik uit het raam keek niet echt haalbaar.
Maar na een paar uur ging de wind toch wat liggen en ook al regende het nog steeds vrolijk door, het leek toch wel een optie nog om te gaan lopen en ik besloot eerst tot een kort rondje door het bos met de brede paden die minder gevaarlijk zouden zijn met vallende takken. Maar toen ik eenmaal in de auto zat, leek het zo rustig dat ik alsnog besloot richting Glen Lonan te gaan. Dan maar niet voor een lange ronde, maar voor een laatste rondje genieten en koetjes kijken.
klik voor groot
Toen ik parkeerde ergens een paar kilometer in de Glen, was het zowaar even droog. Ik zag wel al dat het ontzettend nat was, want ik had ook met de auto door een diepe plas gereden waar ik met mijn schoenen niet doorheen had gekund. Ik was dus erg benieuwd wat er allemaal op mijn pad zou komen.
Klik voor groot en gallery
Al snel kwam ik bij het eerste wildrooster waar mijn runningmate doorheen viel met haar voetjes. Vorig jaar kon ze er uiteindelijk wel zelf overheen, maar omdat ze nu vol water stonden (en ze op schoentjes liep) ging het goed mis en brak ze bijna haar voetjes volgens mij. Ik besloot de volgende roosters haar dan maar op te tillen. Vorig jaar tilde ik haar ook over alle roosters heen en was het een prima workout!
Het water stond op bepaalde plekken ontzettend hoog en kwam soms tot bijna op de weg en stroomde keihard. Verder weg op de bergen lag weer wat sneeuw. Erg mooi om te zien, maar helaas zijn de foto's een beetje donker vanwege het sombere weer.
Uiteindelijk bleken de koeien veel dichterbij te staan dan de vorige keer en op een hele andere plek. De koeien kunnen vrij lopen, en het is dus helemaal niet zeker dat je ze uberhaupt te zien krijgt. Ik vind het altijd weer geweldig, maar deze keer kwamen ze ineens de berg af hollen toen ik aan kwam sjoggen. Ik weet niet wat ze dachten of wilden, maar het zorgde er wel voor dat ik toch even op afstand bleef staan wachten wat ze van mij en mijn hondje wilden. Ik liep deze keer immers met mijn running mate.
Klik voor groot en gallery
Maar de koetjes deden niets en keken verbaasd naar dat kleine harige koetje met schoentjes aan en flaporen. Zo konden we dus rustig verder lopen. Na de koetjes nog lekker even verder gelopen, al is de 'heenweg' zwaarder dan de terugweg. De wind blies lekker in mijn rug en ik bedacht dus wel dat ik op de terugweg tegen die wind in zou moeten lopen.
Helaas had ik niet al teveel tijd vanwege het feit dat we nog moest reizen, en op het moment dat het keihard ging hagelen, besloot ik terug te keren naar de auto. De terugweg ging lekker, en het gewichtheffen ging ook prima over de wildroosters dus ik was al snel weer terug bij de auto. Het was heerlijk. Ik vind het een geweldige plek om te lopen met die bergen om je heen en de dieren die er lopen. Heel bijzonder en ontzettend jammer dat ik niet de hele Glen door kon lopen dit jaar. Ik zal toch nog een keertje terug moeten!
Zo komt er dan een einde aan twee weken Schotland. Uiteindelijk toch 101 km gelopen hier, dan zijn er 9 minder dan vorig jaar maar niet eens zo slecht gezien het weer. Op naar de volgende kilometers!
Gegevens:
* totaal 11,2 km
* temp 3 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 24 km - 2012 totaal 24 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 37 km
kayano 15 74 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
04:27 PM
Zondag, 01 Januari 2012
01.01.2012 - Glen Dubh - 13,5 km
Een nieuw jaar dus ik start ook weer opnieuw met tellen van het aantal kilometers, activiteiten en meer van dat soort ongein. Ik ben nog steeds in Schotland en dit zijn de laatste routes hier. Het is wederom absoluut pestweer maar omdat het niet waaide, ben ik in het andere bos gaan lopen, op een route die ik alleen vorig jaar aan het begin liep. Ik had dus geen idee hoe de route zou lopen of wat me te wachten stond aan ondergrond, helling en beren op de weg.
De route start bij een parkeerplaats Sutherland's Groove, 1 km ten noordoosten van Barcaldine waar ik eerder liep. Er loopt vanaf de parkeerplaats een paadje naar de fietspaden, door een hek en dan de heuvel op. Het begin ziet er allemaal nog prima uit. Er lopen veel watertjes door het bos en dat is een geweldig mooi geluid.
Klik voor groot en gallery
Het bos is vooral begroeid met Douglas sparren die in 1870 werden geplantg, en waarvan de hoogste 30 meter hoog is. Dat kan wel zijn, maar die krengen lagen wel overal dwars over de paden, en versperden op verschillende plaatsen echt totaal de weg. Ik moest ergens een omweg offroad maken omdat ik echt niet over of langs een boom kon klauteren. Mijn schoenen hebben deze route dus echt van alles gezien!
klik voor groot
De weg bleef in het begin aardig stijgen en dat is nog knap lastig als je de route niet kent. Hoe lang zou het doorgaan? Wat staat me nog allemaal te wachten? Soms regende het, en moest ik mijn capuchon weer opzetten en had ik het nog warm ook. Dan werd het weer even droog en dus nog warmer. Ik vond het ontzettend zwaar en zulke routes zijn niet echt goed voor mijn zelfvertrouwen. Dacht ik eergisteren nog wel dat ik een beetje kon lopen, vandaag kwam ik niet bij alle klimmetjes boven. De 10% helling over meer dan een kilometer kwam ik helaas wandelend boven. Zeker omdat ik niet wist hoe de route zou zijn, koos ik maar voor het laatste stukje wandelen dan.
klik voor groot
Ik koos voor de langere mountainbike route die rond Glen Dubh zou lopen. Het water van de Glen voorziet het Marine Centre in Barcaldine village van electriciteit. Ik had van te voren redelijk goed de plattegrond bestudeerd, maar vroeg me wel steeds af waar ik nou eindelijk eens een mooi doorkijkje of vergezicht zou gaan zien. Zeker als je veel moet klimmen, verwacht je eigenlijk wel oets fraais ergens tegen te komen! Eindelijk na 10 km dan een vergezicht. Helaas was het grijs en somber weer, maar omdat het weer even droog was, kon ik alsnog een plaatje schieten.
klik voor groot
Vlak daarna stond ineens een bord dat ik niet meer verder kon. Grappenmakers. Als ze dat nou aan het begin van de route neerzetten, dan kan je al dan niet bewust kiezen om door te lopen. Omdat het vandaag zondag is, besloot ik toch maar door te lopen en te zien waar ik in terecht zou komen. Ik kon toch moeilijk 10 km terug gaan stumperen. Hoewel.... ik had dan wel heerlijk naar beneden kunnen rennen bedenk ik nu! Ik kwam uiteindelijk terecht in een dikke laag modder troep. Ik liep onwijs te schelden en mijn runningmate denkt dan altijd dat zij iets stouts doet, dus begon om me heen te dansen met haar schoentjes ver in de modder terwijl ik haar toeriep dat ze vooral door moest lopen... Grom. Nou ja, uiteindelijk leverde het nog wel een aardig vergezicht op richting Loch Creran (bovenstaande foto rechts) voordat ik weer verder kon lopen voor het laatste stukje.
Helemaal aan het einde van de route lag weer een grote boom dwars over de weg.
Ik kon hier gelukkig wel redelijk goed overheen klauteren en Ztje kroop ergens onderdoor en vond het allemaal machtig leuk natuurlijk.
Ik was wel blij dat ik er bijna was en al snel kwamen we weer bij de parkeerplaats. Als ik de route bekijk die ik liep, dan had ik het anders kunnen lopen, omdat een heel groot deel aan het einde (natuurlijk) heuvelafwaarts loopt. Maar ik vond het onwijs zwaar. Op naar de volgende run. Ik hoop dat ik nog een keer door Glen Lonan kan lopen, maar dat is nog even afwachten.
Gegevens:
* totaal 13,5 km
* temp 6 graden
rondje in google earth openen
januari totaal 13 km - 2012 totaal 13 km
trabuco 13 gtx 69 km
trabuco 14 26 km
kayano 15 74 km
ds trainer 347 km
ds racer 25 km
salvation 118 km
gepost door Max op
07:08 PM
