Zondag 8 Juni 2014

08.06.2014 - spott - 15,5 km

Vandaag weer een rondje in mijn uppie met mijn runningmate. Eigenlijk nog een pleasant surprise dat ik kon gaan lopen, want gisterenavond laat kreeg ik ineens last van enorme draaiduizeligheid. In bed werd dat niet veel beter en vanmorgen was het ook niks. Misselijk word je er ook nog van. Maar gedurende de dag knapte het geleidelijk weer op en kon ik uiteindelijk ook weer in een rechte lijn lopen. Ik ben dus toch maar op pad gegaan om lekker even een frisse neus te halen samen met woef. Eerst maar eens een wens doen bij de witches stone, en ik zal niet verklappen wat ik wenste, maar ik hoop maar dat het uitkomt.

klik voor groot

Daarna rustig op pad gegaan voor het 'rondje buitenom' dat ik al eerder deed. Dat is ongeveer 10,5 km en dat leek me wel genoeg. Ik had voor het eerst de Salomon agile belt om en dat beviel prima dus ik kan het kaartje er nu wel afhalen (ha)

klik voor groot



Ergens bij het einde koos ik voor de afslag rechtsaf en daarna links door een veld zodat ik bij een boerderij uit zou komen. Dat is best leuk en wer wat anders dan de vorige keer. Vorig jaar vogelde ik uit dat je ook zo kon lopen. Hoewel het gras erg hoog stond, was het wel weer fraai.

klik voor groot




Ik stapte daarbij bijna op een piepklein muisje. Omdat het totaal stil zat en wachtte totdat ik weer verdween, kon ik mooi even een foto maken van dit mini muisje. Toen ik me omdraaide, rende het keihard weg.

Toen ik bijna thuis was, besloot ik nog even het lusje te maken door het andere veld en dan bovenlangs weer terug naar Spott Loan en dan lekker naar beneden.

klik voor groot



Daar zag ik een enorme haas en een ree door het gras hopsen. Nog was rupsje nooit genoeg niet tevreden en ik besloot een nieuwe weg te kiezen, en zo een nieuwe extra lus te maken. Ik had niet voor niets de kaart bij me dus ik hoopte maar dat er een pad was. Ik had de vorige keer bij het rondje naar Doon Hill al gezien dat er in ieder geval een pad ergens straks rechtsaf zou zijn en ik was benieuwd waar dat heen zou lopen. Zo gezegd zo gedaan. Woef vond het allemaal prachtig.

klik voor groot





En mooi was het!! Het was een prachtige dag gweest, en helaas werd het nu toch wel schemeriger natuurlijk omdat ik vrij laat was vertrokken. De ree die ik op dit punt weg zag springen, kon ik ook niet meer vastleggen en het prachtige uitzicht van hoog richting de zee en Bass Rock mislukte vanwege de zon die aan die kant scheen. Maar wat geweldig was het om daar te staan en heel onverwacht. Dat is het leuke aan een nieuwe route, dat je niet weet waar je uitkomt en wat je zult zien. Zeer de moeite waard dus en eigenlijk een verrassing.

Ik kwam keurig zoals ik ook had gehoopt weer op de weg uit die op Spott Loan uit zou komen dus geen onaangename verrassingen qua route gelukkig en al snel hobbelden we naar beneden richting de cottage. Een prima einde van de run en na 15,5 km waren we weer thuis.

klik voor groot



Gegevens:

* 15,5 km
* 17 graden



rondje in google earth openen

juni 82 km - 2014 totaal 1.262 km

rapa nui - 37 km
hoka bondi b - 380 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 495 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(22:54) Max [3 reacties]

Vrijdag 6 Juni 2014

06.06.2014 - Lammermuir hills - 22 km

Vandaag dan het rondje vanaf Watchwater reservoir richting Lauder het rondje! Het is een stukje van de lange afstand route, de Southern Upland Way. Dat is een 341 km lange route die dwars door schotland loopt van west naar oost, vanaf de Atlantic Ocean naar de North Sea. De start is bij Portpatrick (west) en loopt naar Cockburnspath in het oosten. De volgende run zal vanaf Cockburnspath richting Abbey St Bathans gaan als me dat nog lukt qua weer en planning hier. Maar voor nu dus een klein stukje vanaf het reservoir richting Lauder. Dat is ongeveer een halve etappe, want de etappe van Lauder naar Longformacus is ongeveer 25 km.

De route naar de start is prachtig. We stoppen even in Longformacus om een foldertje uit het rek te pakken over de route. We gaan eerst nog een stukje verder met de auto.

klik voor groot

Als we het gebied in rijden, zien we wulpen met hun jongen. Geweldig gezicht en vreemd genoeg hebben we er geen enkele gezien toen we vorige week vogels gingen fotograferen in dit gebied. Mooi is het wel!



We parkeren bij de vissers hut en S zet de fiets weer in elkaar en ik maak woef klaar voor de run. Ik vergat haar rugzakje met haar water, dus moeten we onderweg zorgen voor water voor haar (hetgeen ook prima lukt overigens).

klik voor groot



Al snel zijn we op pad, het begin even aan de riem vanwege alle schapen en de boerderij die we in de verte zien liggen, maar zodra we door het hek zijn laten we woeffie los.

klik voor groot



Als we linksaf de echte route op lopen rent woef ineens weg en zien we vervolgens wat veertjes door de lucht dwarrelen. Dat is dus niet de bedoeling, ze hoeft me niets te brengen maar ze moet even wennen aan de grouses die gewoon naast het pad zitten (waarschijnlijk met hun jongen). Ik had het te laat in de gaten (er gebeurde niks maar dit mag natuurlijk helemaal niet) en het eerste stukje moet ik dus even goed opletten en vaak 'nee nee' roepen, maar op nog een enkele grouse na, gedraagt ze zich keurig. Naar lammetjes of schapen kijkt ze natuurlijk helemaal niet.

We weten al dat de route zal stijgen naar 471 mtr hoogte, waar ook twee cairns staan. Ik weet dus nu al dat het laatste stuk op de terugweg prachtig zal zijn met een dalende route en uitzicht op het Watchwater reservoir. Geweldig! Het klimmen valt niet eens tegen, maar is met de fiets wel er lastig zodra de rollende steentjes overgaan op grasland zonder lekker pad. Voor mij loopt het heerlijk, voor de fiets is het niet zo fijn. Maar het is super lekker weer met een zonnetje en ik wacht boven totdat S. er ook weer is.

klik voor groot






De cairns blijven mooi in beeld van grote afstand en vormen een goed doel om je op te richten. Het uitzicht is enorm, en eigenlijk kan je dat dus niet in een foto vatten. Geen enkele foto geeft eigenlijk het gevoel weer dat je hebt als je daar loopt of even stilstaat om te kijken naar alles om je heen. Totale stilte, helemaal niets.

klik voor groot







Uiteindelijk bereiken we de cairns en kijken even rond en genieten van het uitzicht. Helaas ook weer lelijke windmolens in de verte die toch echt hier wel een beetje het uitzicht verpesten. In Nederland kijken we nooit zo ver als hier, en ik vind het hier echt totaal misplaatst die enorme draaiende dingen. Ik zal volgende week door een windmolen park lopen als ik over de Herring Road weer een stuk doe door de Lammermuir Hills. Ik ben benieuwd hoe dat is en hoeveel herrie het maakt.

Nadat we even alles bekeken hebben, gaan we weer verder richting Lauder. We dalen een stukje en weten dus al dat het straks weer klimmen wordt. Ik til woeffie over een hek en gelukkig is er een diepe en schone plas waar ze even wat verkoeling zoekt en een slokje drinkt. Ook weer geregeld!

klik voor groot








Snel gaan we weer verder de eindeloze vlakte in. Het is en blijft bijzonder hier! Her en der liggen nog (diepe) plassen van de regenbuien van gisteren en eergisteren. Prima voor woef om even doorheen te waden om af te koelen en een slokje te nemen. Ik besluit op de terugweg gewoon erdoorheen te rennen.

klik voor groot










Het dalen gaat eigenlijk best lekker zo, het is niet een steile daling maar heel rustig en je merkt dat je gewoon dan heel makkelijk en licht loopt. Maar omdat ik toch mijn benen een beetje wil 'sparen' en een rustige hartslag wil houden, hou ik gewoon rustig mijn RWR ritme aan. Dit is tenslotte niet helemaal gesneden koek voor mij als laaglander en het is alleen maar voor de lol!

We lopen totdat we bijna van de kaart 'aflopen' op de navigatie. Helemaal geen probleem dat de kaart ophoudt want alles is bewegwijzerd en je kunt geen kant op. Maar we hadden van te voren uitgerekend hoe ver we ongeveer zouden komen, dus we besluiten maar terug te lopen. Het valt met die fiets hier ook niet echt mee, en ik vind het maar knap dat S. zo voort kan ploeteren en op de heuvels gaat het prima!

Dat betekent dus weer gestaag klimmen, waar het dalen net zo heerlijk liep! Het is inmiddels ook best warm geworden.

klik voor groot






De cairns vormen weer een mooi doel in de verte om naartoe te lopen!

klik voor groot



Als we weer bij het hekje komen waar ik woef even overheen moet tillen, blijk ik totaal geen kracht in mijn armen te hebben om haar eroverheen te zetten en om te voorkomen dat ik haar zo op de uitstekende punten van het hout laat kletteren doe ik een stapje naar achteren en rolt ze via mijn benen op haar rug op de grond. Ze spartelt overeind en kijkt verbaasd. Ik aai haar en zeg dat dat niet zo bedoeld was, en til haar over een ander stukje. Als ze aan de andere kant staat doet ze alweer gek en rent een rondje. Niks aan de hand dus. Stom van me, maar die houten punten waren loeischerp en echt niet geschikt om een hondje op te spietsen. We lopen lekker door en hebben na de cairns inderdaad vanaf grote hoogte het reservoir weer in beeld om naartoe te lopen. Dit is eigenlijk de richting die wandelaars ook nemen, en dat is werkelijk prachtig. Een rustigere klim naar de cairns en vanaf daar gestaag dalen! Prima dus en ook wij hebben nu een lekker stukje voor de boeg ook al is het heel erg opletten waar je je voeten neerzet in het soms zompige gras. Het lijkt me op de fiets best eng.

klik voor groot




Uiteindelijk komen we weer bij de weg met de rollende stenen uit en daar loopt een heerlijk fris stroompje. Woef neemt nog een lekker bad en drinkt nog wat voordat we het allerlaatste stukje teruglopen naar de auto. Wat een geweldig mooie tocht! Het laatste stukje naar beneden over de rollende stenen naar beneden valt me niet mee en ik snap helemaal niet dat ik daar tegenop kon lopen eerlijk gezegd. Op de video is ook te zien dat het daar wel even bikkelen was.

klik voor groot



Op de foto's is lang niet goed te zien hoe mooi het is en hoe weids en het gevoel is niet makkelijk te beschrijven of te vangen. Normaal loop ik natuurlijk helemaal alleen en dat is ook weer anders dan wanneer je samen bent. Dit trekt natuurlijk enorm, en ik ga dus zeker de andere stukken van de routes nog proberen te lopen als het weer het toelaat. Het was nu prachtig weer, met weinig wind en een heerlijk zonnetje. Op naar de volgende avonturen dan maar weer. Dat zal vanaf nu weer in mijn eentje met mijn running mate zijn.

De video:



Gegevens:

* 22 km
* 18 graden





juni 66 km - 2014 totaal 1.247 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 380 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 495 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(23:10) Max [1 reactie]

Donderdag 5 Juni 2014

05.06.2014 - stenton - 12 km

Vandaag hebben we alsnog het rondje gedaan waarvoor we een paar dagen geleden op pad waren gegaan maar niet hebben afgemaakt vanwege de lekke band van de fiets. Het weer knapte ineens lekker op, dus het was prima om te lopen hoewel we pas na 19 uur vertrokken. Voor vandaag liep ik weer eens met de Inov-8 om te kijken hoe dat loopt. Dat is alweer een tijdje geleden en ik zoek naar iets wat lekker draagt als het wat warmer is. Vanmorgen ontdekte ik dat ik de zwaardere s-lab 12 heb (de advanced skin en niet de hydro die veel lichter is) en nu begrijp ik ook waarom mensen wel met de 's-lab 12' de marathon lopen. Er zit nogal wat verschil tussen beide modellen, de hydro is veel lichter dan die van mij. Ik keek al eens met een schuin oog naar de Ultraspire Alpha (207 gr) maar misschien komt de S-lab hydro 5 dan ook wel in aanmerking als lichtere rugzak maar wel met een bereikbare achterzak (230 gr). Nog even over nadenken dus en dat was de reden waarom ik weer eens met de (meegesleepte) Inov-8 wilde lopen.

klik voor groot

Omdat we de route vanaf Stenton richting Presmennan wood nu al enkele keren gelopen hebben, besloten we de route om te keren. Het was even puzzelen met de Teasi maar op een gegeven moment was de route toch omgedraaid en opgepikt en konden we verder lopen. Eerst over de weg met de 14% stijging die we de vorige keer lekker konden afdalen (hoewel aan het begin van de route natuurlijk alleen maar geklommen was), en ergens rechtsaf het bos in. Daar stond een bordje dat dat eigenlijk niet kon maar dat leek ons alleen te gelden voor auto's en vol goede moed sloegen we het bos in. Daar ontdekten we al snel het effect van twee dagen regen.

klik voor groot








Modder en dan van die lekkere rode klei/modder. Niet zo lekker dus maar moedig ploeterden we voort. Uiteindelijk kwamen we bij de 'tower'. Dat was dus helemaal niks was gewoon woonhuis geworden en je zag niets, so much voor een run met een doel. Nee dus. Maar goed, we waren halverwege dus moesten we maar even voort door het bos. Een bruggetje, gras en modder en een watertje. Het was wel aardig maar eigenlijk niet alle fuss waard van een hele vieze fiets, vieze kleding etc. Bovendien loopt het ook niet echt lekker op glibberige modder.

Maar aan alles komt een einde en uiteindelijk kwamen we weer op de weg uit en konden we weer een beetje normaal doorhobbelen terug richting Stenton.

klik voor groot












Aan het einde hebben we woef nog even door een hoog veld laten rennen om haar buikie en pootjes schoon te krijgen en dat lukte prima. Alleen de fiets was zo vies en rood, dat S. besloot om naar huis te fietsen in plaats van de fiets in de auto te proppen.

klik voor groot



Ik maakte dus op mijn gemak de hond schoon en droog en pakte haar lekker in haar dekje voor de terugweg, terwijl S wegfietste. Het begin ging lekker bergafwaarts dus toen ik hem halverwege passeerde, keek hij nog blij en fris. Maar toen ik verder reed richting Little Spott, wist ik al dat het vanaf daar wel omhoog zou lopen. En dat bleek ook wel, want toen S. thuis kwam, was hij iets minder blij en fris.

Maar we hebben weer een ronde achter de rug! Morgen naar de Lammermuir Hills voor een stukje van de Southern Upland way tussen Longformacus en Lauder. Ik ben benieuwd!

Gegevens:

* 12 km
* 17 graden



juni 44 km - 2014 totaal 1.225 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 380 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 473 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(22:20) Max [1 reactie]

Dinsdag 3 Juni 2014

03.06.2014 - spott - 10,5 km

Vandaag even een kort rondje zonder S. op de fiets. De fiets is bij de winkel voor een nieuwe band, die kunnen we morgen weer ophalen. Als het niet al te slecht weer is, gaan we morgen naar de Lammermuir Hills voor een stukje van de Southern Upland Way. Anders wordt het zaterdag want donderdag en vrijdag hebben we andere afspraken. Ik kon dus even aleen op pad. Het had flink geregend maar toen ik op pad ging was het zo goed als droog.

klik voor groot

Ik had wel mijn rugzak om, omdat ik de riem en mijn telefoon wilde meenemen. Dat bleek toch niet echt een goed idee, want een ege rugzak zwabbert een beetje en toen het zonnetje eenmaal ging schijnen was het natuurlijk veel te warm allemaal. Maar het begin ging wel lekker. Even stijgen, daarna weer lekker dalen naar de Ford.

klik voor groot



Het is en blijft mooi, wat voor weer het ook is. Ik vond het hele zachte miezertje van het begin geen enkel probleem eigenlijk en toen het opklaarde was het wat mij betreft ook goed (alleen warm). Alleen die enge enorme muggen met die lange poten zijn wat minder geslaagd met dit weer. Ik blijk altijd weer een lekker hapje, maar inmiddels weet ik dat als je harder loopt, dat ze je minder steken. Dus.... doorlopen maar!

klik voor groot



Ik liep heerlijk op mijn gemakje, deels op hartslag. Ik loop nu vrij vaak hier, dus wel even opletten wat ik allemaal uitspook. En aangezien we nog een lange willen lopen op die Southern Upland Way helemaal even opletten. Gemiddelde was vandaag 133 en dat is met dit hoogteprofiel dus helemaal niet verkeerd. Maximale hartslag daarbij was 145 (bij klimmen).

Woeffie vond het prachtig en helaas was het rondje na ruim 10 km alweer voorbij. Op naar de volgende runs.

klik voor groot



Gegevens:

* 11 km
* 13 graden
* HR average 133 max 145
* pace 7 min/km



juni 32 km - 2014 totaal 1.213 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 368 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 473 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(21:52) Max [1 reactie]

Maandag 2 Juni 2014

02.06.2014 - stenton - 10 km

Vandaag hadden we een leuk rondje uitgezet van een kleine 13 km. Deels over de weg, deels een verrassingsronde naar een kasteel ergens in de natuur. Nou ja, ruïne dan wel te verstaan maar wel een run met een doel dus. We zouden een klein stukje hetzelfde lopen als gisteren en een mooie ronde maken op deze manier.

Woef was er al snel klaar voor en stond al helemaal happy met haar rugzakje bij de auto. Lekker trainen met het dragen van de rugzak voor de komende langere runs. Ideaal.

We reden naar Stenton en in plaats van parkeren bij Presmennan Wood zoals gisteren, bleven we in Stenton omdat er een parkeerplekje vrij was. Makkelijker, want de route naar het bos is ontzettend slecht, dus als we dat kunnen voorkomen met onze banden, is dat mooi meegenomen en deze weg zouden we toch lopen. Meteen na vertrek ontdekken we dat de zon toch best flink schijnt dus gaan we even terug naar de auto om ons in te smeren met zonnebrand. Maar daarna konden we dan toch eindelijk op pad.

klik voor groot

Eerst even klimmen en ik moet bekennen dat me dat weer niet meeviel maar ik bleef wel braaf doorlopen. Door en door gingen we.... Eigenlijk liep het best lekker en voor de grap zei ik na ruim 3 kilometer dat het een stuk sneller ging dan gisteren toen we eeuwen deden over de eerste paar kilometer (en uiteindelijk de route ingekort hebben).

klik voor groot




Ik had wel zin in het stukje door de natuur op de terugweg! Maar helaas..... na een kleine 5 kilometer (bijna op het verste punt) hoorden we het geluid allebei tegelijk... flap flap....lekke band!

klik voor groot



Pfff nou dat weer. Er zat dus niets anders op dan wandelend naar de auto te gaan. Eerst even goed op de kaart gekeken hoe we daar het snelste zouden komen. Teruglopen had weinig zin, we zouden door kunnen gaan en dan over de drukkere weg terug in plaats van de geplande route verder naar boven en door de natuur. S. wandelde dus met de fiets aan de hand die richting op, woef en ik gingen verder lopen en maakten een beetje tempo. Ik zou er dus eerder zijn en zou hem dan ophalen met de auto. Stiekum was ik wel benieuwd hoeveel afstand dat zou uitmaken, wandelen of lopen.

klik voor groot



Ik vond het maar een lastig stuk. Beetje dalen, beetje stijgen. Af en toe keek ik even op de kaart voor de zekerheid want ik ben een enorme oen en voordat ik er erg in heb loop ik nog verkeerd ook maar gelukkig ging het goed. Het kon ook niet missen maar toch... Mezelf kennende... Af en toe maakte ik toch snel nog even een foto onderweg want het was best mooi. Op een gegeven moment heb ik waf maar aangelijnd toen de weg begon te dalen.

klik voor groot



Ik wilde haar per se blijven zien zo met die weg hoewel er eigenlijk geen auto's reden (gelukkig). Ik zag op een gegeven moment een bordje 'Stenton' en dat was nog ruim een mile weg...Dat was dus te overzien maar het viel me nog best tegen dat we nog zo ver van het dorp af waren eigenlijk. Dus liepen we maar door en door. Ik zweette me te pletter op mijn gezicht door die vervelende zonnecreme. Normaal smeer ik iets anders op, maar dat was ik dus vergeten en daarom deze uit nood. Jakkes.

Uiteindelijk kwamen we in Stenton aan en gebruikte ik de laatste paar honderd meter om tch nog even een soort cool down te doen, aangezien ik wel een beetje had doorgelopen. Ik deed woef in de auto en keerde om om S. op te halen. Dat verraste me toch nog, want ik moest best een stuk terugrijden voordat ik hem zag lopen. Eind goed al goed. Morgen de fiets even plakken en we kunnen weer op pad. Gelukkig gebeurde het niet in de complete rimboe op een afstand van 30 km ofzo. Maar geef mij de benenwagen maar, stuk betrouwbaarder dan al dat rubber.

klik voor groot



Op naar de volgende run dan maar weer.

video van de route

Gegevens:

* 10 km
* 17 graden



rondje in google earth openen

juni 21 km - 2014 totaal 1.202 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 357 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 473 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(19:16) Max [1 reactie]

Zondag 1 Juni 2014

01.06.2014 - lammermuir hills - 12 km

Vandaag voor het eerst met de fiets in de auto verder weg van het huisje op pad geweest. De fiets is niet groot en heel licht en aangezien het voorwiel eruit kan, was het heel makkelijk om de fiets in de auto te proppen. Terwijl S. daarmee bezig was kleedde ik me vast om. Woef is al klaar voor de trip, en heeft haar rugzak al om. Voor het eerst zal ze echt een run mee gaan lopen met gevulde rugzak. In 2011 droeg ze de rugzak al eerder (toen was ze een te zware hond") maar dat was toen geen succes. Ze had het heel erg warm en ik dacht dat het niks was voor haar op dat moment. Achteraf denk ik dat ze gewoon niet fit genoeg was. Bovendien was het eigenlijk ook nog niet zo nodig omdat we nog helemaal geen echte lange tochten maakten zoals de afgelopen periode in de UK. Ze kan lang zonder water (als vleeseter) en ze kreeg altijd water uit mijn rugzak. Afgelopen jaar heb ik een korte run gedaan met de zak zonder vulling en dat ging ook goed, maar de hele winter bleef de rugzak ongebruikt in de UK en dat is eigenlijk zonde, want als ze haar eigen water draagt, hebben we nooit te weinig bij ons. Maar nu dus gewoon met water en bakje erin op pad. Het kon haar werkelijk niets schelen dus dat lijkt geregeld. We vormden dus een mooi trio, S. op de fiets, ik met een rugzak en woef met een rugzak.

klik voor groot

We hadden voor vandaag een mooie route gevonden vanaf Presmennan Wood naar het zuiden naar Whiteadder Reservoir. Dat zou ongeveer 20 km zijn en vol goede moed en zin gingen we op pad. Vanaf het bos eerst weer terug naar de weg en een stukje over de weg. Bij de splitsing waar een grote kudde koeien geinteresseerd keek naar mijn rennende rugzakje op pootjes sloegen we rechtsaf en vanaf daar gingen we klimmen. Toen ik eens op mijn navigatie keek, zag ik dat we moesten klimmen tot 361 meter. Oeps. Niet te doen met de fiets en ik vond het ook knap lastig. Verder en verder gingen we en mooi was het wel! Bij een huisje in the middle of nowhere kwamen mensen met een hondje die het hek voor ons open hielden. Zonder te kijken volgden we het pad en sloegen rechtsaf. Daar kwamen we nog een fietser tegen die stopte en over de hond sprak en de rugzak. Ook kwam het gesprek op voer voor onderweg en vertelde ik de man dat je met K9 natural een heel eind komt qua gewicht (160 gram per dag gevriesdroogd vlees dus lekker licht). Dat was een nieuwtje voor de man. Daarna liepen we snel verder maar de navigatie was al een tijdje aan het piepen. Toen ik keek, zag ik dat we van de route af waren. Ik pakte de andere kaart erbij en zag dat we inderdaad bij het huisje een andere weg hadden moeten nemen. We kijken op de kaart en kijken op de klok.

klik voor groot




Over dit kleine stukje hebben we eigenlijk wel erg lang gedaan en we besloten een andere route te nemen die korter zou zijn. De lange route die naar 361 meter zou gaan klimmen, moet ik dan maar alleen doen want met de fiets gaat dat niet. Ik zette de navigatie uit en al snel hobbelen we weer verder. Redelijk vlak en onzettend mooi want al snel komen we bij een reservoir uit met prachtig uitzicht. Genieten!!

klik voor groot



klik voor groot



Na het reservoir gaan we een bos in en dat is erg mooi, ware het niet dat we ineens bij een modderige bende uitkwamen waar duidelijk niemand had gelopen. We besluiten het er maar op te wagen en komen uiteindelijk door het bos uit. Ik ietsje eerder dan S. op de fiets maar we komen er wel uit. Het uitzicht is adembenemend. Erg fraai met uitzicht op de zee en heel weids. We genieten even (lees: komen even op adem) en maken wat foto's. Ik kijk op de kaart en zie dat we door een weiland moeten waar veel schapen en lammetjes staan. Gelukkig is waf keurig opgevoed en ze blijft dus gewoon aan de knie verder hobbelen.

klik voor groot




Gauw lopen we naar de andere kant van het veld en... daar is nergens een doorgang naar het volgende pad, hoewel dat wel op de kaart aangegeven staat. We lopen heen en weer over het veld, op zoek naar een pad of doorgang maar vinden niets. Ik loop even verder en kijk of aan de andere kant wel een hek is. Ik zie wel een hek maar dat lijkt niet open te kunnen. We kijken weer eens naar de andere kant en ik moet lachen, want het is me al vaker overkomen hier in dit deel van Schotland dat je ineens niet verder kunt. Zo stond ik eens met mijn voeten in het water te turen naar een niet bestaand pad (of wel een pad maar met hekken ervoor) en liep ik eens helemaal blij naar de weg om.. uit te komen bij een prachtig hekwerk met een groot slot. Maar uiteindelijk zien we dat het hek toch open kan en wagen we de gok. Het ziet er niet hoopvol uit. Hoge varens en brandnetels.

klik voor groot



Als we verder lopen, is er ook helemaal geen pad meer en we besluiten terug te keren en de weg te volgen tot de boerderij en daar de weg weer op te gaan. Dat gaat verder eigenlijk goed ook al moeten we nog even voor een dubbel hek met enorme modder ervoor.

Op de weg kijken we even op de kaart en we besluiten nog een extra rondje te maken. Geen idee hoe dat verder loopt, maar het is een prima weg. Zo zou je eigenlijk alle wegen willen hebben voor een bike/run. Verhard maar bijna ongeschikt voor auto's en dus helemaal rustig. Het loopt weer lekker op en neer allemaal maar het is erg mooi.

klik voor groot



Uiteindelijk slaan we rechtsaf en lopen via een boerderij weer de natuur in en steken een ford over. Toch nog natte voeten!

klik voor groot



Vanaf daar slaan we weer rechtsaf en met een venijnig klimmetje dat ik voor de grap gewoon op klauter zijn we weer terug bij de start. Ik kijk om en zie S. nog nergens dus ik moet even wachten. Na een poosje ziet woef hem als eerste en kwispelt blij. Daar komt hij! Moe en euh chagrijnig maar we zijn er!

klik voor groot



Jammer genoeg wil S. niet meer een rondje door Presmennan Wood doen dus zit het er weer op. Het was een kort maar krachtig avontuur!

Als we naar huis terugrijden ligt woeffie heerlijk te slapen met haar koppie op de fiets!

klik voor groot



video van de route

Gegevens:

* 12 km
* 16 graden





rondje in google earth openen

juni 12 km - 2014 totaal 1.193 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 347 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 473 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(23:15) Max [1 reactie]

Vrijdag 30 Mei 2014

30.05.2014 - spott - 10 km

Vandaag weer een lekker rondje gelopen. Deze ronde liep ik al eens eerder en dat maakt het wel makkelijker omdat je niet hoeft te zoeken. Het leek me een leuke ronde voor S op de fiets omdat het naar Doon Hill monument gaat, waar je anders niet zo makkelijk komt. Het stelt geen bal voor maar wel leuk om eens te zien. Vorig jaar heb ik me rot gezocht om de weg terug te vinden, nu wist ik natuurlijk gewoon.

Het begin is een klim van ruim 80 meter over nog geen 600 meter lengte. Dat is best wel even klimmen en met de fiets vanuit nul is dat dus niet te doen.

klik voor groot

Maar al snel waren we dan toch op pad en konden we weer even normaal lopen (en fietsen). Het uitzicht was geweldig zo bovenop, maar ik mis echt de gele velden die vorig jaar voor spectaculaire beelden zorgden. Volgend jaar dan waarschijnlijk weer.

klik voor groot



Ik wist dat we de weg even moesten volgen en uiteindelijk links af zouden slaan en off road verder zouden moeten. Aan de foto's van vorig jaar te zien, zou dat met de fiets ook goed te doen zijn en dat klopte gelukkig wel.

klik voor groot







Het pad liep heerlijk en met fladderende armpjes ploegde ik verder over het pad. Voor S was het gelukkig ook allemaal goed te doen over het off road pad. Hier kom je wandelend niet zo snel dus het was erg leuk om nou eens te kunnen laten zien waar ik allemaal kom met de benenwagen!

klik voor groot




Uiteindelijk konden we linksaf slaan richting Doon Hill. Dat is een beetje vervelend pad omhoog, dus wandelde ik met hem mee naar boven. Op de terugweg moeten we weer zo'n soort pad doen en dat is iets beter beloopbaar.

Eigenlijk stelt Doon Hill monument niets voor. Het zijn alleen de contouren van de gebouwen die er hebben gestaan. Verder is er niks te zien. Je moet op de foto wel erg goed kijken, wil je kunnen zien waar het eigenlijk om gaat. Ik herinner me nog dat ik hier vorig jaar beteuterd stond te kijken. Het was toen geen mooi weer, en ik wist daarna ook niet hoe ik weer terug op het pad moest komen en tilde woef overal overheen zonder resultaat. Vandaag wist ik gelukkig wel hoe we weer terug moesten dus dat was geen probleem en al snel rende ik weer naar beneden op weg naar het huisje.

klik voor groot






Ik vind dat lopen over paden erg leuk en veel leuker dan over de weg. Het gaat me ook redelijk goed af. Misschien slof je wel minder dan over de weg waardoor je een hele andere loophouding hebt, ik heb geen idee. Maar ik tufte lekker omhoog over het grassige stukje.

klik voor groot





Uiteindelijk kwamen we weer uit op de splitsing waar we gisteren ook waren en kozen we toch voor het graspad (zoals de route ook liep) waar S gisteren nog zo liep te schelden. Maar naar beneden zou wel lukken!

Ik vond het erg lastig lopen naar beneden omdat het gras heel hoog stond en je moet opletten dat je niet op stenen trapt. Als je de stenen gewoon ziet, dan is er niks aan de hand natuurlijk maar zo onzichtbaar is het best link. Maar wel leuk en al snel waren we weer beneden en begon ik aan de cool down. Woeffie vond het prachtig.

klik voor groot



Op naar de volgende run. Morgen waarschijnlijk niet, omdat we naar de farne islands gaan om vogels te fotograferen. Zondag dan maar weer en daarmee heb ik dit jaar nog niet zo weinig gelopen als deze maand!

Gegevens:

* 10 km
* 17 graden



rondje in google earth openen

mei 204 km - 2014 totaal 1.181 km

rapa nui - 22 km
hoka bondi b - 335 km
hoka stinson tarmac - 460 km
hoka stinson trail - 473 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 256 km

(22:23) Max [1 reactie]