In vervolg op mijn eerdere reviews van de compressie tights dan ook de review van de 'winter tight' van CW-X. Ik draag in warmer weer de normale pro versie, maar voor de winter is de insulator erg fijn met de brush binnenzijde. Ik heb erg getwijfeld of ik een van de andere modellen zou proberen in de insulator versie (bijvoorbeeld de Stabilyx) maar koos uiteindelijk toch voor de Pro variant. En dat is een succes. Eigenlijk zijn beide modellen vergelijkbaar qua compressie en support.
uiterlijk en aantrekken De broek ziet er goed uit. Vreemd genoeg heeft deze variant wit gestikte naden waardoor de broek wat opvallender is dan de normale Pro variant, maar in de donkere dagen valt dat misschien wel meer op. Ik vind persoonlijk de gewone broek onopvallender en daardoor wat mooier. De 2XU en Sugoi zijn ook al zo opvallend met al die strepen en stiksels. De stof bestaat uit twee soorten, een dunnere en wat dikkere. De hele binnenzijde is van gebrushed materiaal en aangenaam zacht. De broek is in het totaal niet dikker dan de normale variant. Ook deze broek heeft aan de linker voorzijde een klein zakje voor een sleutel of eventueel MP3 spelertje en een lang gesloten koord om de broek aan te trekken.
hoe het zit en voelt De broek laat zich gemakkelijk positioneren en aantrekken. De CW-X valt zeker niet lang, net zoals bij de normale variant is deze broek aan de korte kant voor mijn 1.83 lengte (met lange benen). Het ziet er niet gek uit, maar het is op het randje. Zoals ik al eerder schreef is de 2XU veel langer en bovendien in een lengte maat verkrijgbaar. Ook bij deze broek is het net alsof het kruis net een ietsje te laag zit, hoewel de broek uiteindelijk prima zit en voelt als je even de tijd neemt om alles goed aan te trekken. Gehaast de broek aantrekken zal zeker resulteren in een zakkend kruis. De broek valt niet extreem hoog of laag, gewoon netjes in de taille en blijft ook zonder het touwtje aan te trekken goed zitten verder (mits goed aangetrokken). De broek zit nergens te strak en knelt nergens, ook niet in de knieholte of rond de enkels. Ook bij deze winter tight zie je alles onder de broek zitten. Ieder randje van hemd of slip is vreemd genoeg zichtbaar door de stof heen. De broek zit verder prima, en ook in een fikse regenbui blijft alles lekker aanvoelen.
werkt de broek Deze broek heeft dezelfde functie als de normale pro versie. De broek geeft prima compressie op zowel de kuit als het bovenbeen en geeft daarnaast nog eens steun. De tight heeft een speciaal 'web' die gerichte steun geeft aan de benen op specifieke gebieden, met name de hamstrings. Er zijn diverse modellen die allemaal een ander gebied ondersteunen.
levensduur Over de levensduur van deze broek kan ik nog weinig zeggen omdat ik de eerste runs er pas mee heb gedaan. De normale Pro voldoet prima qua levensduur en lijkt van de drie merken nog steeds kwalitatief het beste te zijn.
conclusie Een prima broek en warmer dan de normale Pro tight. Wel moet gezegd worden dat de normale Pro al redelijk dik is, maar deze broek met de brushed binnenzijde voelt heerlijk warm aan (zelfs in de regen) zonder te warm te worden. Ook in de (koude) wind is de broek erg aangenaam om te dragen.
De overige reviews en meer informatie over dit merk zijn links in het menu via de knop 'reviews gear & gadgets' te bekijken.
Vandaag regende het weer pijpenstelen. Tot nu toe hebben we 1 droge gehad en die dag hebben we herten gezocht in een Glen een uurtje rijden hier vandaan. Onderstaand een van de foto's die ik daar maakte.
foto gemaakt op de enige droge dag
Helaas is het dus geen optimaal loopweer maar omdat Ztje toch lekker wil rennen en uitgelaten moet worden, besloot ik voor vandaag dan maar weer het mini rondje door Barcaldine Forest te lopen en te kijken of ik nog sneller kon dan de vorige keer. En dat lukte prima. De ondergrond is nog steeds niet echt fijn om op te lopen vanwege de stenen die overal omhoog steken, maar het ging prima (op mijn nieuwe schoenen weer). Zo af en toe een temporondje is dus ook best lekker. Helaas blijft de teller voor 2011 dus steken rond de 2.006 km. Maar ik hou hoop dat ik in januari alsnog mijn lange rondje door de Glen kan lopen. Als de wind ietsje gaat liggen is het wel te doen denk ik. Afwachten maar.
december totaal 139 km - 2011 totaal 2.006 km trailshoes 553 km (afvoeren) trailshoes 13 69 km trailshoes 14 12 km kayano 15 760 km (afvoeren) kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Het is vandaag werkelijk noodweer. Vanmorgen stormde het dak bijna van het huisje en kletterde de regen tegen de ramen. Golven met witte koppen stonden op het Loch, zoals we het nog niet eerder gezien hebben. Terwijl ik dit tik, is er weer stroom, maar net nadat ik thuisgekomen was van de run sloeg alles uit nadat de stroom eerst zielig wat geknipperd had. Daar zaten we dan met onze kaarsjes. Ik at uit voorzorg maar vast het ijs op uit de diepvries (grapje). Verder had ik al bedacht dat het redelijk snel koud zou worden in de slaapkamer maar dat het verder wel mee zou vallen allemaal. Maar het viel dus mee, na een klein uurtje ging de stroom weer aan en deed alles het weer.
Ondanks het weer ben ik een klein stukje gaan lopen toen het een beetje droog was/leek. Vanwege het weer toch maar weer een bosrondje gedaan. Barcaldine Forest ligt 1.5 mile ten zuiden van Barcaldine op de weg naar Bonawe waar ik eerder ook al liep. Toen ik parkeerde met de auto bleek het toch te regenen maar ik had toch mijn lekkere nieuwe trailschoenen aangetrokken. Ik was dus erg benieuwd hoe dat zou lopen. Omdat de paden heel breed zijn en de bomen vrij ver weg staan van het pad, leek het me niet gevaarlijk om daar te gaan lopen. Al snel was ik met mijn runningmate dus op pad. Garmin netjes ingepakt en verstopt onder mijn regenjackje. Capuchon op met petje eronder. Mij kon niets gebeuren.
foto gemaakt van de start van de route bij het wegrijden
Al snel zag Ztje een hertje rennen en zette de achtervolging in. Omdat ze nog steeds op de schoentjes meerent, mocht dat ook alweer niet. Stakker. Maar ze kwam braaf terug en sukkelde weer met mij mee. Ik zie nu in de beschrijving van de omgeving daar dat ik een kilometertje had kunnen lopen richting standing stones at Achacha (field of the steep path). Leuk voor een volgende keer misschien, maar zo in de regen ga ik natuurlijk nergens afslaan, maar blijf ik braaf de bordjes van de mountainbike route volgen. Het volgende deel van de route volgt het pad van de Coffin Route (vroeger gebruikt om lijkkisten over de heuvel naar de Achnaba - field of the cows - te dragen). Gezelllig. Ik lees verder dat het bekendste graf daar van James of the Glen is. Hij werd verhangen in 1753 na een of andere moordpartij in Appin, een dorpje hier vlakbij. Gezellig. Deze keer heb ik niet het extra lusje gedaan zoals ik een paar dagen geleden deed, maar ben ik teruggerend naar de parkeerplaats. Ik heb deze keer bewust een kort rondje gedaan vanwege het rare weer en geprobeerd wat sneller te lopen. Dat lukte prima, want de schoenen liepen zalig. Echt een heel verschil met de zware schoendozen die weliswaar waterdicht zijn maar een stuk minder lekker lopen. De nieuwe trailschoenen lijken dus een succes.
Op de terugweg bleek er ineens een boom over de weg te liggen aan mijn kant van de weg. Daar moest ik dus even omheen en ik was blij dat ik goed oplette. Het waaide nog harder dan toen ik vertrok en ik was verbaasd dat ik daar in het bos weinig van gemerkt had. Het waaide wel heel erg hard, maar niet echt bijzonder of verontrustend maar toen ik naar huis reed, was ik blij dat ik thuis was. Ik kijk dus erg uit naar iets beter weer.
Met dit korte rondje ben ik dit jaar (net) over de 2.000 km gegaan. Ik heb hier gelukkig nog wat meer dagen, want ik hoop nog steeds dat ik een lange run door de Glen kan gaan maken. Maar met dit weer heb je daar echt niets te zoeken. De bosrondjes zijn dan op zich prima, want door de ondergrond met de stenen is het ook niet erg nat en dus prima beloopbaar. Zal mij benieuwen wat moedertje natuur nog meer in petto heeft.
december totaal 133 km - 2011 totaal 2.000 km trailshoes 553 km (afvoeren) trailshoes 13 69 km trailshoes 14 6 km kayano 15 760 km (afvoeren) kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Vandaag nog een ultrakort rondje gedaan. Deze route gaat in noord westelijke richting naar de Eas Nam Mearlach (robby's waterfall) door native woodland en komt daarna uit in het dorpje Fearnoch. Dat dorpje bestaat uit twaalf huisjes midden in het bos. Een echte weg is er niet, maar het is erg leuk om te zien en doorheen te dieselen. Fearnoch Forest ligt tussen Taynuilt en Connel en is gemakkelijk te vinden. Ik wandelde er al eens met de hond maar liep er vorig jaar nog niet. Vandaar dat het leuk leek om hier een mountainbike route te lopen.
Na het parkeren eerst even gekeken op de borden en gekeken welke bordjes van de mountainbike route ik zou moeten volgen. Daarna liep ik over een smal bruggetje over de River Lauchragan. Het was allemaal redelijk te lopen qua ondergrond en het was droog. Ik vind de grote losse stenen nog steeds niet gemakkelijk beloopbaar, omdat ik gemakkelijk mijn enkel verzwik.
Klik voor groot en gallery
Helaas had ik weer niet gekozen voor mijn lekkere nieuwe schoenen maar voor mijn enorme schoendozen, omdat het leek te gaan regenen. Maar het bleef de hele weg droog, dus het was achteraf erg jammer dat ik weer niet met mijn nieuwe schoenen liep. Zeker omdat ik ook nog eens een blaar liep op die rottige ondergrond waar je zo lekker heen en weer schuift in de schoenen. Om nog even verder te zeuren was ik ook nog eens te warm gekleed, aangezien het maar liefst 13 graden was en liep ik deze route dus een beetje tegen mezelf, vooral ook omdat de route zo ontzettend op en neer ging en zelfs op de stukjes waar de weg dalend verliep nog kleine klimmetjes waren. Stom genoeg heb je dat op een gegeven moment wel gezien.
Klik voor groot en gallery
Beessie vond het allemaal prachtig. Op een gegeven moment rook ze iets. Ik zag aan haar lichaamshouding dat ze ergens op af wilde en voordat ik pap gezegd had vloog ze ervandoor. Haar rechterschoentje vloog met een grote boog door de lucht en het volgende moment was ze al meters verder. Omdat ze nu een schoentje kwijt was, en ik geen zin had om dingen te moeten gaan zoeken, zocht ik in allerijl naar mijn fluitje dat ergens onder mijn kleding verstopt zat. Gelukkig had S. bij vertrek nog gezegd dat ik dat misschien mee moest nemen. Op mijn noodfluit met het commando 'hier' kwam ze weer als een speer naar me toe gehold. Helemaal blij, tong uit haar bekkie. Gelukkig had ze de sokjes en het andere schoentje nog aan. Dat betekende dus weer even een stopje om alles aan te trekken en al gauw liepen we weer verder.
Op een gegeven moment kwam ik bij een punt waar je mooi uitzicht hebt over Ben Cruachan. Dat zal met mooi weer erg mooi zijn denk ik. Toch maar weer even een foto gemaakt en weer verder gesukkeld.
Klik voor groot en gallery
Op een gegeven moment lag er ook nog een boom over de weg waar ik omheen moest klauteren maar uiteindelijk kwam ik ongeschonden maar moe weer bij de auto uit. Het is en blijft erg mooi hier. Het is ontzettend jammer dat het geen helder weer is, want die mooie vergezichten mis ik nu een beetje. Maar het is niet anders. Vandaag toch weer in droog weer gelopen.
Klik voor groot en gallery
Omdat het tweede herstdag is (Boxing Day heet dat hier), was het ineens erg druk geworden met wandelaars die kennelijk gisteren de deur niet uitgekomen zijn met het noodweer. Ik besloot dus maar niet meer de route te verlengen met een van de korte wandelroutes en terug te gaan naar de cottage. Voor vandaag was het wel even voldoende met die klimmetjes. Op naar de volgende run. Ik ga eens kijken naar een route die over wat vlakkere weg loopt. Voor de afwisseling is dat ook wel weer even leuk. Vorig jaar liep ik hier wel erg veel kilometertjes zag :-) al (110 in de periode tot en met 2 januari maar met prachtig mooi helder en koud weer). Ik heb er nu pas 65 km opzitten, maar de lange route die ik nog wil gaan doen zit er nog niet tussen natuurlijk. Niet belangrijk maar het viel me ineens op toen ik de routes aan het vergelijken was. Eerst maar eens een route verzinnen voor de volgende keer. En dan probeer ik toch echt de nieuwe schoenen eens (hoop ik).
december totaal 128 km - 2011 totaal 1.995 km trailshoes 553 km (afvoeren) trailshoes II 69 km kayano 15 760 km (afvoeren) kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Vandaag een hele sombere en erg natte kerstmis. Vorig jaar was het fantastisch weer hier. Sneeuw en een strakblauwe lucht na regen in de ochtend. Ik liep toen een rondje door de Glen op de Yaktrax. Dit jaar was dat niet nodig, want het regende werkelijk pijpenstelen en het stormde ook nog eens. Omdat mijn runningmate hoognodig toe was aan een rondje rennen na een week rust voor haar pootje, besloot ik dan toch maar mijn renkleding aan te trekken voor een rondje stormey weather. En dat was het! Ik koos voor Barcaldine Forrest, waar ik vorig jaar op 1 januari liep. Hier wandelde ik gisteren al een kort blokje en de paden waren daar redelijk begaanbaar ondanks de regen. Wel grote stenen die her en der glad zouden zijn, dus het blijft oppassen geblazen.
Het bos is mooi met een breed pad erdoorheen. De route is dus niet zozeer afzien vanwege de ondergrond maar wel vanwege de steile stukjes die er tussen zitten. Gelukkig wist ik nog dat het hele laatste stuk lekker naar beneden zou gaan dus met wat beleid zou ik daar lekker kunnen rennen.
Toen ik aankwam stortregende het werkelijk. Maar ik had mijn wintertight aan (review volgt later, het is de insulator pro van cw-x uit de USA die heerlijk zit en prima compressie en support geeft), en een jack met capuchon over mijn petje. Vreemd genoeg merk je dan niet eens echt dat het zo keihard regent als je eenmaal bezig bent. Aan het begin van de route snel even met mijn oude telefoontje een kiekje gemaakt. De twee zwarte schoentjes aan de achtervoetjes van mijn runningmate zijn nog net te zien. Niet te zien zijn de gigantische plassen waar ik soms doorheen moest. Ik was dus blij dat ik niet mijn nieuwe trailschoenen had aangetrokken maar mijn waterdichte 13s.
Ik zag weinig van de omgeving door de harde regen en doordat er een soort mist hing tussen de bergen. Geen uitzicht dus om van te genieten. Maar het blijft toch wel erg mooi en indrukwekkend die natuur. Gisteren zagen we nog een hertje wegspringen, nu zag ik alleen wat vogeltjes die het weer trotseerden.
Uiteindelijk liep ik niet eens zo slecht op dit (zware) stuk. Het was een stuk korter dan vorig jaar, want ik deed nu alleen de mountainbike route van 9 km, maar dat was lang genoeg voor mijn renmaatje met haar pootje zo voor de eerste keer. Gelukkig zag alles er prima uit toen ik thuis kwam, dus we kunnen morgen of overmorgen weer een langer stuk samen doen. Op naar de volgende run. Ik denk dat ik dan ook dit jaar meteen over de 2.000 km heen schiet. Toch weer een stuk meer dan vorig jaar toen ik 1.500 km liep. Geen doel op zich maar wel leuk om bij te houden.
Gegevens:
* totale afstand 9 km * temp 11 graden
map volgt
december totaal 119 km - 2011 totaal 1.987 km trailshoes 553 km (afvoeren) trailshoes II 60 km kayano 15 760 km (afvoeren) kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Vandaag wilde ik bij Bonawe gaan lopen, en ging vol goede moed op pad. Eerst een stukje met de auto. Op en neer ging de wegen ik was blij dat ik niet over de weg zou gaan lopen. Ik moet voor Bonawe het hele stuk langs het meer rijden totdat je niet meer verder kunt. Daar is een afgraving waar je ook kunt lopen. Althans, dat dacht ik. Eerst even een foto maken.
Klik voor groot en gallery
Daarna richting de afgraving. Weer zonder runningmate. Het gaat beter met haar voetje, en vanmorgen kwamen de nieuwe schoentjes voor haar binnen. Terwijl ik aan het lopen was, wachtte S. in de cottage op mijn schoenen die ook vandaag binnen zouden moeten komen. Natuurlijk kwamen eerst de hondenschoentjes.... Het was fraai weer geworden na regen in de ochtend maar ik zag wel hele grijze wolken achter me. Ik startte met mijn loopje maar kwam er al snel achter dat ik daar dus niet kon lopen. De weg was veranderd in een glibberige enge massa en de weg bovenlangs zag er niet gezellig uit. Jammer maar helaas en omdat het ook keihard ging hagelen ineens, besloot ik om te keren. Omdat ik zeiknat was en ijskoud toen ik bij de auto terugkwam, besloot ik dan toch maar door te lopen over de weg langs het meer. Juist..... die op en neer gaande weg. Ik vind het onwijs zwaar maar het was toch erg mooi en nu heb ik met de drie runs langs het meer de hele route van de cottage tot het einde gelopen.
Morgen weer een rondje en dan lekker door het bos. Daar wandelden we al even kort met de hond om te kijken hoe het eruit zag en dat lijkt prima tr doen. Overigens kwamen de nieuwe schoenen toen ik thuis kwam, dus dat is lekker om te proberen morgen. Ze zitten heerlijk!
december totaal 110 km - 2011 totaal 1.978 km trailshoes 553 km trailshoes II 50 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Als het goed is wordt er morgen hier op de deur geklopt.....pakketje voor running max! Als echt nichtje van Imelda heb ik toch de schoenen besteld die ik zaterdag na aankomst in Newcastle heb gepast en zo lekker leken te zitten. Een rondje door een winkel rennen zegt niks, dus misschien is het een miskoop maar dat moeten we afwachten. Ik kocht de trabuco 14 maar helaas niet in de mooie gele variant uit Newcastlr maar een saaie donkere. Een trailschoen zoals de 13 waar ik veel op loop maar dan niet in de zware goretex variant. Ik ben erg benieuwd.
Vandaag een rondje zonder mijn running mate want ze heeft weer een kapot pootje. Geen idee of dat nu mijn schuld is, en dat het gekomen is door de eerste twee runs hier in schotland over de weg, of dat het pekel toch door de potenwax is gekomen en geirriteerd heeft. Maar vervelend is het. Erg ongezellig om zonder haar te lopen. Ik hoop dus van harte dat het beter gaat.
Ik koos voor de Glen deze keer, omdat het over die wildroosters niet echt lekker loopt met de hond, dus als ik dan toch zonder haar moet rennen, dan maar daar beginnen nu. Het was vandaag onwijs grijs en nat, maar tot mijn verrassing had ik geen spatje regen onderweg dus dat was heerlijk. Wat is het daar toch mooi en weids. Geen kip te zien, alleen wat koeien!
Klik voor groot en gallery
Dat zijn nou echt mijn lievelingskoeien, en ik was blij dat ze aan het einde van de run inderdaad te vinden waren. Het is zo'n mooie plek en dan met die beesten her en der in het landschap. Genieten!
Ik ben eerst met de auto een stukje de Glen ingereden zodat ik een 'heen en weertje kon doen' afhankelijk van het weer en de wind. Het kan namelijk zo ontzettend hard regenen dat je echt bijna van de weg af spoelt.
Na het parkeren eerst een stukje warm gelopen en alvast lekker om me heen gekeken naar de natuur en de vogels. Het was mistig maar droog en heerlijk stil. Ik kwam al snel op een kruising waar gewone koeien l te luieren. Daar linksaf geslagen. Ik wist al van vorig jaar dat de weg daar aardig zou gaan stijgen maar dat het uitzicht erg mooi zijn zijn. Met helder weer dan, want ik zag weinig op een glimp van het meer na. Daarna omgekeerd, terug naar de koeien die nu ineens verdwenen waren ergens de rimboe in en weer richting de auto. Bij de auto aangekomen een slokje gedronken en gezien dat ik pas 5 km erop had zitten. Dat zou dus verkeerd uitkomen, want ik wilde wel een lekker rondje maken en op deze manier zou ik weer ver van de auto moeten lopen. Dan maar weer verder dieselen, op weg richting de hooglanders, waarvan ik dus hoopte dat ze er zouden staan.
De trabucos voelden zwaar en lomp. Maar ik vertrok vanuit de cottage met regen en had gedacht dat ik in de gietregen zou lopen en dan zijn waterdichte schoenen lekkerder. Maar wat had ik een spijt. Ik dacht verlekkerd aan de trabuco 14 die ik zaterdag in newcastle had gepast. Die zaten als een soort sloffen, en waren veel lichter. Niet waterdicht maar wel fijnzittende schoenen.
De kilometers gleden langzaam onder mijn schoenen door. Ik liep langs snelstromende watertjes en probeerde te zien en te luisteren of ik een dipper zag of hoorde. Ik denk dat ik er eentje gehoord heb, maar ik zag niks jammer genoeg. Het water stroomde snel vanwege het ijs dat nu overal gesmolten is en de vele regen die gevallen is.
Net toen ik terug wilde gaan, stonden de koetjes in het landschap te lummelen tussen de schapen. Wat een prachtig gezicht, die enorme beesten met hun lange haar en grote ogen. Gevaarlijk zijn ze meestal niet hier. Omdat ik toch wilde omkeren, heb ik wat foto's gemaakt en even genoten. Daarna weer terug richting de auto.
De Glen liep weer meer op en neer qua hoogte dan ik me herinner. De terugweg ging een stuk vlotter en nu snapte ik ook waarom de weg naar de koetjes zo moeizaam voelde. Die stijging van de heenweg had ik niet echt gemerkt, maar nu op de terugweg wel. Lekker hoor een beetje dalen op de terugweg. Ideaal einde. Zo kwam er weer een einde aan mijn derde rondje hier in Schotland.
december totaal 100 km - 2011 totaal 1.968 km trailshoes 553 km trailshoes II 40 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racer 25 km salvation 118 km
Vandaag liep ik exact hetzelfde rondje als vorig jaar. Geparkeerd bij het kerkje waar ik gisteren ook langs liep en vanaf daar verder. Deze keer moest ik dus weer de helling op. Daarna lekker naar beneden en weer een stukje omhoog. De terugweg zou niet makkelijker worden omdat alles wat ik nu lekker omlaag liep op de heenweg, straks weer omhoog zou lopen. Rechts van me ligt Loch Etive. Op de heenweg zie ik de bergtoppen. Omdat het warmer is geworden en het flink geregend heeft, is de sneeuw bijna allemaal verdwenen. Her en der hangen mystieke mistflarden boven het water.
Ineens gaat het regenen, maar daar ben ik op voorbereid en ik trek mijn capuchon over mijn pet. Geen druppel deert me. Het ijs is ook van de weg, dus dat loopt een stuk fijner. Ik loop op goretex schoenen, dus alles blijft lekker droog. Ik geniet van de omgeving en het buiten zijn. Het is prachtig ondanks dat het somber en grijs is. Wat een verschil met vorig jaar. Toen was het kraakhelder, en minus 2 graden. Maar zo is het ook fijn. Ik kom aan het einde van het stukje dat ik wil doen en laat de hond even los zodat ze kan snuffelen en plassen. Ondertussen kijk ik verlangend naar de weg door de bergen waar ik vorig jaar ook liep. Een stijging van 150 meter in nog geen 2 km maar ik liep het! Dit jaar kies ik waarschijnlijk voor een route vanaf bonawe. Dat loopt ook geweldig mooi langs het water. Vorig jaar kon ik daar niet eens wandelen maar nu lijkt dat prima te gaan lukken.
Helaas van deze run geen foto vanwege de regen maar ik zal morgen nog even een kiekje maken en er bij plaatsen. Het zal morgen vast ook nog wel grijs zijn zoals vandaag...
December 85 km - 2011 totaal 1.953 km trailschoes 553 km trailshoes II 25 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racers 25 km salvation 118 km
Vandaag mijn eerste rondje hier in Schotland gelopen. Helaas werkt het internet voor geen meter. Ik krijg dus mijn loopje niet geladen naar de site maar daar vind ik vast nog wel wat op. Het was vandaag mooi weer. Het begon helder, zonnetje op de besneeuwde bergtoppen en geen wind. Er ligt wel ijs langs de weg en dat loopt wel wat eng. Goed oppassen dus. Ik heb liever sneeuw zoals vorig jaar. Voordat ik ging lopen heb ik eerst met de K5 geoefend. Dat ging al iets beter dan de eerste keer. Vanaf nu dus iedere dag eventjes proberen. Het is hier zo geweldig mooi en schoon, dat merk je meteen. Garmin vindt het hier niks want mijn loopje gaat door het water en start ergens anders. Ook was mijn maximum weer eens 34 km. Ik kan zo naar de Olympische spelen. Raar ding. Mijn cadans lag deze loop een stuk hoger dan vorig jaar toen ik bijna hetzelfde rondje liep. Mijn snelheid lijkt echter lager, voor zover ik dat kan zien tenminste.merkwaardig. Terugweg was wel sneller dan heenweg en dat is opvallend aangezien het dan omhoog loopt op sommige stukken. Aan het einde van de route begon het te sneeuwen maar dat is allemaal alweer weg.
Op naar de volgende run. Ik zal eens kijken of ik wel een fotootje kan plaatsen.
december 74 km - 2011 totaal 1.942 km trailschoes 553 km trailshoes II 14 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racers 25 km salvation 118 km
Vanwege tijdgebrek weer een baby rondje. Ik doe dat eigenlijk nooit, maar iets is beter dan niets zullen we maar zeggen en ik moest er toch even uit met de hond. Helaas liet Garmin het totaal afweten met een start na 4 km (kennelijk geen signaal) en drie laps met totaal verkeerde tijden. Zou het door de weersgesteldheid komen? Ik heb geen idee, maar ik begrijp uberhaupt niet waarom niet de footpod wordt gebruikt als dat als 'speed source' staat ingesteld. Was overigens vergeten dat ik vorige week tijdens het ultra korte rondje een soort fartlek had gedaan van versnellingen tussendoor. Nu was ik eigenlijk alleen aan het lopen en aan het bedenken wat ik nog allemaal moet doen.
Ik hoop dat er snel verbetering komt en dat ik straks in Schotland gemakkelijk over de 2.000 km grens loop met nog enkele dagen in december te gaan. Maar dat zal haast wel. Helaas niet met het geweldige mooie weer van vorig jaar waar ik lekker met sneeuw en heldere lucht kon lopen. Maar wie weet wordt het nog wat. De Yaktrax gaan in ieder geval mee voor de zekerheid.
Gegevens
* totaal 6,3 km * temp 6 oC
december 60 km - 2011 totaal 1.928 km trailschoes 544 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 347 km ds racers 25 km salvation 118 km
Daar zitten we dan tussen de gillende kinderen in de ballenbak. Ik heb een ontmoeting met Jan van 'train je longen'. Ik krijg uitleg over de Powerbreathe K5 en al snel zitten we met twee laptops tussen ons in en twee powerbreathe apparaatjes die eruit zien als een scheerapparaat. Niet lang daarna zitten we te puffen en te blazen in het apparaat. Geen idee of we erg opvallen daar tussen de etende mensen, maar dat kan me weinig schelen eigenlijk.
Ik ga dus beginnen met de training van de ademhalings spieren. Ik ben erg benieuwd of het in mijn geval werkelijk tot verbetering leidt van de ademhaling. Niet alleen voor het sporten, maar ook tijdens de normale dagelijkse activiteiten. Ik schreef al enkele keren eerder over mijn experimenten met ademhaling tijdens het lopen en het 'tellen' van de ademhaling. Hoeveel stappen inademen, en hoeveel stappen uitademen? Wanneer loopt het lekker? Krijg ik cadans en ademhaling met elkaar in evenwicht zodat een lekker ritme ontstaat? Tijdens de sportkeuring van enkele maanden geleden, bleek al hoe groot het effect was van een goede ademhaling. Via de oxycon test kreeg ik immers directe feedback en merkte ik dat je processen behoorlijk kunt sturen in het lichaam en hoe belangrijk ademhaling daarbij is.
Bram Bakker schreef al in zijn boek 'de verademing' over het belang van ademhaling en omdat ik dat zelf ook vanuit persoonlijke ervaring en professionele achtergrond ook weet en ervaren heb, weet ik wat een verschil een goede ademhaling kan maken. Tegen de achtergrond van mijn opvatting (en testcase) van het lichaam als maakbare machine, ben ik dus erg geinteresseerd in de mate van trainbaarheid van de ademhalingsspieren en het effect op inspannings(in)tolerantie.
Ik zal de komende periode periodiek schrijven over de voortgang en de 'training' van de ademhalingsspieren en zal ook wat achtergrond informatie geven over dit apparaatje en waarom ik juist voor deze versie heb gekozen van de Powerbreathe.
Vandaag de Bruggenloop in Rotterdam. Het is eigenlijk prima weer en de harde wind die de laatste dagen over het land woedde is gaan liggen. Er staat nog wel wat wind en helaas zal die wind pal tegen staan over de Brienenoord, maar het lijkt goed te doen. Echt koud is het ook niet, dus het wordt nog even puzzelen wat ik aan ga trekken.
Ik besluit voor het eerst met de koelband te lopen, om eens te kijken hoe dat aanvoelt. Later zal ik daar meer over schrijven. Ik ben erg moe van het trainen van de pup en het veelvuldig buiten staan met het beestje. De loop zal dus vooral een lekkere duurloop worden.
De start is pas rond 15.30 en we gaan toch met de auto, omdat parkeren bij het stadion redelijk makkelijk zou moeten zijn. Ik ben erg benieuwd hoe de loop zal zijn, want ik had eergisteren al gezien dat de borden om wegen af te sluiten al klaar stonden in de stad. Best grappig dus om gewoon over de weg te kunnen lopen!
Omdat alles van te voren is opgestuurd, hoeft er geen startnummer opgehaald te worden. Alleen kan je met een voucher een lampje ophalen en word je geacht dat om je arm te binden om een 'lint van lopers' te vormen door de start. Het lampje is snel opgehaald, maar ik besluit het geval niet om mijn arm te doen, want je zult net zien dat het ding gaat afzakken ofzo. Ik ben er wel blij mee, want in de UK is het echt donker en ik heb alleen rode lampjes en geen witte. Dat lampje gaat dus nog wel van pas komen.
Al snel zoek ik startvak C (als slak) en ontdek ik dat je daar helemaal niet meer in kunt, omdat ze vak D door hebben laten lopen. Er zit niets anders op dan aan te sluiten in vak D (nog langzamer) en te proberen een beetje verder naar voren te schuiven.
Na het startschot duurt het iets meer dan 4 minuten voordat ik over de startstreep ga. Het is een drukte van belang. De route buigt een beetje naar links over de eerste brug en daar blijkt het erg smal te zijn met een enge trambaan die wat dieper gelegen is in het midden. Ik kom er niet langs, ook al zie ik een man met een buggy keihard voorbij rennen. maar misschien springen mensen wel automatisch weg als iemand met een buggy aan komt racen. Echt prettig is het niet, want ook al ben ik langzaam, dit is wel erg traag en ik verlies tijd die simpelweg niet nodig is.
Al snel tikken de eerste kilometers weg. Ik ben verrast dat het zo makkelijk lijkt te gaan. Redelijk snel komt de eerste 5 km al in zicht. Even rekenen wat er op het bord staat en omrekenen naar netto tijd en het valt me niet tegen. Ik probeer te letten op ademhaling en ik oefen met mijn 2 stappen in en 4 stappen uit zoals ik bij de trainingen gedaan heb. Soms ga ik automatisch weer naar 2 stappen in en 2 stappen uit, maar als ik de cadans wat opschroef is 2 in en 4 uit toch lekkerder. Keerzijde van de snellere cadans is wel dat ik vermoeider raak zonder dat ik sneller ga. Dat heb ik bij de analyse van de loop goed kunnen zien. Daar zal ik dus komend jaar iets aan moeten gaan doen, want op deze manier loop ik op zich redelijk fijn, maar heb ik geen winst van de snellere cadans. Ruimte om te puzzelen en te oefenen dus.
Ik heb een klein flesje water in mijn jack zitten en loop de verzorgingsposten voorbij. Ik zit goed in mijn vocht en heb vanmorgen gewoon goed gegeten. Toch let ik op signalen van het lichaam. Juist omdat dit een trainingsloop is die ik ietsje sneller dan normaal doe (op deze afstand) kan ik goed kijken en voelen onderweg wat ik eigenlijk doe en hoe het voelt.
Iedere kilometer staat de afstand aangegeven en dat is prettig. Op een gegeven moment kijk ik links van me en zie ik een soort viaduct (dacht ik). Ik heb eigenlijk geen idee waar ik ben. Ik loop door en tot mijn verrassing loop ik ineens op de Brienenoordbrug. Dat was dus geen viaduct, maar de opgang naar de brug. Het valt me alleszins mee en ik tuf lekker door. Maar de brug is wel lang. En de weg blijft toch heel langzaam ietsje stijgen. Het gaat op zich nergens over, maar het is een lange.....saaie weg. Had ik nou toch maar een keer die brug 'genomen', dan had ik geweten hoe lang het was. Ik kan het niet zien, het lijkt nog zo ver! Het tempo zakt en ik reken uit dat ik de 3 minuten winst al een stukje kwijt ben doordat mijn kilometer tijd op de brug toch wel gezakt is. Wat gaat dat toch snel! Hier 15 seconden winst, daar 30 seconden verlies en zo verlies je ineens minuten/seconden die net zo goed waren opgebouwd. En dan ineens gaat de weg weer naar beneden. Het lijkt een heel stuk dus ik kan even vooruit en probeer dat ook.
Op 12 kilometer ruik ik het stadion al. Ik zie niets meer op mijn Garmin want het is te donker geworden. Maar dan ineens buigt de weg naar links en gaan we een woonwijk in. S. staat langs de weg en roept me toe dat ik er bijna ben. Maar ik ben er helemaal niet bijna! Dat dacht ik ook! Balen en hier gaat het mentale dus gewoon meespelen. De laatste drie kilometer gaan nog even met een lusje. Het wordt langzaam donkerder.
Op een gegeven moment hoor ik de muziek luider. Ik start de versnelling veel te laat, want ineens ben ik er inderdaad bijna. Ik ben fors teruggezakt in tempo, hoewel het aanvoelde alsof ik sneller liep. Toch vermoeidheid? Gebrek aan water? Ik weet het niet. Het allerlaatste stukje ren ik nog als een honde die ergens toch verborgen zit met 4.30 min/lm over de streep. Maar dat is voor de laatste 200 meter natuurlijk veel te laat en zet geen zoden meer aan de dijk. Jammer want ik had juist bij de trainingen geoefend met versnellen aan het einde na een duurloop. Maar het is al met al toch sneller dan de 7 heuvelenloop dus ik ben niet helemaal ontevreden. Er is nog volop ruimte voor training en verbeteringen en ik vond dit een leerzame run. Ik ben niet moe, heb nergens last van dus ik ben er blij mee.
Zo komt er een einde aan 2011 qua runs. Op naar 2012. Wie weet wat het komende jaar nog gaat brengen!
Vandaag een heel kort rondje maar even doorgelopen in een schema van versnellen en gewoon looptempo in de volgorde 2000-1000-500. Zondag de Bruggenloop als duurloop, want ik ben inmiddels veel te moe van de pup die hier in huis dartelt. Ik sta ongeveer de hele dag buiten in weer en wind en slaap te weinig.
Het loopje van vandaag ging wel goed. Het is heel lang geleden dat ik deze (korte) afstand liep, maar zo met versnellingen als fartlek ging het prima.
Gegevens
* totaal 6,2 km * temp 6 oC
december 39 km - 2011 totaal 1.907 km trailschoes 538 km kayano 15 760 km kayano 15 II 74 km ds trainer 332 km ds racers 25 km salvation 118 km
Vandaag stond er een keiharde wind, maar het was ineens wel droog en eigenlijk tamelijk zonnig. Aangezien Ztje toch even apart uitgelaten moest worden, heb ik maar mijn renkleding aangetrokken en ben op pad gegaan. Vanwege de wind werd het al automatisch een soort fartlek training en dat was eigenlijk wel leuk. Ik had van te voren geen idee hoe het zou gaan en of het een beetje wilde vandaag. Dan is het altijd extra grappig om te zien dat er gewoon een 10 km rondje gelopen is zonder enkel probleem met versnellingen en een prima tempo voor een loopje. Aan het einde nog wat 100-tjes op souplesse. Altijd weer goed voor de reactiviteit van de spieren (zou Klaas Lok zeggen). Ging prima. Komt vast van de nitraatrijke spinazie die ik had gegeten. Popeye werd immers niet sterk van het ijzer uit de spinazie maar van de nitraat. Jawel het nitraat dat zo in de belangstelling staat vanwege het bietensap! Bordje spinazie doet ook wonderen (grapje).
Gegevens
* totaal 10,2 km * temp 8 oC
december 32 km - 2011 totaal 1.901 km trailschoes 538 km kayano 15 760 km kayano 15 II 68 km ds trainer 332 km ds racers 25 km salvation 118 km
Vandaag een rustig rondje gedaan. Nergens op gelet, gewoon lekker door dieselen en een beetje van de natuur genieten. Tijdens dit loopje van vandaag liep ik wel regelmatig, en ook de hartslag en cadans waren behoorlijk stabiel.
Het was ineens koud, vanmiddag sloegen de hagelstenen nog in mijn gezicht toen ik voor de zoveelste keer met pup en moeder buiten stond. Nu dus voor de loop een ander jack aangetrokken en een shirt met lange mouwen maar dat was eigenlijk nog best warm, want tot op de laatste 5 minuten was het ineens lekker weer met iets dat op een zonnetje leek. Ik moet dus voor zondag rekening houden met de temperatuur en me niet te warm kleden. Inmiddels weet ik een stuk meer over thermoregulatie tijdens het lopen en daar zal ik binnenkort eens iets overschrijven.
Ik ben inmiddels bekaf door de pup. Ik heb geen idee of ik de Bruggenloop wel normaal uit kan lopen, maar dat zal ik zondag dan wel zien. De voorbereiding is echter wel erg slecht voor deze laatste loop van 2011. Pup vindt het hier echter erg leuk en zorgt wel dat ze lekker aan een slaapje komt. Spelen, eten en slapen worden lekker afgewisseld. Jammer dat de drie R-ren (rust, reinheid en regelmaat) voor mij niet zo erg duidelijk zijn deze dagen.
Gegevens
* totaal 11,5 km * temp 4 oC
december 22 km - 2011 totaal 1.891 km trailschoes 538 km kayano 15 760 km kayano 15 II 58 km ds trainer 332 km ds racers 25 km salvation 118 km
En dan is het ineens alweer december. De laatste maand van 2011. Precies 2 jaar geleden rondde ik Evy Start2Run af. Ik liep toen mijn eerste '30 minuten' rondjes. Nu heb ik twee HMs gelopen en ben ik nog volop aan het genieten. Dat is misschien wel het belangrijkste. Ik las een vraag op een forum over looptechniek naar aanleiding van een video die iemand van zichzelf had gezien. Ik schrik me ook rot als ik mezelf zie lopen op een video. Ik til mijn voeten niet op, buig nauwelijk mijn knie en doe weinig met mijn armen. Ik zit dan ook ademloos te kijken naar de DVDs met loopscholing die ik hier heb. Ik kijk geinteresseerd naar de plaatjes in het boek en kijk dan met verbazing naar mijn eigen 'looptechniek' ofwel het gebrek daaraan. Ik weet wel van pendel, heffing en zwaai maar die uitvoering is toch anders..... Aan de andere kant loop ik nu 2 jaar blessurevrij en ben ik van 1.500 km in 2010 naar 2.000 km in 2011 gegaan. Zonder blessure. Met verbetering van snelheid. Met behoud van plezier. Tsja wat is dan het belangrijkste. Ik zal nooit een hinde worden. Blessures liggen vooral op de loer bij snelheids trainingen. Dus wat zou het.... Ik vind ademhaling veel belangrijker misschien.
Daarmee heb ik vandaag dan ook volop weer geexperimenteerd. Twee stappen inademen en twee uitademen is te vlug, zelfs bij een (te) lage cadans van 160. Deze keer probeerde ik het met 2 stappen in en 4 stappen uit. De uitademing hoort immers al langer te zijn dan de inademing. Dat ging eigenlijk prima. Omwisselen van linker naar rechtervoet om te starten met 'tellen' lukte echter niet.
Ik zie in mijn analyses van het loopje van vandaag dat mijn cadans grappig genoeg bijna een rechte lijn is. Zonder dat ik daar op gelet heb. Kennelijk heb ik dus nu een 'eigen ritme' waar ik erg lang op door zou kunnen lopen met een eigen cadans. Voor de hartslag maakte het deze keer niets uit of ik op 2/2 ademde of op 2/4. Voor het gevoel ook niet echt hoewel ik stiller en rustiger was op 2/4.
Aan het einde van de loop heb ik nog 1.500 meter flink versneld zonder te kijken wat ik precies uitspookte. Ik zag naderhand dat mijn cadans hetzelfde bleef, maar de snelheid fors toenam. Grotere, krachtigere passen dus. Ik zag mezelf het laatste stukje wel in gedachten lopen. Ik was ineens voor mijn gevoel aan het 'hardlopen' en niet meer aan het 'sjokken' (pardon joggen bedoel ik natuurlijk). Ik tilde ineens mijn knie op, had iets dat op een pendel leek en zie... mijn armen zwaaiden ook netjes naar achteren waarbij de elleboog niet voorbij de romp kwam en ik ook niet aan het roeren was.
Ach wie weet wordt het nog wel eens wat. Misschien heb ik eind 2012 wel eindelijk een beetje techniek ingebouwd in mijn lekkere sjokken. Voorlopig heb ik nog zoveel alternatieve training dat ik al verrast ben dat ik uberhaupt nog vooruit kom. Wandelen, spelen, dweilen en trainen met een kleine ukkepuk. Het kind van mijn runningmate zorgt de hele dag voor afleiding en vooral voor beweging. Als ik naar de pup kijk, dan zie ik een en al techniek. Moeder en kind kunnen rennen als de beste. Nou ik nog!
Gegevens
* totaal 10,5 km
december 10 km - 2011 totaal 1.879 km trailschoes 538 km kayano 15 760 km kayano 15 II 46 km ds trainer 332 km ds racers 25 km salvation 118 km
