|  |
| |
[Archief]   Het weer: Foto's:  Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:  wie ben ik? Temperatuur: 
 waar liep ik?  runs |
25 Oktober 2013 Bericht: "25.10.2013 - scheveningen - 11 km"
25.10.2013 - scheveningen - 11 km     klik voor groot  Het lopen ging op zich ook prima, lekker door de duinen, door naar de strandopgang, lekker foto's maken van blije woef, lekker genieten. In de duinen moet woef aan de riem, maar op het strand mocht ze lekker los. Ik genoot van haar malle fratsen en sprongen. Grappig genoeg voelde ik me soms wel wat vreemd, en ik vroeg me af of ik nou zo raar bonkte op het zand of dat er iets anders was. En die ademhaling? Kwam dat nou door de wind? Niet teveel op letten, even stukje wandelen dan maar. Ik snapte het toch niet helemaal en er bekroop me een onrustig gevoel. Wat vreemd zeg, het voelde toch niet zo lekker. Maar in het kader van 'niet overal op letten en lekker genieten' liep ik door, wandelde ik een stukje, zette weer aan en rommelde wat verder. En toen .... lag ik bijna op het strand. Op het strand ging het dus bijna echt mis, ik was hondsberoerd en ongelukkig. Wat kan een mens zich ongelukkig voelen. Grappig genoeg dacht ik nog 'blij dat ik mijn ID kaartje bij me heb'. Toch gestopt natuurlijk en dan maar even mijn pols gevoeld. Ik hoefde niet eens te tellen want het was meteen duidelijk: totaal irregulair ritme. Huh? Het was zo erg, en ik was zo beroerd dat ik al had besloten om naar de SEH van Bronovo te gaan, om in ieder te laten vastleggen wat er nu aan de hand was. Het voelde als AF, zag me al geklapt worden. Maar toch.. ik snapte het niet. Zo voelde het eigenlijk ook niet. Klote. Was het de wind in combinatie met het zware zand? Lag het aan mij? Ik wandelde, ik hobbelde een stukje, voelde nog eens maar nee, daar was het nog of weer. Ik bleef op het strand om onder de mensen te blijven voor het geval dát. Grappig genoeg ga ik in dit soort situaties altijd in een soort afstandelijke mode. OK, wat heeft deze patient dan nu? Net alsof het niet meer om mij gaat. Ik was dus weliswaar doodongelukkig, maar niet in paniek. Dacht na wat dit kon zijn, en wat ik moest doen. Ondertussen kwam de pier van Scheveningen steeds dichterbij gelukkig. Uiteindelijk weer bij de duinen aangekomen, terug naar de auto. Ineen gaat een lampje branden. Eureka! Ik droeg de nieuwe Sony telefoon rechts in het voorzakje van de Nathan rugzak. Toegegeven: normaal wordt altijd al advies gegeven om een mobiel niet te dicht bij de pacemaker te dragen, maar eerlijk gezegd vind ik het allemaal onzin en heb ik nog nooit wat gemerkt. Maar met deze enorme telefoon, dekte ik toch mooi de hele pacemaker af. Zou de telefoon als magneet werken? Ik had veel foto's gemaakt, dus ook actief weer terug gestopt in mijn rugzak. Nog eens nadenken. Zou de pacemaker op VVI (dat betekent over 1 draad) zijn gaan werken, op een eigen vast ritme en dus door mijn eigen ritme heen? Zo voelde het misschien wel ja. Ik heb dat eenmaal eerder gehad, op de terugweg op de boot vanuit de UK toen de batterij ineens leeg bleek te zijn. Ook handig. Net daarvoor nog gecontroleerd! Maar toen lag ik lekker op bed en voelde het wel vervelend, maar nu met hardlopen kan je daar natuurlijk simpelweg niet op vooruit en voel je je echt heel beroerd. Ik was misselijk geworden en had hoofdpijn. Ik heb de foon uitgedaan en in mijn hand genomen en ben daarna weer gaan hardlopen door de duinen. Volgens mij is het weg. Wat idioot. Ik ga dit komend weekend nog een keer proberen, maar dan natuurlijk maar kort (als het weer gebeurt). Ik moet immers op een of andere manier weten of het inderdaad de telefoon is, of dat er toch iets anders gebeurt. Vooralsnog ga ik ervan uit dat het de telefoon is/was. Al met al dus een heel raar loopje geworden. Woef vond het fantastisch. Ik op zich ook, maar ik was werkelijk doodongelukkig op het strand (naast het feit dat ik me hondsberoerd voelde). Even afwachten maar. Een vreemde ervaring was het wel. En de schoenen? Die liepen lekker over het strand en de duinen. Het strand lag er echter prima bij en ik ben dus benieuwd hoe dat volgende week zal zijn. Ik ben in ieder geval voorbereid. De telefoon blijft in ieder geval ver bij mij vandaan volgend weekend! klik voor groot   Gegevens: * afstand: 11 km * temp 14 graden - winderig * HF niet gemeten  oktober 117 km - 2013 totaal 1.624 km hoka bondi b - 35 km kinvara 4 - 112 km minimus MT - 303 km pure flow - 201 km pure cadence - 51 km minimus MR - 88 km asics gel lyte 33-2 - 70 km merrel bare access - 113 Replies: 1 reactie
Nare ervaring die storing door de nieuwe telefoon. Gepost door guus op 26/10/2013 02:24 PM | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |