|  |
| |
[Archief]   Het weer: Foto's:  Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:  wie ben ik? Temperatuur: 
 waar liep ik?  runs |
07 Juni 2011 Bericht: "07.06.2011 - aken, preuswald - dag 1"
07.06.2011 - aken, preuswald - dag 1   klik voor groot panorama  Eigenlijk weet je nooit wat je te wachten staat met zo'n soort route, en Duitsland loopt nu eenmaal heel anders dan Nederland met alle hoogteverschillen. Ik was dus erg benieuwd waar de route me allemaal heen zou voeren en voor welke verrassingen ik zou komen te staan. Z-tje vond het allemaal prachtig. klik voor groot   Het begint allemaal met een mooi breed pad. Ik koos voor vandaag weer eens voor mijn trailschoenen omdat het bos waarschijnlijk erg nat en glad zou zijn door de regen van de afgelopen dagen. Ik was blij dat ik uiteindelijk toch gekozen had voor een topje, want het was al vrij warm geworden. Uiteindelijk bleek dat een minder geschikte keuze maar daarover later meer. klik voor groot panorama  Al snel moet ik klimmen en worden de paden ineens een stuk smaller en minder makkelijk begaanbaar. Aanvankelijk ben ik al snel de weg kwijt via de Garmin. Ik moet ergens rechtsaf, maar ik zie alleen een pad voor echte klimgeiten waar nog net geen stroompje water doorheen kabbelt. Ik begin er wel even aan maar al snel denk ik dat dit niet de bedoeling kan zijn. Als ik terugkeer op het pad, blijkt de Garmin ineens stil te staan en wil niet meer 'auto resume' doen nadat ik stil stond om te kijken waar ik heen moest. Dat gebeurde me eerder op het Leesten onder een bladerdek. Geen idee of dat er iets mee te maken heeft. Er is immers ook nog een footpod die zijn werk moet doen. Inmiddels weet ik dat ik de boel weer kan aanzwengelen via een reset, terwijl dat wel de route en de gegevens vasthoudt. Dat scheelt dus weer, want de vorige keer klikte ik alles weg per ongeluk. Gelukkig pakte de Garmin de route later wel weer op, en kon ik lekker doorlopen. Ik heb wel nog enkele keren de Garmin moeten resetten om weer contact te maken en dat maakte ook dat ik minder foto's kon maken onderweg. Overigens blijft het lastig een route echt lekker te lopen op vreemd terrein. klik voor groot   Sommige stukken lopen heerlijk en daar kan ik lekker versnellen. Op andere stukken moet ik bukken om onder de takken door te kruipen of springen over braamstruiktakken die over het pad hangen of slaan de kletsnatte grassprieten die een meter hoog zijn tegen me aan en maken mijn broek doornat. Ook kom ik over een piepklein paadje waar je net een schoen op kan zetten in de breedte met allemaal wortelstronken. De bomen zijn zo laag dat ik compleet gebukt erdoorheen moet zigzaggen. Het is maar een klein stukje gelukkig. Het blijft spannend om zo te lopen, want je moet goed kijken waar je je voeten neerzet. Op deze manier kan ik mooi alles een beetje afwisselen. Vreemd genoeg zitten de trailschoenen me niet echt lekker. Ik voel wat achterop mijn been, wat ik eerder ook al eens had. Dat zal wel te maken hebben met die bloedvaten die zo raar lopen. Niet eerder last van gehad met de trailschoenen. Ik besluit daarom wat te varieren met stappen en de manier van lopen om te kijken of het iets uitmaakt. Dat is niet zo en ik probeer er later maar niet meer op te letten want ik weet dat het nergens iets echt mee te maken heeft. Het gebeurt nou eenmaal soms. Onderweg roept een man in lederhosen met een verrekijker en een stom wit hondje aan de riem me toe dat ik mijn hond moet aanlijnen. Best hoor. Ik vraag me alleen af wie die kerel eigenlijk is die denkt dat hij me een bevel kan toeroepen. Rare duitsers. Z-tje loopt altijd aan de knie, doet soms een paar stappen opzij om wat te snuffelen maar zal nooit zelf ineens ervandoor gaan. Aan de riem vindt ze het ook niet erg dus vooruit maar. Heb ook geen zin in een bon en misschien is Herr Lederhose wel een soort boswachter (kan het me nauwelijks voorstellen met zo'n raar wit hondje). klik voor groot   klik voor groot panorama  klik voor groot   Op een gegeven moment loop ik in Belgie ineens en kom ik ook pal langs de spoorlijn te lopen. Ik had dat niet gezien toen ik de route uitzette. Weer een verrassing. Er komt niets langs, geen idee of het nog een spoorlijn is waar iets overheen komt. Ik denk het niet als ik naar de plattegrond kijk na afloop. Het is gelukkig maar een klein stukje. Wel grappig dat ik ineens in Belgie zit. Overal hangen bordjes in het Frans aan de bomen. klik voor groot   Op een gegeven moment weet ik echt niet meer welke kant ik op moet. Ik kijk vertwijfeld om me heen en zie eigenlijk nergens meer een echt pad. Overal nat gras en nergens meer een pad te bekennen.  Als ik stop om te kijken waar ik heen moet, zie ik ineens allemaal zwarte dingetjes op het koppie van Z-tje. Teken! Niet een of twee maar tientallen kruipen op haar kopje. Ik schrik, en vraag me af of ik ook nu die dingen in mijn haar heb wandelen. Of op mijn rug. Ik heb tenslotte alleen een topje aan en ben dus vrij bloot. Straks maar eens goed kijken, want ik zie niks als ik probeer op mijn rug te kijken. Ik vis er een heleboel van haar kopje af. Liever nu gevangen dan later weer zoeken. Na het teken vangen ga ik weer op weg en modder over een soort pad dat gelukkig uitkomt op een echt wandelpad. klik voor groot   Maar daarmee ben ik er niet want al snel moet ik rechtsaf waar ik nergens rechtsaf lijk te kunnen. Ik rommel wat over een soort ruiterpad en kom gelukkig wel weer op een breed pad. Daar kom ik weer dit tegen:  Deze staan overal her en der door het bos verspreid. Een enkele met een brandende kandelaar erbij, allemaal met bloemen en allemaal anders. Uiteindelijk kom ik op een breed pad en besluit ik de route terug te nemen naar de parkeerplaats die ik heb opgeslagen toen ik vertrok. Gelukkig deze keer ook weer de startlocatie opgeslagen zodat ik na 1,5 km weer bij de auto uit kom. Als ik de uitgezette route vergelijk met de gelopen route, zit er alleen een echte afwijking aan het einde, waar ik inderdaad rechtsaf had gemoeten en onderlangs weer terug had moeten keren bij de parkeerplaats. Geen idee waarom ik dat pad niet gezien heb. Misschien was het er niet (meer). Ik heb duidelijk ook geen richtinggevoel, want dat ik zo gelopen ben, wist ik dus absoluut niet tijdens het lopen. Vreemd is dat. De weg is prima voor wat heuveltraining. Voor de halve moet ik hier nog maar een keer naar toe om wat te trainen om sterker te worden. Maar dan liever wel op die mooie brede paden want voor deze keer is het wel weer leuk geweest met het trail lopen.  Gegevens: * totale afstand 14 km * temp 16 C * cadans 80 (waar mogelijk) * HR max 145  rondje in google earth openen juni 35 km - 2011 totaal 979 km trailschoes 420 km kayano 17 211 km kayano 15 482 km ds trainer 77 km Replies: 1 reactie
Het gebied daar is eigenlijk een ideale woonomgeving. Bossen en steden vlakbij. Gepost door guus op 10/06/2011 02:28 PM | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |