|
[Archief] Het weer: Foto's: Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen: wie ben ik? Temperatuur:
waar liep ik? runs |
27 December 2013 Bericht: "27.12.2013 - fearnoch/glen lonan - 13,5 km"
27.12.2013 - fearnoch/glen lonan - 13,5 km Het regent werkelijk pijpenstelen als we onderweg zijn. Ik kom een groepje wandelaars tegen die totaal zijn ingepakt tegen de regen. Woef en ik lopen rustig door. Waf lijkt tevreden in haar tankie en ik vind het er handig dat ze zo lekker opvalt! De eerste paar kilometers zijn bekend terrein dus ik kan lekker lopen zonder op te hoeven letten waar ik een moet. De navigatie doet het prima, en gaat van start meteen vanaf het begin. Heerlijk ding is het toch en het loopt zoveel lekkerder met een goede kaart. De garmin 910 doet het ook prima overigens en geeft netjes de route aan met een lijntje maar een kaart is echt fijn(er). Uiteindelijk weet ik dat ik ergens naar links zal moeten en pak ik de navigatie erbij. Ik zie netjes waar ik links moet en vanaf daar wordt het spannend want ik heb dus geen idee wat me te wachten staat. Het is wel erg mooi, maar het waait hard en het gaat redelijk op en neer. We maken maar 470 hoogtemeters maar dat is toch niet heel weinig. ik begin er al haast aan te wennen. klik voor groot Ergens ligt een boom over de weg maar daar kan ik makkelijk langs. Verderop kom ik ineens in een dichter bos en dat voelt niet fijn. De wind waait keihard en ik kijk steeds om me heen of er niks valt of door de lucht waait. hum... dit heeft niet echt mijn voorkeur, bij wind loop ik niet door een bos maar altijd op brede wegen zonder bomen die op mijn kop kunnen vallen. Tot overmaat van ramp ligt er ineens een enorme boom over de weg waar ik bijna niet langskom. Ik kijk op de kaart en zie dat ik bijna bij de Glen zou moeten zijn. Ik wil niet terug, maar ik voel me opgejaagd door de wind en de krakende bomen. Ik wil erlangs, ik wil naar de open Glen! Ik maak niet eens een foto omdat ik gewoon weg wil. Maar geloof me, het was een enorme boom waar woef ook even over na moest denken hoe ze daar langs of onderdoor moest. Uiteindelijk lukt het, en vervolgen we snel onze weg. Hup hup, nog een stukje. Ik heb geen idee waar ik terecht ga komen natuurlijk. Maar ineens zie ik al open ruimte. Daar is de Glen! En ik zie ook water. Veel en snel stromend water en ondergelopen velden. Maar heb ik geen trail schoenen aan? Die kunnen dan meteen eens even getest worden en vol goede moed denderen we gewoon door het water heen, op weg naar een soort plank met gaas die over het stromende watertje ligt. Woef vindt het allemaal prima en neemt het water en niet de plank. klik voor groot Maar aan de overkant wacht ons nog een lekker stuk modder en water over een veld. Dat gaat ook prima en na even zijn we al op de weg door de Glen. Mijn schoenen zien er niet meer zo nieuw uit! We lopen een stuk over de weg en ik ben erg benieuwd of ik de weg straks weer het bos in zal kunnen vinden. Ik heb de navigatie in mijn hand en ik wacht maar gewoon af. Ik heb wind mee in de Glen en dat is maar goed ook want het waait keihard. Straks weer door het bos maar dat is een korter stukje dan de heenweg. Als ik een signaal krijg van de navigatie ben ik even de weg kwijt omdat ik niet precies zie waar ik eigenlijk een moet. Als ik op de telefoon kijk, waar ik op de nauwkeurige kaarten ook de route heb ingetekend, zie ik op detailniveau zelfs de huizen en kan ik dus heel makkelijk de weg vinden die ik moet hebben en al snel zijn we weer op pad. Super! Ik loop het bos weer in en zie op de navigatie dat het niet meer heel ver is richting het punt waar ik van de bekende weg ben afgeslagen voor de extra lus. Vanaf daar weet ik het wel en kan ik de navigatie weer wegbergen. Overigens piept de navigatie braaf bij elke bocht en afslag dus dat ding werkt prima. Even klimmen naar het uitzichts punt en nog even wat kiekjes maken dan maar. Woef vindt de tankie nog steeds prima. Klik voor groot Na het uitzichts punt loopt de weg heerlijk naar beneden. Dat gaat prima op de schoenen. Ik geniet maar ik denk dat de meeste mensen denken dat ik een beetje getikt ben zo in de regen. Maar eigenlijk merk ik het niet eens echt. Als ik door Fearnoch loop, houdt iemand me staande die wil weten wat voor hond ik bij me heb en wat ze aanheeft. Dat lijkt haar ook wel wat voor haar wire haired pointer. Dat snap ik! Na dit korte intermezzo lopen we gauw verder want het is en blijft erg nat! Als we bij de auto komen, springt woef gauw erin. Ik voel onder de tankie en.... droog! Grappig wat ik dacht eigenlijk dat het doornat zou zijn. Het geval gaat heel gemakkelijk uit, ik droog haar kop en voeten af en trek de coat over haar heen. Dat vindt ze duidelijk zalig. klik voor groot Tevreden en voldaan rijden we naar huis terwijl de regen op de ruiten klettert. Woef lekker droog en warm, ik inmiddels ook want ik trok gewoon alles uit tot op mijn thermohemd en trok een lekkere droge hoodie aan. Op naar de volgende run!! Gegevens: * afstand: 13,5 km * temp 8 - regen en wind * pace 7.14 min/km december 184 km - 2013 totaal 2.024 km hoka bondi b - 325 km hoka bondi b - 107 stinson trail - 14 km minimus MT - 303 km pure flow - 201 km minimus MR - 88 km asics gel lyte 33-2 - 70 km merrel bare access - 113 Replies: 1 reactie Wat een avontuur zo alles bij elkaar ! Gepost door guus op 28/12/2013 09:13 PM |