Runnerslog





December 2013
ZMDWDVZ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031    


[Archief]
Eerder:

Januari 2014
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "25.12.2013 - bonawe (loch etive) - 17,5 km"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "review: schoenen: Hoka One One"]

27 December 2013 Bericht: "27.12.2013 - fearnoch/glen lonan - 13,5 km"

27.12.2013 - fearnoch/glen lonan - 13,5 km

Gisteren was ik aan het kijken op de ordnance survey kaarten (1:25.000) en zag vanuit Fearnoch Forest een paadje richting Glen Lonan. Grappig genoeg weet ik ook zeker dat er een paar jaar geleden nog een fietsroute liep vanuit het bos richting de Glen. Maar inmiddels bestaat dat niet meer. Zou je er dan niet meer kunnen komen misschien? Gisteren met de auto door de Glen gereden. Altijd leuk om te kijken, en ook om te kijken of er Schotse Hooglanders staan. Fotogenieke dieren! We zagen weliswaar een soort pad inderdaad ergens vanuit de Glen weer het bos ingaan maar het zag er niet aanlokkelijk uit om te proberen. Dat zou ik dan wel hardlopend gaan doen. En zo zat ik dus met de kaart in de hand de route uit te zetten. Vrij nauwkeurig op de kaarten, want ik had de tiles al aangeschaft, zodat ik op de laptop de route vrij precies aan kon geven. Die sloeg ik op als .gpx voor de teasi en als .tcx voor de Garmin. Zo, de route was klaar en ik was erg benieuwd of het me zou lukken om vanuit het bos de Glen in te komen en weer terug. Altijd weer spannend zoiets nieuws.

Ik was ook erg benieuwd hoe het met woef zou gaan en of ze mee zou kunnen. Vanmorgen was ik daar nog niet zeker van. Toen ik wondpoeder op het pootje wilde strooien, zag ik ineens dat de klauw anders eruit zag. Ik voelde nog eens goed en keek nog eens. Verdomd, het leek alsof het toch wel los zat nu, met nog een friebeltje ergens vast. Dat zou betekenen dat ik misschien het klauwtje er wel af zou kunnen krijgen zodat ze niet meer ergens achter kan blijven hangen nu of pijn zou hebben als er iets tegenaan zou komen. Want dat leek nu het grootste probleem, ook bij gaan liggen op haar bedje etc. Soms viel haar tijger erop en dat deed duidelijk erg pijn. Doodstil zat ze naast me toen ik aan het kijken was. Uiteindelijk met een scherp schaartje het restje doorgeknipt. Geen piepje niks! Daarna duwde ze heel hard haar hoofd tegen me aan. Dat was duidelijk prima zo! Geen bloed meer niks en ze liep als een kievit. Wow, geweldig nieuws want ik zag het er al van komen dat we uiteindelijk toch het klauwtje weg zouden moeten laten halen omdat het zo raar stond. Maar nu zit er dus een minuscuul stompje dat voorlopig even niet meer voor problemen zal zorgen en totaal pijnloos is! Super nieuws. Ze zou dus ook gewoon mee kunnen en geen steen of tak die haar meer pijn zou kunnen doen.

Tegen 10.30 geef ik haar vast een deel van de 12 uur maaltijd omdat we dan op pad zouden zijn. Ik besluit me om te gaan kleden. Maar de tijd tikt rustig door terwijl ik wat zit te rommelen nog op de computer en het wordt later en later. Uiteindelijk ben ik dan eindelijk toch klaar om te gaan, omgekleed en wel. Op dat moment klopt de postbode aan. Met de spullen voor woef en mijn nieuwe schoenen. Tsja. Hahahaha even alles bekijken natuurlijk!

Gauw het jasje aangetrokken. Dat is lekker groot en gaat straks mee voor na de run in de auto. De tankie in knalgeel zit ook prima. Deze is wel groot genoeg en ik kan gemakkelijk het geval aantrekken en weer uittrekken. Ze vindt het duidelijk prima. Maar omdat ik ook een Hurtta bestelde, besluiten we even af te wachten totdat die komt, voordat ik beslis of ik de tankie ook ga houden.

Dan de schoenen. Ik besloot om zwel de Mafate 3 als de Stinson trail te laten komen. Ze blijken allebei heerlijk te zitten. Wel totaal andere schoenen. De Mafate 3 lijkt voor nu eigenlijk misschien nog niet nodig. Dat is meer voor technisch nog lastiger terrein denk ik, hoewel het me super lekker lijkt om zo ongestoord zonder angst om grip te verliezen te kunnen lopen. Maar ze zijn wel een stuk groter en zwaarder dan de Bondi of de Stinson. Ik stap nog wat heen en weer op beide schoenen en trek ineens het kaartje van de Stinson af. Die worden het en ik ga ze lekker meteen uitproberen. Dan komt ineens de kerstman van het dak en zegt dat ik de schoenen onder de kerstboom krijg. Wow, dat is helemaal super. Dank je wel kerstman!!! Dat word dus dubbel genieten straks op de wandeling en al snel ben ik eindelijk op pad met woef en haar nieuwe jasje en voor mezelf met de nieuwe schoenen.

Omdat het werkelijk klettert van de regen besluit ik bij de brug om te keren op de tankie voor woef op te halen. Als de kerstman schoenen voor mij koopt, kan ik wel een tankie voor woef kopen en ik besluit dus de tankie te houden en meteen te proberen. Dan zijn we eindelijk op pad!

Klik voor groot



Het regent werkelijk pijpenstelen als we onderweg zijn. Ik kom een groepje wandelaars tegen die totaal zijn ingepakt tegen de regen. Woef en ik lopen rustig door. Waf lijkt tevreden in haar tankie en ik vind het er handig dat ze zo lekker opvalt!

De eerste paar kilometers zijn bekend terrein dus ik kan lekker lopen zonder op te hoeven letten waar ik een moet. De navigatie doet het prima, en gaat van start meteen vanaf het begin. Heerlijk ding is het toch en het loopt zoveel lekkerder met een goede kaart. De garmin 910 doet het ook prima overigens en geeft netjes de route aan met een lijntje maar een kaart is echt fijn(er).

Uiteindelijk weet ik dat ik ergens naar links zal moeten en pak ik de navigatie erbij. Ik zie netjes waar ik links moet en vanaf daar wordt het spannend want ik heb dus geen idee wat me te wachten staat. Het is wel erg mooi, maar het waait hard en het gaat redelijk op en neer. We maken maar 470 hoogtemeters maar dat is toch niet heel weinig. ik begin er al haast aan te wennen.

klik voor groot





Ergens ligt een boom over de weg maar daar kan ik makkelijk langs. Verderop kom ik ineens in een dichter bos en dat voelt niet fijn. De wind waait keihard en ik kijk steeds om me heen of er niks valt of door de lucht waait. hum... dit heeft niet echt mijn voorkeur, bij wind loop ik niet door een bos maar altijd op brede wegen zonder bomen die op mijn kop kunnen vallen.

Tot overmaat van ramp ligt er ineens een enorme boom over de weg waar ik bijna niet langskom. Ik kijk op de kaart en zie dat ik bijna bij de Glen zou moeten zijn. Ik wil niet terug, maar ik voel me opgejaagd door de wind en de krakende bomen. Ik wil erlangs, ik wil naar de open Glen! Ik maak niet eens een foto omdat ik gewoon weg wil. Maar geloof me, het was een enorme boom waar woef ook even over na moest denken hoe ze daar langs of onderdoor moest. Uiteindelijk lukt het, en vervolgen we snel onze weg. Hup hup, nog een stukje. Ik heb geen idee waar ik terecht ga komen natuurlijk.

Maar ineens zie ik al open ruimte. Daar is de Glen! En ik zie ook water. Veel en snel stromend water en ondergelopen velden. Maar heb ik geen trail schoenen aan? Die kunnen dan meteen eens even getest worden en vol goede moed denderen we gewoon door het water heen, op weg naar een soort plank met gaas die over het stromende watertje ligt. Woef vindt het allemaal prima en neemt het water en niet de plank.

klik voor groot



Maar aan de overkant wacht ons nog een lekker stuk modder en water over een veld. Dat gaat ook prima en na even zijn we al op de weg door de Glen. Mijn schoenen zien er niet meer zo nieuw uit!

We lopen een stuk over de weg en ik ben erg benieuwd of ik de weg straks weer het bos in zal kunnen vinden. Ik heb de navigatie in mijn hand en ik wacht maar gewoon af. Ik heb wind mee in de Glen en dat is maar goed ook want het waait keihard. Straks weer door het bos maar dat is een korter stukje dan de heenweg. Als ik een signaal krijg van de navigatie ben ik even de weg kwijt omdat ik niet precies zie waar ik eigenlijk een moet. Als ik op de telefoon kijk, waar ik op de nauwkeurige kaarten ook de route heb ingetekend, zie ik op detailniveau zelfs de huizen en kan ik dus heel makkelijk de weg vinden die ik moet hebben en al snel zijn we weer op pad. Super!

Ik loop het bos weer in en zie op de navigatie dat het niet meer heel ver is richting het punt waar ik van de bekende weg ben afgeslagen voor de extra lus. Vanaf daar weet ik het wel en kan ik de navigatie weer wegbergen. Overigens piept de navigatie braaf bij elke bocht en afslag dus dat ding werkt prima.

Even klimmen naar het uitzichts punt en nog even wat kiekjes maken dan maar. Woef vindt de tankie nog steeds prima.

Klik voor groot




Na het uitzichts punt loopt de weg heerlijk naar beneden. Dat gaat prima op de schoenen. Ik geniet maar ik denk dat de meeste mensen denken dat ik een beetje getikt ben zo in de regen. Maar eigenlijk merk ik het niet eens echt. Als ik door Fearnoch loop, houdt iemand me staande die wil weten wat voor hond ik bij me heb en wat ze aanheeft. Dat lijkt haar ook wel wat voor haar wire haired pointer. Dat snap ik! Na dit korte intermezzo lopen we gauw verder want het is en blijft erg nat!

Als we bij de auto komen, springt woef gauw erin. Ik voel onder de tankie en.... droog! Grappig wat ik dacht eigenlijk dat het doornat zou zijn. Het geval gaat heel gemakkelijk uit, ik droog haar kop en voeten af en trek de coat over haar heen. Dat vindt ze duidelijk zalig.

klik voor groot



Tevreden en voldaan rijden we naar huis terwijl de regen op de ruiten klettert. Woef lekker droog en warm, ik inmiddels ook want ik trok gewoon alles uit tot op mijn thermohemd en trok een lekkere droge hoodie aan. Op naar de volgende run!!

Gegevens:

* afstand: 13,5 km
* temp 8 - regen en wind
* pace 7.14 min/km





december 184 km - 2013 totaal 2.024 km

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 107
stinson trail - 14 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km
minimus MR - 88 km
asics gel lyte 33-2 - 70 km
merrel bare access - 113

Replies: 1 reactie

Wat een avontuur zo alles bij elkaar !

Gepost door guus op 28/12/2013 09:13 PM