|  |
| |
[Archief]   Het weer: Foto's:  Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:  wie ben ik? Temperatuur: 
 waar liep ik?  runs |
25 December 2013 Bericht: "25.12.2013 - bonawe (loch etive) - 17,5 km"
25.12.2013 - bonawe (loch etive) - 17,5 km     Al snel kwamen we bij het hek dat naar de grote open vlakte zou voeren. Daar voel je je heel klein tussen de machtige bergen en het meer aan de rechterhand. Woef vond het allemaal prachtig maar toen ik toch even stond te genieten en een foto wilde maken zat ze ineens voor me met een poot omhoog. Overal bloed! Ik schrok me kapot en bukte snel om te inspecteren wat er aan de hand was. Klik voor groot   Klik voor groot Kennelijk had ze haar klauwje uitgescheurd. Ergens achter blijven hangen blijkbaar. Jakkie. En nu? Ik besloot even een paar foto's te maken en te zien wat ze zou doen, of ze uberhaupt verder zou kunnen lopen. Klik voor groot     Eigenlijk liep ze normaal en toen ze een takje pakte, besloot ik door te lopen. Er was immers niets 'kapot' en als ze geen pijn zou aangeven dan zouden we wel verder kunnen lopen. Ik bedacht wel wat ik gedaan zou hebben als ze nou iets ernstigs had gekregen. Zou ik haar kunnen tillen? We waren ongeveer 6 km op weg, dus ik zou haar dan 6 km moeten dragen. Zou dat lukken? Ik heb wel schoentjes in mijn rugzak voor de zekerheid, maar niks als een rolletje verband ofzo. Ook niet handig eigenlijk en aangezien een mini ehbo kit verplicht is op de eerstvolgende ultra, besluit ik dat dan maar snel aan te schaffen en vast in de rugzak te doen. Je weet maar nooit en bovendien hoort het er straks toch ook in. Ik loop niet voor niets op alle afstanden nu met de rugzak om te wennen. We liep verder en ik lette goed op of ik enig teken van pijn of ongemak zag. Eigenlijk niet dus ik besloot verder te lopen. Het lopen zelf ging super makkelijk. Ik oefende met de RWR ratio en met ademhaling. netjes 3/2 en als ik even moest klimmen eventueel opschakelen naar 2/1 en weer terug naar 3/2. Dat ging allemaal erg makkelijk en ik had het gevoel dat ik uren door zou kunnen lopen. Op een gegeven moment kwam ik bij het afslagje waar ik naar het piertje zou kunnen lopen. Ik was benieuwd waar dat pad me zou brengen want ik was er nog nooit geweest. Ik was wel verrast dat ik al zo snel op dat punt was aangekomen! Ik scharrelde over gras en plassen en voor het eerst kregen de Hoka's de vuurdoop van diepe plassen en water. Ik besloot dan maar gewoon te lopen alsof ik op de ultra was en door alles heen te denderen. Dat ging verrassend goed eigenlijk. De schoenen lopen redelijk makkelijk ook weer leeg dus je loopt niet met zware dozen aan je voeten. Eerst even over een raar smal pad met stenen bedekt onder de blaadjes. Even goed oppassen dus voordat ik ook nog gewond raak onderweg. Op een gegeven moment kom ik bij de hangbrug. Onder de brug stroomt het water keihard naar het meer. Ik zet een stap op het hout dat er rot en zacht uitziet. Hij slingert ook nog. Nah, daar ga ik maar niet overheen. Maar tot mijn verrassing zie ik ineens een bruin bolletje langs me lopen en steekt woef de brug al over. Ze staat blij aan de overkant te kwispelen en vraagt zich af waar ik blijf. OK dan maar, we zijn hier nu toch. Klik voor groot   Na de brug lopen we over een weiland en zie ik in de verte een huisje. Het is ontzettend mooi hier zo met de bergtoppen met het laagje sneeuw en de groene bomen in de verte. Ook hier erg nat maar het loopt prima. Het weer is helemaal opgeklaard en het is echt geweldig. klik voor groot      Geen idee waar het piertje is, maar ik wil eigenlijk niet dat woef met die open poot tot haar schouders in het water zakt dus ga ik maar terug. Ergens was het piertje dus maar ik vond het al prachtig zo. Terug naar de hangbrug dan maar! Woef vindt het geen probleem en loopt rustig twee keer heen en weer omdat ik een kiekje wilde maken. Klik voor groot  Ik ben verrast dat ik alweer op de terugweg ben en loop genietend weer het stuk door het bos. Het zonnetje schijnt maar op het moment dat ik blij denk dat het gaat meevallen, scheurt de hemel open en vallen enorme hagelstenen uit de lucht. Au dat doet zeer en woef vindt er ook niks aan. Ik zet mijn buff weer op en trek alles zo ver mogelijk over mijn wangen om de hagelstenen weg te houden. Ook de handschoenen gaan weer aan. De rainsleeves had ik onderweg al uitgedaan omdat het zo warm voelde, en die kunnen nu niet meer aan. Ik ben zeiknat en ook woef ziet er verwilderd uit met haar lange haar. Omdat het donker wordt en ik bang ben voor onweer, besluit ik wat sneller te lopen. Alles voelt prima, dus er is geen probleem en ook woef lijkt goed te lopen ondanks haar gewonde pootje. Ik kan nergens meer foto's maken en hobbel lekker terug. Uiteindelijk wordt het weer droog zodat we redelijk droog bij de auto aankomen. Ik ben niet ontevreden over de gemiddelde tijd en alles voelt prima. Op naar de volgende ronde! klik voor groot  Gegevens: * afstand: 17,5 km * temp 6 * pace 7.18 min/km (RWR 2/49)  december 170 km - 2013 totaal 2.010 km hoka bondi b - 325 km hoka bondi b - 107 minimus MT - 303 km pure flow - 201 km minimus MR - 88 km asics gel lyte 33-2 - 70 km merrel bare access - 113 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |