Runnerslog





April 2014
ZMDWDVZ
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930   


[Archief]
Eerder:

April 2014
Maart 2014
Februari 2014
Januari 2014
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "31.03.2014 - hitland - 8 km"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "02.04.2014 - ellecom - 11 km"]

01 April 2014 Bericht: "01.04.2014 - veluwezoom - 22 km"

01.04.2014 - veluwezoom - 22 km

Vandaag het eerste rondje over de Veluwzoom. Ik was hier al eerder, en ook in 2011 en dat was me goed bevallen. Vanmorgen had ik lekker gezwommen en daarna had ik even geslapen. Een prima voorbereiding voor een run! Ik had van te voren een 17 km route gemaakt en geladen naar mijn horloge en de Teasi. De route stond voor de zekerheid ook in de telefoon omdat de kaart daar nu eenmaal ook prima op werkt en ik de foon toch gebruik om kiekjes te maken onderweg. Water mee, riempje mee en vol goede zin op pad dan maar!

klik voor groot



Ik besloot het begin van de route aan te passen, om door het veld naar Middachten te gaan en vanaf daar over te steken naar de Veluwezoom en het gebied waar we zouden gaan lopen. Ik had in de ochtend tijdens wandelen met woef gezien dat ik zo ook op mijn route kon komen. Tsja, de teasi en het horloge gaven weliswaar aan dat ik nog lang niet op de route zat, maar ik dacht dat ik dus zo ook wel goed zat!

klik voor groot




Volgens de telefoon zit ik gewoon na het oversteken op de route. Eigenwijs als ik ben negeer ik dus de navigatie en het horloge. Ik neem aan dat beide dingen niet snappen dat ik eerst een andere route nam. Vrolijk hobbelen we dus door. Even wat omhoog maar wel genieten. Het is in het bos vrij warm omdat er totaal geen wind is. Het is een prachtige dag! Maar uiteindelijk zie ik ineens dat op de telefoon twee routes kruisen. Ah! Ik heb het begin van de andere route genomen. Vandaar dat het dus leek alsof ik 'verkeerd' liep. Geen probleem want als ik linksaf sla, kom ik gewoon weer op de route terecht die ik wilde nemen en meteen krijg ik van de Garmin een signaal dat de course gevonden is en ook de navigatie is weer tevreden dat het schaapje op het juiste pad loopt. Verder dan maar! Ik kom uiteindelijk op een heel mooi fietspad terecht. Dat zal in de zomer en in het weekend wel heel druk zijn maar nu liep het heerlijk rustig. Ik had woef los, ook al mag dat geloof ik niet.

klik voor groot



Onderweg praat ik nog even met een echtpaar dat de weg kwijt was en wel even op de kaart wilde kijken en verderop klets ik weer met een vrouw die foto's staat te maken. Ze kiekt ook even woef en mij.

klik voor groot



Verder en verder lopen we. Ik zie achteraf dat ik maar liefst 3 'heuvels' ben tegen gekomen. De Carolinaberg (53 m), de Rouwenberg (71 m) en de Hullekesberg (51 m). Hahahaha dat zijn volgens mij geen bergens, maar geografisch staan ze er echt en heten ze ook zo.

Uiteindelijk ga ik van het fietspad af, en sla links af. Op de weg ligt nog een hele grote luie stier. Daar hoeven we niet langs omdat we linksaf slaan. Ik kijk nog even goed op de kaart of het wel klopt en hoe ver het allemaal ongeveer nog is. Ik ben al een tijd onderweg door mijn geklets onderweg en het is behoorlijk warm. Terwijl ik sta te kijken, hoor ik een soort loeien. Een raar geluid dat steeds dichterbij komt. Ik herken langzamerhand het als loeien van een koe. Achter me komt ineens een auto aan van Natuurmonumenten. Gelukkig zit woeffie aan de riem want voor dit gebied zal ik dan maar braaf zijn. Hij slaat het pad in waar ik heen wil. Maar als ik verder loop, zie ik de machtige stier dichterbij komen. Loeiend en wel en zwaaiend met zijn enorme kop. Op de tweede foto hieronder is het nog nauwelijks te zien maar daar komt de stier aangewandeld. Hum... Ik ben wel hooglanders gewend maar ik hoor alleen maar vreemde verhalen over de Nederlandse Hooglanders. Even wachten dan maar en het gevaarte komt naderbij. Ik zie dat de auto stopt. En uiteindelijk in zijn achteruit terug komt rijden. De Natuurmonumenten man stapt uit en we praten over de stier. 'Er zal wel een tochtige koe in de buurt zijn' zo meent hij en 'meestal gaat het goed' krijg ik als antwoord op mijn vraag of ik nou gewoon door kan lopen met mijn kalfje aan de riem. De stier loopt zwaaiend en brullend voorbij. Gelukkig ziet hij ons niet zo staan. We praten wat en ondertussen kijkt woef ademloos naar de man. Ineens snap ik waarom: hij eet een appel! Tsja, woef en een appel..... Uiteindelijk vraagt de man of ze een stukje mag en dat mag natuurlijk als hij wat kan missen en zo krijgt woef onderweg een groot stuk van de appel van de man. Mjammie. Ik krijg natuurlijk niks, woef hoeft maar even met haar ogen te wapperen en iedereen valt voor haar. Ik had inmiddels ook wel trek na mijn karige ontbijtje en beweging van die ochtend. Maar niks hoor, dus zijn we maar weer verder gelopen.

klik voor groot



Het volgende stuk gaat over de heide en is erg warm omdat het zonnetje lekker schijnt en alles open is. Geen wind maakt het nog iets warmer en woef hijgt als een postpaard maar heeft het wel naar haar zin geloof ik. Lopen aan de riem gaat niet soepel omdat ik probeer op een beetje verhard stukje te lopen en zij dan door de heide moet draven. We rommelen dus maar wat deels door het zand deels over de heide. Uiteindelijk komen we er natuurlijk wel. Maar het water begint op te raken omdat woef ook te drinken krijgt. Heb ik nou zo weinig erin gedaan? Stom gedoe. Het voelt ook allemaal best zwaar inmiddels en ik zie op de kaart dat we er nog lang niet zijn.

klik voor groot




Na verloop van tijd komen we weer op het brede fietspad. Dat loopt alweer wat makkelijker en er is ook wat schaduw. Mijn water is inmiddels op en ik heb reuze trek en dorst. Mijn tong voelt als een leren lap. Arme woef want ik kan haar ook niks meer geven.

klik voor groot



Ik kijk op de kaart en het lijkt niet meer zo ver. Ik heb weinig oog meer voor de omgeving. Ik wil nu wel ongeveer thuis zijn en krijg al helemaal zin in water en wat te eten. Woef ook denk ik!
Maar dan kijk ik nog eens goed en zie dat ik per ongeluk de start en finish niet bij het hotel maar ergens anders heb geplaatst. Slim zeg. Gelukkig zie ik dat meteen omdat de route die ik gelopen heb ook wordt ingetekend op de kaart. Mijn beginpunt ligt dus niet waar ik nu recht op af loop. Jammerrrrr want dat betekent dus nog verder lopen. Gelukkig is het laatste stuk een beetje in de schaduw en woef lijkt inmiddels alweer wat te zijn afgekoeld. Nou ik nog! Ik loop en loop.

Had ik niet al tijdens een eerdere run in Aken bedacht dat ik toch een beetje beter moest bekijken wat ik meenam onderweg qua water etc? Zeker omdat ik nog een mond moet vullen? En waarom heb ik eigenlijk niet voor 'nood' een gelletje in die verrekte rugzak zitten? Of iets anders? De afstand is nu helemaal niet het probleem want 22 km loop ik fluitend, maar door het kletsen, het warme weer en alles wat ik al heb gedaan vandaag is de brandstoftank gewoon helemaal leeg. Niet slim dus.

klik voor groot




Maar zoals altijd, komt natuurlijk ook nu het hotel weer gewoon in zicht en na bijna 22 km klokken we dan af. Woef gaat direct drinken en wil ook wat eten. Ik ga ook drinken en zorg dat ik die avond lekker bij drink en eet. In de avond ga ik ook zwemmen dus het was al met al een actief dagje. Volgende keer dus beter drinken inschatten en een extra flask meenemen voor woef.

Gegevens:

* 22 km
* 21 graden - zonnig



april 22 km - 2014 totaal 750 km

hoka bondi b - 185 km
hoka stinson tarmac - 308 km
hoka stinson trail - 450 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

Replies: 1 reactie

Vergeleken bij het ruige Schotse landschap ziet het er hier heel 'aangeharkt' uit.

Gepost door guus op 05/04/2014 08:54 PM