|  |
| |
[Archief]   Het weer: Foto's:  Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:  wie ben ik? Temperatuur: 
 waar liep ik?  runs |
13 Februari 2014 Bericht: "13.02.2014 - parcoursverkenning: beadnell/seahouses/beadnell - 11 km"
13.02.2014 - parcoursverkenning: beadnell/seahouses/beadnell - 11 km       Dat loopt dus wel even makkelijk zo een klein stukje. Na strand is dat nooit weg natuurlijk. De wind waait behoorlijk maar ik heb nu zijwind en zal pas op de terugweg de wind tegen hebben denk ik. Al snel zie ik het paadje dat ik moet hebben om weer op het strand te komen. Daar loop ik dus straks niet langs! klik voor groot     Het is eigenlijk prachtig mooi weer met een vriendelijk zonnetje. Ik bof enorm en die wind is gewoon een goede oefening. Ik heb mijn bril op tegen het zand dus er kan me niets gebeuren. Ik hoef vandaag ook geen lange afstand te lopen of tempo te maken. Allemaal al gedaan deze week en zaterdag staat er weer een lastige op het programma. Rustig aan dus maar en eens goed voelen hoe mijn lichaam aanvoelt na de belasting. Op een stuk strand liggen grote maar ronde stenen. Het loopt niet heel vervelend maar het is gewoon goed opletten waar ik mijn voeten neerzet. Het water is al een beetje hoog, maar het srand zelf is eigenlijk prima beloopbaar en is ook tamelijk vlak. Ik liep hier al eens eerder, maar keerde toen om bij de rare diepe waterarm bij de golfbaan aan het einde. Daar zou ik dus nu overheen moeten maar met dit hoge water vrees ik dat ik dat nu maar niet ga doen. Eerst maar eens het strand verder aflopen. Al snel komen we inderdaad bij de waterarm aan het einde van het strand. Het water kolkt voor mijn voeten en ik kan niet zien hoe diep het eigenlijk is. Ik tuur op de kaart. Ja ik zou er echt overheen moeten. Dat is op zich prima, maar ik zie werkelijk niet waar ik dan aan de andere kant heen moet. Waar is dan het pad aan de overkant? ik heb geen zin om voor jan doedel door dat stromende water te waden. Best tijdens de ultra maar niet voor niks nu. Ik tuur en tuur maar zie het echt niet. Er komen twee mensen aan die gehopt hadden dat ik de weg wel wist. Nou nee dus. Ik besluit dus uiteindelijk toch maar een paadje te nemen langs de duinrand terug naar de weg, een langs de weg te lopen en vanaf daar eens vanaf de andere kant te gaan kijken wat de bedoeling is en waar het pad is. klik voor groot    Ik loop dus een stukje over de golfbaan (daar is gewoon een pad) en kom uit op het punt waar ik bijna bij het punt ben waar ik uit had moeten komen. Ik denk aanvankelijk dat ik hier ook weer van het strand af moet, maar als ik nog eens goed kijk, blijk ik toch nog een stuk langs de rotsen te moeten en ergens verder pas van het strand af. Terwijl ik op de kaart sta te kijken, is een echtpaar bezig om de hond te aaien en te bewonderen. Geen oog meer voor hun eigen kaart of wandeling maar alleen voor de hond. We raken aan de praat en bespreken de route en waar het pad nou loopt. Door het hoge water is er geen strand mee en zien we alleen wat platte rotsen. De vrouw loopt door terwijl de man en ik blijven praten over de hond en over de route. Uiteindelijk zien we dat de vrouw over de rotsen is gelopen en zwaait. Daar is blijkbaar het pad! Samen gaan we dus maar de rotsen op, op weg naar het pad. De man maakt nog even een foto van mij en woef. klik voor groot  Daarna over een paadje dat uiteindelijk uitkomt op de golfbaan. Dat loopt prima en ik neem afscheid van het echtpaar want ik zal toch weer verder moeten natuurlijk! klik voor groot   Ik kijk verwonderd dat ik hier uit kom, want hier ben ik dus nog nooit geweest. Grappig, ik zal straks inderdaad bij het haventje van Seahouses uitkomen. Dat komt steeds dichterbij en ook de Farne eilanden zie ik in de verte liggen. klik voor groot   Het loopt prima en ik weet nu ook waar ik uit zal komen. Bamburgh Castle laat zich al zien dus dat is een mooi punt straks op de ultra. Maar vanaf hier kan ik straks de weg dromen en dit stuk kan ik dus nu ook mooi visualiseren. Na de golfbaan even achter een rijtje huizen langs over een prima paadje, en dan kom ik op de weg naar de haven. Dat loopt lekker even naar beneden op verharde ondergrond. klik voor groot   Vanaf de haven eventjes omhoog naar de grotere weg langs de reddingsboten en dan rechtsaf en daarna het strand weer op. Ik ben net aan het kijken naar de route als ik weer iemand tegenkom die ik normaal op het strand zie. Ik kan natuurlijk niet doorlopen en spreek even met de oude vrouw. Grappig wel dat ik eigenlijk al zoveel mensen ken. Ik neem weer afscheid en besluit nu terug te keren naar Beadnell. Het kleine stukje over het strand naar Monkshouse nog en dan bij de rotsen linksaf de duinen in, naar de boerderij met het hek dat niet opengaat en daarna linksaf de velden in.... Dat kan ik wel dromen nu dus dat hoef ik niet nog een keer te doen. Eerst nu terug en ik besluit gewoon langs de weg te lopen, terug naar beadnell. Het gaat lekker, en voordat ik er erg in heb ben ik Seahouses alweer uit en ben ik alweer halverwege Beadnell. Geen idee of de wind gedraaid is, maar ik heb helemaal geen tegenwind maar een soort halve wind in de rug volgens mij. In ieder geval loopt het lekker. Ineens stopt er een auto even voor me uit. Aangezien het pad aan de linkerkant van de weg loopt, staat de man dus gewoon tegen het verkeer in ineens stil op de weg. Ik ben verrast maar de man begint een heel verhaal over de... jawel de hond. Hij had ook een wire haired Vizsla en waar deze vandaan kwam, en hoe mooi ze was etc etc. Of hij een foto mocht maken etc. Ik moet er wel om lachen. Er is altijd wel wat met die hond, mensen spreken me hier altijd aan maar dit is wel bar dat iemand dus echt van de weg komt om er iets over te zeggen. Het is wel leuk en na even gepraat te hebben vervolg ik mijn weg maar weer, op weg naar Beadnell. Dat gaat op rolletjes en al snel zijn we bij de parkeerplaats. Ik besluit nog even richting de duinen te lopen om te kijken of woef nog moet plassen en als ik terugkom.....staat daar de auto weer van de man die woef zo leuk vond onderweg. Nee hij volgde me niet, hij moest echt even aan het werk op de camping. Dat geloof ik graag want hij reed immers de kant van seahouses op. En weer gaat het gesprek over de hond en moet woef poseren voor een foto. Ik ben blij dat ik bij de auto ben want ik heb het inmiddels wel koud gekregen. Het was een leuke ronde, vol met gekke dingen. In ieder geval wederom een nieuwe route. Dat is altijd leuk. Nu nog het eerste stukje van de route lopen en de hele route is compleet. Ik zal dan een overzichtje maken van de foto's van de route. Hoef ik tenminste ook geen foto's te maken onderweg straks! Op naar ons volgende avontuur dan maar weer. Gegevens: * afstand: 11 km * temp 6 graden - zonnig, veel wind  februari 115 km - 2014 totaal 345 km hoka bondi b - 325 km hoka bondi b - 160 km hoka stinson tarmac - 160 km hoka stinson trail - 201 km minimus MT - 303 km pure flow - 201 km rondje in google earth openen Replies: 1 reactie Een mooie en interessante verkenning! Gepost door guus op 13/02/2014 09:50 PM | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |