Runnerslog





Januari 2014
ZMDWDVZ
   1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 


[Archief]
Eerder:

Januari 2014
December 2013
November 2013
Oktober 2013
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "21.01.2014 - beadnell/low newton - totaal 11 km"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "25.01.2014 - assignment 7: 6 x 1.600 (5') - totaal 17 km"]

23 Januari 2014 Bericht: "23.01.2014 - holy island - 13,5 km"

23.01.2014 - holy island - 13,5 km

Ik had vorige week al met potlood aangegeven dat ik dinsdag of donderdag eventueel Holy Island zou kunnen doen. Dan zou het getijde lang genoeg laag zijn om de oversteek te kunnen maken. Oversteek? Ja een echte oversteek over de causeway. Die weg loopt simpelweg onder water waardoor het eiland van het vasteland wordt afgesloten. Nog steeds zijn mensen stom genoeg om niet op de tabel te kijken van te voren en die komen dus in de problemen en moeten gered worden. Hier ligt standaard een uitdraai op tafel omdat ik dan ook meteen weet of het hoog of laag water is bij Seahouses, Bamburgh of Beadnell. Maar voor een bezoekje aan Holy Island moet je het dus wel echt zeker weten. Maar tot 17.25 was er safe crossing dus tijd genoeg want dan zou het ook al lang donker zijn. Vanmorgen leek het weer echter roet in het eten te gooien. Een beetje fraai weer is gewoon leuker dan somber grijs weer, maar naarmate de ochtend vorderde, leek het toch op te knappen en besloot ik het er maar op te wagen. Er zou me immers niks kunnen gebeuren behalve thuiskomen met grijze en sombere foto's. De route zou niet minder spannend en leuk zijn. Zo gezegd zo gedaan en ik gokte dat ik rond 13 uur wel zou kunnen beginnen met de run. Eerst natuurlijk even een foto van het begin van de causeway. Blijft grappig. Vorig jaar was ik hier net toen de weg open ging.

klik voor groot



Daarna parkeren in het dorpje en woef klaarmaken voor ons avontuur. Het is maar goed dat ik mijn nieuwe handschoenen bij me heb want het waait flink en hoewel het weer inderdaad aan het opknappen is, is het met de wind aardig frisjes. Eerst even snel een kiekje van het kasteel in de verte. Dat is ons eerste doel.

klik voor groot






Blijft altijd weer leuk om eventjes te kijken maar we moeten wel verder, anders komen we nergens natuurlijk. Het volgende doel zal een witte pyramide zijn. Die is nog niet te zien, maar dat weet ik van vorige keren. Deze keer heb ik geen route gemaakt, ik ga lekker lopen en kijk af en toe op de kaart waar ik ben en waar ik een moet. Het hangt namelijk enorm van de ondergrond af waar je wel en niet kunt lopen dus een route maken heeft geen zin. Bovendien zijn de paden vaak niet eens te zien en loop je maar een eind weg, een beetje op gevoel, luisterend naar de zee aan de rechterkant.

Maar de pyramide komt al snel steeds dichterbij

klik voor groot



Daar istie:

klik voor groot



In panorama:

klik voor groot



Daarna vervolgen we weer onze weg. De wind is zo hard dat je moet oppassen dat je niet van het pad waait tegen de duinen aan. Ik loop dus 'zwaar' als het ware om mijn evenwicht te bewaren. Het is wel een leuk gevoel eerlijk gezegd. het enige dat niet zo lekker voelt, zijn de scherpe duingrassen die in je benen prikken. Het gras is namelijk hoog en je loopt daar dus tegenaan omdat het pad zo smal is. Ik zal er wel heel idioot uitzien vanavond met al die rode plekken van de prikjes. Maar verder en verder lopen woef en ik en we genieten volop want het zonnetje is er inmiddels echt bij en alles ziet er vrolijk en helder uit. Dat loopt toch altijd een stuk fijner dan met regen!

klik voor groot




Ik houd het strand aan mijn rechterkant en probeer deze keer eens dichter naar de punt te komen in de buurt van de snook of verder. Daarvoor oop ik ook op een smal paadje langs een soort hekwerk. Op enkele plekken kan je daar doorheen naar de andere kant. Merkwaardig zo'n hek want ik snap het nut niet helemaal geloof ik en ik besluit maar aan deze kant van het hek te blijven, aan de zuidkant als het ware. Maar helaas loopt dat uiteindelijk toch dood, en wil ik dus verder naar de noordkant/strand kant en verder naar de snook dan zal ik dus even terug moeten en door het hek in de hoop dat ik dat ooit weer terug kan vinden dan. Er is werkelijk niets te vinden hier en ik herinner me van enkele keren geleden dat ik als een kip een rondje ben blijven lopen op een bepaald punt, want alles lijkt op elkaar. Dat gebeurt me nu niet omdat ik een kaart bij me heb waar overigens maar 1 pad op staat en niet aan deze kant.

klik voor groot





panorama:

klik voor groot




Met de kaart erbij kom ik uiteindelijk op het strand uit. Ik heb de wind tegen en het zand is vrij zacht. Maar ik wil toch een stukje verder, want ik heb het nu eindelijk gevonden dus vooruit maar!

klik voor groot



Het loopt eigenlijk wel heerlijk zo met het zonnetje en de wind. Maar wat ben ik blij dat ik handschoenen aan heb en daarmee op de kaart kan kijken. Eindelijk geen koude handen meer doordat de handschoenen steeds uit moeten. Heerlijk. Ook ben ik blij dat ik weer mijn loopbril op heb want met de wind tegen op het strand is dat erg prettig met contactlenzen.

Maar ik zie de kilometers wegtikken en kijkend op de kaart ter orientatie, zie ik dat ik op zich nog een stuk verder kan, maar dat ik dan geen idee meer heb hoe ver het terug is. Ik zie dat ik ergens in de buurt van de snook ben. Maar waar o waar is nu het pad vanaf het strand daarheen? Ik zie geen enkel pad en besluit dan maar ter hoogte van de snook (op de kaart) lukraak de duinen in te lopen. En daar kom ik inderdaad op een pad uit dat rechtstreeks naar de snook leidt. Grappig want dat vind je dus echt niet zonder de kaart en GPS erbij.

klik voor groot



Vanaf de snook loopt een pad naar de parkeerplaats en vanaf daar kan ik dus weer verder. Na de snook beslis ik dat ik toch door de duinen terug ga lopen en niet over de weg. Dat kan altijd nog wel als er echt geen pad mocht zijn. Het is even zoeken maar uiteindelijk komen we toch op een redelijk fatsoenlijk pad en ik ben blij. Hier kan ik wel even vaart maken. Af en toe kijk ik op de kaart, want orienteren is echt lastig zonder paden of iets. Je ziet eigenlijk alleen hoge grassen en soms wat heuveltjes met een pad eroverheen. Ergens is een klimmetje met een sort opstapje dat ik niet voor elkaar krijg. Ik moet lachen want woef kijkt belangstellend of ik misschien ook nog ga komen. Uiteindelijk lukt het me op mijn knietjes natuurlijk toch en we kunnen weer verder. Ik heb gelukkig het punt opgeslagen in de garmin waar ik zelf door het hek ben gekomen, want ik denk dat ik anders straks weer vastloop op het hek. Maar het lijkt erop dat ik vanaf de andere kant keurig ga uitkomen! En dat blijkt ook zo te zijn. Als ik een heuveltje over kom en kies voor 'links' op de gok, blijkt het hekje toevallig precies daarachter te liggen en zo kunnen we lekker doorhobbelen. Nu weet ik het verder wel ongeveer.

klik voor groot



Uiteindelijk kies ik voor rechtsaf richting de parkeerplaats. Grappig genoeg denk ik dat ik heel ergens anders uit ga komen, maar ik kom goed uit zonder het modder pad van de straight lonnen. Ik loop het allerlaatste stukje even over de weg door het dorp. Maar ik ben dik tevreden. Niet te gek lang, en niet enorm vies geworden en een mooie dag.

Zo komt er na ruim 13,5 km weer een einde aan dit avontuur. Het was leuk, het was lekker weer en ik heb zowaar een normaal rondje gelopen doordat ik een goede kaart bij me had. Net als ik waf heb ontdaan van de piri piri in haar vacht (wat deze keer heel erg meevalt want daar ben ik zo mee klaar) en ze lekker met haar warme jas in de auto zit en ik ben ingestapt.... hoor ik kokhals geluiden achterin..... Ik snel de auto weer uit maar ben te laat. Een enorme berg kots ligt in de achterbak. Woef kijkt ontdaan maar hongerig. Raar beest, zeker een grasje opgegeten. Ik geef haar een zakje voer om niet met totaal lege maag naar huis te hoeven schommelen en dat gaat erin als koek. Gerustgesteld stap ik weer in. Ruim op tijd rijden we weer over de causeway naar huis. Op naar ons volgende avontuur.

klik voor groot



Gegevens:

* afstand: 13 km
* temp 4 graden



januari 178 km - 2014 totaal 178 km

hoka bondi b - 325 km
hoka bondi b - 160 km
hoka stinson tarmac - 62 km
hoka stinson trail - 127 km
minimus MT - 303 km
pure flow - 201 km

rondje in google earth openen

Replies: 1 reactie

Zeker een heel avontuur!
Mooie plaatjes. Holy? Friendly ziet het er toch niet echt uit.

Gepost door guus op 24/01/2014 09:31 PM

Reactie
Naam:
E-Mail:
Homepage:
  gegevens opslaan?