Runnerslog





April 2012
ZMDWDVZ
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930     


[Archief]
Eerder:

September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "01.04.2012 - week 4 dag 4 - 16 km DL"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "03.04.2012 - week 5 dag 1 - 2 x 1.600 (800) + 6 x 200 (200) - totaal 12 km"]

01 April 2012 Bericht: "01.04.2012 - Halbmarathon Berlin - totaal 21,44 km"

01.04.2012 - Halbmarathon Berlin - totaal 21,44 km

Vandaag was het dan de dag van de halve marathon in Berlijn. De route was al (deels) verkend en ik had al best veel van de stad gezien en gekiekt. Helaas had ik vrijdag en gisteren onwijs maagpijn en dat was niet leuk. Vannacht ging het goed en heb ik ook wel wat geslapen. Gelukkig was ik vroeg wakker, en zo kon ik om 5.30 alvast wat vloeibaars eten om te kijken of dat een beetje zou gaan. Echt iets substantieels eten, leek me geen goed plan en ik hoopte er maar het beste van.

Omdat de start pas om 10.45 zou zijn, hadden we ruim de tijd om aan te kleden en alles in een tasje te proppen. Natuurlijk had ik braaf alles klaar gelegd qua kleding, schoenen en spulletjes en zo liepen we op tijd richting de U-Bahn. Zodra we buiten stapten zag ik de strakblauwe lucht en de matig wapperende vlaggen en voelde ik - ondanks de ochtend koude - het zonnetje al schijnen. Mmmm altijd een dilemma. Ik had gerekend op een heel dun jackje met zakjes maar dat zou wel eens kunnen gaan veranderen nu.

Gauw terug naar het hotel om alsnog een ander shirtje aan te trekken. Op de kamer weer twijfel... Wel of niet? Brrr wel koud misschien met korte mouwtjes. Ik had weliswaar een nieuwe shirtje gekocht op de expo met een ritsje maar dat was nog niet gewassen en wie weet zou het niet lekker zitten. Toch maar het andere shirtje dan? Twijfel twijfel. Klinkt het bekend? Uiteindelijk dan toch maar het korte mouwen shirtje snel aangetrokken en als een speer ook de SpiBelt in de tas gegooid voor wat kleine dingetjes die ik mee had willen nemen.

Daarna richting U-Bahn en overal zag je mensen op sportschoenen lopen. Wel leuk om te zien dat iedereen naar eenzelfde plek gaat! De U-Bahn was weliswaar vol maar toch beter te doen dan de trein naar de Zevenheuvelenloop in November. Blijkbaar kan de Berlijnse U-Bahn dat toch allemaal beter aan.

Na uitstappen op de Schillingstrasse stonden we al bij de start. Dat was dus allemaal prima geregeld en makkelijk te vinden.

Klik voor groot



Omdat we niet heel erg vroeg waren, moest ik al vrij snel richting startvak en daar stond ik dan in mijn koude shirtje met een plastic cape om tegen de wind. Het zonnetje scheen wel lekker op mijn rug dus dat was fijn. Een mooi moment om eens lekker om me heen te kijken naar alle lopers. Dik, dun, dik gekleed en dun gekleed, eigenlijk zag je van alles.

Ik bedacht nog eens hoe de route ook alweer zou lopen en waar de waterposten zich zouden bevinden. Ik had deze keer goed gekeken van te voren en wist dus ongeveer hoeveel kilometer het was naar een volgende bocht. De Brandenburger Tor op 3 km, het slot op 9 km, checkpoint charlie op bijna 18 km en vanaf daar maar eens kijken hoe het zou gaan allemaal. Ik was vastbesloten om me aan mijn plannetje te houden van run/walk waarbij je je niet teveel moet voorstellen van het 'walk' gedeelte, want dat is ongeveer 15 a 30 seconden lang na een run stuk van 7 minuten. Dat is volgens het boek van Jeff Galloway in het tempo dat ik voor ogen had de beste ratio tussen 'run' en 'walk'. Ik heb daar al een paar keer een langere afstand mee gelopen (o.a. de 24 km in de UK) en dat beviel me uitstekend eigenlijk. Op deze manier zou ik de loop als een trainingsloop in mijn schema kunnen passen, zou ik nog wat zien op mijn gemakje en zou ik kunnen letten op mijn houding, ademhaling, cadans etc.

Al die tijd dat ik stond te mijmeren in het startvak had ik dus mogelijkheden genoeg om nog even te visualiseren hoe makkelijk ik zou gaan lopen en hoe fris ik over de finish zou komen. Dat leek me nou een mooi tijdverdrijf en wie weet zou het me nog helpen ook. Maar wat duurde het allemaal lang!

Om 10.45 ging inderdaad ergens in de verte een startschot. Maar beweging? Nee, helemaal niets. Ik kwebbelde wat met mijn buurman die voor de tiende keer al meeliep en geen bijzondere tijd in zijn hoofd had. De tijd van minder dan 2 uur was wel voorbij volgens hem.



Hier sta ik dan met mijn coolcapje, bril en plasticje tegen de wind. rechts mijn lieve supporter:





Mijn buurman zei al dat het wel een kwartier kon gaan duren en daar had ik ook ongeveer mee gerekend. Maar helaas duurde het ruim 23 minuten voordat we eindelijk over de streep konden en dat viel dus niet mee. Maar daar ging de stoet dan eindelijk.




Het begin ging onwijs traag door deze grote groep die werkelijk bestond uit van alles qua tempo. Eigenlijk wel vervelend moet ik bekennen want de eerste kilometer bleef ik rond de 6.38 min/km hangen simpelweg omdat ik niet sneller kon vanwege alle mensen. Maar ik vond het niet zo erg, want ik was best koud geworden en dan kom ik toch maar moeizaam op gang. Uiteindelijk heb ik dat toch weer 'goedgelopen'. Ik lette dus op mijn ademhaling en cadans en liep als een zonnetje. Neusademhaling en een ademritme van 2/6 dus werkelijk op mijn gemakje. Alleen daaraan merkte ik dus al dat ik langzaam liep!

De eerste piep heb ik dus ook maar voorbij laten gaan qua 'walk' ronde want ik liep al langzaam genoeg en ik zou niet weten hoe ik mezelf naar rechts had moeten werken om af te remmen in de stroom (tragerds). Gaf ook niet.

Na drie kilometer kwam dan al de Brandenburger Tor in zicht en dat is toch wel erg gaaf!



Mijn trouwe supporter zag me niet en omdat ik zo lekker tufte zag ik hem wel en riep ik uit volle borst zodat hij me zag en een foto kon maken!



Daarna wist natuurlijk al hoe de weg verder zou verlopen en dat ik na 9 km bij het slot uit zou komen. Ik genoot ondertussen van de route, richting de Siegessaule en daarna richting het slot over de brede weg. Alles liep soepeltjes. Ik zou sneller kunnen, maar het liep gewoon zo lekker op deze manier, ik had er eigenlijk wel lol in. Helaas stoorde de garmin ineens en zag ik geen pace meer en moest het verder op gevoel. Ik had wel al gezien dat ik onwijs veel overschrijding had door de ruime bochten en het slingerwerk. Dat was uiteindelijk bij de eindtijd dus wel jammer, want ruim 300 meter overschrijding is toch wel een beetje 'too much'. Maar ik lag keurig op schema, liep vlak en alles voelde goed.

Over de Potsdamer Platz, langs het monument voor de vereniging van oost en west richting checkpoint charlie op 18 km




En ineens komt daar dan het eind voor je gevoel in zicht. Overal hoor ik gepuf en gehijg en ik rommel lekker verder. De laatste kilometertjes al! Wat een verschil met Nottingham waar ik werkelijk dacht 'eens en nooit weer'. Zo zie je maar. Maak een plannetje (wat voor plannetje dan ook), iets realistisch en hou je daar ook aan.

Uiteindelijk ben ik nog gaan versnellen maar trapte ik wel in een valkuil die velen verraste. Er stond een grote witte boog op de allee en iedereen dacht dus dat daar de finish was. Nee dus, die lag pas om de bocht en dat merk je dan toch. Stom van me, want ik kende het parcours goed maar dat bochtje was me ook even ontgaan. Tot mijn verrassing haalde ik aan het einde mijn buurman van de start nog in ook!

Maar eind goed al goed. Wel ontzettend stom was de finish waar iedereen kennelijk direct op de rem trapt na de streep zodat je er nauwelijks door komt! Daarna voetje voor voetje naar de medaille uitgifte plaats en naar de watertjes. Daarna weer verder strompelen tot het hek waar je er eindelijk uit kon.

Toen bleek dat de chip ergens in een tent ingeleverd moest worden (ver weg) en hebben we nog in de rij gestaan voor het graveren van de medaille (leuk toch). Ik geloof dat het 25 minuten heeft gekost voordat ik van de finish door het hek was en de chip kon gaan inleveren.

Zo kwam er een einde aan de halve van Berlijn. Ik vond het ontzettend leuk om het eens op deze manier te doen. Natuurlijk was dit misschien wel het moment geweest voor een snellere loop, maar ik ben nu eenmaal bezig met het schema voor eind mei en daar wil ik me nou eens aan houden. Ik voel dat het steeds beter gaat, ademhaling gaat beter, cadans gaat beter en het voelt allemaal goed. Mijn tijd komt nog wel. Ik doe het langzaam aan en dat lijkt me voor nu ook prima.

Op naar de volgende run.

Gegevens:

* totaal 21,4 km
* temp 9 graden
* cadans 162 gemiddeld
* HR gem 147 bpm
* finish time 2:15:01 (RWR)
* tempo 6.18 min/km (R/W/W methode)
* 0-5: 6.22 min/km, 5-10: 6.22 min/km, 10-15: 6.09 min/km, 15-20: 6.17 min/km, 20-21,4: 5,56 min/km



rondje in google earth openen

april 21 km - 2012 totaal 589 km
trabuco 13 gtx 116 km
trabuco 14 144 km
kayano 15 389 km
ds trainer G 417 km
ds trainer R 24 km
ds racer 30 km
salvation 118 km

Replies: 1 reactie

Gefeliciteerd! Geweldig evenement! Het gaat steeds beter:-)

Gepost door guus op 03/04/2012 08:55 PM