Runnerslog





Februari 2013
ZMDWDVZ
     12
3456789
10111213141516
17181920212223
2425262728  


[Archief]
Eerder:

September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "30.01.2013 - low newton/high newton - 6,5 km"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "03.02.2013 - seahouses beach - 5 km"]

01 Februari 2013 Bericht: "01.02.2013 - assignment 20: 29 km - totaal 33 km"

01.02.2013 - assignment 20: 29 km - totaal 33 km

Vandaag staat een ronde van 29 km op het programma. Dat zal dus wel met wat afwijkingen van de route en warming up en cool down een kleine 30 km worden. Ik heb er zin in, heb alles voorbereid. Ik maakte een mooie route van een kleine 30 km, en alles lag klaar voor de lange run. Hoewel het even onzeker is wat het weer gaat doen, is het stralend weer als ik opsta!

Ik besluit dus snel de hond te laten plassen en anderhalf uur later nog even met haar naar het strand te gaan, zodat ze lekker kan uitrennen en alles kan doen, omdat ze deze keer niet mee mag met de run. Alleen maar dat asfalt hier met die nare steentjes is niks en omdat ik het toch best een eind vind, lijkt het me niet geschikt om eerst 10 km over het strand te crossen met haar, haar terug te brengen en dan nog eens de 20 km over de weg er achteraan te doen. Jammer maar helaas, maar het wandelen in de zon is heerlijk.

Ik moet op het strand ineens ontzettend nodig naar het toilet, en besluit gauw terug te gaan, en daarna meteen te beginnen met de run. Woef is al helemaal tevreden en we rijden naar het huisje. Ik stap uit, pak mijn renbril van de autostoel naast me en haast me naar de deur. Ik open het slot en.... De sleutel breekt af! Ik kijk stomverbaasd naar het stompje sleutel aan mijn sleutelbos en zie een stukje sleutel in de deur zitten. Wel verdo..... Ik scheld en geef een brul. Ik wil weg, moet onwijs nodig naar het toilet en hoe moet ik er nou in? Het huilen staat me nader dan het lachen. Ik laat de hond bij de deur en ren naar de boerderij. Gelukkig is de deur open en is er iemand! Maar ik hoor al snel aan het telefoon gesprek dat gevoerd wordt, dat gisteren de baby geboren is die verwacht werd. Ik kan dus niet zomaar even hulp vragen en dan meteen weer weg rennen, dat wordt me al snel duidelijk en nadat ik het probleem heb uitgelegd, sta ik al snel baby foto's te kijken die oma gemaakt heeft. Ik moet zeggen dat zelfs met mijn ergernis en hoge nood ik met plezier naar de prachtige babyfoto's kijk. Wat is het toch een wonder de geboorte van een baby. Ondertussen zie ik iemand van de boerderij naar mijn huisje spurten met een tangetje. Ik hoop maar dat woef hem niet opvreet, want zij zit lief bij de deur te wachten. Terwijl ik nog aan het praten ben over de baby, komt hij alweer terug met het stompje sleutel dat in de deur zat. Ik ben blij, want met de reserve sleutel zal ik er straks in kunnen! Ik bedank voor de hulp, en ren terug naar het huisje. Ik probeer alle sleutels aan de bos maar helaas.... Ondertussen knap ik zowat maar ik zie al snel dat het de sleutels zijn van het verkeerde huis en ren weer terug. Uiteindelijk ben ik eindelijk binnen. Het moge duidelijk zijn wat ik als eerste ga doen. Pffffff.



Gelukkig is het nog steeds mooi weer en ik kan eindelijk op pad. Ik ben blij dat alles al zo netjes klaar ligt, en in no time ben ik dan eindelijk op weg. Eerst even richting de recycling, links af en dan richting Bamburgh. Kind kan de was doen.

klik voor groot



Ik ben benieuwd hoe de route me gaat laten zien dat ik links en rechtsaf moet, want dat heb ik er allemaal ingezet. Maar als ik eindelijk eens op het horloge kijk, zie ik staan: 0 mtr naar course. er is helemaal geen course. Vertwijfeld zoek ik of er nog een andere course is, maar het ging ook al een beetje gek met sturen gisteren, dus er is blijkbaar iets mis. Er staat wel een alternatief, 31 km maar dat lijkt me een beetje te lang en bovendien heb ik die niet meer goed in mijn hoofd zitten. Ik besluit dus dat ik de weg wel weet en stop de 'course'. Eindelijk echt op weg en al snel hobbel ik over de weg naar Bamburgh.

klik voor groot



Deze keer niet van die leuke foto's zoals tijdens de vorige 29 km, toen mijn vriend de foto's maakte vanaf de fiets. Ik ben alleen aan het lopen, en niet aan het sight joggen deze keer. Tijdens het lopen maak ik snel een kiekje van het kasteel in de verte in het zonnetje.

Alles loopt voorspoedig. De vorige keer liep ik te snel en kreeg ik op mijn donder, dus ik doe rustig aan en heb de metronoom aan voor een constante cadans. Ik neem kleine stapjes en let op mijn houding. Ik moet immers nog een heel eind en in het eerste stuk zitten ook van die vervelende stukjes die een beetje omhoog lopen. Ik weet echter dat er ook een heel stuk weer lekker 'naar beneden' loopt straks.

klik voor groot



Ik loop op bekend terrein en al snel ben ik weer bij die mooie weg waarbij je de Farne Islands in de verte ziet liggen. Even naar beneden en dan even omhoog. Ik weet al dat er geen water in de kuil zal liggen, omdat ik gisteren voordat ik ging zwemmen zelfs die eerste stuk helemaal heb voorgereden met de auto. Prima dus!

De eerste 12 km zit er al op als ik weer vlak bij het huisje ben. Alles voelt goed, ik heb niets nodig en rommel lekker verder. Rechtsaf en daar komt het eerste obstakel: toch een enorme plas. er stata zelfs een mooi bordje 'flood' bij. Ik wurm mezelf langs de prikkende takken van een struik en kom er alsnog langs. Hoppekee, de eerste vertraging op de route maar ik denk niet dat er verder nog veel zal komen.

Verder en verder gaat het en ik weet dat ik bij de derde afslag linksaf moet slaan. Dat doe ik en het voelt allemaal prima. Dan kom ik op een kruising en sla ik rechtsaf. Ik twijfel. Spoorweg overgang? Volgens mij klopt dat niet. Maar ik kwam net lekker van boven dus ik besluit verder te lopen, want ik zal vanzelf weer op de weg komen waar ik een vierkantje kan lopen, weer de goede richting op. Maar al lopend, luister ik naar een audioboek en op een gegeven moment vraag ik me vertwijfeld af of ik wel goed loop. Ineens wordt er aan alle kanten geschoten in het veld naast me. Ik schrik me kapot en loop hard door. Niet meer terug langs deze enge weg met die gekken die in het veld staan te schieten. Ik denk aan de eendjes of andere dieren die ze uit de lucht aan het schieten zijn. Verder en verder gaat het. Ik snap er geen biet van. Dan ineens zie ik de A1. Verkeerd want ik weet dat er helemaal geen weg meer zal komen, dat dit gewoon de afslag is naar de snelweg.

Ik keer om en vraag uiteindelijk aan iemand in een busje de weg. Hij biedt aan om me mee te nemen naar seahouses, want het zou nog wel 6 miles zijn! ik ben gerust gesteld want 6 miles valt prima mee, en zou helemaal niet zo gek zijn. Ja, als ik nou rechtsaf sla naar Ellingham, dan naar Beadnell en dan naar seahouses, dan komt het allemaal goed. Prima, en ik denk dus dat ik de route wel snap en weet waar ik op de kaart omgeveer 'sta'.

Ik hobbel weer terug, sla af richtign Ellingham en geniet verder wel hoewel ik een beetje twijfel aan de route. Dat loopt minder prettig want om een of andere reden denk ik dat die 6 miles niet kan kloppen. Maar goed, ik heb geen keus, ik moet verder hobbelen.

Ellingham komt in zicht en Ellingham verdwijnt weer uit zicht. Althans dat denk ik, want even later loop ik toch een soort centrum in. Nu snap ik het niet meer, want ik kan rechtsaf en rechtdoor. Als er iemand uit zijn oprit komt rijden, besluit ik het weer te vragen. Seahouses? O dat is nog wel 8 miles van hier. Ai. Dat komt hard aan. Ik krijg uitleg over rechtsaf slaan versus rechtdoor. De ene weg met klimmetjes, de andere weg langer maar vlak. Hij is zo aardig om mijn waterzak binnen te gaan vullen met vers water en ik wacht geduldig buiten en vraag me af hoe lang de weg eigenlijk zal worden vandaag. Ik zeg bemoedigend 'ik kan het' en 'geen probleem' en hoop dat mijn lichaan dat ook vindt.

ik maak een kiekje van de pub aan de overkant. Volgens mij niet open.

klik voor groot



Als de man weer buiten komt, hijs ik alles weer op mijn rug en bedank de man hartelijk voor zijn hulp en water en ga weer op pad. Ik voel me een beetje een poolreiziger met onbekende bestemming. Gelukkig voelt alles nog goed en ik denk dat ik nu wel weet welke kant ik op moet.

Al snel zie ik welke klimmetjes de goede man bedoelt. Ah leuk dat kan ik nou net gebruiken. Maar goed, ik kan niet vliegen dus ik sukkel tegen het heuveltje op.



Verder en verder gaat het en ik ben blij dat ik rustig gestart was. Dit varkentje zal ik dan wel even wassen. Ineens is daar de afslag al waar de man het over had en ik zie Seahouses en Beadnell op de borden staan.

klik voor groot



Het regent inmiddels en ik maak snel een kiekje omdat ik mijn renbril af wil zetten. De 6 miles op het bord stemmen me niet helemaal ontevreden. Ik zal een overschrijding hebben maar het had allemaal veel erger gekund. Ik weet waar ik ben en dat scheelt een heel stuk. het is alleen geen gezellige of mooie weg en met de regen en de sterk aantrekkende wind is het geen pretje.

Uiteindelijk loop ik door Swinhoe en kan ik kiezen uit rechtdoor naar Seahouses of linksaf naar North Sunderland. De wind staat verkeerd, want ik zal de laatste 5 km de wind pal tegen hebben. Ook als ik voor Seahouses kies (denk ik) dus ik sla linksaf en sta paf. wat een wind. Moet ik dit nog 5 kilometer volhouden? Tegen die wind in? Ik doe net alsof ik de wind niet voel en ga nog kleinere pasjes nemen en let op mijn houding. Ik zet het audioboek wat harder, want ik zal nu toch zeker niet de ontknoping missen door de harde wind?

Hop hop doorlopen. Je kan moeilijk in de berm gaan zitten. Het gekke is dat ik totaal niet moe ben, en ik heb nergens last van. dat is een meevaller dus die afstand.... Ik besluit de afstand weg te klikken op mijn horloge. Concentreer me op de weg en het audioboek.

Ja! Daar is de afslag al waar ik een paar weken geleden nog mijn 800-tjes liep omdat het het enige stukje droge weg was. Nu weet ik wel ongeveer nog hoe lang het is. Was het niet 800 plus 400 plus nog een keer een kleine 800? Mmm dat valt nog niet eens mee eigenlijk. Maar goed, als je nou even bedenkt dat het grootste deeler al op zit! Wat is dan nog 2 kilometer. Da's niks.

Het audioboek is afgelopen en ik weet niet eens zeker of ik door de harde wind nou echt heb gehoord wie het gedaan heeft. Ik zie de afslag die me rechtstreeks naar het huisje zal leiden. Ik ben blij. Alles voelt goed, de afstand is niet enorm geworden, zij het wel te ver. Na 33,3 km sta ik weer voor de deur met een sleutel die me deze keer netjes naar binnen zal laten. Woef is blij. Als ik binnen ben, scheurt de hemel open en klettert de regen naar beneden. Toch ga ik eerst met woef naar het strand. Zij kan het ook niet helpen. Het horloge ligt vast aan de laptop zodat ik straks kan uitlezen wat ik gedaan heb. Als ik terug kom, staat de route die ik gisteren zo geduldig heb gemaakt met alle afslagen netjes in de course list zie ik. De wodneren der techniek .....

Op naar de volgende ronde

Gegevens:

* totaal 33,3 km
* temp 5 - begin zonnig, later regen en veel wind
* HR 141



rondje in google earth openen

feb 33 km - 2013 totaal 219 km

kinvara 3 - 369 km
minimus - 130 km
pure flow - 151 km
pure cadence - 79 km

Replies: 1 reactie

Het is weer gelukt! Meer dan 30 km hardlopen! Petje af!
Een gewone stafkaart wil ook nog wel eens handig zijn:-)

Gepost door guus op 01/02/2013 09:01 PM