[Archief]
Eerder:
September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010
Reviews gadgets & gear:
Het weer:
Foto's:
Food/Health:
Afstanden meten:
Loopmuziek:
GPS/Garmin:
Logs & Info:
Evenementen:
wie ben ik?
Temperatuur:
waar liep ik?
runs
|
|
[vorig bericht: "voeding 9: Voedingsstoffen voor betere sportprestaties"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "17.03.2013 - hitland - 7 km"]
15 Maart 2013 Bericht: "15.03.2013 - assignment 26: 33 km - totaal 37 km"
15.03.2013 - assignment 26: 33 km - totaal 37 km
Vandaag alweer assignment 26. Dat betekent dus dat ik alweer een half jaar aan het trainen ben op deze manier en met deze trainer, en 6 maanden bezig ben met het schema voor de HM (Berlijn) en de M (Edinburgh). Wat vliegt de tijd en wat is er een hoop gebeurd de afgelopen maanden! Allereerst is het natuurlijk best bijzonder dat ik vandaag vrij 'gewoon' zo'n stuk gelopen heb. In het voortraject zitten al aardig wat 30-ers en nu loopt het inmiddels langzaam op met natuurlijk de marathon straks als loop. Tussendoor de HM waarvoor in dit gedeelte nog wat tempowerk zit, met als eind volgend weekend met 14x800-tjes. Ben erg benieuwd hoe dat zal gaan, de 12x800-tjes van de vorige keer ging eigenlijk opvallend gemakkelijk hoewel het helemaal geen gemakkelijker training is. Vanaf dat moment valt het tempowerk uit het schema, en na de HM ligt de nadruk alleen nog op het vergroten van de endurance. Grappig genoeg vind ik de 42 km van de marathon nog steeds een heel eind, gevoelsmatig. Ik weet dat veel schema's alleen enkele keren een 32-er lopen en dan wordt de marathon 'op karakter' uitgelopen. Ik word er wel een beetje moe van dat ik de trainingen moet uitleggen, net alsof ik het zelf allemaal verzin. Nee dus.
Drie dagen geleden was ik nogal hard gevallen tijdens het wandelen met de hond en mijn bekken voelde nog niet optimaal, maar onderweg ging het eigenlijk vrij goed. Natuurlijk 'hoor' je ook niet te schudden of te kantelen met het bekken, dus die bewegingen zou ik ook helemaal niet horen te maken en dat bleek ook te kloppen. Maar langzaam verdwijnt de pijn en ik denk dat het met een paar dagen helemaal verdwenen zal zijn. Voor de zekerheid had ik mijn rug en heupen lekker ingesmeerd met verwarmende gel en deze keer deed ik dat overigens ook op mijn liezen, omdat door de koude wind van de vorige keer daar wat problemen leken te ontstaan. Deze keer nergens last van, ondanks het feit dat ik (per ongeluk) mijn zomerbroek had aangetrokken. En dat met 3 graden, een koude wind en onderweg eigenlijk alleen maar natte sneeuw en keiharde hagel! Overigens onverwacht, want ik had gedacht dat het lekker weer zou worden vandaag!
Maar hoe het ook zij, vandaag dus weer een lange op het programma. Ik had van te voren een aardige route uitgezet die uiteindelijk eigenlijk via de fietsknooppunten liep. Dat is erg gemakkelijk als je in je eentje loopt, want dan kan je eigenlijk niet fout gaan. De route zat ook in de Garmin, maar het kleine papiertje met de knooppunten was zo gemakkelijk dat ik daar lekker op kon lopen. Voor onderweg had ik een audioboek van Roald Dahl gekozen dat erg leuk werd voorgelezen. Ik heb me onderweg kostelijk vermaakt en de tijd vloog eigenlijk voorbij ondanks het weer en de lengte van de route.
Eerst even met het kleine voetveertje over de IJssel en daarna dan op pad. Een onbekende route en al snel begon het te sneeuwen. Toch was de route aangenaam en met het gebabbel in mijn oren vervolgde ik mijn weg. Overal grote zilverreigers. De metronoom tikte vrolijk door en ik had de cadans weer net buiten mijn comfortzone gezet maar snel genoeg om een beetje goede loophouding te houden en niet te gaan sloffen. Ik was benieuwd of ik het de hele weg vol zou houden op deze cadans met het rustige tempo (ja). Er was geen hond onderweg, alleen een Bordeauxdog puppy die me verrast aanstaarde. Ik denk door het getik van de metronoom.
Ik had de punten en de afstanden aardig in mijn hoofd en wist dat ik na ongeveer 19 km weer bij het grote veer zou uitkomen en weer terug zou gaan richting de start. Overigens wist ik op dat moment dus ook al dat ik dan windje tegen zou hebben. Toen ik bij het grote veer uitkwam, bleek die aan mijn kant te liggen zodat ik er meteen op kon hollen en nadat ik mijn muntje had gegeven, was de pont al op weg naar de overkant. Ik dribbelde wat heen en weer over het veertje en al snel vervolgde ik mijn weg weer aan de andere kant van de IJssel. Het had me bijna geen tijd gekost. De wind sloeg niet alleen in mijn gezicht, ook de harde hagel die soms uit de hemel viel sloeg tegen mijn gezicht. Ik probeerde de cadans vast te houden op het kloterige pad dat zo schuin loopt als je maar kunt bedenken. Dat loopt dus voor geen meter en ik was blij dat ik weer bij het natuurgebied kwam. Daar even de dijk oplopen over het fietspad en met nog hardere wind weer een stuk verder. Vanaf daar zou het een beetje zigzaggen worden door het gebied voor de laatste kilometers. Tot mijn verrassing stond 9 kilometer voor het einde ineens mijn vriend met de fiets op het pad. Al helemaal nat en koud natuurlijk en samen vervolgden we onze weg. Ik was niet erg spraakzaam, en probeerde nog een beetje naar mijn audioboek te luisteren. Ik moet het immers straks ook 'alleen' doen. Enkele keren bood hij aan om voor of naast me te rijden vanwege de wind, maar dat wilde ik ook niet. Ploeterend in de kou begonnen we aan het laatste stukje en ik zag al dat ik overschrijding zou hebben van de geplande route. Niet zo gek want ik had ergens gewoon de weg afgesneden in afstandmeten terwijl ik daar een hele lus op de dijk moest maken voor het fietspad. Niet erg overigens, maar het laatste stukje was best koud en ik was blij dat ik weer in de warme auto kon stappen. Het zat erop en de teller stond op 36.92 km. Wat een eind eigenlijk. Grappig genoeg voelde het op zich niet echt zo.
Na de run een heerlijk warm bad om weer warm te worden, want je koelt ontzettend snel af van dit soort weer en vermoeidheid werkt dan ook niet erg mee. Ik was tevreden over hoe alles gelopen was. De tijd ging snel voorbij en ik heb het hele stuk eigenlijk constant gelopen qua snelheid en ook de cadans kunnen vasthouden.
Zondag weer een lekker kort rondje en dan op naar de 14x800 van volgend weekend en dan even rustig aan tot de HM van Berlijn. Ik ben benieuwd. Ik vind het opvallend dat ik van al deze trainingen en de mix toch sterker en sneller ben geworden. Dat merk ik aan het gemak waarmee de 800-tjes gaan en aan de MM die ik af en toe moet doen als tussentijdse 'test'. Maar we zijn er nog lang niet. Rustig aan, dan breekt het lijntje niet!
Helaas dus van deze run geen enkele foto. Ik liep het grootste deel alleen en heb dus geen foto's gemaakt en bovendien werkte het weer ook niet erg mee. Jammer maar helaas.
Gegevens:
* totaal 37 km
* temp 3 - wind, regen, hagel en sneeuw
* HR gem 143
* pace 6.52 min/km
* cadans 171 (metronoom)
rondje in google earth openen
mrt 101 km - 2013 totaal 474 km
kinvara 3 - 389 km
minimus MT - 184 km
pure flow - 239 km
pure cadence - 160 km
minimus MR - 27 km
Replies: 1 reactie
Ja, wat een eind! En dan onder die omstandigheden!
Gepost door guus op 17/03/2013 03:18 PM
|
