|  |
| |
[Archief]   Het weer: Foto's:  Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:  wie ben ik? Temperatuur: 
 waar liep ik?  runs |
03 Januari 2013 Bericht: "03.01.2013 - kerrera isle - 11 km"
03.01.2013 - Kerrera isle - 11 km  Het bootje lag al klaar en ik wachtte vol spanning. Ik had immers maar 2 uur om de ronde te doen. Dat lijkt ontzettend lang, want 2 uur over 11 kilometer slaat natuurlijk helemaal nergens op. Maar met paden die onbegaanbaar zijn, hellingen en soms even een foto maken, warm lopen en een verantwoorde cool down (ha dat dacht ik toen nog), schiet het al aardig op qua tijd.  Toen ik ging vragen of de hond ook mee mocht naar het eiland zei dat skipper dat dat mocht, maar dat hij al bijna ging vertrekken. Was ik blij dat ik te vroeg was! Al snel stonden woef en ik dus op de pont, samen met een man met zijn kinderen die naar zijn ouders ging. Verder alleen wat boodschappen van iemand die blijkbaar aan de andere kant woont. Wat moet dat eenzaam zijn daar!  klik voor groot      Aan de overkant gekomen wist ik dar er een rode telefooncel moest staan en een weg. Dat klopte. Ik zag ook een kaart waar stond dat je 4 uur doet over de route. Wandelend dan wel te verstaan. Maar misschien had er toch een lichtje moeten gaan branden, want als je een beetje loopt, loop je toch wel 6 km per uur, laat het eens langzaam gaan en je wandelt 5 km per uur dan doe je er toch zeker geen 4 uur over? What the heck. Ik zou dat varkentje wel eens even wassen!  Al snel waren we op pad. Woef was helemaal opgewonden en rende keihard in de rondte, met allemaal nieuwe spannende luchtjes in haar neus. Ik maande haar tot rust, want we zouden nog een stuk moeten natuurlijk! Mooi was het wel, ook al zag ik dat het aardig dicht trok met mistflarden. Jammer!  Het was allemaal enorm uitgestrekt en verlaten. In het begin nog wat huizen. klik voor groot     Op een gegeven moment zag ik een karretje rijden met enorm veel schapen erachteraan. Kennelijk werden ze bijgevoerd. Ik lijnde woef aan, omdat er in schotland geschoten mag worden op honden die zich tussen de schapen begeven. Dat doet Ztje niet, maar weet je veel wat een eigenaar ineens denkt. klik voor groot   Gelukkig kwam ik de meiden (het waren twee dames die aan het voeren waren) even later tegen en zij vonden het prima dat ze verder los zou lopen dus dat was prettig. Ook beaamden ze dat het pad dat ik gekozen had, het juiste pad was voor het rondje. Het was maar goed dat ik de route op de garmin had, want ik was bijna rechtsaf geslagen bij het hek waar de schapen achter renden! klik voor groot  Mooi was het wel maar erg eenzaam en stil. Ik vroeg me af wat de bewoners hier nu doen behalve schapen houden. Want er is dus helemaal niets. Echt niets, alleen schapen, natuur en 15 woningen die ook nog eens een pesteind uit elkaar liggen. Leuk? klik voor groot  Woef en ik hobbelden weliswaar rustig door, maar ik had kennelijk in het begin wel veel foto's gemaakt, omdat het allemaal zo mooi was. Dat kost dus tijd en toen ik op mijn horloge keek, zag ik dat ik nog nergens was en dat de tijd toch vrolijk wegtikte. klik voor groot     Alles ging goed totdat....de mudtrail startte. Wist ik veel. Het begin was nog wel een aardig pad, waarschijnlijk omdat dat nog naar huizen leidt. Maar daarna was het ineens afgelopen en begon de ellende.  Maar kennelijk moet je daar een beetje aan wennen en als je eenmaal de klik gemaakt hebt in gedachten dat je gewoon overal doorheen moet stampen en niet moet denken aan modder of water, gaat het eigenlijk best goed. Kon ik mooi uitproberen hoe die schoenen die eigenlijk hielden op modder, want daarvoor had ik ze toch ook gekocht? Nou de vuurdoop hebben ze dus nu gehad. Modder, stromend water, stront, eigenlijk van alles wat. Waf en ik liepen dus vrolijk door de gladde derrie en modder. Mooi was het wel! klik voor groot   Op een gegeven moment kwam ik koeien tegen. Dat was leuk en woef vond ze geweldig spannend! Daarna ging het modderige pad weer verder. Modder en modder.....Waarschijnlijk door al die dieren die daar ook liepen. klik voor groot   Daarna raakte ik natuurlijk enorm de weg kwijt, omdat ik op een soort grasvlakte kwam zonder pad. Ehm... garmin zei al eeuwen dat ik zogenaamd off course was, wat niet zo was aangezien ik keurig het pad volgde met het pijltje op het horloge. Maar op de vlakte had ik het toch even moeilijk. Ik snapte er geen biet van. Water aan de rechterkant houden... pijltje bekijken op horloge en dan maar proberen weer in de buurt te komen. En de tijd? Die tikte vrolijk door.... Tik tak... nog weet ik veel hoeveel kilometers en nog maar zo weinig tijd voordat de boot weer zou vertrekken. Grrrr. Uiteindelijk kwam ik weer redelijk op het lijntje op mijn horloge. Maar een pad zag ik weliswaar zogenaamd op mijn horloge, maar niet voor me. Een een of ander keienpad met een stroompje eroverheen. Leuke uitdaging dus. klik voor groot  En waar was dat kasteel nou eigenlijk? Ergens moest hier een ruine zijn van een kasteel. Nou ik zag niks hoor. Toch wist ik dat ik goed liep en redelijk richting de boot weer aan het lopen was. Daar doemde immers ineens de rechthoekige steen op! En even later in de verte ook de contouren van het kasteel. klik voor groot   Ik sukkelde door en waar ik maar even normaal kon lopen, liep ik als een bezetene om op tijd nog bij de boot te kunnen zijn. De afslag over het gras naar het kasteel dat nog een heel eind weg lag, liet ik links liggen. Als ik de boot niet zou halen, dan zou ik wel terugkeren naar het kasteel. Nu wilde ik alleen maar terug! Eindelijk kwam er weer een redelijk normaal pad en gelukkig liep dat redelijk goed. Cadans hoog, kleine stapjes en goed kijken waar ik liep, dan kon er niets fout gaan. Ik rende en daar liep ik zowaar het laatste stuk toch op 11 km per uur richting de boot. Dat moest ook wel om nog op tijd terug te zijn. Het voelde niet prettig. Hoe lang had ik nog? Ik keek een paar keer op de telefoon naar de klok en klikte de afstand aan op de garmin. Maar werd de route naar het kasteel nou wel of niet erbij gerekend op de website waar ik gekeken had? Hoe ver was het nou nog? Ik zag rechts van me nog net door de mistflarden het piertje van Oban. Geen pontje, dus het pontje lag al aan mijn kant! Ik kon dus niet zien hoe het ervoor stond. Waar was het nou? Ik zag opeens wel het witte huis dat ik bij de start ook gezien had, dus erg ver kon het niet meer zijn. Maar daar rekende ik buiten de bochten van het laatste stukje. Hoorde ik daar nou het starten van de motor al van het pontje? Ik had wel gezegd dat ik de 12.30 pont weer wilde nemen, maar zou die skipper daar acht op hebben geslagen? Door en door renden we. Woef vond het maar wat leuk allemaal. Gelukkig had zij alles goed doorstaan qua pootjes. Ja! Dat leek de laatste bocht en ineens zag ik weer de rode telefooncel en was ik bij de pont. Op tijd! klik voor groot  Ik ben nog nooit zo opgelucht geweest. Ik vond het wel een grap eigenlijk. Maar op deze manier hoefde ik dus ook niet bang te zijn dat ik lang moest wachten en enorm zou afkoelen na de run. Toen ik even stond, kwam ook het karretje eraan met de twee meiden van de schapen. Zij gingen - zo bleek - boodschappen doen in Oban. De ene zwanger de ander nog jonger. Zij hadden 1200 schapen en de rode koeien waren ook van hun. Ongelooflijk dat zulke jonge meiden dus op het eiland wonen en leven. Tot mijn verrassing waren er nog twee mensen die naar Oban gingen die de meiden hartelijk nieuw jaar gingen wensen. Kennelijk zoeken de paar inwoners van het eiland elkaar ook niet op na oud & nieuw. Dat verbaasde me wel. Ieder voor zich dus blijkbaar. Ik zou gedacht hebben dat de bewoners dan veell meer naar elkaar toe zouden trekken. Ik was in ieder geval erg blij dat ik weer in de auto zat in de bewoonde wereld. Lekker terug naar de cottage, mijn natte kleren uitdoen en lekker droge kleren aantrekken. De run was een succes, was spannend en leuk maar die tijdsdruk was toch minder leuk. Misschien iets om met mooi weer nog eens te doen. Het kasteel heb ik nu immers niet eens gezien! Gegevens: * totaal 11 km * temp 8    rondje in google earth openen jan 20 km - 2013 totaal 20 km kinvara 3 - 349 km minimus - 28 km Replies: 1 reactie
Knap om iets binnen een bepaalde tijd en met een deadline te doen ! Gepost door guus op 04/01/2013 10:50 PM | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |