Runnerslog





December 2012
ZMDWDVZ
      1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031     


[Archief]
Eerder:

September 2013
Augustus 2013
Juli 2013
Juni 2013
Mei 2013
April 2013
Maart 2013
Februari 2013
Januari 2013
December 2012
November 2012
Oktober 2012
September 2012
Augustus 2012
Juli 2012
Juni 2012
Mei 2012
April 2012
Maart 2012
Februari 2012
Januari 2012
December 2011
November 2011
Oktober 2011
September 2011
Augustus 2011
Juli 2011
Juni 2011
Mei 2011
April 2011
Maart 2011
Februari 2011
Januari 2011
December 2010
November 2010
Oktober 2010


Reviews gadgets & gear:





Het weer:



Foto's:



Food/Health: Afstanden meten: Loopmuziek: GPS/Garmin: Logs & Info: Evenementen:

wie ben ik?


Temperatuur:

Click for Rotterdam, Netherlands Forecast


Zoeken



waar liep ik?



runs
[vorig bericht: "27.12.2012 - bonawe langs loch etive - 15 km"] [Terug naar de start pagina] [volgend bericht: "31.12.2012 - fearnoch - 8 km"]

29 December 2012 Bericht: "29.12.2012 - assignment 15: 25 km - glen lonan"

29.12.2012 - assignment 15: 25 km door glen lonan

In 2009 liep ik hier voor het eerst langs het Loch Etive. Geweldig ervaring en met prachtig weer ook nog eens. Strakblauwe lucht en heerlijk zonder wind. In 2010 was het ook fantastisch om te lopen hier en kon ik natuurlijk alweer wat verder lopen. Ik ging toen voor het eerst in Glen Lonan lopen en maakte een achtje rond de auto. Dat was voor mij een enorme prestatie en de allereerste 20 km ronde zat er toen op. Ik liep toen ook met de hond en ik moest haar toen steeds over de wildroosters heen tillen. Een dubbele work out dus. Toen lonkte de Glen al om eens helemaal door te lopen vanaf Taynuilt en dan terug naar de cottage. Dat zou wel iets meer zijn, maar misschien wel te doen. Ik durfde het toen niet aan, en hoopte dat het in de winter van 2011 er dan van zou komen. Dat gebeurde niet, want het was vorig jaar noodweer en toen liep ik slechts eenmaal door de glen. Maar dit jaar zou het er dan toch maar eens van moeten komen omdat het schema een 25 km rondje in petto had voor me.

Ik vond het best spannend, want ik zou toch echt door moeten lopen, want een terugweg is er niet als je eenmaal begonnen bent. Op zich is het een gewone weg en dus niets spannends qua enge stenen of raar terrein, het is alleen de afstand in combinatie met de wind en de regen en hagel en de op en neer gaande weg die ik nou niet echt gewend ben natuurlijk. Tot nu toe is de langste afstand van het schema waar ik mee bezig ben rond de 33 km, dus op zich kon ik vol goede moed vertrekken.

Thuis eerst dubben of de hond wel of niet mee zou gaan. Ik vond het wel erg lang en ik was toch bang voor haar voetzolen. Maar ongezellig zou het wel zijn en de route leent zich prima voor een losloop rondje en ze zou ook over het gras kunnen hobbelen en lekker haar eigen tempo kunnen zoeken. Eerst besloot ik dus om haar niet mee te nemen en de taxi werd gebeld om me naar het begin punt te brengen in Taynuilt. Toen we eindelijk een taxi hadden gevonden, was ik ook klaar om te vertrekken. Rugzakje met water, wat gelletjes en fototoestel. Toen de taxi voor kwam rijden wilde ik de hond eigenlijk toch wel meenemen omdat haar zooltjes er prima uitzagen. Gauw dus alles extra ingesmeerd met potenwax om te beschermen tegen de regen en richting de taxi met de chauffeur die wat vreemd opkeek van mijn outfitje. Hij vond het maar gek wat ik wilde gaan doen. Woef zat voor me op de grond voorin en vond het alllemaal wel spannend. Ik ook eerlijk gezegd. Het was zo anders dan normaal.

We zijn even van de hoofdweg afgereden richting de Glen, en achteraf vond ik dat wel jammer, omdat ik toch niet helemaal uitkwam qua afstand en uiteindelijk woef in het huisje heb afgezet en zelf nog een paar kilometer verder ben gelopen. Op die manier was het misschien wel heel goed voor haar voetjes en voor ik kwam toch aan de afstand.

Maar eerst het begin. Even snel een foto gemaakt hoewel het ineens ontzettend grijs was geworden. De regen zou ook al snel met bakken uit de hemel kletteren en het waaide ook aardig.

klik voor groot










Het liep eigenlijk best soepel ook al loopt het begin eigenlijk alleen maar langzaam omhoog. Rustig aan beginnen, dan komt alles goed en ik genoot met volle teugen. Ik was goed gekleed dus het weer deed me weinig eigenlijk. Ik hoopte dat de hooglanders na enkele kilometers in het gebied zouden staan om te bewonderen! Helaas stond er geen enkele hooglander en dat vond ik wel heel erg jammer. Het hagelde op een gegeven moment zo hard dat ik ook niet kon horen of er ergens een dipper rondvloog maar het is en blijft mooi. Ergens zag woef nog twee herten en ik gelukkig ook want in de haast had ik de fluit vergeten mee te nemen om haar bij me te houden als ze er ineens vandoor zou gaan. Maar nu zag ik ze ook springen en kon ik dus roepen dat ze niet weg mocht.

klik voor groot




De kilometers vlogen eigenlijk voorbij en voordat ik het wist was ik alweer op 'bekend terrein' waar ik al eerder stukken had gelopen. Het viel me wat dat betreft een beetje tegen. Misschien doordat de afstand eigenlijk niet meer bijzonder is, of omdat ik toch het hele gebied al in stukken heb gelopen, ik weet het niet precies. Misschien door de ervaring van de geweldige route door het ruige terrein na Bonawe waar ik eergisteren liep. Dat laatste zou ook heel goed kunnen, misschien ben ik gewoon een stapje 'verder' inmiddels en is dit niet meer een echte uitdaging. Maar genieten blijft het, want het is een geweldige omgeving om te lopen zelfs met pestweer. Overigens werd het soms weer droog en scheen even het zonnetje, dan hagelde het weer dus er was niet echt iets zinnigs over te zeggen. Het kon me ook weinig schelen eigenlijk.

klik voor groot





Ik vond het ook ontzettend jammer dat er geen hooglanders te zien waren want die zijn zo geweldig. Maar goed, ook de schapen lieten zich nauwelijks zien helaas dus moest ik het met mijn hobbelende woef doen en dat was ook gezellig. Ik zag wel een aantal buizerds die zich weliswaar niet lieten fotograferen maar die wel goed te bekijken waren. Dat was weer een beetje troost.

Heel bijzonder vond ik het dat woef deze keer prima over de wildroosters kon komen. Als we bij een cattle grid kwamen, stopte ik even en dan liep zij er voorzichtig overheen. De ene voet op een dwarsstuk en dan de andere voet. Ze zakte er dus niet tussendoor zoals twee jaar geleden. Toen schrok ik me rot, want volgens mij kan een hond gewoon een poot breken op deze manier. Maar nu ging het dus prima en hoefde ik haar ook niet te dragen.

De kilometers gingen in rap tempo voorbij. Het verbaasde me echt en misschien voelde het daarom ook wel 'niet echt'. Omdat het te gemakkelijk ging ofzo. Geen idee. Maar voordat ik het wist kwam ik bij het laatste stukje waar een verdwaalde 'normale' koe op de weg stond toen ik naar boven wilde klauteren. Dat bleek achteraf een enorme groep te zijn, maar toen ik er langs hobbelde regende het inmiddels hard en liet ik de camera maar in mijn zak zitten.

klik voor groot



Daarna hobbelden we de glen alweer uit en moesten we nog even over de brug richting North Connel. Dat is een oude spoorbrug en best bijzonder om te zien en nu liep ik daar dus voor het eerst overheen in plaats van in de auto te rijden. Onder de brug is een bijzondere kolkende massa, Falls of Lora. Heel vreemd en het maakt ook erg veel lawaai.

klik voor groot





Zoals gezegd liep ik daarna eerst naar de cottage terug en heb de hond naar binnen gedaan en ben zelf nog enkele kilometers verder gehobbeld. Het was inmiddels droog en vrij aardig weer geworden eigenlijk. Alleen viel dit laatste stukje me zwaar. Ik was er immers al voor mijn gevoel en nu wilde ik alleen de kilometers nog even volmaken voor het schema. Prima, ook goed voor een stukje mentale training maar uiteindelijk was ik blij dat ik weer bij het huisje terug was. Ik was totaal niet moe en had gelukkig nergens last van, ondanks de afstand in combinatie met de klimmetjes.





Op naar de volgende ronde!

Gegevens:

* totaal 25,3 km
* temp 5
* pace 6.50 min/km (RWR/foto's maken, ratio 2'/20")
* HR average 145 (max 162)
* average cadence 80 (RWR max 87)



rondje in google earth openen

dec 150 km - 2012 totaal 2.124 km

kinvara 3 - 349 km

Replies: 1 reactie

Een enorme prestatie zo'n eind lopen! Fijn dat het goed ging!

Gepost door guus op 30/12/2012 09:01 PM